پژوهش های نوین دامپزشکی (پاتوبیولوژی دامپزشکی)
سال:1389 | دوره:1 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

فاسیولاهپاتیکا انگل مجرای صفراوی کبد و یکی از شایع ترین انگل های حیوانات مختلف می باشد که در ایران از میزبان های گاو، گاومیش، شتر، گوسفند، بز، الاغ، خرگوش وحشی و گراز گزارش شده است. این انگل به دلیل عبور از میزبان های مختلف و استقرار در آنها تحت تاثیر عوامل مهمی مانند جنس، سن، تغذیه، درجه ایمنی و ... ممکن است دچار تغییرات مورفولوژیک، مورفومتریک و الکتروفورتیک شود. در این پژوهش، نمونه های آلوده از کبد گاو، گوسفند و بز کشتار شده از کشتارگاه های راک و میثم کرج جدا گردید و پس از انتقال به آزمایشگاه در محلول بافرمالین PBS با pH=7.4 شسته شد. به منظور اندازه گیری دقیق اندام های خارجی فاسیولا هپاتیکا در میزبان های مختلف، نمونه های به دست آمده رنگ آمیزی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که اندازه اندام های خارجی، اختلاف معناداری در طول بادکش دهانی، طول کرم، نسبت طول به عرض کرم و طول مخروط راسی وجود دارد. برای مقایسه هر پارامتر در 3 گونه میزبان مختلف از روش آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شده است. همچنین برای بررسی باندهای پروتئین بدنی گاو، گوسفند و بز، از روش سدیم دو دسیل سولفات پلی آکریل آمید ژل الکتروفورز (SDS-PAGE) در مجاورت نشان دار با وزن مولکولی مشخص استفاده شد. نتایج به دست آمده از پادگن های بدنی نمونه ها نشان داد که باندهای پروتئینی مربوط به فاسیولا هپاتیکا در 3 نمونه گاو، گوسفند و بز در گستره 18 تا 63 کیلودالتون بوده و تعداد آنها 7 عدد می باشد، همچنین باندهای پروتئینی در میزبان های مختلف با یکدیگر اختلاف جزیی داشته و فقط یک باند 63 کیلودالتونی در نمونه گاو مشاهده شد که در نمونه گوسفند و بز وجود ندارد.

برونشیت و پنومونیهای انگلی ریه، علاوه بر افت تولید و رشد مناسب در دام ها، زمینه را برای بروز عفونت های ثانویه ویروسی، باکتریایی و ... فراهم می سازند. با توجه به نقش آمار در برنامه ریزی مبارزات ضد انگلی بهینه بر علیه عوامل پنومونی های انگلی، در مطالعه حاضر به بررسی فون و میزان شیوع آلودگی های انگلی ریه گاوان کشتاری در کشتارگاه صنعتی شهرستان ارومیه پرداخته شده است. برای این منظور ریه های 1235 راس از گاوان کشتاری که بصورت کاملا تصادفی انتخاب شده بودند، در طی 28 نوبت نمونه برداری در مدت 6 ماهه آخر سال 1387، مورد بازرسی قرار گرفتند. بر اساس یافته های این مطالعه، از تعداد 418 ریه ضبطی (33.85%)، تعداد 251 ریه (20.32%) آلوده به کیست هیداتیک و تعداد 4 ریه (0.32%) آلوده به مرحله نوچگی لینگواتولا سراتا بودند. در پارانشیم و مجاری ریه های مورد بازرسی، آلودگی به نماتودهای تنفسی مشاهده نگردید. نحوه پرورش متمایز گاوها در مقایسه با نشخوارکنندگان کوچک، در منطقه مورد مطالعه، که عمدتا مبتنی بر پرورش صنعتی و یا تعلیف دستی میباشد از جمله دلایل مورد انتظار عدم حضور نماتودهایی است که سیر تکاملی آنان وابسته به شرایط ویژه چرای مرتعی می باشد.

بروسلوزیس و لپتوزپیروزیس از جمله بیماری های مهمی هستند که باعث سقط جنین گاو در سراسر جهان می گردند. هرچند تشخیص این دو بیماری با روش های سرولوزی قابل انجام است ولی معمولا عوامل زیادی در این گونه از روش های غیر مستقیم باعث نتایج مثبت یا منفی کاذب می گردد. روشهای مستقیم جداسازی باکتری شناسی نیز برای تشخیص این عفونتها قابل انجام است ولی این روشها مشکل، زمان بر و خطرناک است. روش PCR با موفقیت برای جستجوی بروسلا و لپتوزپیرا بطور مجزا بکار گرفته شده است. در این مطالعه به تنظیم روش Multiplex PCR برای جستجوی همزمان این دو باکتری و سپس تعیین فراوانی این عوامل بطور مستقیم از محتویات جنین های سقط شده گاوی پرداخته شده است. سادگی وامکان جستجوی همزمان دو باکتری در یک لوله باعث شده است تا ما روش Multiplex PCR را بعنوان یک روش مناسب و جایگزین روشهای کشت مرسوم پیشنهاد نماییم.

سارکوسیستوزیس یک بیماری زئونوزی است که عامل آن تک یاختگانی به نام سارکوسیستیس بوده و از اکثر مناطق جهان گزارش شده است. در این بررسی از 120 نمونه گوشت چرخ شده گاو نمونه گیری به عمل آمد و توسط روش هضمی بر اساس روش توضیح داده شده توسط دوبی آزمایش گردید. نتایج نشان دادند که تعداد 112 مورد از 120 نمونه (معادل 93.33 درصد) به تک یاخته سارکوسیستیس آلوده بوده اند. بررسی حاضر در شهرستان سنندج از استان کردستان انجام پذیرفت و بر اساس نتایج و با توجه به میزان بالای آلودگی، لازم است تا سازمان دامپزشکی منطقه، توجه بیشتری به امر کنترل بهداشتی گوشت داشته باشد.

با توجه به تاثیر پروبیوتیک بر رشد حیوانات مختلف از جمله آبزیان تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات پروبیوتیک بر شاخصهای زیستی ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام پذیرفت لذا تعداد 240 عدد ماهی قزل آلای 10 گرمی از منبع مولد یکسان تهیه و با شرایط محیطی و تغذیه ای یکسان، در 4 گروه مساوی تقسیم شدند. بطوریکه گروههای 1 تا 3 تیمارهای آزمایش و گروه چهارم به عنوان شاهد در نظر گرفته شد در گروههای آزمایش تغذیه با جیره همراه با پروبیوتیک به میزان 0.1 درصد، 0.2 درصد و 0.3 درصد غذایی در نظر گرفته شد. و در روزهای صفر و 15 و 30 و 45 بیومتری انجام شد، در هر تیمار داده های مربوط به متوسط وزن، ضریب تبدیل غذایی و میزان بقا محاسبه و در هر کدام از زمان های فوق الذکر میانگین متغییرهای مورد نظر در چهار گروه مقایسه گردید. در نتیجه افزودن پروبیوتیک تجاری پروتکسین به میزان 0.3 درصد در جیره غذایی نتایج مناسبی را در افزایش میزان وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی نشان داد. ولی درهیچ کدام از 3 شاخص مورد بررسی تفاوت معنی داری بین گروهها و شاهد مشاهده نشد. (p<0.05) نتایج به روش آنالیز واریانس در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.

طاعون گاوی را که به انگلیسی (Rinderpest) یا Cattle plague می نامند یکی از بیماریهای حاد و گاهی فوق حاد و خیلی مسری گاو وعده ای از نشخوار کنندگان می باشد که از دیرباز شناخته شده است. RPV دارای دو گلیکو پروتئین سطحی H وF  است که آنتی بادیهای خنثی کننده را القا، می کنند (1). پس از خالص سازی ویروس و جداسازی پروتئین های سطحی ویروس با استفاده ازمحلول Triton X-114 میزان پروتئین موجود که با استفاده از روش پروتئین سنجی لوری اندازه گیری شد در سطح کل ویروس 1531 میکروگرم بر میکرو لیتر و غلظت پروتئین H جداشده 329.5 میکروگرم بر میکرو لیتر می باشد. و وزن مولکولی پروتئین تخلیص شده بر روی ژل پلی اکریل آمید به روش ,SDS-PAGE و استفاده از روشRF ،69KD  تعیین گردید. استفاده از خود ویروس به عنوان منبع حاوی انواع پروتئین و پروتئین موثر و روشهای جداسازی و خالص سازی فوق بهترین روش بوده و در کمترین زمان ممکن و با حداقل هزینه ها امکان پذیر می باشد.

طی این بررسی، از تاریخ اول فروردین ماه 1388 لغایت پایان آذر ماه 1388 از 300 راس تک سمی مناطق مختلف شهرستان میانه بصورت تصادفی و از جنس و سن های مختلف نسبت به جمع آوری کنه از سطح پوست دام ها و نیز تهیه گستره های خونی از وریدهای سطح خارجی گوش و با استفاده از رنگ آمیزی گیمسا اقدام شد. در بررسی سطح پوست 300 راس تک سمی مورد مطالعه در این تحقیق، مجموعا در 49 راس ( 16.4درصد) آلودگی به کنه وجود داشت. آلودگی به کنه در اسب و الاغ ها های مورد مطالعه،  17.41 و 14.75درصد بود. در مجموع 35 راس (11.66 درصد) از تک سمیها آلودگی به هیالوما آناتولیکم آناتولیکم و 20 راس (6.66 درصد) آلودگی به رپی سفالوس بورسا و 6 راس (2 درصد) آلودگی به همافیزالیس پونکتاتا داشتند و بعضا آلودگی توام نیز مشاهده گردید. بیشترین درصد آلودگی تک سمی ها به کنه های سخت مربوط تیر ماه و نیز مربوط به هیالوما آناتولیکم آناتولیکم ( 11.66درصد) می باشد. همچنین در گسترشهای خونی رنگ آمیزی شده با گیمسا، از 5 نمونه خون اسب (4.1 درصد) بابزیا اکوئی جداسازی گردید و موردی از بابزیا کابالی مشاهده نگردید. همچنین در نمونه های خونی اخذ شده از الاغ ها هیچ موردی از بابزیا در گسترش خونی وجود نداشت.

این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد متناوب سطوح مختلف سرخارگل در پاسخ های ایمنی و عملکرد جوجه های گوشتی انجام شد. در این آزمایش 144 جوجه های گوشتی (سویه راس) به طور تصادفی به 3 گروه آزمایشی، و هر کدام در 4 تکرار شامل 12 جوجه های گوشتی اختصاص داده شدند در طول پژوهش، جوجه های گوشتی 0، 0.5 درصد یا 1 درصد از پودر خشک بخش اندام هوایی سرخارگل را به صورت 3 روز کاربرد و به دنبال آن 11 روز عدم کاربرد دریافت می کردند. در روزهای 28 و 31 روزگی نمونه خون برای اندازه گیری پاسخ ایمنی گرفته شد. متوسط مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل غذایی و متوسط اضافه وزن روزانه در روزهای 14، 28 و 42 روزگی اندازه گیری شدند. مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از 1 درصد پودر اندام هوایی سرخارگل اثرات معنی داری بر متوسط افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و پاسخ ایمنی بر علیه گلبول قرمز شسته شده گوسفندی در جوجه های گوشتی داشت ((p<0.05. در حالیکه استفاده از سطح 0.5 درصد پودر اندام هوایی گیاه سرخارگل تاثیر معنی داری بر شاخص های فوق نداشت. از این مطالعه چنین برداشت می شود که می توان از سطح 1 درصد پودر اندام هوایی سرخارگل به عنوان محرک رشد و سیستم ایمنی در جیره غذایی جوجه های گوشتی استفاده نمود.