چکیده: سامانه های آموزشیار هوشمند به عنوان محیطی شخصی شده و مبتنی بر توانمندی و ویژگی های یادگیری در نظام آموزش الکترونیکی، محیطی پیچیده، پویا و همراه با عدم قطعیت است. پایش این محیط برای استخراج ویژگی ها و مدل سازی دقیق یادگیرنده کاری زمان بر و سخت است. هدف از این مقاله، ارایه چارچوبی انعطاف پذیر با بهره گیری از قابلیت های کارگزار در پایش مستمر یادگیرنده و ارایه تعاملات زیر سیستم های سامانه آموزشیار هوشمند به طور بهینه و به نمایندگی از آموزشگر است. در این تحقیق در مرحله اول از نظریه سبک یادگیری برای شناخت رویکردهای یادگیری یادگیرنده و از شبکه بیز برای کاهش عدم قطعیت این شناخت استفاده شده است. در مرحله بعد با تلفیق نتایج مرحله اول با توانمندی های یادگیرنده (که از طریق نظریه پرسش - پاسخ حاصل شده است)، توصیه هایی در سه دسته به یادگیرنده، یاددهنده و نیز طراح محیط آموزشی ارایه می شود. به همین دلیل معماری سامانه پیشنهادی در سه لایه ارایه شده که در لایه میانی آن چهار کارگزار وظیفه ایجاد مدل یادگیرنده و ارایه توصیه های شخصی شده مبتنی بر درس و ویژگی های شخصی یادگیرنده را بر اساس پایش و به روز رسانی مدل یادگیرنده بر عهده دارند. پیاده سازی این سامانه در درس « زبان برنامه نویسیC++ » از مجموعه دروس رشته مهندسی کامپیوتر روی 30 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی، نتایج رضایت بخشی را به همراه داشته، به طوری که میزان رضایت و موفقیت تحصیلی به دو برابر نسبت به قبل از به کارگیری سامانه، بهبود یافته است.