گام های توسعه در آموزش پزشکی
سال:1392 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

در مطالعات مشخص شده است که همبستگی اعضا و بهره وری متکی به انسان ها از طریق افزایش احترام، همکاری و اعتماد از ویژگی سازمان های موفق می باشد و بسیاری از نظریه پردازان این رفتارهای سازنده را سرمایه اجتماعی نامیده اند. سرمایه اجتماعی به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبعی با ارزش برای اعتماد و سود متقابل اشاره دارد. در مورد تحلیل سرمایه اجتماعی، چالش و عقاید مختلفی وجود دارد و در تجارت، سیاست و آموزش به شیوه ها و با واژه های متفاوتی مطرح شده است، اما سرمایه اجتماعی دانشگاهی اولین بار توسط Coleman و از ابتدای دهه 1990 میلادی به بعد، گسترش یافت.

زمینه و هدف: ارزیابی توانایی دانش آموختگان در تشخیص و درمان بیماران بعد از فارغ التحصیلی به عنوان یک اولویت برای آموزش پزشکی شناخته شده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی توانایی پزشکان عمومی فارغ التحصیل در تشخیص و درمان مشکلات ارتوپدی در دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود.روش کار: مطالعه حاضر از نوع گذشته نگر بود. پزشکان عمومی فارغ التحصیل سال های 85-1380 وارد مطالعه شدند. در این مطالعه جهت ارزیابی توانایی در تشخیص و درمان بیماران ارتوپدی، از یک پرسشنامه محقق ساخته که دارای 36 سوال در 9 حیطه بود، استفاده شد.یافته ها: میزان توانایی کلی افراد مورد مطالعه به طور تقریبی 65 درصد بود. بیشترین میزان توانایی مربوط به سه حیطه «درمان شکستگی ها و دررفتگی ها»، «درمان اولیه شکستگی باز» و «تشخیص شکستگی ها و دررفتگی ها» به ترتیب برابر 80، 77 و 73 درصد بود. کمترین میزان توانایی مربوط به حیطه های «دفورمیتی های مادرزادی پا»، «تومورهای سیستم موسکولواسکلتال» و «دررفتگی های مادرزادی مفصل خاصره ای» به ترتیب برابر 47، 50 و 52 درصد بود. دو گروه جنسی مرد و زن در هیچ کدام از این حیطه ها با هم تفاوت نداشتند (P>0.05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که توانایی پزشکان فارغ التحصیل به صورت کلی متوسط بوده است. در برخی حیطه ها این توانایی خوب و در برخی موارد از سطح متوسط هم پایین تر بود. بر اساس این نتایج پیشنهاد می شود که دانشگاه ها بر اساس یک برنامه مدون، به منظور شناسایی ضعف های فارغ التحصیلان نیازسنجی کنند. همچنین نیاز به برنامه های بازآموزی سالانه برای فارغ التحصیلان احساس می شود.

زمینه و هدف: هدف این مطالعه، ترسیم ساختار علمی بروندادهای محققان حوزه انگل شناسی جهان در نمایه استنادی علوم در سال های 2010 - 1995 بود.روش کار: در این پژوهش، بروندادهای محققان حوزه انگل شناسی به روش علم سنجی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 3781 پیشینه از پایگاه Web of science (WOS) استخراج و در رایانه شخصی ذخیره گردید. سپس با استفاده از نرم افزارهای علم سنجی HistCite وInterdisciplinary research (IDR)  و نرم افزار آمار توصیفی Excel تجزیه و تحلیل های لازم انجام شد.یافته ها: متوسط روند رشد بروندادهای حوزه انگل شناسی طی سال های 2010 - 1995 صفر بود. بیشترین تعداد بروندادها در قالب مقاله با 84.36 درصد و به زبان انگلیسی با 95.23 درصد بود. کشور آمریکا با تولید 25.81 درصد برونداد فعال ترین کشور و مجله International journal for parasitology با چاپ 66.67 درصد برونداد مجله هسته و دانشگاه ملبورن با 3.22 درصد برونداد، دانشگاه برتر شناخته شد. در بین محققان Gasser R.B با 1.56 درصد پرتولیدترین نویسنده و برونداد (DOI: 10,2307.3284227) Parasitology meets ecology on its own terms: by Margolis et al revisited  با 126.19 درصد اثرگذارترین مقاله بود. مهم ترین خوشه، بیماری های عفونی با 92.95 درصد از بروندادها به ترتیب شامل موضوع های انگل شناسی، علوم دامی، بیماری های گرمسیری، بیماری های عفونی، میکروب شناسی، ایمنی شناسی و ویروس شناسی بود.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق راهنمایی برای محققان، کارشناسان و سیاستگذاران حوزه انگل شناسی می باشد.

مقدمه: یکی از اهداف تعلیم و تربیت، آماده کردن دانشجویان برای رویارویی با مسایل آینده و نوآوری است، به همین دلیل باید مسایل مربوط به یادگیری آن ها در کانون توجه قرار گیرد و تقویت شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی، تاثیر آموزش مهارت های یادداشت برداری بر خودکارامدی تحصیلی دانشجویان انجام یافته است.مواد و روش ها: پژوهش با روش آزمایشی (طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد) انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمان ورودی 89 - 1388 بود. نمونه تحقیق شامل 110 نفر، 55 نفر گروه آزمایش (30 نفر دانشکده ادبیات و 25 نفر دانشکده بهداشت) و 55 نفر گروه شاهد (30 نفر دانشکده ادبیات و 25 نفر دانشکده بهداشت) بود که با روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودکارامدی دانش آموز Morgan-Jinks استفاده شد. پیش از اجرای آموزش در دو گروه پیش آزمون اجرا گردید. بعد از اتمام دوره آموزش که فقط برای گروه آزمایش برگزار گردید، از دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های Independent–t و ANCOVA استفاده شد.یافته ها: خودکارامدی تحصیلی دانشجویان گروه آزمایش دو دانشکده به طور کلی پس از آموزش مهارت های یادداشت برداری به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.005). همچنین یافته های حاصل از مقایسه دو دانشکده آشکار ساخت که آموزش این مهارت ها رابطه معنی داری با خودکارامدی تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت داشته است (P<0.005)، اما رابطه معنی داری با خودکارامدی تحصیلی دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشاهده نشد (P>0.005).نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت آموزش مهارت های یادداشت برداری، به نظر می رسد لازم است دست اندرکاران امر آموزش نسبت به ترویج آموزش این مهارت ها سرمایه گذاری بیشتری نمایند و حتی المقدور در دوره های آموزشی استادان دانشگاه، مهارت های یادداشت برداری گنجانده شود تا اساتید به عنوان افراد اثرگذار بر دانشجویان بتوانند روند آموزش و یادگیری این مهارت ها را تسهیل نمایند.

زمینه و هدف: کنترل رفتار کودکان کم سن و کودکان ناتوان ذهنی و یا جسمی در کلینیک دندان پزشکی همیشه یکی از چالش های بزرگ فراروی درمانگر بوده است؛ به طوری که علاوه بر تاثیرگذاری بر کمیت و کیفیت درمان، در اکثر مواقع رضایتمندی والدین را از خدمات انجام شده در پی نداشته است. هدف از این مطالعه، بررسی کارامدی درمان دندان پزشکی کودکان تحت آرام بخشی و بیهوشی عمومی با گاز نیتروس اکسید (Nitrous oxide یاN2O ) به عنوان یک روش نوین در ارتقای کمیت و کیفیت آموزش دستیاران تخصصی از طریق بررسی میزان پذیرش و رضایتمندی والدین کودکان از درمان دندان پزشکی فرزندشان بود.روش کار: این مطالعه توصیفی و مقطعی، در بخش کودکان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. در این راستا، سی کودک و نوجوان 4.5 تا 16 ساله، که به علت صغر سن یا ناتوانی ذهنی و جسمی در کلینیک های دندان پزشکی پذیرش نشده بودند، در واحد دندان پزشکی بیمارستانی دانشکده دندان پزشکی کرمان تحت بیهوشی و کاربرد گاز نیتروس اکسید درمان های دندان پزشکی را دریافت کردند؛ سپس، والدین این کودکان به کمک پرسشنامه میزان پذیرش و رضایتمندی خود را از درمان های ارایه شده بیان داشتند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و روش های آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بیش از 80 درصد والدین از این روش درمان رضایت داشتند و میزان کاهش اضطراب فرزند خود را خوب ارزیابی کردند؛ حتی 96 درصد آن ها میزان رضایت خود را با نمره 8 الی 10 نشان دادند. بیشترین درمان های انجام شده برای این کودکان ترمیم دندان ها و کشیدن دندان های غیرقابل نگهداری بود.نتیجه گیری: این روش درمانی را به دلیل نوین بودن از جنبه آموزشی و نیز به دلیل راحتی بیمار و آسایش خاطر والدین، می توان در همه دانشکده های دندان پزشکی کشور توصیه نمود.

مقدمه: یک راه اصولی برای اطلاع از الگوی تجویز و مصرف داروها، بررسی نسخه های پزشکان تازه فارغ التحصیل و به ویژه کارورزهای پزشکی است. این مطالعه با هدف، تعیین توانمندی نسخه نویسی بیماری های شایع در کارورزان پزشکی طراحی و اجرا شده است.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، توانایی نسخه نویسی ده بیماری شایع در دانشجویان پزشکی در شرف فارغ التحصیلی و گروه تازه فارغ التحصیل دانشکده پزشکی سنندج در سال 1389 از طریق آزمون بالینی ساختاردار عینی ( Objective structured clinicl examinationیاOSCE ) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین اقلام داروی نوشته شده در هر نسخه برابر 2.1 قلم دارو و میانگین نمره کل شرکت کنندگان در همه ده ایستگاه 62 از 100 نمره بود. توانایی نسخه نویسی دانشجویان از نظر نوع دارو برای ده بیماری 81.5 درصد بود. از نظر دوز دارو 34.4 درصد نسخه ها و از نظر دفعات مصرف دارو 21.3 درصد آن ها صحیح بود. 24.1 درصد داروی اشتباهی برای بیمار تجویز کرده بودند. نیمی از واحدهای مورد مطالعه، مدت درمان بیماری های ده گانه را به طور صحیح تعیین نمودند. خوانا بودن نسخه ها و عدم خط خوردگی به ترتیب 87.2 درصد و 84.7 درصد، نوشتن نام دارو 43.8 درصد و ثبت اسم بیمار در نسخه، 44.1 درصد صحیح ارزیابی شد و به طور تقریبی هیچ کدام از نسخه ها تاریخ و امضا نداشت. کمترین نمره به بیماری چربی خون با میانگین 3.9 و بالاترین نمره به بیماری (Chronic obstructive pulmonary disease) COPD با میانگین 7.9 تعلق داشت. از نظر عوامل مرتبط نمره دختران بهتر از پسران بود P=0.03. نمره نسخه نویسی با معدل کل و نمره علوم پایه دانشجویان همبستگی ضعیفی را نشان داد (r=0.1).نتیجه گیری: توانایی دانشجویان مورد مطالعه به نسبت قابل قبول بود، اما اطلاعات دانشجویان در خصوص موارد مهمی چون دوز دارو، دفعات مصرف و مدت درمان که در درمان بیماری نقش اساسی دارند، پایین بود و امر بازنگری در برنامه های آموزشی به ویژه در دوره انترنی در خصوص نسخه نویسی را ضروری می نماید.

زمینه و هدف: همگان بر این اعتقاد هستند که دانشجویان حق مشارکت در تصمیماتی را که درباره آموزش آنان صورت می گیرد، دارند. اگر قرار است تغییر و تحولی صورت بگیرد، باید دانشجویان نیز در آن مشارکت نمایند و آن را درک نمایند، در غیر این صورت تغییرات از جانب آن ها مورد پذیرش قرار نمی گیرد. از طرفی، تعهد استادان به اصلاحات، مشارکت و حمایت آنان نیز امری ضروری است. هدف از این مطالعه، تبیین نقش دانشجویان در تحول و نوسازی نظام آموزش پزشکی از دیدگاه خودشان بود.روش کار: در این مطالعه با رویکرد کیفی با 50 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1391 مصاحبه های نیمه ساختاریافته به عمل آمد. شرکت کنندگان بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف و با حداکثر تنوع وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های انفرادی نیمه ساختاریافته تا رسیدن به اشباع داده ها استفاده شد. از همه مشارکت کنندگان حداقل یک سوال باز پرسیده شد «نقش دانشجو در تحول و نوسازی نظام آموزش پزشکی چیست؟». از سوالات کاوشی نیز برای عمیق تر شدن مصاحبه ها استفاده شد. مصاحبه های ضبط شده، خط به خط دست نویس و مطابق رویکرد «تحلیل محتوا» آنالیز شدند.یافته ها: «مشارکت دانشجو کلید هر تغییری است» به عنوان مضمون اصلی در این مطالعه ظهور یافت. «شرکت در تصمیم گیری های آموزشی، تحول گرا بودن، خودراهبری، روحیه نقادانه و پژوهشی، توانایی به کارگیری کاربردی آموخته های علمی، تفکر خلاق و توانایی حل مساله» از سایر مضامین تبیین کننده دیدگاه دانشجویان در خصوص نقش خود در تحول و نوسازی نظام آموزش پزشکی بود. برخورداری از «استاد راهنمای مشوق، محیط پویا و با نشاط و ایجاد فرصت های یادگیری» از موارد تاکید شده توسط شرکت کنندگان برای امکان مشارکت دانشجویان در اصلاحات آموزشی بوده است.نتیجه گیری: اگر قرار است تغییر و تحولی در آموزش صورت بگیرد، باید دانشجو نیز در آن مشارکت نماید و آن را درک نماید. با صحبت کردن با دانشجویان و گوش دادن به آن ها، می توانیم چیزهای بیشتری را درباره این که کلاس و دانشگاه چگونه می توانند تقویت شوند و پیشرفت حاصل شود، یاد گرفت. بنابراین باید روحیه تحول گرایی، خودراهبری، نقادی و حل مساله را در آنان پرورش داد و همه این ها بدون وجود استادان خبره و دلسوز و مشوق و محیط یادگیری پویا ممکن نخواهد بود.

زمینه و هدف: نتایج مطالعات انجام شده در خارج از کشور، نشان داده است که یادگیری مبتنی بر پورت فولیو (Portfolio) یا «پوشه کار» در یادگیری و ارزشیابی دانشجویان پرستاری در محیط بالینی بسیار مفید بوده است. در این راستا، هدف این مطالعه بررسی تاثیر ارزشیابی به روش پورت فولیو بر صحت ارزشیابی بالینی دانشجویان دوره کارورزی در عرصه پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی اراک بود.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی (Educational trial) بود که بر روی کل دانشجویان (30 نفر) سال آخر دانشکده پرستاری که در حال گذراندن کارورزی در عرصه بودند و همگی تمایل به شرکت در این مداخله آموزشی را داشتند، انجام شد. ارزشیابی یادگیری بالینی دانشجویان پس از طی دو هفته اول کارورزی در عرصه داخلی و مدیریت توسط مربی و بر اساس برگه ارزشیابی معمول دانشکده پرستاری و طی دو هفته آخر توسط همکار پژوهشگر و بر اساس برگه ارزشیابی به شیوه پورت فولیو (پژوهشگر ساخته) انجام شد. داده ها با نرم افزارSPSS  نسخه 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی 30 دانشجوی (14 پسر و 16 دختر) مورد مطالعه 22.7±1.2 سال بود. نتایج نشان داد میانگین نمرات داده شده توسط مربی به دانشجویان در کارورزی در عرصه مدیریت به روش معمول (19.4) با میانگین نمرات داده شده به روش پورت فولیو (16.5)، تفاوت سه نمره ای داشت و این تفاوت معنی دار (P<0.001) بود. همچنین میانگین نمرات داده شده توسط مربی به دانشجویان در کارورزی در عرصه داخلی به روش معمول (19.11) با میانگین نمرات داده شده به روش پورت فولیو (16.3)، تفاوت سه نمره ای داشت و این تفاوت نیز معنی دار (P<0.001) بود. از طرفی، بین میانگین امتیازات دیدگاه دانشجویان نسبت به یادگیری بالینی اثربخش کارورزی در عرصه در بخش داخلی و مدیریت به روش معمول و شیوه پورت فولیو، اختلاف معنی داری (P<0.001) وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد نمره مبتنی بر ارزشیابی به شیوه معمول و بر اساس فرم های معمول موجود در دانشکده های پرستاری نمی تواند واقعی باشد؛ چرا که دانشجو بر اساس ذهنیات مربی و بدون مستند، مورد ارزیابی قرار می گیرد و بیشتر حالت ذهنی دارد تا عینی. اما نمره پورت فولیو واقعی تر است؛ چرا که بر اساس شواهد مکتوب می باشد. بنابراین در ارزشیابی یادگیری اثربخش در محیط های بالینی، استفاده از ارزشیابی به شیوه پورت فولیو به جای فرم های ارزشیابی معمول در دانشکده های پرستاری، پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبری فیشر و همکاران یک ابزار خودسنجی است که شامل 52 گویه می باشد. هدف پژوهش حاضر، هنجاریابی مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبر در دانشجویان پرستاری بود.روش کار: جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی بودند. از این میان با استفاده از نمونه گیری طبقه ای نسبتی (بر حسب جنسیت)، نمونه ای به حجم 224 نفر (27 درصد مرد و 73 درصد زن) انتخاب شد. ابزار مورد استفاده مقیاس آمادگی یادگیری خودراهبری بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع مطالعات روان سنجی بود. به منظور احراز روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی)، و برای احراز پایایی از روش ضریب همسانی درونی (آلفای ﮐﺭﻭﻧﺑﺎﺥ) استفاده شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره خودراهبری برای کل دانشجویان به ترتیب برابر 176.99 و 25.41 بود. از پرسشنامه خودراهبری 3 عامل، خودمدیریتی، رغبت برای یادگیری، و خودکنترلی استخراج شد که 34.5 درصد کل واریانس را تبیین کرد. آلفای کرانباخ برای کل پرسشنامه و عامل های مذکور به ترتیب 0.92، 0.88، 0.82، 0.79 به دست آمد. در کل مقیاس خودراهبری یادگیری بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین در مقایسه عامل های خودراهبری، بین دختران و پسران تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مقیاس آمادگی برای خودراهبری در یادگیری Fisher و همکاران، از روایی و پایایی لازم برای شناسایی قابلیت های یادگیری خودراهبر برخوردار می باشد.

زمینه و هدف: داشتن انگیزه برای انجام هر کاری توسط انسان لازم است و هیچ یک از فعالیت های ارادی انسان ها بدون داشتن انگیزه رخ نمی دهد. هر چه تطابق بین انگیزه فرد با علایق و مهارت ها بیشتر باشد، شانس کسب نتایج موفقیت در تحصیل، کار و رضایت شغلی بیشتر است. این مطالعه با هدف بررسی میزان انگیزه دانشجویان مامایی نسبت به انتخاب رشته خود و عوامل مرتبط با آن انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی بر روی کلیه دانشجویان مامایی مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی رشت در نیم سال اول سال 91 - 1390 انجام شد. روش گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش مشخصات فردی و سوالات سنجش انگیزه نسبت به انتخاب رشته بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره انگیزش دانشجویان مورد مطالعه نسبت به انتخاب رشته تحصیلی 49.85±6.14 بود. نمره به دست آمده بالاتر از نمره قابل قبول بود. بین نمره انگیزه نسبت به رشته تحصیلی و متغیرهای پژوهش (شغل و تحصیلات والدین، وضعیت تاهل، وضعیت اقتصادی، سهمیه ورود به دانشگاه، محل سکونت، معدل دیپلم و سن) ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که دانشجویان مامایی، از انگیزه بالایی برای تحصیل در این رشته برخوردار می باشند. بنابراین متصدیان امر با مغتنم شمردن این مساله، باید تلاش لازم را در جهت ارتقای سطح آموزشی دانشجویان مستعد و رسیدن به حداکثر بهره وری، به کار گیرند.

زمینه و هدف: ارزشیابی فرایندی ضروری برای تمامی موسسات آموزشی است و یکی از متداول ترین روش های ارزشیابی استاد جهت تعیین وضعیت تدریس وی، ارزشیابی توسط دانشجویان است. وقتی دانشجویان مشتریان واقعی در فرایند آموزشی هستند، می بایست قضاوت های آنان به عنوان متغیرهای مهم و تعیین کننده وضعیت تدریس استاد شناخته شود و مطابق اصل مشتری محوری، می بایست رضایت مصرف کننده محصول یا خدمت را برآورده کرد. مطالعه حاضر، با هدف اعتبارسنجی فرم کنونی ارزشیابی استاد در دروس تئوری اجرا شد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که به منظور بررسی روایی و پایایی فرم ارزشیابی اعضای هیات علمی که توسط دانشجویان تکمیل می شد، به همراه شناسایی برخی عوامل موثر بر ارزشیابی دانشجو از استاد، انجام شد. برای تعیین روایی محتوی سوالات فرم ارزشیابی استاد، تعداد 20 نفر از اعضای هیات علمی مجرب و صاحب نظر به نسبت تعداد اعضای هیات علمی هر یک از دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی همدان انتخاب گردیدند. برای سنجش ضریب پایایی فرم مذکور، یک نمونه 189 نفری از بین دانشجویان، به صورت سهمیه ای از دانشکده های مختلف انتخاب شدند.یافته ها: سوالاتی مانند «میزان رعایت سرفصل های تعیین شده»، «ارایه کاربرد عملی مطالب تدریس شده» و «میزان تاثیر تکلیف تعیین شده» دارای شاخص روایی لازم نبودند. اما به طور کلی پرسش نامه مذکور از روایی قابل قبولی برخوردار بود. در مطالعه حاضر ضریب همبستگی Spearman-Brown نشان داد که سوالات فرم کنونی ارزشیابی استاد، به طور کلی دارای پایایی قابل قبولی نیست (P<0.001، r= 0.456).نتیجه گیری: فرم کنونی ارزشیابی از استاد از روایی درونی مطلوبی برخوردار بود، ولی پایا به نظر نمی رسد.

زمینه و هدف: مراکز آموزش پزشکی همواره به دنبال روش های آموزشی بوده اند که در مقابل سایر روش های آموزشی از کارایی و اثربخشی بالاتری برخوردار باشند. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی چشم انداز آموزش ترکیبی (Blended learning) بر اساس الگوی SWOT در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.روش کار: تحقیق به روش آمیخته و از نوع اکتشافی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان مقطع دکتری بود که 39 نفر از اعضای هیات علمی، 102 نفر از دانشجویان بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای برای تحقیق کمی و تعداد 10 نفر از متخصصان بر اساس نمونه گیری هدفمند برای انجام مصاحبه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کمی استفاده از پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا و در بخش کیفی مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته بود.یافته ها: نتایج تحقیق حاکی از معنی دار بودن حیطه های قوت ها و ضعف ها در بعد درونی و فرصت ها و تهدیدها در بعد بیرونی بود. همچنین در مورد حیطه قوت ها، بین دیدگاه ها همخوانی وجود داشت اما در سایر حیطه ها اختلاف معنی داری وجود داشت. همچنین نقاط قوت و فرصت ها نسبت به ضعف ها و تهدیدهای آموزش ترکیبی دارای اولویت بود.نتیجه گیری: با وجود ضعف ها و تهدیدهایی که در صورت اجرای آموزش ترکیبی وجود دارد اما کلیه شرکت کنندگان در این تحقیق نسبت به چشم اندازهای این آموزش در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خوش بین هستند.

زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه، ارتقای کیفیت طراحی سوالات آزمون های ارتقای دستیاری از طریق به کارگیری تکنیک های ارایه بازخورد مورد نظر در علم آموزش پزشکی به طراحان سوالات چند گزینه ای بود.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، سوالات آزمون های ارتقای دستیاری پزشکی در سال 1388 از نظر ساختار طراحی با استفاده از چک لیست روا و پایای Millman مورد بررسی قرار گرفت. همچنین توزیع سطح دانش مورد سنجش در هر یک از سوالات نیز مشخص گردید. بر اساس اطلاعات حاصل از بازخورد مداخله ای با رعایت خصوصیات فنی آن در علم آموزش پزشکی یعنی عینی، به موقع، مستقیم، محترمانه، بدون قضاوت از عملکرد و همراه با توصیه هایی جهت بهبود، به طراحان آزمون که همگی سابقه شرکت در کارگاه های آموزشی (Multiple choice question) MCQ و تجربه طراحی سوال در سال های قبل را داشتند، ارایه شد. بعد از برگزاری آزمون ارتقای سال 1389 نیز سوالاتی که طراحان در هر دو سال در طراحی آن ها نقش داشتند، انتخاب شدند و میزان رعایت اصول استاندارد Millman و سطح تاکسونومی به کار رفته در سوالات توسط طراحان قبل و بعد از مداخله بازخوردی مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 2500 سوال، 2035 سوال وارد مطالعه شد. قبل از مداخله 65.2 درصد از سوالات از نظر ساختار کلی بدون اشکال بود و پس از انجام مداخله این میزان به 82.8 درصد رسید که این تفاوت معنی دار بود (P<0.001). از نظر سطح دانش مورد ارزیابی در سوالات نیز در سال 1388، 38 درصد از سوالات و در سال 1389، 53.1 درصد از سوالات با تاکسونومی بالا طراحی شده بود که تفاوت آن ها نیز معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: انجام مداخله به صورت بازخورد و منطبق با اصول فنی آن در آموزش پزشکی حتی جهت طراحان آموزش دیده و باتجربه در طراحی سوالات نیز می تواند در ارتقای کیفیت طراحی سوالات چند گزینه ای موثر باشد.