مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1396 | دوره:16 | شماره:6 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف از عدم کفایت در تکنیک های جبرانی و فقدان کنترل حرکتی در زمان زمین خوردن رنج می برند. هدف این تحقیق این است که آثار تمرین دوگانه پیش رونده بر عملکرد حرکتی، وضعیت شناختی و خطر زمین خوردن را در سالمندان ارزیابی کند.روش بررسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. آزمودنی های تحقیق از بین سالمندان ساکن جامعه با روش تصادفی هدفمند انتخاب شدند و میانگین سن آنها 75.65 سال (با دامنه سنی 65 تا 90) بود. هر دو گروه تحقیق (20 نفر مبتلا به اختلال شناختی خفیف و 20 نفر سالم)، 12 هفته 3 جلسه ای تحت مداخله با تمرینات تکلیف دوگانه فزاینده قرار گرفتند.یافته ها: ارزیابی ها بعد از 12 هفته نشان داد که مداخله تحقیق موجب بهبود وضعیت شناختی، کنترل قامتی و خطر زمین خوردن را در هر دو گروه دارای اختلال شناختی و وضعیت شناختی طبیعی شد. گروه اختلال شناختی تغییرات مثبت بیشتری از نظر شناخت تجربه کرد در حالی که گروه طبیعی مشهود ترین آثار را از نظر خطر زمین خوردن و عملکرد در آزمون دسترسی عملکردی داشتند.نتیجه گیری: آثار مثبت تمرینات دوگانه بر متغیرهای شناختی به همزمانی مولفه های شناختی و حرکتی در این تمرینات مربوط است. نتایج این تحقیق همچنین پیشنهاد می کند که مزایای جسمانی تمرینات دوگانه پیش رونده (مانند انعطاف پذیری) بر تغییرات شناختی برتری دارند. در پژوهش های آتی، کاربردهای بالینی و مسائل پاتوفیزیولوژی باید بررسی شوند.

زمینه و هدف: افزایش بیان هموگلوبین جنینی در برخی بیماران تالاسمی بتا و داسی شکل منجر به بهبود علائم بیماری می گردد. شناخت عواملی که موجب افزایش مجدد هموگلوبین جنینی می شوند بسیار مهم است. توجیه مولکولی افزایش هموگلوبین جنینی را می توان به ژن هایی نسبت داد که نقش تنظیمی در بیان ژن های خوشه ژنی بتاگلوبین دارند. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط پلی مورفیسم شایع مرتبط با افزایش هموگلوبین جنینی ژن BCL11A و ناحیه بین ژنی HBS1L-MYB در بیماران و ناقلین بتا تالاسمی خوزستان می باشد.روش بررسی: دراین مطالعه 50 بیمار تالاسمی با هموگلوبین جنینی بالا و 50 مورد به عنوان کنترل نرمال از جمعیت خوزستان انتخاب شد. با بهره گیری از روش های PCR، هضم آنزیمی و تعیین توالی فراوانی پلی مورفیسم های rs766432، rs28384513، rs11886868 و rs4895441 بررسی شد.یافته ها: فراوانی پلی مورفیسم های (s766432 (A/C آلل C وrs11886868 (C/T) آلل C و (rs28384513 (A/C آلل A در افراد با هموگلوبین جنینی افزایش یافته بالا بوده، ارتباط معنی دار قوی با افزایش هموگلوبینی جنینی داشتند. در حالی که در رابطه با پلی مورفیسم rs4895441 (A/G) تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: در این مطالعه می توان گفت که پلی مورفیسم های rs766432 (A/C) آلل C و  6868rs1188 (C/T)آلل C و rs28384513 (A/C) آلل A در ارتباط با افزایش هموگلوبین جنینی بوده، در پیش بینی وضعیت بالینی جنین به صورت تالاسمی ماژور یا اینترمدیا می توانند نقش داشته باشند. اگرچه برای تایید این موضوع بررسی این مارکرها در جمعیت بزرگتر ضروری است.

زمینه و هدف: ترکیب بدنی و تعادل مناسب، همواره از ارکان اصلی حفظ سلامت و بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه می باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی مقایسه اثر تمرینات مقاومتی با TRX و سنتی بر برخی شاخص های ترکیب بدن و تعادل مردان غیرفعال بود.روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی، 30 مرد غیرفعال (سن 3.23±29.23، 26.03±1.24BMI) به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی با TRX (15 نفر) و تمرین مقاومتی سنتی (15 نفر) تقسیم شدند. قبل و پس از 8 هفته تمرین از آزمودنی ها ارزیابی ترکیب بدنی (وزن، BMI و درصد چربی بدن) و تعادل با سه وضعیت (دوپا، پای راست و پای چپ) به وسیله دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد.یافته ها: در شاخص های ترکیب بدنی، تفاوتی بین دو گروه مشاهده نگردید (P>0.05). طبق نتایج بین گروهی، تعادل کلی دوپا، پای چپ و تعادل میانی-جانبی دو پا، پای راست و پای چپ در گروه TRX به طور معنی داری نسبت به گروه سنتی بهتر بود (0.05>P). همچنین، درحالی که بهبود تعادل میانی- جانبی دو پا و پای راست تنها پس از تمرین TRX معنی دار بود (0.05>P)، پس از تمرین سنتی کاهش معنی داری در تعادل کلی و تعادل قدامی-خلفی پای راست مشاهده شد (0.05>P).نتیجه گیری: به نظر می رسد در مقایسه با تمرینات مقاومتی سنتی، انجام تمرینات مقاومتی با TRX در بهبود تعادل (و نه ترکیب بدنی) نتایج بهتری به ارمغان می آورد.

زمینه و هدف: دیابت و عوارض ناشی از آن یکی از دلایل عمده امراض و کاهش کیفیت زندگی است، یکی از مشکلات شایع درپی دیابت سختی شریان ها می باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تعیین تاثیر تمرین هوازی بر فشارخون، هموگلوبین گلیکوزیله و سختی شریانی در زنان یائسه مبتلا به دیابت نوع 2 بود.روش بررسی: جامعه آماری تحقیق حاضر زنان یائسه دیابتی نوع-2 مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر شاهرود بودند که 22 نفر به صورت تصادفی به دو گروه: 1) تمرین (11 نفر) با میانگین سنی (6.2±51 سال) و توده بدن (32.4±5kg/m) و 2 کنترل (11 نفر) با میانگین سنی (5.6±52.3 سال) و توده بدن (29.4±3.9kg/m2) تقسیم شدند. تمرینات شامل 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته و هر جلسه 45 الی 60 دقیقه تمرین هوازی دویدن بر روی تردمیل با شدت 75-55 درصد ضربان قلب بیشینه به صورت پیشرونده بود. نمونه خون شرکت کنندگان 48 ساعت قبل و پس از دوره تمرین در حالت ناشتا جهت اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله گرفته شد. همچنین آزمون سختی شریان ها و فشار خون با استفاده از سیستم VaSera-VS-2000 انجام شد.یافته ها: آزمون تی وابسته نشان داد، سطح فشارخون سیتولیک (p=0.004)، هموگلوبین گلیکوزیله (p=0.004) و شاخص (p=0.002) CAVI در گروه تمرین بعد از مداخله کاهش معناداری داشت. همچنین تحلیل کوواریانس (مقایسه بین گروهی) هم تفاوت معناداری را در شاخص CAVI بین دو گروه نشان داد (p=0.015).نتیجه گیری: بطور کلی به نظر می رسد تمرینات هوازی بتوانند با اثرگذاری بر عوامل موثر بر کمپلیانس عروقی و نیز فاکتورهای مرتبط با گلیکوزیلاسیون باعث کاهش فشارخون و سختی عروقی شود و از این رو می توانند به عنوان یک راهکار مناسب در این شرایط استفاده شود.

زمینه وهدف: ملانومای متاستاتیک بدخیم ترین نوع سرطان پوست است، سختی های درمان ملانوما به وجود سلول های بنیادی سرطان در ملانوما نسبت داده شده اند. خصوصیات سلول های بنیادی سرطانی می تواند به وسیله به هم خوردن تنظیم مسیرهای پیام رسانی سلولی Notch و Wnt به دست بیاید. هدف ما از این مطالعه به دست آوردن سلول های بنیادی ملانوما از رده سلولی متاستاتیک A375 و سپس بررسی خودنوزایی و خصوصیات بنیادینگی و همچنین بررسی میزان بیان ژنهای مرتبط با دو مسیر Wnt و Notch در این سلول ها نسبت به سلول های چسبنده توموری است.روش بررسی: سلول های اسفیری از سلول های چسبنده توموری جدا شدند. اسفیرزایی و کلنی زایی، بیان پروتئین های CD133 و Nestin، ژن های Nanog، NESTIN و Oct4 به عنوان ژن های مرتبط با بنیادینگی و ژن های مسیر Notch و Wnt در دو گروه اسفیری و سلول های چسبنده توموری بررسی شدند.یافته ها: با توجه به نتایج ما، سلول های اسفیری قدرت اسفیرزایی و کلنی زایی و بیان پروتئین Nestin بالاتری از سلول های چسبنده توموری داشتند، درحالی که بیان CD133 به طور معنی داری تغییر نداشت. ژن های مسیر Wnt و ژن های فرودست آن (b-catenin، cyclinD1، c-Myc)، ژن های فرودست مسیر Notch شامل ژن های (Notch1، HES1) و ژن های Nanog و NESTIN در اسفیرها بیان بالایی داشت.نتیجه گیری: نتایج ما شواهد محکمی برای خصوصیات شبه بنیادی بودن اسفیرها به عنوان مدل موثری در تحقیق سلول های بنیادی ملانوما فراهم کرد، همچنین یافته های ما افزایش بیان مسیرهای Notch و wnt در سلول های اسفیری رده سلولی ملانومای متاستاتیک A375 را به عنوان سلول های شبه بنیادی برای اولین بار تائید کرد که این یافته ها می توانند در درمان و هدف گیری سلول های بنیادی ملانوما به کار روند.

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، کوکسی گرم مثبتی است که می تواند بیماری های مختلفی چون مسمومیت های غذایی، شوک های مخاطره آمیز و ... را به وجود آورد. از مهم ترین سموم تولید شده توسط این باکتری، انتروتوکسین نوع B یکی از معمولترین و مهم ترین توکسین های یافت شده و یک سوپر آنتی ژن می باشد. هدف از انجام این تحقیق همسان سازی و بیان این پروتئین به شکل نوترکیب جهت دستیابی به یک ساختار و منبع پایدار برای تولید آن به منظور بررسی های آینده به عنوان کاندید واکسن بود.روش بررسی: ژن seb به لحاظ وجود کدون های نادر مورد بررسی قرار گرفت و بهینه سازی ژن با استفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیکی انجام شد. واکنش هضم آنزیمی برای تایید حضور ژن نوترکیب seb درون وکتور بیانی (+) pET28a انجام شد. پس از تایید همسان سازی ژن مورد نظر، بیان نوترکیب پروتئین SEB با استفاده از القاءگر مصنوعی IPTG و همچنین تخلیص تحت شرایط طبیعی (غیردناتوره) با کمک ستون کروماتوگرافی نیکل (Ni-NTA) صورت پذیرفت. آنالیز وسترن بلات نیز برای تایید پروتئین SEB انجام شد.یافته ها: شاخص سازگاری کدون (CAI) مربوط به ژن طبیعی 0.68 بود، درحالی که این شاخص برای ژن بهینه سازی شده به 0.82 رسید. درصد کدون های با شیوع بالا در توالی بهینه شده به 57 درصد افزایش یافت. هضم آنزیمی صحت همسانه سازی ژن seb در وکتور (+) pET28a را تائید کرد. نتایج نشان داد که همسانه سازی ژن seb درون وکتور (+) pET28a در یک جایگاه مناسب بین محل های مورد انتظار اثر آنزیم های برشی انجام شده بود. همچنین ژن seb بعد از القاء با IPTG بیان خوب و قابل توجهی داشت. میزان پروتئین بیان شده برای هر لیتر از محیط کشت حدود 22 میلی گرم بود. وسترن بلاتینگ، واکنش پروتئین نوترکیب با آنتی بادی ضد هیستیدین را نشان داد.نتیجه گیری: سازه نوترکیب پایدار محتوی ژن seb تولید گردید که بیان نوترکیب قابل توجهی از پروتئین را نشان داد. بنابراین پروتئین SEB را می توان در مطالعات آینده برای بررسی میزان ایمن سازی علیه سم SEB مورد بررسی قرار داد.

زمینه و هدف: سایتوکاین های پیش التهابی عامل نکروز تومور آلفا TNF-aو ضد التهابی اینترلوکین-10 به ترتیب نقش مهمی در ایجاد و جلوگیری از التهاب سیستمیک و بروز بیماری های ناشی از چاقی از جمله بیماری عروق کرونر دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین شنا به همراه مصرف سیر بر غلظت سرمی IL-10 و TNF-a موش های نر چاق بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار چاق (300-250 گرم) به طور تصادفی در چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه تمرین شنا کردند. گروه های دریافت کننده مکمل روزانه یک میلی لیتر عصاره محلول سیر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 8 هفته به صورت خوراکی دریافت کردند. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرین، نمونه خونی از آزمودنی ها گرفته شد و سطوح IL-10 و TNF-a اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک طرفه ارزیابی شد.یافته ها: یافته ها نشان داد هشت هفته تمرین و مصرف سیر سبب افزایش معنادار مقادیر IL-10 و کاهش معنادار مقادیر TNF-a در گروه های تجربی شد (P<0.001). بین غلظت IL-10 و TNF-a ارتباط معناداری وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: اجرای هشت هفته تمرین شنا به همراه مصرف سیر می تواند با افزایشIL-10 و کاهش TNF-a تاثیر مثبت بر عوامل التهاب بگذارد.

زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین آلودگی سبزیجات به اشریشیا کلی انتروهموراژیک و تعیین سویه O157H7 بعلت تولید اگزوتوکسین stx (شیگا توکسین) و اهمیت آن در ایجاد بیماری هایی همچون کولیت هموراژیک و سندرم اورمی همولتیک در انسان صورت گرفت.روش بررسی: در این پژوهش تعداد 256 نمونه سبزیجات تازه شامل کاهو، کلم و سبزی خوردن طی مدت 8 ماه از 4 مرکز عمده فروش سبزی در شهرستان اهواز تهیه گردید. پس از غنی سازی اولیه، کلنی های سوربیتول منفی رشد یافته بر روی محیط CT-SMAC به محیط های کشت افتراقی انتقال داده شده و با تست های اختصاصی بیوشیمیایی به عنوان اشریشیا کلی تائید شدند. سپس سویه های تایید شده توسط آنتی سرم های E.coli O157:H7 بررسی گردیدند. در نهایت با مولتی پلکس PCR حضور ژن های stx2، stx1 eaeA، hlyA در سویه های سوربیتول منفی ارزیابی گردید.یافته ها: در 8 نمونه (3.1%) باکتری E.coli O157 شناسایی شد و تنها 2 ایزوله بعنوان E.coli O157:H7 تشخیص داده شدند. پس از مولتی پلکس PCR مشخص شد که 4 ایزوله حاوی ژن stx1، 2 ایزوله حاوی ژن stx2، 1 ایزوله حاوی ژن های stx1 و eaeA، 1 ایزوله حاوی ژن های stx1، eaeA و hlyA و 1 ایزوله حاوی ژن های stx1 و hlyA بود. هیچ یک از ایزوله ها حاوی هر چهار ژن نبودند.نتیجه گیری: با توجه به احتمال انتقال عوامل پاتوژن خطرناکی مانند اشریشیا کلی انتروهموراژیک توسط سبزیجات، عدم توجه به سالم سازی سبزیجات قبل از مصرف می تواند برای سلامت عمومی مشکل آفرین بوده و طغیان بیماریهای منتقله از غذا را به همراه داشته باشد.

زمینه و هدف: ازدواج نسبی یکی از عوامل بروز اختلالات ژنتیکی و معلولیت ها بوده و عملکرد فرد را متاثر می کند. نظر به این که در کشور ما ازدواج نسبی مرسوم است، هدف این پژوهش مقایسه ویژگی های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان پسر با والدین سببی و نسبی بود.روش بررسی: در این مطالعه پس رویدادی تعداد 80 نفر از نوجوانان پسر شهر اراک در سنین 17، 16، 15، 14سال در دو گروه 20 نفر سببی و دو گروه 20 نفر نسبی به عنوان نمونه، به صورت خوشه ای چندمرحله ای هدفمند از مدارس اراک انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات فردی، ابزارهای اندازه گیری آنتروپومتریک و آزمون های آمادگی حرکتی است. تحلیل داده ها از طریق آزمون کلموگرف- اسمیرنوف و آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 انجام گردید.یافته ها: نتایج نشان داد این نوع ازدواج بر ویژگی های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان تاثیر منفی دارد (p=/05).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش ازدواج نسبی بر مولفه های آنتروپومتریک و آمادگی حرکتی نوجوانان پسرتاثیر منفی دارد. پیام روشن این پژوهش ضعف جسمانی و آمادگی حرکتی کم فرزندان چنین خانواده هایی است.

زمینه و هدف: استفاده از مکمل های گیاهی جهت پیشگیری از چاقی نسبت به دارو های شیمیایی ارزان تر و کم خطر تر هستند. با توجه به اثر کاهنده چربی دارچین، در این تحقیق اثر دو دوز متفاوت عصاره آبی دارچین بر میزان وزن و شاخص های بیوشیمیایی مرتبط با سندرم متابولیک در موش های صحرایی نر تحت رژیم غذایی پرچرب بررسی گردید.روش بررسی: 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 4 گروه مورد بررسی قرار گرفتند: کنترل (رژیم غذایی معمولی)، گروه رژیم پرچرب (رژیم غذایی پرچرب با 60 درصد چربی اضافه)، 2 گروه رژیم پرچرب تیمار شده با دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره. تیمار به مدت 20 هفته روزانه از طریق گاواژ دهانی انجام شد. سپس کالبد شکافی شده و از قلب حیوانات خونگیری انجام گردید. وزن اندام های داخلی و چربی امنتال اندازه گیری شد و آزمایشات بیوشیمیایی انجام گرفت.یافته ها: دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، شاخص توده بدنی و وزن چربی امنتال را نسبت به گروه تحت رژیم پرچرب پایین آورد. هر دو دوز عصاره توانست میزان لپتین را نسبت به گروه چاق پایین آورد. دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره مانع از کاهش وزن پانکراس شد.نتیجه گیری: در این مطالعه اثرات ضد چاقی دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره مشاهده شد که شاید گواه اثرات مثبت دوز های پایین عصاره دارچین است. عصاره آبی دارچین به عنوان چاشنی می تواند به همراه وعده های غذا مورد استفاده قرار گیرد.