سرخرطومی ریشه چغندرقند Bothynoderes obliquefasciatus (Menetries, 1939) فراوان ترین گونه سرخرطومی مزارع چغندرقند در مناطق گرم و خشک استان اصفهان و از آفات مهم این محصول می باشد. این حشره علاوه بر چغندرقند روی علفهای هرز سلمه تره(Chenopodium album (Linnaeus, 1753; Chenopodiaceae) ، تاج خروس (Amaranthus sp., Amaranthaceae) و علف شور (Salsola sp., Salsolaceae) نیز به سر می برد. بررسی میزان جلب حشرات کامل به این گیاهان از نظر بیواکولوژی آفت بسیار اهمیت دارد. با توجه به کم تاثیر بودن سموم و نیز اثرات مخرب زیست محیطی آنها یکی از راههای کاربردی کنترل آفت استفاده از ویژگیهای رفتاری در جلب به نشانه های شیمیایی و مواد معطر گیاه میزبان است. در این پژوهش نقش گیاهان میزبان مختلف این حشره در جلب آن مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور ارقامی از چغندرقند به عنوان میزبان اصلی و تعدادی از علفهای هرز به عنوان گیاهان مرتبط در سه وضعیت آزمایشگاهی، گلخانه ای و نیمه صحرایی در قالب طرحهای آماری مختلف کشت و سپس میزان جلب و تغذیه حشرات کامل نر و ماده از این گیاهان اندازه گیری و تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج نشان داد که از میان ارقام مختلف چغندرقند حشره به ارقام IC1،Amelie و Rizofort بیشترین جلب و تغذیه را نشان داد. حشرات کامل از Chenopodium album تغذیه کرده و از سایر علفهای هرز به عنوان پناهگاه استفاده نمودند.