پژوهش پرستاری ایران
سال:1397 | دوره:13 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) بیماری مزمن پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است که با علائم و عوارض ناتوان کننده همراه است و موجب بروز اختلال های شدید ازجمله تعادل می شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر تمرینات پیلاتس بر تغییرات تعادل، ترکیب بدنی و فاکتورهای حیاتی زنان بیمار مبتلا به (MS) است.روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی که پس از تائید در کمیته اخلاق دانشگاه در سال 1395 اجرا شد. جامعه پژوهش حاضر، بیماران زن مبتلا به ام. اس شهر تبریز بود. از بین آنها 34 زن مبتلا به ام.اس به صورت نمونه های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. معیار ورود به مطالعه: بدون تغییرات دارویی در طول دوره مطالعه، امتیاز وضعیت گسترش ناتوانی آن ها بین (0 تا 6) باشند، دامنه سنی 40-20 سال باشد و معیارهای خروج از مطالعه نیز عبارت بودند از: عدم سابقه بیماری های ارتوپدی، قلبی ریوی یا متابولیک و بروز علائم نورولوژی شدید و ناگهانی مانند از دست دادن حافظه یا ضعف در قضاوت، تشنج صرعی، افسردگی شدید، بیماری گیجی، مشکل شدید تعادل یا سرگیجه، از دست دادن شنوایی، بیماری پارکینسون، آلزایمر و ... در 3 هفته قبل از شروع طرح باشد. پروتکل گروه تمرین پیلاتس هشت هفته سه جلسه ای 60 دقیقه ای بود. 24 ساعت قبل و بعد از دوره تمرین، ارزیابی متغیرهای موردنظر انجام شد. سنجش تعادل با آزمون (TUG)، ترکیب بدن با روش سه نقطه ای جکسون پولاک، فشارخون با دستگاه امرون دیجیتالی و ضربان قلب استراحتی به وسیله تعداد ضربان قلب در یک دقیقه به روش مچ دستی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل در سطح معناداری 0.05≥P و نرم افزار 20SPSS تحلیل شد.یافته ها: تمرین پیلاتس در درصد چربی، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به لگن، تعادل، فشارخون سیستولی و ضربان قلب استراحتی گروه تجربی تفاوت معناداری نشان داد (0.05>P). ولی در مقادیر وزن بدن و فشارخون دیاستولی آزمودنی ها تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.05≥P).نتیجه گیری: با توجه به اثر معنادار تمرینات پیلاتس بر تعادل، ترکیب بدن و فاکتورهای حیاتی زنان مبتلا به (MS) می توان این روش تمرینی را به عنوان راهکاری جدید و غیرتهاجمی برای مقابله با روند توسعه مشکلات جسمی این بیماران پیشنهاد کرد.

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های سیستم اعصاب مرکزی است که مشکلات روانشناختی بسیاری را موجب می شود، بدین سبب دو مفهوم خوشبختی و تاب آوری در مبتلایان به این بیماری، حائز اهمیت بسیار است. شخصیت عامل مهمی در ارتباط با خوشبختی و تاب آوری است، چراکه عمده واکنش های روانی و ارزیابی افراد از موقعیت های مختلف به شخصیت افراد وابسته است. لذا این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه ابعاد شخصیت مایرز- بریگز با میزان احساس خوشبختی و تاب آوری در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام. اس) انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع علمی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام بیماران ثبت نام شده در انجمن ام اس شهرستان قوچان در سال 96- 1395 بودند. حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 66 نفر تعیین شد و افراد با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه تیپ های شخصیت مایرز- بریگز، پرسشنامه خوشبختی و پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون بود. نتایج از طریق تحلیل واریانس یک طرفه به شیوه گام به گام تحلیل شدند.یافته ها: آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد تفاوت بین ابعاد (حسی- شمی (شهودی)) و همچنین ابعاد (قضاوتی- ادراکی) از نظر میزان احساس خوشبختی به لحاظ آماری معنادار است (0.05>P). همچنین تفاوت بین ابعاد (درونگرا- برونگرا) و همچنین ابعاد (فکری- احساسی) از نظر میزان احساس خوشبختی به لحاظ آماری معنی دار نبوده است (0.05<P). همچنین تفاوت بین ابعاد (تفکری –احساسی) از نظر میزان تاب آوری، به لحاظ آماری معنی دار است (0.05>P). ولی تفاوت بین ابعاد (درونگرا- برونگرا، حسی- شمی (شهودی)، قضاوتی – ادراکی) از نظر میزان تاب آوری، به لحاظ آماری معنادار نبوده است (0.05<P).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش بین بعضی از ابعاد شخصیت با میزان احساس خوشبختی و تاب آوری در بیماران ام.اس رابطه وجود دارد. لذا پیشنهاد می شود با اجرای آزمون ابعاد شخصیت مایرز-بریگز و شناخت ابعاد شخصیتی بیماران و ویژگی های شخصیتی هر ترجیح، برنامه های آموزشی جهت ارتقا تاب آوری و احساس خوشبختی بیماران تدوین گردد.

مقدمه: ناباروری بحرانی بزرگ و عامل استرس روانی است و بسیاری از واکنش های منفی شامل افسردگی، کاهش میل جنسی، کاهش روابط اجتماعی و دلسردی زوجین را سبب می شود لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش تکنیک های تن آرامی (آرام سازی بنسون)، بر کاهش استرس و کاهش نگرانی های جنسی، ارتباطی و اجتماعی زنان نابارور انجام شده است.روش کار: مطالعه حاضر در سال 1395 بر روی زنان مراجعه کننده به کلینیک شهید رحیمی شهر خرم آباد انجام شد. واحدهای مورد پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون (17=n) و کنترل (17=n) قرار گرفتند. شرایط ورود به مطالعه عبارت بود از: نازایی بالای یک سال، سن 34 - 18 سال، عدم سابقه مصرف داروهای آرام بخش، عدم سابقه قبلی آرام سازی، نداشتن هرگونه عامل نازایی به جزء عدم تخمک گذاری. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استرس ناشی از ناباروری نیوتن و همکاران (1999) بود. ابتدا از دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و بعد از پایان مداخله از آن ها پس آزمون به عمل آمد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و به کمک نرم افزار SPSS-16 تحلیل شدند.یافته ها: آرام سازی بنسون سبب کاهش استرس (0.05 >P) و میانگین تغییرات در بعد نگرانی جنسی (%1 =P)، نگرانی ارتباطی (%1=P) و نگرانی اجتماعی (%2=P) در گروه آزمایش گردید.نتیجه گیری: آرام سازی نقش مهمی در کاهش استرس و کاهش نگرانی های جنسی، ارتباطی و اجتماعی زنان نابارور دارد. پیشنهاد می شود متخصصان علوم باروری تکنیک های تن آرامی را برای کنترل استرس افراد نابارور برای نتیجه مطلوب درمانی به کار گیرند.

مقدمه: روش آموزش والدین به دلیل ویژگی های منحصربفرد خود در میان روش های درمانی، یک وجه مکمل مداخله های روان درمانی است که در آن به والدین و دیگر مراقبان، فنون مقابله با مشکلات رفتاری کودکان آموزش داده می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری توام با مدیریت رفتار مادر بر افسردگی مادران و نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان 10-7 سال انجام شده است.روش کار: این مطالعه از نوع آزمایشی، طرح پیش آزمون- پس آزمون- پی گیری با گروه کنترل است که در مدارس ابتدایی شهرستان بهبهان و در سال 1393 انجام شده است. جامعه آماری شامل مادران افسرده کودکان 10-7 سال مبتلا به اختلال نارسایی توجه -بیش فعالی بود. شرکت کنندگان پژوهش 24 نفر از مادران مبتلا به افسردگی می باشند که از بین 320 نفر از مادران دانش آموزان انتخاب شدند، که کودکان آنان اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی داشتند. این نمونه با روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل مصاحبه تشخیصی، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه کانرز والد بود که روایی و پایایی آن ها تایید شد. گروه آزمایش 18 جلسه مداخله گروهی دریافت کردند. توصیف داده ها توسط میانگین و انحراف معیار و تجزیه وتحلیل داده ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.یافته ها: تحلیل داده ها در سطح معنی داری 0.05>P انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس در پس آزمون نشان داد، میانگین نمره افسردگی مادران در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته (81.27=F، P<0.001)، اما میانگین نمره ها در اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان کاهش معنی داری نیافت (0.821=F، P=0.357)،. میانگین نمره های افسردگی و اختلال نارسایی توجه –بیش فعالی در مرحله پی گیری در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی دار نشان داد (به ترتیب 27.87=F، P<0.001، F=10.32، P<0.004).نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر اثر درمان شناختی- رفتاری توام با مدیریت رفتار مادر بر کاهش افسردگی مادر و علائم نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و درمانی با تاکید بیشتر بر چگونگی ارتباط مادر و کودک برای مادران با کودکان دبستانی استفاده گردد تا از بروز بسیاری از مشکلات رفتاری، درمانی و تحصیلی در کودکان پیشگیری نموده و باعث سلامت مادر و کودک شود.

مقدمه: با توجه به ارتباط نزدیک بین صلاحیت بالینی و مفهوم کیفیت مراقبت، صلاحیت بالینی در حرفه پرستاری به عنوان رشته ای عملی، از جایگاهی منحصر به فردی برخوردار است. از طرفی یکی از مهم ترین چالش های مدیریت پرستاری در جهت ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری حفظ و ارتقاء کیفیت زندگی کاری پرستاران می باشد. لذا این پژوهش با هدف تاثیر ارتقای صلاحیت بالینی بر کیفیت زندگی کاری پرستاران در بخش های کودکان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که بر روی 62 پرستار شاغل در بخش های کودکان بیمارستان مفید وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام شد. ابتدا صلاحیت بالینی و کیفیت زندگی کاری پرستاران با استفاده از پرسش نامه سنجیده شد. جهت تعیین روایی ابزار از روش اعتبار محتوا و جهت پایایی ابزار از همسانی درونی استفاده شد. جهت ارزیابی صلاحیت بالینی 16 مهارت در پرستاران ارزیابی شد. بدین صورت که هر پرستار 3 تا 5 بار مورد مشاهده قرار گرفت. کیفیت زندگی کاری پرستاران هم با استفاده از پرسش نامه سنجیده شد. سپس اصول و فرآیندآموزش به کودک و خانواده، در 5 جلسه دو ساعته به پرستاران آموزش داده شد. بعد از فاصله زمانی 3 ماه مجددا صلاحیت بالینی و کیفیت زندگی کاری پرستاران مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 و با استفاده از آزمون تی زوجی آنالیز شد. سطح معناداری 0.05 درنظر گرفته شد.یافته ها: سطح صلاحیت بالینی همه افراد مورد بررسی قبل از آموزش متوسط و کم بود. در مرحله بعد از مداخله صلاحیت بالینی 93.5 درصد پرستاران از سطح کم به سطح متوسط ارتقاء یافت. تفاوت معناداری بین میانگین صلاحیت بالینی قبل و بعد از مداخله وجود داشت (0.01>P). در مرحله قبل از مداخله، 66.1 درصد پرستاران و نیز در مرحله بعد از مداخله 75.8 درصد پرستاران کیفیت زندگی کاری خود را متوسط برآورد نمودند. امتیاز کیفیت زندگی کاری نیز، قبل و بعد از مداخله دارای تفاوت معناداری می باشد (0.01>P).نتیجه گیری: ارتقاء صلاحیت بالینی، حتی در یک حیطه بر بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران تاثیر گذار می باشد. لذا پیشنهاد می شود که با توجه به رسالت حاکمیت بالینی در مراکز درمانی و تامین ایمنی بیشتر و ارتقای کیفیت مراقبت ارائه شده به مددجویان، ارتقای صلاحیت بالینی پرستاران با ارائه دوره های آموزش مداوم به عنوان یک برنامه مدون و به صورت سالانه انجام شود.

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین بیماری های مزمن است که محدودیت های زیادی در فعالیت های بیمار ایجاد می کند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر مشکلات پریشانی و خود تنظیمی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه مداخله ای پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد بود که در سال 1394 انجام شد. محیط پژوهش در اصفهان و جامعه پژوهش شامل افراد مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت ملاصدرا اصفهان بود. 34 زن و مرد مبتلا به دیابت نوع دو از کلینیک دیابت اصفهان، به صورت هدفمند انتخاب و بعد از همتاسازی از نظر سن و جنس، به طور تصادفی در دو گروه آزمون (17 نفر) و شاهد (17 نفر) قرار گرفتند. از هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه های "تحمل پریشانی (DTS)" و "خود تنظیمی (SRQ)" مرحله پیش آزمون به عمل آمد. گروه آزمون به مدت 8 جلسه 2 ساعته (هفته ای یک بار) تحت مداخله MBSR قرار گرفت. سپس از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد MBSR بر مشکلات پریشانی و خود تنظیمی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با اندازه اثر به ترتیب 0.83% و 0.75% تاثیر داشته است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، می توان گفت که مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند بر مشکل های پریشانی و خود تنظیمی بیماران، تاثیر مثبت داشته باشد.

مقدمه: کمبود پرستاری یکی از چالشهای حال حاضر حوزه پرستاری است که همچنان رو به گسترش است و یکی از مسائلی که با خود به همراه داشته است مشکلات اخلاقی است. هدف از این مطالعه مروری بر چالشهای اخلاقی پیش روی جوامع مختلف به واسطه کمبود پرستاران است.روش کار: مطالعه حاضر از نوع مرور روایتی است که در طی سه مرحله جستجوی متون، ارزیابی داده ها و تحلیل آنها در سال 1396 انجام گردید. پایگاه های اطلاعاتی EMBASE، Ovid، PubMed، Medline، CINAHL با استفاده از کلیدواژه های nursing shortage، workforce shortage، health care staff shortage و ethics، ethical، ethic، Moral و ترکیب آنها و در منابع فارسی با استفاده از کلیدواژه های کمبود نیروی پرستاری و کمبود نیروی خدمات سلامت و چالشهای اخلاقی در پایگاههای SID، Magiran و IranMedex جستجو شدند و مقالات بر اساس معیارهای ورود ارزیابی و انتخاب شدند.یافته ها: از 562 عنوان حاصل 6 مقاله انگلیسی انتخاب و وارد مطالعه شد. در این مطالعات به چالشهای مختلفی اشاره شده است. از جمله مهم ترین چالش ها می توان به چالشهایی که در نتیجه مهاجرت پرستاران از کشورهای در حال توسعه به کشورهای توسعه یافته اتفاق می افتد، چالش های اخلاقی در زمینه کاهش کیفیت خدمات پرستاری، چالش های اخلاقی مربوط به اشتباهات دارویی و چالشهایی که در نتیجه کمبود پرستاران و بالطبع فشار کاری برای خود پرستاران اتفاق می افتد، می توان اشاره کرد.نتیجه گیری: کمبود نیروی پرستاری از چالشهای مهم پرستاری در صده اخیر است که اکثر جوامع با آن مواجهه هستند. کشور ایران نیز به صورت گسترده ای با این معضل مواجه است. کمبود پرستاری مشکلات زیادی را با خود به همراه دارد که موارد اخلاقی یکی از آنها و شاید مهمترین آن باشد زیرا مشکلات زیادی را متوجه پرستاران کرده است مشکلاتی نظیر فرسودگی شغلی، عدم رضایت شغلی، ترک کار که در یک سیکل معیوب سبب کمبود بیشتر نیروی کار می شود، استرس، خستگی عاطفی. لذا جمع آوری و دسته بندی مشکلاتی که کمبود نیروی پرستاری با خود به همراه دارد به نظر لازم و ضروری می رسد. تا تصمیم عاجلی در جهت مرتفع کردن این معضل برداشت.

مقدمه: باورهای خودکارآمدی تحصیلی احساس توانایی فردی برای یادگیری محتوا و انجام تکالیفی است که به او داده می شود. خودکارآمدی علاوه بر اینکه به عنوان عامل تاثیرگذار در موفقیت تحصیلی، با ایجاد محیطی مطلوب موفقیت نظام آموزشی را در پی دارد، در دانشجویان علوم پزشکی می تواند پیش بینی کننده نقش آینده شان در سلامت جامعه باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، کشف و بررسی متغیرهای موثر بر خودکارآمدی، همچنین اثبات خودکارآمدی به عنوان عامل تاثیر گذار بر موفقیت تحصیلی می باشد.روش کار: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی و مقطعی است. 301 دانشجو از طریق روش نمونه گیری خوشه ای در طول سال تحصیلی 1394-1393 انتخاب شدند. از آنها خواسته شد تا پرسشنامه های استاندارد دموگرافیک و مقیاس 17 ماده ای خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (GSE) را تکمیل کنند. معدل به عنوان معیار موفقیت تحصیلی دانشجویان در نظر گرفته شد. داده ها با کمک نرم افزار SPSS 16 آنالیز شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آزمون آماری تحلیلی (آزمون t، ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون) بیان شد.یافته ها: متوسط نمره خودکارآمدی (8) 61 بود. 90 درصد دانشجویان دارای خودکارآمدی قوی بودند. متوسط نمره موفقیت تحصیلی (1.68) 17.47 بود. 56 درصد دانشجویان موفق بودند. بین خودکارآمدی و مقطع تحصیلی، ناراحتی روحی (0.05>P)، علاقه به رشته و رضایت از یادگیری (0.001>P) ارتباط معنی داری مشاهده شد. بین خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی ارتباط معنی داری وجود نداشت. (0.05≤P). موفقیت تحصیلی در زنان و مردان به طورمعنی داری متفاوت بود (0.05>P).نتیجه گیری: شناسایی استعدادها و علایق، مشاوره تحصیلی در هنگام انتخاب رشته تحصیلی، فعال کردن مراکز مشاوره و راهنمایی تحصیلی، همچنین پژوهش درباره ارتباط بین انگیزه و موفقیت تحصیلی پیشنهاد می شود.

مقدمه: امروزه تامین، حفظ و ارتقای سلامت کارکنان یکی از ضروریات حوزه سلامت می باشد. سواد سلامت به دلیل تاثیر بر نحوه تصمیم گیری افراد در مورد سلامت، به عنوان یکی از موضوعات مهم برای ارتقای سطح سلامت جامعه مورد توجه گرفته است. هدف این پژوهش تعیین ارتباط بین سواد سلامت و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی در کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی تهران است.روش کار: این مطالعه از نوع همبستگی و مقطعی است که بر روی 150 نفر از کارکنان اداری دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای سه قسمتی شامل اطلاعات فردی، سنجش سطح سواد سلامت و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی بود. پس از استخراج داده ها، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی نظیر فراوانی مطلق و نسبی و میانگین و آزمونهای آماری نظیر ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین سنی شرکت کنندگان 5.7±41.6 بوده و 76.7% زن بودند. میزان تحصیلات اکثریت آنها (82%) مقطع کارشناسی بود. میانگین نمره سواد سلامت آنان 21.5±128.8 و میانگین نمره استفاده از شبکه های اجتماعی 16.6±130.6 بود. میانگین نمرات نشان داد که سطح سواد سلامت و میزان استفاده از شبکه های اجتماعی بیش از حد متوسط است و این دو متغیر با هم ارتباط معنی دار و مستقیمی دارند. در بررسی ارتباط حیطه های سواد سلامت با میزان استفاده از شبکه های اجتماعی، یافته نشان داد که بین حیطه های میزان دسترسی، فهم و تصمیم گیری با استفاده از شبکه های اجتماعی ارتباط معنی دار و مستقیمی وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، می توان با توجه به سطح وسیع استفاده از شبکه های اجتماعی از این فرصت استفاده کرد و در جهت ارتقاء سطح سواد سلامت و رفتارهای مرتبط با آن گامهای موثری را برداشت.

مقدمه: نقش پرستاران در سیستم های درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خود سبب مواجه ایشان با انواع اختلالات روحی و روانی همانند ناامیدی و رفتارهای پرخاشگرانه می شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت های اجتماعی و پرخاشگری، ناامیدی در پرستاران شهر کرمان در سال 1395 انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی 200 پرستار شاغل در بیمارستانهای شهر کرمان که با روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از 4 پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس و همکاران، پرسشنامه ناامیدی بک و پرسشنامه پرخاشگری به صورت خود گزارشی جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و....) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بین حمایت اجتماعی با پرخاشگری (0.0001 =P) و ناامیدی (0.02 =P) رابطه معکوس وجود دارد. هم چنین بین پرخاشگری و ناامیدی نیز ارتباط مستقیم و معنی دار آماری وجود دارد (0.001 =P).نتیجه گیری: بر اساس یافته ها مشخص شد حمایت اجتماعی می تواند عوامل منفی روانی همچون ناامیدی، رفتارهای پرخاشگرانه را تحت تاثیر قرار دهد. برنامه ریزی با هدف حمایت اجتماعی از پرستاران جهت پیشگیری و التیام بروز مشکلات روانی همچون ناامیدی و پرخاشگری به منظور بهبود کیفیت مراقبت از بیماران و کیفیت زندگی پرستاران باید در نظر گرفته شود.

مقدمه: امروزه، تعارض کار-خانواده پرستاران یکی از مسائل مهم سازمان ها است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر تعارض کار-خانواده پرستاران انجام شد.روش کار: این مطالعه از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را 354 نفر از پرستاران بیمارستان شهدای کارگر یزد تشکیل دادند، که بر اساس حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران، 185 نفر، از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی، تعارض کار به خانواده و خانواده به کار استفاده شد، که روایی آن ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. تحلیل داده ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و Amos انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد، سرمایه روانشناختی بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار پرستاران تاثیر منفی دارد. در بین مولفه های سرمایه روانشناختی، تاثیر امیدواری بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار بیشتر از سایر مولفه ها بود. درحالی که تاثیر خودکارآمدی بر تعارض کار به خانواده، و تاثیر خوش بینی بر تعارض خانواده به کار تایید نشد.نتیجه گیری: سرمایه روانشناختی می تواند عامل مناسبی جهت کاهش تعارض کار-خانواده پرستاران باشد. برهمین اساس پیشنهاد می گردد، مسوولین بیمارستان گام های موثری در جهت حفظ و ارتقاء سرمایه روانشناختی پرستاران بردارند.

مقدمه: ارتقای آموزش بالینی پرستاری نیازمند اقدامی موثر در جهت کیفیت آن است. در این زمینه موضوع هیات علمی بالینی مطرح و قصد دارد چالش بین تئوری و بالین را مرتفع سازد. بررسی صورت گرفته در این زمینه حاکی از تاثیرات نامشخص این طرح در برطرف کردن چالش های پیش روی آموزش بالینی پرستاری است. حضور اساتید پرستاری به عنوان عضو هیات علمی در نقش های رسمی محیط های بالینی از یک طرف سبب خواهد شد که محیط بالینی جهت آموزش با مشکلات کمتری روبرو باشند و از طرف دیگر ابهامات زیادی در زمینه شرح وظایف بالینی این افراد وجود دارد. لذا این مقاله قصد دارد ضمن بیان برخی از مشکلات آموزش بالینی موجود، فواید و نقاط ضعف موضوع هیات علمی بالینی را در قالب یک دیدگاه مورد بررسی قرار دهد.

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر حل تعارض بین فردی بیماران عروق کرونر قلبی بود.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه مداخله ای پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد بود که در سال 1396 انجام شد. محیط پژوهش در اصفهان و جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلا به کرونر قلب مراجعه کننده به پژوهشکده قلب و عروق اصفهان بود. 32 زن و مرد مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب با تحصیلات حداقل دیپلم، از پژوهشکده قلب و عروق اصفهان، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بعد از همتا سازی از نظر سن و جنس، به طور تصادفی در دو گروه آزمون (16 نفر) و شاهد (16 نفر) قرار گرفتند. از هر دو گروه با استفاده از پرسش نامه "حل تعارض (CRQ)"، مرحله پیش آزمون به عمل آمد. گروه آزمون به مدت 8 جلسه 2 ساعته (هفته ای یک بار) تحت آموزش رفتار درمانی دیالکتیک قرار گرفت. سپس از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 به روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد DBT بر حل تعارض بین فردی بیماران عروق کرونر قلب با اندازه اثر 0.81% تاثیر داشته است.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، می توان گفت که رفتار درمانی دیالکتیک می تواند بر حل تعارض بین فردی بیماران عروق کرونر قلبی، تاثیر مثبت داشته باشد.