زن و مطالعات خانواده
سال:1390 | دوره:3 | شماره:11 |تعداد مقالات:11

هدف مطالعه حاضر، پیش بینی علائم اختلالات روانی بر اساس باورها و رفتارهای دینی در بین دانشجویان بود. بدین منظور 274 دانشجوی دختر از بین دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه معبد و چک لیست علایم مرضی (SCL-90) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که عمل به واجبات با تمامی علایم روانی، به غیر از اضطراب و وسواسی رابطه منفی معنادار دارد. همچنین عمل به مستحبات و دخالت دادن مذهب در تصمیم گیری و انتخاب، به غیر از بعد وسواسی، با تمامی ابعاد سلامت روانی رابطه منفی معنادار دارد و در نهایت بعد فعالیت مذهبی با ابعاد افسردگی، خودبیمارانگاری و حساسیت بین فردی رابطه منفی معنادار نشان می دهد. به طور کلی نمرات بیشتر در ابعاد دینداری با سلامت روانی بهتر و علایم روانی کمتر همراه می باشد.

این مقاله به مطالعه سلامت عمومی زنان از دیدگاه نظام های خانواده بوئن و با تاکید بر مفهوم تمایز یافتگی، پرداخته است. در این نوشتار چنین فرض شد که بین سلامت عمومی زنان (کارکرد جسمی، روانی و اجتماعی) با سطح تمایز یافتگی رابطه وجود دارد. همچنین فرض شد سلامت عمومی زنان تمایز یافته و تمایز نایافته متفاوت است. نمونه شامل 83 زن مراجعه کننده به کلینیک مشاوره و روان شناسی دانشگاه الزهراست. از دو پرسشنامه DSI-R و GHQ برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تمایزیافتگی و سلامت عمومی رابطه معناداری وجود دارد. از میان خرده مقیاس های تمایزخود، واکنش عاطفی، گسلش عاطفی و آمیختگی با دیگران، پیش بینی کننده های نشانگان جسمی، اضطراب، افسردگی و اختلال در کارکرد اجتماعی هستند. همچنین بین سلامت عمومی زنان تمایز یافته و تمایزنایافته تفاوت وجود دارد.

سوگیری های جنسیتی در موسسات، حاکی از چالش برای تمام زنانی است که خواستار مشارکت در پست های رهبری هستند، تبعیض و بی اعتمادی به توانایی زنان برای رهبری، وجود تصورات کلیشه ای و تعصب درباره نقش آنان در جامعه و عدم کفایت در پست های رهبری و تصمیم گیری از موضوعات مهم برای همه زنان خصوصا زنان آلفا که از توانمندی رهبری برخوردارند، می باشد پژوهش حاضر با هدف مقایسه خودکارآمدی و عزت نفس اجتماعی بر روی دانشجویان دختر آلفا و غیرآلفا اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور بود که از این جامعه 300 نفر به صورت نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه زنان آلفای وارد، پاپسن ودی پائولو، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه عزت نفس اجتماعی لاوسون، مارشال و مک گراث بود. داده های به دست آمده نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان آلفا در خودکارآمدی و عزت نفس اجتماعی به طور معناداری بالاتر از دانشجویان غیرآلفا بود، و هر سه زیرمقیاس پرسشنامه زنان آلفا (رهبری، قدرت و درونگرایی پایین) با عزت نفس اجتماعی و خودکارآمدی رابطه مثبت داشت. همچنین نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که بین خودکارآمدی و عزت نفس اجتماعی با استعداد آلفا بودن دانشجویان دختر رابطه وجود دارد (P<0.05).

هدف کلی ازانجام این تحقیق بررسی میزان افسردگی زنان شهرستان خوی و عوامل موثر بر آن بوده است. این بررسی از نوع زمینه یابی (Survey) می باشد. جامعه آماری در این تحقیق زنان شهرستان خوی در محدوده سنی 20 تا 60 سال بوده، نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی انجام گرفته است. جمعیت آماری برای این مطالعه از طریق فرمول کوکران و جمعیت زنان شهرستان خوی در این گروه سنی، به تعداد 383 نفر برآورد گردید. برای تحلیل آماری سوالات تحقیق از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون مقایسه میانگین ها T-TEST دو گروه مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ابزارتحقیق شامل تست افسردگی بک به فرم 13 سوالی بود. یافته ها نشان داد بین زنان متاهل و غیرمتاهل، زنان شاغل و غیرشاغل، بین زنان در سطوح مختلف سنی و در مقاطع تحصیلی متفاوت از نظر میزان افسردگی تفاوت معناداری وجود ندارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه غنی سازی و ارتقای زندگی، بر انگیزش پیشرفت دختران دارای والد معتاد بود. مطالعه از نوع آزمایشی و انتخاب حجم نمونه به شکل تصادفی و به تعداد 54 نفر از 342 نفر جامعه مورد پژوهش بود که شامل دختران دبیرستانی دارای پدر معتاد به مواد مخدر می باشد که والد آنها جهت ترک اعتیاد، به یکی از مراکز ترک اعتیاد شهر رفسنجان مراجعه کردند. آزمودنیها، پرسشنامه انگیزش پیشرفت (ACTM) را در مرحله پیش آزمون تکمیل و پس از آن به روش تصادفی ساده به دو گروه 27 نفره تقسیم شدند. 6 جلسه هفتگی 1.5 ساعته برنامه آموزشی مبتنی بر برنامه غنی سازی و ارتقای زندگی یا بازسازی انگیزشی بر روی گروه آزمایش انجام و یک هفته پس از اتمام دوره، پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. داده ها با آزمونهای آماری تحلیل کواریانس و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بررسی و مقایسه نتایج در وهله اول نشانگر تفاوت معنادار در نمره انگیزش پیشرفت، در گروههای دارای پدر معتاد و غیر معتاد بود. همچنین میانگین نمره گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش داشت. تحلیل نتایج نشان داد برنامه غنی سازی و ارتقای زندگی بر افزایش انگیزش پیشرفت آزمودنیها موثر بود. بررسی اختلالات و مسائل روان شناختی خانواده های درگیر با افراد معتاد بویژه دختران که مادران آینده اند از جمله امور بسیار مهم می باشد که کمتر بدان پرداخته می شود.

کارآفرینی فرایندی است که نقش حیاتی در تداوم، رشد و توسعه ملی و حتی جهانی ایفا می کند. اهمیت بحث کارآفرینی به حدی است که اقتصاددانان، کارآفرینان را موتور رشد و توسعه اقتصادی جامعه می دانند. ارتقای فعالیت های کارآفرینانه زنان، محرکی موثر برای رشد و توسعه اقتصاد و بهبود کیفیت زندگی آنها محسوب می شود. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر پیشرفت زنان کارآفرین استان مازندران بود. بدین منظور پرسش نامه هایی تهیه گردید و در بین 100 زن کارآفرین استان مازندران (شهرهای رامسر، تنکابن، نوشهر و چالوس) توزیع شد که از این بین 80 پرسشنامه دریافت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی و نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید که اکثر زنان در سن 39 سالگی و حتی بالاتر وارد فعالیت های کارآفرینی می شوند و تعداد زیادی از آنها دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. تحصیلات برای آنها این امکان را فراهم خواهد کرد تا بتوانند هوشمندانه در مورد منافع خود تصمیم بگیرند و آگاهانه و بطور مستقل برای پیشرفت فعالیت های کارآفرینانه خود گام بردارند همچنین مشخص شد زنانی که تجربه کاری بیشتری دارند بهتر می توانند کار خود را مدیریت کرده، با مشکلاتی که در زمینه کاری خود با آن روبرو می شوند برخورد کنند و این موضوع در پیشرفت و موفقیت آنها در زمینه کاری تاثیرگذار است. دلیلی که اکثر آنها برای شروع کسب و کارشان ارائه دادند، عوامل اجتماعی بود. با توجه به اینکه زنان برای رونق دادن کسب و کار خود نیاز به کمک های مالی دارند، در نتیجه برای رفع این مشکل نیازمند دریافت وام از بانک ها هستند اما با توجه به اینکه هنوز در جامعه اعتماد زیادی به قابلیت های آنها وجود ندارد، در نتیجه آنها با مشکلات دریافت وام مواجه می شوند، آنها نیازمند تشویق و حمایت خانواده هایشان، محافل اجتماعی و از همه مهمتر دولت هستند و دولت نیز باید مقدمات تامین حمایتهای مالی برای زنان کارآفرین را فراهم نماید.

این پژوهش به منظوربررسی رابطه تمایز یافتگی و فرسودگی شغلی درزنان شاغل سرپرست خانوار و غیرسرپرست صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان شاغل در سازمان بهزیستی شهر تهران بود، برای نمونه گیری از جامعه مذکور از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده گردید، شرکت کنندگان پژوهش 170 نفر بودند که 70 نفر سرپرست و 100 نفر غیرسرپرست را شامل می شد خانوار بودند، برای سنجش فرسودگی شغلی از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش با 22 سوال، و برای سنجش تمایزیافتگی از آزمون تمایز دهنده اسکور نکهدارای با 46 سوال استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، واریانس) و از آمار استنباطی (تحلیل واریانس دوراهه، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین تمایز یافتگی و فرسودگی شغلی و مولفه های آن درسطح P<0.05 رابطه معکوس و معنادار وجود داشت (r=-0.31). بین فرسودگی شغلی زنان سرپرست خانوار و غیرسرپرست تفاوت معناداری وجود داشت، اما بین تمایزیافتگی زنان سرپرست خانوار و غیرسرپرست خانوار تفاوت معناداری مشاهده نشد (P<0.05).

زمینه و هدف: رضایت بیمار مفهومی است که امروزه در مراقبت های پزشکی اهمیت بسیار ویژه ای یافته است. از آنجا که بهبود کیفیت مراقبت بدون توجه به نظرات و انتظارات بیماران امکان پذیر نیست و ماماها از اعضای اصلی تیم مراقبت های بهداشتی اولیه هستند و نقش مهمی در ارائه مراقبت های قبل و بعد از زایمان را بر عهده دارند، باید از میزان رضایت مددجویان آگاهی داشته باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی رضایت مندی مادران از مراقبت های جسمانی ارائه شده از طرف مراقبین زایمانی در دوران بستری می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقایسه ای بر روی 270 نفر از مادرانی که در بیمارستان های الزهراء، طالقانی و 29 بهمن تبریز زایمان کرده بودند، انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ای که رضایت مندی مادران از مراقبین پروسه زایمانی (از زمان پذیرش در بیمارستان جهت انجام زایمان تا زمان ترخیص از بیمارستان) می سنجید استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل،ANOVA  و همبستگی در نرم افزار آماریSPSS (ver.13)  تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در بیمارستان های آموزشی رضایت مندی مادران از مراقبت های جسمانی انجام شده در اتاق زایمان (89%) و بعد از زایمان (89.5%) در حد بالایی بود و در لیبر به 69% می رسید. و در بیمارستان های غیرآموزشی 92.9% مادران از مراقبین لیبر، 95.7 درصد از مراقبین زایمان و در نهایت 91.4 درصد مادران از مراقبین بعد از زایمان رضایت داشتند. رضایت مندی از مراقبت های جسمانی در طی لیبر (P=0.000) و زایمان (P=0.004) در بین بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی اختلاف آماری معناداری داشت. ولی در مرحله بعد از زایمان با (P=0.004) اختلاف آماری معناداری نداشت.نتیجه گیری: رضایت مندی مادران از مراقبین لیبر پایین تر از زایمان و بعد از زایمان بود. وجود تعداد زیاد مراقبین، پراسترس و همراه با درد بودن و نیاز به مراقبت، حمایت بیشتر در این مرحله می تواند دلیل این امر باشد. رضایت مندی در طی لیبر و زایمان در بیمارستان های آموزشی نسبت به غیرآموزشی پایین می باشد علت این نارضایتی ها انجام مراقبت توسط تعداد زیاد مراقبین و حضور دانشجویان و انجام مراقبت توسط آنها است.