روانشناسی مدرسه
سال:1396 | دوره:6 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثربخشی روش تدریس جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی در درس آمار و مدل سازی در بین دانش آموزان علوم انسانی دوره دوم متوسطه می باشد. روش تحقیق از نوع آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه شاهد، و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش آموزان دختر شاخه علوم انسانی مقطع دوم متوسطه در شهرستان ارومیه می باشد. به منظور اجرای پژوهش، ابتدا به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، یک کلاس 36 نفری انتخاب، و به صورت تصادفی اعضای آن به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند با انجام پیش آزمون برای هر دو گروه، تدریس مباحثی از کتاب آمار و مدل سازی برای گروه کنترل به صورت سنتی توسط معلم مربوطه، و برای گروه آزمایش توسط محقق صورت گرفت. بعد از اتمام ده جلسه آموزش، مجددا دو ابزار ذیل به عنوان پس آزمون، روی افراد گروه نمونه اجرا شد. برای اندازه گیری متغیرها، از مقیاس خودکارآمدی ریاضی قنبرزاده علمداری و مقیاس اضطراب ریاضی پلیک و پاکر استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل کوواریانس تک عاملی (آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش تدریس یادگیری مشارکتی از نوع جیگ ساو بر خودکارآمدی ریاضی و کاهش اضطراب ریاضی در بین دانش آموزان موثر است .

هدف این پژوهش تعیین نقش پیش بین سیستم های مغزی رفتاری (BIS/BAS) و ذهن آگاهی زمینه ای با کیفیت زندگی کودکان تیز هوش بود. در یک تحقیق توصیفی – همبستگی، مقطعی و گذشته نگر، 120 نفر از دانش آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول (راهنمایی) مدارس استعدادهای درخشان شهر تبریز به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی، مقیاس کیفیت زندگی، سیستم های بازداری/فعال ذهن آگاهی سازی رفتاری و آزمون ماتریس های پیشرونده ریون رنگی جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد کیفیت زندگی با بازداری رفتاری، فعال ساز رفتاری، ذهن آگاهی زمینه ای (مشاهده گری، عملکرد همراه با آگاهی و پذیرش بدون قضاوت) رابطه معنادار دارد (P<0.01). 29 درصد از واریانس کیفیت زندگی توسط متغیرهای پژوهش تبیین می شوند. 12 درصد از واریانس توسط BIS و BAS و 17 درصد توسط مولفه های مشاهده گری، عملکرد همراه با آگاهی و پذیرش بدون قضاوت تبیین می شود. بر اساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت سیستم های مغزی رفتاری و ذهن آگاهی زمینه ای تعیین گرهای مهم کیفیت زندگی کودکان تیز هوش می باشد.

هدف از اجرای پ‍ژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان شهر تهران بود. با روش پژوهشی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون از بین کلیه دانش آموزان پایه دوم دبیرستان دختران منطقه 18 شهر تهران که مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-93 بودند تعداد 30 نفر از دانش آموزان پایه دوم از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا بر روی دوگروه پرسش نامه انگیزش پیشرفت هرمنس اجرا شد، و معدل نوبت اول افراد مشخص شد، سپس بر گروه آزمایش برنامه آموزشی مهارت های اجتماعی طی هشت جلسه یک ساعته انجام و گروه کنترل هیچ برنامه آموزشی دریافت نکردند، در پایان مجددا پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس اجرا و معدل نوبت دوم مقایسه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد، انگیزش و پیشرفت تحصیلی، گروه آزمایش از دانش آموزان که تحت تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی قرار گرفته اند نسبت به گروه کنترل، بیشتر است. از یافته های این پژوهش می توان برای بهبود پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان استفاده کرد. بنابراین می توان گفت، هدف همه فعالیت های آموزشی بهبود انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است که در سایه آموزش مهارت های اجتماعی می تواند افزایش معناداری داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعهد مذهبی و هوش فرهنگی در ابعاد هویت دانش آموزان است. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان مدارس دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر اردبیل تشکیل دادند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود که از بین جامعه آماری مدنظر 180 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه ابعاد هویت، پرسشنامه تعهد مذهبی و پرسشنامه هوش فرهنگی استفاده گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (پیرسون و مدل معادلات ساختاری) و با کمک نرم افزار spss و Lisrel تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان دادند بین متغیر تعهد مذهبی و هوش فرهنگی با ابعاد هویت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه و استنباط کلی از مجموع مباحث این مطالعه عبارت است از اینکه، به هر میزان که دانش آموزان تعهد بیشتری به مذهب نشان می دهند و از نظر هوش فرهنگی قوی و منعطف باشند، از نظر هویتی، یکپارچه تر می باشند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر سبک حل مساله (کارآمد و ناکارآمد) دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه دوم ناحیه دو شهر اردبیل در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل می دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 60 دانش آموز انتخاب شده و به طور تصادفی در گروه آزمایش (30 نفر) و گروه کنترل (30 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 6 جلسه تحت آموزش تفکر انتقادی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه تجدید نظر شده حل مساله اجتماعی دزوریلا، نزو، مید-اولیورز (2000) استفاده شد. داده ها با روش آماری کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر سبک حل مساله دانش آموزان مورد تائید قرار گرفته است. بدین صورت که میانگین نمره های پس آزمون دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان گروه کنترل به طور معناداری در سبک حل مساله کارآمد (جهت گیری مثبت به مساله و سبک منطقی حل مساله) بیشتر و در سبک حل مساله ناکارآمد (جهت گیری منفی به مساله، سبک اجتنابی حل مساله و سبک تکانشی حل مساله) کمتر بود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که آموزش تفکر انتقادی در افزایش سبک حل مساله کارآمد دانش آموزان اثربخش است.

از آنجایی که بی خوابی بر سلامت روان دانش آموزان تاثیر دارد، هدف پژوهش حاضر ارائه مدل ساختاری ذهن آگاهی و کیفیت خواب با میانجیگری بهزیستی روان شناختی می باشد. روش پژوهش توصیفی و از نوع طرح های همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه پژوهش را دانش آموزان دبیرستانی شهرستان دلفان در سال تحصیلی 93-92 تشکیل می دهد. به این منظور 241 دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ذهن آگاهی پنج وجهی، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف، شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. داده های پژوهش بااستفاده ازروش تحلیل مسیر با نرم افزار Amos مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج به دست آمده نشان داد مدل بعد از یک سری اصلاحات از برازش مناسبی برخورداراست. به علاوه یافته ها نشان داد ذهن آگاهی بر بهزیستی روان شناختی تاثیر دارند و بهزیستی روان شناختی بر کیفیت خواب تاثیر دارد. هم چنین بهزیستی روان شناختی میانجی بین ذهن آگاهی بر کیفیت خواب می باشد. این پژوهش گام مهمی جهت شناخت عوامل موثر بر کیفیت خواب و توسعه پژوهش در زمینه مدل می باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش هوش اخلاقی و ادراک خطر در پیش بینی فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 در شهرستان قروه مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، نمونه ای به حجم 120 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه اهمال کاری، پرسشنامه هوش اخلاقی و ارزیابی شناختی حوادث پرخطر استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحلیل رگرسیون نشان داد که مولفه های هوش اخلاقی و ادراک خطر 79.4 درصد از کل واریانس های اهمال کاری و 48.5 درصد از کل واریانس های فرسودگی تحصیلی را در دانش آموزان تبیین می کنند. نسبت F نیز نشان داد که پیش بینی اهمال کاری و فرسودگی تحصیلی معنادار است (p=0.000)، بنابراین توجه به متغیرهایی مانند هوش اخلاقی که «هوش حیاتی» برای همه انسان ها و ترکیبی از دانش، تمایل و اراده است، گام مهمی در پیشگیری از فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانش آموزان است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرآموزش روشهای مطالعه برنامه ریزی و مدیریت زمان و روش تمرکز وحافظه بر میزان پیشرفت تحصیلی وانگیزش پیشرفت دانش آموزان ایرانی ساکن کشورتاجیکستان بود. بدین منظور با به کارگیری روش تجربی و طرح پیش آزمون- پس آزمون چندگروهی، از جامعه آماری پژوهش که شامل کلیه دانش آموزان مدارس ایرانی ساکن در شهر دوشنبه تاجیکستان در مقطع ابتدایی در سال 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، تعداد 60 دانش آموز در 3 گروه (2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار داده شدند. دانش آموزان هر 3 گروه به پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس پاسخ داده و معدل نیمسال اول و دوم آنها نیز ثبت شد و افراد گروه های آزمایش طی 10 هفته (10 جلسه) آموزش های مربوط به مهارت های مدنظر پژوهش را دریافت کردند. پس از مداخله، مجددا دانش آموزان پرسشنامه انگیزش پیشرفت را تکمیل نمودند و معدل جدید آنها نیز ثبت شد. در نهایت داده های پژوهش با استفاده ازآزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج تحلیل های آماری دراین زمینه نشان داد، آموزش روش برنامه ریزی ومدیریت زمان برمیزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بی تاثیر است اما بر انگیزش پیشرفت آنها تاثیر گذار می باشد. هم چنین آموزش روش تمرکزو حافظه، برمیزان پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت آنها تاثیرگذار می باشد.