نوآوری های مدیریت آموزشی (اندیشه های تازه در علوم تربیتی)
سال:1387 | دوره:3 | شماره:3 (مسلسل 11) |تعداد مقالات:9

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان مدیریت زمان مدیران دانشگاه آزاد اسلامی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران دانشگاه آزاد اسلامی تشکیل می دهد. که از میان آنها تعداد 554 نفر به روش تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه محقق ساخته مدیریت زمان است. نتایج حاصل از آزمون پیگردی LSD  نشان داد که بین سطح مدیریت زمان مدیران واحدهای دانشگاهی مناطق 12گانه تفاوت معنی دار وجود دارد (P£0.05, F=2.930) و سطح مدیریت زمان مدیران منطقه 2 از میانگین مدیران مناطق 7 و 11 بزرگتر، منطقه 3 از 6، 7، 9 و 11 بزرگتر، منطقه 4 از 7 و 11 بزرگتر، منطقه 5 از 11 بزرگتر، منطقه 6 کوچکتر  از 8  و منطقه 7 کوچکتر  از 2، 3، 4، 8، 10، 11، منطقه 8 بزرگتر از 6، 7، 9 و 11، منطقه 9 از 3، 8 و 12 کوچکتر، منطقه 10 بزرگتر از 11، منطقه 11 از 2، 3، 4، 5، 8 و 12 بزرگتر و در نهایت، سطح مدیریت زمان مدیران منطقه 12 از مدیران مناطق 7، 9 و 11 بزرگتر است.

پژوهش حاضر نقش و اهمیت شناخت استادان زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان از ابعاد گوناگون روش های تدریس مانند میزان آشنایی با اصول و تئوری های روش تدریس زبان انگلیسی، بازدهی آموزشی، آشنایی با روانشناسی آموزشی، طراحی آموزشی و ... را بر پیشرفت و بازدهی آموزشی زبان آموزان، با اتکا بر تحلیل های آماری توصیفی و استنباطی مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد. در این راستا، محقق عوامل عمده و گوناگون بیانگر شناخت و آگاهی مدرسان از روش های تدریس و امور آموزشی را با استفاده از ابزار پرسشنامه از مدرسان زبان انگلیسی جمع آوری و با روش فاکتور آنالیز مورد بحث و بررسی قرار داد. به منظور سنجش روایی و محتوای پرسش نامه ابتدا از نظر استادان محترم دانشگاه آزاد واحد آبادان استفاده شده است، سپس در گفتگو با مشاور محترم این طرح پژوهشی و انجام اصلاحات دو مرحله ای نقاط ضعف آن مشخص و پرسش نامه ای متشکل از 47 سوال تهیه گردید. همچنین با روش آلفا کرونباخ پایایی عوامل استخراج شده، مورد مطالعه قرار گرفت و ضریب اعتبار آن 87/0 محاسبه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که موثرترین عوامل بیانگر شناخت مدرسان استفاده از الگوهای درسی، نرم افزار پیشرفته، انتخاب مطالب درسی و طرح آزمون را شامل می شود و عواملی مانند سن و جنسیت مدرس با بازدهی آموزشی دارای رابطه معنی داری نمی باشد.

وابستگی (اعتیاد) به مواد روان گردان طبقه ای از نشانه های شناختی، رفتاری، جسمانی و یک الگوی تکراری از آنها است که معمولا به نشانه های تحمل، ترک و رفتار مصرف اجباری دارو منجر می شود. وابستگی میل مزمن به مصرف، جهت گیری رفتار برای تهیه و مصرف مواد و کوشش های ناموفق برای کنترل و ترک مواد را به همراه دارد. اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال بیش فعالی-نقص توجه در کودکی، اختلال سلوک، وجود افسردگی با رفتار خودکشی، اختلالات خوردن، اختلال استرس پس از ضایعه روانی، خلق و خوی دشوار، پرخاشگری، سبک های مقابله ای و اسنادی ناکارآمد می تواند با سوء مصرف مواد در ارتباط باشد. وابستگی (اعتیاد) اینترنتی نوعی وابستگی رفتاری است که به عنوان مکانیسم دفاعی به کار می رود و از معیارهای DSM-IV در مورد وابستگی به مواد عاریه گرفته شده است. همانند وابستگی به مواد، وابستگی اینترنتی یک اختلال روانی-جسمانی است که دربرگیرنده تحمل، نشانه های ترک (رعشه، لرزش، اضطراب و دمدمی شدن) آشفتگی های عاطفی (افسردگی، تحریک پذیری) و بر هم خوردگی روابط آموزشگاهی-اجتماعی می باشد. افراد با معلق شدن در فضای نامحدود مجازی، نیازهای بسیار مهم خود را به دست فراموشی می سپارند و برای فرار از برخی الزامات زندگی، خود را در لاک دنیای مجازی الکترونیک پنهان می سازند. اشتغال ذهنی و وابستگی به پایگاه های خبری پیوستن به سایت های هرزه نگاری و امور جنسی، اعتیاد به بازی های رایانه ای، شکل گیری روابط عاشقانه مجازی و از هم پاشیدگی خانواده مشکلاتی است که در استفاده با این فناوری رخ می دهد. پژوهش حاضر یک تحقیقی میدانی و کاربردی و از نظر کنترل متغیرها غیر آزمایشی و علی-مقایسه ای است. طرح اجرای پژوهش حاضر دو گروهی بدون کنترل می باشد. جامعه آماری افراد مذکر 20 تا 30 سال شهر تهران بوده که به روش نمونه گیری در دسترس 120 نفر انتخاب گردیدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه شخصیتی چند وجهی مینه سوتا (MMPI) فرم کوتاه 71 سوالی و مقیاس استفاده فراگیر و مشکل ساز از اینترنت (GPIUS) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین ویژگی های شخصیتی افراد وابسته به مواد روان گردان و وابسته به اینترنت تفاوت معنادار وجود ندارد همچنین مشخص گردید که افراد وابسته به مواد روانگردان و وابسته به اینترنت در مقیاس های Sc ،Pt ،Pa ،D، Hs، K، L و Ma تفاوت معنی داری نداشته و فقط در مقیاسF ،Pd  و Hy دو گروه تفاوت معنادار دارند.

این مطالعه با هدف ارزیابی درک مفاهیم بنیادی ریاضی و بررسی رابطه بین توانایی های شناختی ریاضی و عملکرد دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی استان مازندران بر اساس نظریه پیاژه به انجام رسیده است. برای پوشش دادن کامل اهداف تحقیق 23 فرضیه مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این مطالعه را تمامی دانش آموزان پسر و دختر پایه های اول تا پنجم مشغول به تحصیل در استان مازندران در سال تحصیلی 86- 1385 تشکیل داده اند. به طور کلی تعداد 200 نفر آزمودنی یعنی 100 نفر پسر و 100 نفر دختر در پنج پایه تحصیلی ابتدایی مورد آزمون تشخیص توانایی های شناختی ریاضی پیاژه قرار گرفته اند. از هر پایه تحصیلی20 نفر انتخاب شده اند در مجموع از هر پایه تحصیلی 40 نفر دختر و پسر آزمودنی های این مطالعه را تشکیل داده اند. ابزارهای این مطالعه را آزمون توانایی های شناختی ریاضی پیاژه، آزمون هوش آزمای گودیناف و محاسبه میانگین نیمسال قبل تمامی دروس تشکیل می دهند. یافته ها حاکی از آن هستندکه سطح عملکرد آزمودنی های پایه های مختلف ابتدایی به نسبت معیار ثابت پیاژه ای متفاوت است. بین پایه های تحصیلی در مفهوم تشابه و تعلق، مفهوم مجموعه تهی، مفهوم اشتراک مجموعه ها، طبقه بندی چندگانه، ردیف کردن چندگانه، نگهداری مفهوم سرعت، نگهداری زمان، نگهداری سطح، اندازه گیری فاصله و نگهداری حجم تفاوت معنی دار وجود دارد ولی در مورد سایر توانایی ها تفاوت معنی دار نیست. بین توانایی های شناختی ریاضی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان پایه های تحصیلی مختلف دوره ابتدایی همبستگی وجود دارد. بین توانایی های شناختی ریاضی و سن عقلی دانش آموزان پایه های مختلف مقطع ابتدایی همبستگی معنی دار وجود ندارد. بین میزان توانایی شناختی ریاضی پسران و دختران تفاوت معنی دار وجود ندارد در تمامی موارد (P<0/5) تعیین شده است.

هدف اساسی این تحقیق بررسی رابطه بین خلاقیت و منبع کنترل می باشد، بدین منظور 375 نفر از دانش آموزان سال اول دبیرستان شهر اراک به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند، که 194 نفر آنها پسر و 181 نفر آنها دختر بودند و میانگین سنی گروه نمونه 15 سال بود. خلاقیت آزمودنی ها با استفاده از آزمون خلاقیت غیرکلامی تورنس (بخش دایره ها، 1974) و منبع کنترل آنها با استفاده از آزمون منبع کنترل یا مسند مهارگذاری راتر (1996) ارزیابی شد. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماریSPSS ، از طریق محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t برای دو گروه مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دهنده این بود که بین خلاقیت و منبع کنترل درونی رابطه همبستگی مثبت وجود دارد، بین میانگین نمرات کلی خلاقیت آزمودنی های پسر و دختر تفاوت معناداری وجود ندارد، آزمودنی های پسر در ابعاد سیالی و انعطاف پذیری خلاقیت و آزمودنی های دختر در بعد بسط خلاقیت برتری دارند و تفاوت معناداری بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر در آزمون منبع کنترل راتر وجود ندارد.

با وجود این که ساختار مغز انسان امروزی تفاوت چندانی نسبت به نسل های پیشین خود ندارد، به نظر می رسد که هر نسل انسان نسبت به نسل پیش از خود با سرعت بیشتری می آموزد. پدیده تسهیل یادگیری نه تنها بر انتقال یادگیری از یک نسل به نسل دیگر تکیه دارد، بلکه معتقد است که در صورت وجود تشابهاتی از قبیل نژاد، سن، جنس، طبقه اجتماعی، در بین یک نسل نیز بدون وجود هیچ گونه ارتباطی، یادگیری قابل انتقال می باشد؛ یعنی پس از آموزش یک گروه، گروه متجانس دیگر با گروه اول، بیشتر مستعد یادگیری می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی پدیده تسهیل یادگیری در سطوح ساده تا پیچیده مهارت تردستی در یک نسل و بین 3 گروه بود. 353 دانشجو در سه گروه تقسیم شدند. گروه اول، فقط به تماشای یک فیلم پرداخته و به مدت 50 دقیقه در هر سطح تمرین کردند. گروه دوم علاوه بر تماشای فیلم و دریافت توضیحات مربوطه، 50 دقیقه به کمک پژوهشگر تمرین کردند. گروه سوم، مانند گروه اول تنها به مشاهده یک فیلم آموزشی پرداختند و 50 دقیقه تمرین کردند. سپس مهارت تردستی هر گروه به واسطه متغیرهای معین شده توسط پژوهشگر مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبیLSD  تحلیل شدند. نتایج، نشان داد که گروه 2 که آموزش کامل دیده بودند، از دو گروه 1 و 3 مهارت را به طور معناداری بهتر آموختند. همچنین، گروه 3 نسبت به گروه 1 به طور معناداری مهارت را بیشتر یاد گرفتند. تفاوت بین گروه 2 و 3 معنادار نبود به این معنی که در افراد گروه 3 پس از یادگیری گروه دوم، پدیده تسهیل یادگیری حادث شده و آنها مهارت را توانستند همانند گروه 2 یاد بگیرند. تفاوت معنادار گروه 1 و 3 به این معنی است که یادگیری در گروه 2، یادگیری در گروه 3 را تسهیل کرده است. بنابراین، آموزش یک گروه به تسهیل یادگیری در گروه متجانس دیگر منجر می گردد که این پدیده توسط قانون رزونانس توصیف می شود.

هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان راهبری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی فیروزآباد بر مبنای رشته تحصیلی، جنسیت و مرتبه علمی از دیدگاه دانشجویان بود. بدین منظور و در اجرای پژوهش فوق از مقیاس راهبری اعضای هیات علمی (مشایخ، 1383) استفاده شد. این مقایس دارای 48 عبارت بوده که میزان قدرت راهبری اعضای هیات علمی در ابعاد مختلف نشان می دهد به منظور انجام پژوهش بر اساس نمونه گیری طبقه ای، از هر رشته به نسبت اعضای هیات علمی تعداد نمونه مورد پژوهش مشخص و سپس بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده، پرسشنامه ها توزیع و نتایج از طریق آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یکطرفه و تحلیل واریانس دو عاملی مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که: 1- استادان مرد قدرت راهبری بالاتری نسبت به اساتید زن دارند. 2- بین قدرت راهبری استادان رشته های مختلف تفاوت معنادار وجود دارد. 3- مربیان در زمینه راهبری از میانگین بالاتری برخوردار بوده و در این زمنیه موفق ترند. 4- تعامل رشته تحصیلی و جنسیت تاثیر معناداری بر میزان راهبری اعضای هیات علمی دارد.

هدف اساسی این پژوهش تاثیر آموزش مطالعه اثر بخش بر میزان اضطراب امتحان دانش آموزان پسر سال سوم دبیرستان بود. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان پسر سال سوم دبیرستان شهرستان شهربابک سال تحصیلی 87-86 را شامل می شد که از این تعداد 50 نفر به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه اضطراب امتحان TAI مشتمل بر 25 ماده است که آزمودنی بر اساس یک مقیاس چهار گزینه ای مورد پرسش قرار گرفته است و ابزار این آزمون از اعتبار و روایی کافی برخوردار است. پس از آزمون مقدماتی گروه های مورد آزمایش، 4 هفته، هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در کلاس آموزشی مطالعه اثربخش شرکت کردند. پس از اتمام آزمایش از هر دو گروه آزمون نهایی انجام شد و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس نتیجه زیر به دست آمد. بین میانگین نمرات اضطراب امتحان پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معنی دار وجود دارد. به عبارت دیگر آموزش شیوه های مطالعه به طور معنی داری در کاهش اضطراب امتحان موثر بوده است.