در این تحقیق، اثر تغییرهای اندازه حفره های غشا (MWCO) در سه سطح (10، 20 و 50 کیلو دالتون) بر رفتار دینامیکی شار تراوه (Jp)، مقاومت های هیدرولیکی (مقاومت هیدرولیکی کل، RT، مقاومت گرفتگی برگشت پذیر، Rrf، مقاومت گرفتگی برگشت ناپذیر، Rif و مقاومت ذاتی غشا، Rm) و درصد دفع اجزا محلول شیر (پروتئین، RP، چربی RF، لاکتوز RL، املاح، RM و مواد جامد کل، RTS) مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمایش ها، از یک سیستم پایلوتی اولترافیلتراسیون مجهز به مدول مارپیچ حلزونی با غشای پلی سولفن آمید استفاده شده است. استراتژی عملی سه مرحله ای بر مبنای مدل سه پارامتری مقاومت متوالی (لایه مرزی ـ جذب سطحی) برای تعیین انواع مقاومت های هیدرولیکی به کار گرفته شد. نتیجه های این تحقیق نشان داد، مقدارJP با گذشت زمان عملیات به شدت کاهش می یابد، اما مقدار JP برای غشای 20 کیلودالتون به طور قابل ملاحظه ای بزرگ تر از غشاهای 10 و 50 کیلودالتون به دست آمد. RT در همه سطح های اندازه حفره غشا در طی عملیات افزایش نشان داد، اما مقدارهای مقاومت های هیدرولیکی برای غشا 50 کیلودالتون، بسیار بزرگ تر از غشاهای 10 و 20 کیلودالتون بود. نتیجه های درصد دفع ترکیب های شیر نیز نشان داد که RP و RF در هریک از سطح های اندازه حفره غشا با زمان فرایند، ثابت می باشد، در حالی که درصدRL ، RM و RTS به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت.

به منظور بررسی جایگزینی دانه سورگوم به جای جو در جیره گاوهای شیری و اثر آن بر تولید و ترکیب شیر، تعداد 10 رأس گاو نژاد هولشتین (پنج رأس در زایش اول و پنج رأس در زایش دوم به بعد) که در فاصله 10±85 روز بعد از زایش بودند، انتخاب شدند. دانه سورگوم به نسبت های صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد به ترتیب در جیره های شماره یک تا پنج جایگزین جو گردید. این آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 5×5 طی دوره های آزمایشی 21 روزه انجام شد. جیره های کاملا مخلوط، شامل مواد متراکم و علوفه به نسبت 54 به 46 درصد بود. با افزایش دانه سورگوم در جیره ها، بسیاری از معیارهای مورد بررسی تفاوت معنی داری را نشان دادند (P<0.05) .جیره شماره 5 در مقایسه با جیره شماره 1 باعث افزایش مصرف ماده خشک روزانه (19.40 در برابر 20.30 کیلوگرم)، تولید شیر روزانه (25.8 در برابر 24.8کیلوگرم در روز)، درصد چربی شیر (3.58 در برابر 3.02)، مقدار چربی تولید شده در روز (0.92 در برابر 0.75 کیلوگرم)، درصد پروتئین شیر ( 3.0در برابر 2.7)، مقدار پروتئین تولید شده در روز (0.75 در برابر 0.67 کیلوگرم)، درصد لاکتوز (4.93 در برابر 4.47) و درصد مواد جامد بدون چربی (8.58 در برابر 8.17) شد. ضریب تولید خوراک، وزن بدن، قابلیت هضم ظاهری ماده آلی،PH  ادرار و PH شکمبه تحت تاثیر سطوح مختلف جایگزینی سورگوم به جای جو قرار نگرفت (P>0.05) استفاده از دانه سورگوم به جای جو بهبود قابل ملاحظه ای در میزان تولید و ترکیب شیر گاوها ایجاد کرد.

به منظور مطالعه آثار چهار جیره غذایی کاملا مخلوط با توازن متفاوت کاتیون-آنیون 30, 20, 10 (DCAB) و40 میلی اکی والان در 100 گرم ماده خشک در سه دوره چهارهفتگی متوالی، در چهار بلوک روی ماده خشک مصرفی، تولید شیر، چربی، پروتئین، لاکتوز، مواد جامد غیرچربی، کل مواد جامد شیر و pH خون و ادرار از دوازده راس گاو هلشتاین در دوره اول شیردهی در طرح چرخشی متوازن استفاده گردید. ماده خشک مصرفی با افزایش DCAB بطور خطی افزایش (P<0.01) یافت. مقدار شیر تولیدی (خام، تصحیح شده برحسب 3.5 و %4 درصد چربی) گاوهایی که با جیره با توازن 30 میلی اکی والان تغذیه شده بودند از جیره های دیگر بالاتر (P<0.05) بود. میانگین چربی شیر گاوهای تغذیه شده با جیره DCAB 40, 30, 20, 10 بترتیب برابر 3.05, 3.25, 3.10 و 3.33 درصد و 0.789, 0.754, 0.744 و 0.771 کیلوگرم در روز بود. میانگین پروتئین برای جیره مصرفی DCAB 40, 30, 20, 10 بترتیب برابر 2.83, 2.99, 2.95 و 2.96 درصد و 0.733, 0.696, 0.713 و 0.689 کیلوگرم (P<0.05) در روز بود. میانگین درصد مواد غیرچربی برای جیره ها به همان ترتیب معادل 8.52, 8.67, 8.69 و 8.56 بود. pH خون (7.47-7.41) و ادرار گاوها (8.08-8.23) با بالا رفتن DCAB جیره ها افزایش یافت (P<0.01). نتایج این پژوهش نشان داد که توان تولیدی گاوها با توازن کاتیون-آنیون معادل 30 میلی اکی والان در جیره های غذایی بهبود یافته است.

آب پنیر با شاخص آلودگی زیاد (حدود 50 هزار PPM) از آلاینده های خطرناک محیط زیست به شمار می رود. این منبع مهم و غنی از لاکتوز (با حدود 4 تا 5 درصد لاکتوز) به عنوان سوبسترای مفیدی در تهیه بسیاری از مواد با ارزش به کار می رود. اسید لاکتیک یکی از این مواد است که کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارد. خصوصا ایزومر ال (+) این اسید با قیمتی در حدود 10 برابر نسبت به مخلوط ال (L) و دی (D)، برای بسیاری از مقاصد پزشکی مثل نخ های جراحی قابل جذب در بدن و یا پوشش داروهایی با رهایش کنترل شده مورد استفاده قرار می گیرد. لاکتوباسیل ها عمدتا مخلوط (ال) و (دی) این اسید را تولید می کنند. در این تحقیق لاکتوباسیلوس کازیی که فقط تولید ایزومر ال (+) را می کند مورد استفاده قرار گرفت. یکی از مشکلات اساسی در تولید صنعتی اسید لاکتیک از محیط تخمیری، این است که اسید تولید شده در غلظت های بالا، اثر سو بر میکروارگانیسم ها داشته و تولید اسید را متوقف می کند. به طوری که فقط حدود نیمی از لاکتوز موجود در آب پنیر، به اسید لاکتیک تبدیل می شود. بنابراین برای بالا بردن راندمان عمل بایستی اسید تولید شده، همزمان با فرایند تخمیر از محیط عمل جدا شده و غلظت اسید در محیط از مقدار مشخصی زیادتر نشود. در این تحقیق برای حفظ حالت استریلیته محیط تخمیری، از فرایند جداسازی درجا توسط رزین های تبادل یونی تحت کنترل اتوماتیک pH استفاده شد. در مقایسه ای که بین فرایند بدون جداسازی با فرایند همراه با جداسازی درجا انجام گرفت، مقدار اسید تولید شده از 22 گرم بر لیتر به 43.7 گرم بر لیتر افزایش یافت. خلوص محصول با استفاده از پلاریمتر به اثبات رسید.

حداقل یکصد واحد نیمه صنعتی فعال تولید پنیر در کشور، قادرند که با صرف سرمایه گذاری ناچیزی، قسمت مهمی از ترکیبات پرارزش آب پنیر را بازیابی نمایند. هدف و ضرورت انجام این کار به دلیل نقش آلاینده این ترکیبات در محیط زیست، جلوگیری از اسراف منابع غذایی، افزایش درآمد واحدهای تولیدی و نیاز بعضی از سایر بخش های تولیدی و صنعتی به محصولات آب پنیر می باشد. با افزودن یک دکانتور، یک اوپراتور غیرمداوم و یک سانتریفوژ ساده آبگیری می توان 83% پروتئین آب پنیر و 58% لاکتوز را بازیابی نمود و سپس ملاس باقیمانده را نیز که حجم آن به کمتر از 5% حجم آب پنیر اولیه کاهش یافته و حاوی مقدار قابل ملاحظه ای املاح و مواد معدنی می باشد در تغذیه دام و طیور استفاده نمود.

کاروتنوییدها از مهم ترین و رایج ترین رنگیزه های طبیعی هستند، که وظایف بیولوژیک مهمی را در موجودات زنده بر عهده دارند، و هم چنین، رنگ مشخص و جذابی را به بسیاری از حیوانات پرورشی می بخشند. در دو دهه اخیر استفاده از کاروتنوییدهای با منشا میکروبی، به علت دارا بودن مزایایی چون طبیعی و مقرون به صرفه بودن آنها، مورد توجه پژوهشگران واقع شده است. در این بین، مخمرهای تولیدکننده کاروتنویید با توانایی مصرف لاکتوز به ندرت جداسازی شده اند، و اطلاعات کمی در زمینه تولید کاروتنوییدهای مخمری با استفاده از سوبستراهای حاوی لاکتوز، از جمله آب پنیر گزارش شده است. در این تحقیق یک سویه از مخمر قرمز رنگ مولد کاروتنویید به نام ردوترولاآکنیوروم از شیره درختان توس منطقه ماسه چال طالقان جداسازی گردید و توسط آزمون های میکروسکوپی، ماکروسکوپی و بیوشیمیایی شناسایی شد.نتایج نشان داد که مخمر جداسازی شده توانایی مصرف لاکتوز و تولید کاروتنویید را تواما دارا می باشد. ارزیابی شرایط مطلوب کشت مقادیر ماکزیمم بیوماس و کاروتنویید را به ترتیب معادل 9.9g/lit و 290µg/g برآورد نمود. ضمنا آنالیز شیمیایی عصاره کاروتنوییدی استخراج شده از این مخمر، موید حضور بتاکاروتن، ترولین و ترولورودین، به عنوان کاروتنوییدهای اصلی تولید شده بود. با توجه به این که آب پنیر یک از فرآورده های جانبی صنایع پنیرسازی کشور است، و متاسفانه در حال حاضر اکثرا به هدر می رود و باعث آلودگی محیط زیست می شود، استفاده از این ماده در تولید مواد با ارزشی چون کاروتنوییدها می تواند از اهمیت شایانی برخوردار باشد.

در این پژوهش اثر سطوح مختلف زئولیت طبیعی به نام کلینوپتیلولیت روی اسیدیته شکمبه، مدفوع، تولید شیر و ترکیبات آن در گاو هلشتاین مطالعه شد. با استفاده از یک طرح آماری چرخشی متوازن، 12 راس گاو هلشتاین شیرده با وضعیت تقریبا یکسان (61 ± 13 روز پس از زایش) با جیره غذایی کاملا مخلوط حاوی 4, 2, 0 و 6 درصد زئولیت (به ترتیب جیره 3,2,1 و 4) برای سه دوره متوالی چهار هفته ای و با یک هفته فاصله بین دوره ها، در حد اشتها تغذیه شدند. میانگین شیر خام تولیدی صحیح شده (4% چربی) گاوهای تغذیه شده با جیره های 3,2,1 و 4 به ترتیب برابر 25.05, 24.36, 23.74 و 25.37 کیلوگرم دارای تفاوت معنی دار نبود ولی میانگین شیر تولیدی آنها 23.49, 22.34, 21.18 و 24.23 کیلو گرم درروز بود که تفاوت بین آنها معنی دار میباشد (P<0.05). تفاوت بین متوسط درصد چربی شیر تولیدی به همین ترتیب برای 4 جیره برابر 3.63, 3.78, 3.38 و 3.77 و معنی دار نبود، ولی تفاوت بین مقادیر چربی تولیدی معنی دار بود (P<0.05). میانگین های درصد پروتئین، مقدار لاکتوز و مقدار مواد جامد غیر چربی بین گاوهای مصرف کننده جیره های مختلف معنی دار نبود، ولیکن میانگین های مقدار پروتئین تولیدی، درصد لاکتوز و درصد مواد جامد غیر چربی با هم تفاوت معنی ار (P<0.05) داشتند. میانگین ضریب تبدیل خوراک به ازای یک کیلو گرم شیر (%4 چربی) به ترتیب برای جیره های مصرفی 0.90, 0.96, 0.99 و 0.95 کیلوگرم و تفاوت بین آنها معنی دار بود (P<0.05). مصرف زئولیت به طور معنی داری (P<0.05) میانگین pH شکمبه و مدفوع گاوها را افزایش داد. ازنظر اقتصادی، هزینه خوراک برای تولید یک کیلوگرم شیر (4% چربی) در مورد جیره 3و4 به طور معنی داری (P<0.05) کمتر از جیره های 1و2 بود.

لیپوزوم ها بعنوان یک حامل دارویی از مزایای متعددی برخوردارند. لیوفیلیزاسیون مناسب ترین شکل نگهداری طولانی مدت این فراورده هاست؛ ولی این فرایند نیز تحت تاثیر عوامل ناپایدارکننده ای قرار می گیرد که موجب تخریب، آزادسازی ماده محصور، تغییر اندازه و آلودگی میکروبی فرآورده های لیپوزومی می شود.در این مطالعه نقش حفاظتی قندهای مالتوز، فروکتوز، گلوکز، گالاگتوز، سوکروز و لاکتوز در جلوگیری از این پدیده مورد بررسی قرار گرفت، بطوریکه پس از تهیه سوسپانسیون لیپوزومی، آنها را به 4 گروه دوتایی تقسیم نموده و غلظت های 25، 50، 100 و 200 درصد از این قندها به سوسپانسیون اضافه گردید. بر مبنای رنگ و قوام محصول حاصله، بهترین روش فریز، استفاده از الکل مطلق و متعاقبا بکارگیری درجه حرارت 70- درجه سانتیگراد بمدت 16 ساعت بدست آمد. در بررسی ماده محافظ غلظت های 0.7، 1.4، 2.8 و 5.6 درصد قندهای ذکر شده را استفاده کرده و درصد تراوایی (با استفاده از نسب جذب نوری نمونه لیوفیلیزه به لیوفیلزه نشده) محاسبه گردید. در این مطالعه، قند مالتوز از بیشترین تاثیر برخوردار بود. میزان هم جوشی و تجمع در نمونه های قبل و بعد از لیوفیلیزاسیون در سانتریفوژ با 10000 دور در دقیقه اختلافی با هم نداشتند؛ همچنین وضعیت میکروبی نمونه های قبل و بعد از لیوفیلیزاسیون با کشت آنها در دو محیط SCD و SCDA مورد مطالعه قرار گرفت که در هر دو محیط با رشد میکروب توام بود.

در مطالعه ای که به منظور بررسی و مقایسه ترکیبات آغوز دو نژاد گاو گلپایگانی و هولشتین انجام گرفت، از تعداد سی راس گاو گلپایگانی و سی راس گاو هولشتین با سنین مختلف تا چهار روز بعد از زایش، تعداد هشت نمونه آغوز گرفته شد. غلظت پادتنهای تام با دو روش ایمونودیفوزیون یک طرفه، و کدورت سنجی با سولفات روی اندازه گیری شد. تعیین مقدار چربی، پروتئین، لاکتوز، و مواد جامد آغوز به وسیله دستگاه Milk-O-Scan، و وزن مخصوص آنها توسط پیکنومتر انجام گرفت. به منظور بررسی آماری اطلاعات بدست آمده از برنامه GLM نرم افزار SAS استفاده شد. میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن و در سطح 5% مقایسه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت پادتنهای آغوز دوشش اول گاوهای هولشتین بیشتر از گاوهای گلپایگانی است، ولی در دوشش های بعدی این تفاوت معنی دار نیست. غلظت چربی، پروتئین، لاکتوز، و مواد جامد آغوز این دو نژاد تفاوت معنی داری ندارد و اثر دوره شیردهی نیز بر ترکیبات آغوز آنها قابل ملاحظه نمی باشد. وزن مخصوص آغوز دوشش اول گاوهای هولشتین بیشتر از گاوهای گلپایگانی بوده و همبستگی بین وزن مخصوص و غلظت پادتنها 0.77 است. در رابطه با روش اندازه گیری پادتنها، علیرغم دقت بیشتر روش ایمونودیفوزیون، روش کدورت سنجی به دلیل سرعت، سادگی، و ارزان بودن در بسیاری از موارد پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: کفیر از جمله محصولات شیرترش می باشد که مبدا آن شمال قفقاز است. ماهیت میکروبی دانه های کفیر مورد بحث بوده و تاکنون بطور دقیق مشخص نشده است. بطور کلی دانه های کفیر دارای میکروارگانیسم های زیر است: استرپتوکوکسی های اسیدلاکتیک و لاکتوباسیل های مزوفیل اسیدلاکتیک، مخمرهای تخمیر کننده و غیرتخمیر کننده لاکتوز و باکتریهای اسیداستیک که در بعضی مطالعات به اثرات درمانی آن اشاره شده است. این مطالعه به منظور مشخص کردن بعضی از این اثرات انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی باکتریهای استافیلوکوکوس آرئوس، اشرشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلاتیفی، قارچ مخمری کاندیدا آلبیکنس و دو گونه درماتوفیت تریکوفیتون منتاگروفیتس و میکروسپورم کانیس انجام شده که با استفاده از محیط های کشت میکروبیولوژیکی و قارچی با روش های چاهک پلیت و رقت لوله ای اثرات ضد میکروبی هشت نوع از عصاره های ماست معمولی و عصاره حاصله از ماست کفیر در دو دمای 20 و 37 درجه سانتیگراد در دو زمان تخمیر 24 و 48 ساعته به صورتinvitro  بر روی چهارگونه باکتری و سه گونه قارچ مزبور مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: از عصاره های به کار رفته ماست معمولی و ماست کفیر در دو دمای 20 و 37 درجه سانتیگراد و در دو زمان تخمیر 24 و 48 ساعته، بیشترین اثر را ماست کفیر در 37 درجه با 48 ساعت زمان تخمیر و با غلظت 75 میلی گرم در میلی لیتر بر روی باکتری سودوموناس آئروژینوزا نشان داد. کفیر بر روی سه قارچ بکار رفته اثر ضد قارچی نشان نداد.نتیجه گیری: ماست کفیر دارای اثرات ضد میکروبی بر روی برخی از باکتری های بیماری زا از جمله سودوموناس آئروژینوزا می باشد.