ایجاد تغییرات کلان و بنیادین در دیوانسالاری کشور ما، بیش از چند دهه است که مورد توجه صاحبنظران و متصدیان امر بوده است. هیات وزیران در سال 1381 شمسی موافقت کرد که «هفت برنامه اصلی ایجاد تحول در نظام اداری» توسط دستگاه های دولتی اجرا شود.با توجه به تعریف جدید دولت به عنوان عامل تسریع کننده و تسهیل کننده توسعه، هدف از تدوین برنامه تحول عبارت از ارتقای توانمندی های نظام اداری است. از طرف دیگر، در صورت وجود تشابه و همخوانی بین ماهیت برنامه و روش اجرا است که تحقق هدف میسر می شود. برنامه تحول با توجه به ماهیت آن شامل تغییرات چندگانه ای است که باید بطور همزمان و کلان اجرا شوند تا هدف تحقق یابد. هدف اصلی پژوهش عبارت از بررسی و شناخت رابطه بین استراتژی اجرای برنامه تحول در نظام اداری کشور و توانمندی دولت است.به منظور سنجش میزان اجرای هر یک از برنامه ها توسط دستگاه ها، از شاخص های عمومی ارزیابی عملکرد واحدهای استانی استفاده شده است. این پژوهش، از نوع تحقیقات علی و کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه عبارت است از دستگاه های اجرایی دولتی واقع در مرکز استان آذربایجان غربی (180=N) که به روش تصادفی ساده، 99 نمونه انتخاب شد. داده های گردآوری شده از نوع کمی است. تحلیل آماری با بهره گیری از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، ملاک توافق l- کولموگروف، t تک نمونه ای، ناپارامتری کوکران و مک نمار انجام گرفته است.یافته های پژوهش، بیانگر ناهمخوانی ماهیت برنامه و استراتژی اجرا است. علل اصلی مساله به ترتیب عبارتند از: 1- تمرکز سازمانی، فنی و سیاسی، 2- فقدان ساز و کار مناسب انگیزشی برای مدیران ارشد دستگاه های اجرایی، 3- عدم حضور بخش غیر دولتی در فرایند ارزیابی عملکرد دستگاه های اجرایی. بر این اساس راه حل پیشنهادی برای مساله تحقیق در قالب «الگوی مبتنی بر استراتژی اجرای همزمان (کلان) برنامه تحول در نظام اداری کشور» ارائه شده است.