مجله پرستاری و مامایی
سال:1389 | دوره:5 | شماره:19 |تعداد مقالات:9

مقدمه: تجربه استرس مزمن در کودکان نقش مهمی را در افزایش مشکلات آتی جسمانی، روانی و اجتماعی به عهده دارد. بسیار مهم و حیاتی است که خانواده ها، معلمین و گروه های حرفه ای توانایی های لازم برای تشخیص علایم استرس کودکان را داشته باشند. در حالی که مطابق آمار آموزش و پرورش، سال 88 - 1387 حدود 5.5 میلیون دانش آموز ابتدایی در کشور ما وجود دارد ولی مطالعه در خصوص استرس در سنین 7 تا 12 ساله بسیار محدود می باشد، این مطالعه با هدف بررسی علایم استرس در کودکان سن مدرسه انجام شد.مواد و روشها: پژوهش توصیفی با شرکت دانش آموزان کلاس سوم تا پنجم ابتدایی شهر تبریز و حجم نمونه 839 نفر انجام شد که ابتدا از مناطق پنج گانه آموزش و پرورش تبریز مدارس به صورت تصادفی سهمیه ای انتخاب و سپس در داخل مدارس به روش تصادفی ساده نمونه گیری انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مقیاس علایم استرس کودکان (CSSS) پس از روایی ترجمه و محتوایی و پایایی به روش باز آزمایی، از طریق مصاحبه با کودکان جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از فراوانی مطلق و درصدی و آزمون کای دو، در نرم افزار 13 SPSS/Ver انجام شد.یافته ها: تمامی بیست و شش گزینه پرسشنامه توسط کودکان به عنوان علامت استرس گزارش شد و از این میان، بیش از نیمی از واحدهای مورد پژوهش، موارد نگرانی، افزایش ضربان قلب، ترسیدن، لرز و غصه خوردن را از علایم استرس خود گزارش نمودند و سردرد در 46.6 درصد و خستگی در 41.8 درصد موارد گزارش شد. در بررسی تک تک علایم استرس با متغیرهای جنس، پایه کلاس و نوع مدرسه، ارتباط آماری معنی داری بین برخی از علایم و این متغیرها وجود داشت.بحث و نتیجه گیری: کودکان دامنه وسیعی از علایم را در مقابل رخدادهای استرس زا نشان می دهند که شناسایی دقیق علایم می تواند والدین، معلمان و کادر حرفه ای سلامت را از وضعیت جسمی و روانی کودکان سن مدارس ابتدایی، مطلع سازد و منجر به مداخله جهت کاهش استرس های آن ها شود.

مقدمه: سلامتی حق انسان است و هر فرد حق مطالبه آن را دارد. رضایت بیمار از خدمات بیمارستانی یکی از مهم ترین شاخص های اثربخشی و کیفیت ارایه خدمات بخش های مختلف بیمارستان می باشد. یک بیمار راضی کلید موفقیت هر بیمارستانی است. سزارین یکی از روش های زایمانی است که پیچیده تر بودن مراقبت ها بر اهمیت کیفیت آن ها اثر گذار است. مساله مهمی که همواره در ارایه مراقبت ها مورد توجه قرار می گیرد، دستیابی به کیفیت مطلوب ارایه مراقبت و جلب رضایت مراقبت شوندگان می باشد.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - مقایسه ای است که به صورت نمونه گیری سهمیه ای برروی 392 نفر از مادرانی که برای زایمان به یکی از بیمارستان  های دولتی یا خصوصی شهر تبریز مراجعه و به دلایل مامایی تحت جراحی سزارین قرار گرفته بودند، انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه دو قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک و سنجش رضایت مندی قبل و بعد از زایمان سزارین بود. برای آنالیز داده های آماری از آمار توصیفی، Independent t- test،ANOVA  و همبستگی خطی استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش که رضایت مندی را در بعد جسمانی و اطلاعاتی بررسی کرد، نشان داد که رضایت مندی در بعد جسمانی بیشتر از اطلاعاتی بود، به طوری که در بیمارستان های دولتی در مراحل لیبر و بعد از زایمان سزارین رضایت مندی به ترتیب 87.5 و  100 درصد و در بیمارستان های خصوصی به ترتیب 81.7 و 100 درصد بود. رضایت مندی در بعد اطلاعاتی در بیمارستان های دولتی در مراحل لیبر و بعد از زایمان سزارین 0 و 69 درصد و در بیمارستان های خصوصی به ترتیب 0 و 62 درصد بود. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تفاوت در رضایت مندی مادران در هر دو بعد و در مرحله بعد از زایمان در بیمارستان های دولتی و خصوصی از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001) و فقط در بعد اطلاعاتی در مرحله بعد از زایمان رابطه معنی داری از لحاظ آماری وجود نداشت (P=0.87).بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سطح رضایت مندی در بعد جسمانی و اطلاعاتی در بیمارستان های دولتی بالاتر از بیمارستان های خصوصی است. از آنجا که رضایت مندی بیماران یکی از شاخص های مهم بررسی کیفیت مهارت در مراقبت های ارایه شده است، سنجش مستمر و منظم آن می تواتد در ارتقا کیفیت بیمارستان ها بسیار موثر باشد.

مقدمه: علی رغم اهمیت فزاینده دانش در عصر حاضر، مطالعات متعدد حاکی از آن است که بین تولید دانش و استفاده از آن، به خصوص در پرستاری فاصله زیادی وجود دارد. در این میان شواهدی از میزان تلاش های فردی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش در پرستاری به منظور ارتقا کمی و کیفی آن در دسترس نمی باشد، از این رو پژوهش حاضر با هدف توصیف درک مدرسان پرستاری از فعالیت های فردی برای انتقال دانش حاصل از پژوهش های پرستاری انجام شد.مواد و روشها: مطالعه توصیفی به روش نمونه گیری تصادفی با شرکت 279 نفر از مدرسان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام پذیرفت. از پرسشنامه نات و وایلداوسکی و لاندری و همکاران  جهت گردآوری داده های وضعیت فعالیت های انتقال دانش پرستاری در سطح فردی استفاده شد. تحلیل داده ها در Ver13/SPSS انجام گردید.یافته ها: مدرسان پرستاری فعالیت های فردی خود را در زمینه انتقال دانش ضعیف ارزیابی کرده و از میان آن ها تنها فعالیت سخنرانی یا ارایه در ارتباط با نتایج تحقیق در حد متوسط و «ارسال نتایج تحقیق، نشست در گروه های کاری، فراهم کردن خدمات مشاوره، همکاری برای توسعه دادن محصولات و خدمات، شرکت در فعالیت های تجاری و تبلیغ کردن نتایج تحقیق» در حد ضعیف گزارش شدند.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر  حاکی از آن است که فعالیت های فردی برای انتقال دانش در حد ضعیف می باشد و بایستی مدرسان محقق پرستاری از بین فعالیت های فردی  انتقال دانش حاصل از پژوهش تنها به ارایه نتایج در سمینارها و کنگره ها بسنده ننمایند و علاوه بر آن از سایر فعالیت های فوق الذکر مثل نوشتن پیام قابل انتقال و ارسال آن به مخاطبان و ... استفاده نمایند.

مقدمه: راهنمای یادگیری بالینی در صورتی که با لاگ بوک ادغام شوند، با فراهم آوردن فرصت تعامل بیشتر بین دانشجو، محیط بالینی و مربی، ابزار مناسبی برای افزایش یادگیری بالینی محسوب می گردند، لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کاربرد راهنمای یادگیری بالینی بر یادگیری دانشجویان صورت گرفت.مواد و روشها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که بر روی 25 دانشجوی پرستاری کارآموزی در عرصه انجام شد. ابتدا بر اساس یک مطالعه دلفی، راهنمای یادگیری بالینی ادغام شده با لاگ بوک برای بخش زنان طراحی و تدوین شد. سپس دانشجویان به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه کنترل به روش معمول و گروه تجربی در بخش های منتخب با استفاده از لاگ بوک آموزش دیدند. میزان یادگیری دانشجویان در بالین در حیطه شناختی و مهارتی در هر دو گروه بررسی گردید.یافته ها: میانگین نمرات دانشجویان در بخش زنان در دو حیطه شناختی و مهارتی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بیشتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.بحث و نتیجه گیری: باید اذعان نمود که با توجه به افزایش نمره دانشجویان در حیطه مهارت و شناخت در بخش زنان، عدم معنی - داری آماری از ارزش این روش مفید آموزشی نمی کاهد. بر اساس یافته های مطالعه حاضرمی توان نتیجه گیری نمود که استفاده از راهنمای یادگیری بالینی باعث افزایش نمره یادگیری در حیطه شناختی و مهارتی می گردد.

مقدمه: آموزش بیمار یکی از اساسی ترین نقش های هر پرستار است و تعهد پرستارها نسبت به انجام آن تحت تاثیر درک آن ها از نقش آموزشی خود دارد. از آنجایی که موضوع آموزش بیمار روی تمامی جوانب پرستاری، درمان، بهبودی و هزینه ها تاثیر بسزایی دارد، پی بردن به وضعیت موجود آموزش بیمار بسیار حایز اهمیت است زیرا موجب می شود که پرستاران از عملکردشان آگاه شوند و اصلاح و ارتقا این وظیفه مهم پرستاری برای ایشان امکان پذیر تر باشد، لذا این پژوهش با هدف درک پرستاران شاغل در مراکز آموزشی - درمانی شهر تبریز از وضعیت موجود آموزش بیمار انجام شده است.مواد و روشها: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی است که به طور تصادفی طبقه بندی شده متناسب با مشارکت 400 نفر از پرستاران شاغل در بخش های بیمارستان های آموزشی شهر تبریز در سال 1389 اجرا گردید. گردآوری اطلاعات با ابزار «نقش پرستار در آموزش به بیمار» تاکلام (1991) انجام گرفت که با این ابزار دیدگاه پرستاران به آموزش بیمار در چهار بعد «بررسی نیازهای آموزشی بیمار»، «برنامه ریزی آموزشی»، «اجرای آموزش بیمار» و «ارزشیابی آموزش بیمار» در وضعیت موجود بررسی شد. تجزیه و تحلیل یافته ها توسط نرم افزار آماری  SPSS / ver14 انجام گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در کلیه ابعاد وضعیت موجود در سطح متوسط و متمایل به نامطلوب قرار داشت، و از دیدگاه واحدهای مورد پژوهش به ترتیب ابعاد «بررسی نیازهای آموزشی بیمار» و «اجرا» بیشتر از ابعاد «برنامه ریزی آموزشی» و «ارزشیابی آموزش بیمار» انجام می شود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج که حاکی از نیاز به توجه بیشتر به بهبود وضعیت آموزش بیمار می باشد، لزوم نگاه ویژه از سوی مسوولین امر بیش از پیش به نظر می رسد.

مقدمه: خود کارآمدی در شیردهی چهارچوب با ارزشی است که رفتار شیردهی را پیش بینی کرده، اعتماد به نفس مادری و درجه توانایی وی را در انجام شیردهی نشان می دهد. از آن جایی که خود کارآمدی بالا می تواند نقش موثری در افزایش طول مدت شیردهی انحصاری داشته باشد، این پژوهش با هدف تعیین میزان خودکارآمدی شیردهی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهر اهواز طراحی و اجرا شده است.مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - همبستگی می باشد که در آن 120 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر اهواز که واجد شرایط مطالعه بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند و در ماه آخر بارداری نمره خود کارآمدی آنان توسط پرسشنامه فکس و دنیس سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS/Ver17  و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت یافته ها: یافته های پژوهش نشان گر این بود که میانگین نمره خود کارآمدی زنان ±15.10 104.85 بود و تنها 2.5 درصد نمونه های مورد پژوهش نمره ی خود کارآمدی بالا داشتند.  همچنین نتایج این پژوهش ارتباط معناداری بین سن حاملگی و تحصیلات نمونه های مورد پژوهش با نمره خود کارآمدی نشان داد (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: علی رغم مزایای اثبات شده تغذیه با شیر مادر و نقش مهمی که خود کارآمدی شیردهی در انتخاب تغذیه با شیر مادر و طول مدت شیردهی انحصاری دارد، یافته های حاصل از این پژوهش نشان دهنده درصد پایینی از نمره خودکار آمدی بالا در نمونه های مورد پژوهش می باشد و به نظر می رسد تدوین برنامه آموزشی مناسب جهت افزایش خود کارآمدی شیردهی زنان باردار ضروری باشد.

مقدمه: فراوانی چاقی و اضافه وزن در کودکان و روند صعودی آن در دهه های اخیر شکل نگران کننده ای به خود گرفته است. با توجه به اینکه چاقی دوران کودکی زمینه ساز چاقی بزرگ سالی و عوارض جدی مربوط به آن است و مطالعات مختلف حاکی از وجود ارتباط بین سبک زندگی و چاقی و اضافه وزن در کودکان می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین الگوی سرگرمی به عنوان یکی از شاخص های مهم از سبک زندگی با شاخص توده بدنی در دانش آموزان دختر دبستانی شهر تبریز صورت گرفت.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی در سال 89 - 1388 روی 1500 دانش آموز 11 - 7 ساله دختر که از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، انجام شد. قد و وزن دانش آموزان به روش استاندارد اندازه گیری و شاخص توده بدنی (BMI) محاسبه گردید. بر اساس معیار مرکز کنترل بیماری ها (CDC) به چهار گروه به شرح زیر تقسیم شد: شاخص توده بدنی زیر صدک 5 به عنوان لاغری، بین 85 - 5 به عنوان وزن طبیعی، بین 95 - 85 به عنوان اضافه وزن و شاخص توده بدنی بالاتر از صدک 95 استاندارد برای سن و جنس به عنوان چاقی در نظر گرفته شد. پس از کسب رضایت آگاهانه از والدین دانش آموزان، پرسشنامه ها توسط والدین تکمیل شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS/Ver16 صورت گرفت و جهت مقایسه میانگین ها از آزمون های کروسکال والیس، یومن ویتنی و جهت بررسی ارتباط بین BMI استفاده شد.یافته ها: طبق یافته های این مطالعه 73.1 درصد دختران دبستانی دارای وزن نرمال، 12.5 درصد دارای اضافه وزن و 5.8 درصد چاق و 8.6 درصد لاغر بودند. در این مطالعه بین ساعات تماشای تلویزیون و شاخص توده بدنی افراد مورد مطالعه ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (P=0.04)، در حالی که بین شاخص توده بدنی و سایرالگوهای سرگرمی ارتباط وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: اگرچه این مطالعه نتوانست همبستگی بین شاخص توده بدنی و نمره کل الگوی سرگرمی را در دختران نشان دهد ولی از آنجا که اختلاف میانگین بین گروه چاق و دارای اضافه وزن در مقیاس الگوی سرگرمی مشاهده شد که در مورد تعداد ساعات تماشای تلویزیون از نظر آماری معنی دار هم بوده است، لذا به نظر می رسد تلویزیون بیش از سایر الگوهای سرگرمی در بروز چاقی و اضافه وزن کودکان مهم بوده و پیشگیری از چاقی کودکان با تاکید بر بهبود الگوی سرگرمی همچنان احساس می شود.