علوم پزشکی رازی
سال:1400 | دوره:28 | شماره:9 |تعداد مقالات:19

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین اختلالات دوران کودکی، اختلال اضطراب جدایی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کاربرد روش گربه ی سازگار بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب جدایی در کودکان بود. روش کار: طرح پژوهش آزمایشی تک موردی با خط پایه بود. آزمودنی ها شامل یک دختر 7 ساله و یک پسر 8 ساله بودند که از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه های شهر همدان براساس نمونه گیری هدفمند و پس از انجام مصاحبه تشخیصی و تست، مبتلا به اختلال اضطراب جدایی تشخیص داده و طبق ملاک های ورود و احراز شرایط پژوهش انتخاب شدند. پس از اجرای خط پایه، شرکت کنندگان وارد مرحله درمان شدند و روش گربه ی سازگار به صورت انفرادی برای آنان در طی 10 جلسه اجرا شد. تغییرات درمانی، درصد بهبودی، و اندازه ی اثر از ابتدا تا آخرین جلسه به کمک مقیاس علائم مرضی کودکان به دست آمد. یافته ها: یافته ها نشان داد که کاربرد روش گربه ی سازگار در کاهش نشانه های اختلال اضطراب جدایی کودکان تأثیر دارد و باعث کاهش شدت، فراوانی، و پیچیدگی نشانه های آن می شود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش می توان گفت که در کنار سایر روش های درمانی، روش گربه ی سازگار در کاهش نشانه های اختلال اضطراب جدایی و حتی درمان کامل آن، می تواند ابزار مفیدی باشد.

زمینه و هدف: اشریشیاکلی یک عامل اصلی ایجادکننده عفونت ادراری است. این باکتری به طور معمول در روده ی افراد سالم و همچنین روده ی حیوانات خون گرم زندگی می کند. طیف گسترده ای از عفونت های خارج روده ای در انسان ها و حیوانات توسط گونه های خارج روده ای اشریشیاکلی (ExPEC) ایجاد می گردد. روش کار: در مطالعه ی حاضر 50 نمونه از کشت های مثبت دارای عفونت ادراری ارجاع داده شده به آزمایشگاه بیمارستان امام رضا شهرستان بجنورد مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های جمع آوری شده توسط تست های بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفت. پس از استخراج DNA نمونه های جمع آوری شده به منظور بررسی ژن های vat، papC، irp2، cva/cvi، iucD، tsh، astA و iss از روش Multiplex PCR استفاده گردید. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده در این پژوهش میزان شیوع مربوط به ژنirp2 بیشترین (64 درصد) و ژن های cva/cvi (36 درصد)، papC (30 درصد)، iucD (30 درصد)، astA (16 درصد)، iss(16 درصد)، tsh (6 درصد) و vat (4 درصد) بعد از آن قرار گرفتند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع و حضور ژن های مورد مطالعه، در مطالعه ی حاضر و سایر مطالعات انجام شده می توان گفت که این ژن ها نقش مهمی در ایجاد و تشدید عفونت های ناشی از سویه های خارج روده ای دارند. همچنین حضور هم زمان ژن ها در برخی از جدایه وجود داشته است که این امر می تواند سبب طولانی شدن دوره ی درمان عفونت گردد.

زمینه و هدف: یکی از عوارض یائسگی عوارض عصبی و شناختی می باشد که در ارتباط با تغییرات استروژن می باشد. فعالیت بدنی به دلیل تأثیر مفید آن بر سیستم عصبی و شناختی در سالمندی، خصوصاً از طریق عملکرد فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF)، در تحقیقات کاربردی اهمیت دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی با شدت متوسط بر سطوح سرمی استروژن، نتیریک اکسید (NO) و BDNF در زنان یائسه بود. روش کار: در تحقیقی نیمه تجربی حاضر تعداد 28 زن یائسه ساکن شهر کرمانشاه به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه تمرین مقاومتی (14 = n) و کنترل (14 = n) قرار داده شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با شدت 55-45 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت پس از مداخله خونگیری به صورت ناشتا انجام شد. برای بررسی داده ها از آزمون های t وابسته و مستقل در سطح معناداری (05/0 > P) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش معنی داری در سطوح سرمی استروژن (001/0 > P) و BDNF (001/0 > P) و NO (001/0 > P) نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط با افزایش استروژن و NO موجب افزایش سطح BDNF سرمی در زنان یائسه می شود و زنان یائسه می توانند با استفاده از این سبک تمرینات علاوه بر بهبود تغییرات هورمونی از مزایای تمرینات مقاومتی بر حفاظت عصبی سود ببرند.

زمینه و هدف: سرطان پستان عامل بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است. ترکیبات گرافنی دارای خواص مهم درمانی از جمله خاصیت ضد سرطانی هستند. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه اثرات غلظت های مختلف نقاط کوانتومی گرافن (graphene quantum dots: GQDs) بر سلول های سرطانی پستان بود. روش کار: سلول های سرطانی پستان رده MCF-7 در داربست هیدروژل کشت و با غلظت های 10، 7، 5 و 1 میلی گرم بر میلی لیتر GQDs به مدت 24ساعت تیمار شدند. برای سنجش میزان بقاء و مورفولوژی سلول ها از روش MTT و رنگ آمیزی های اکریدین اورنج و دپی استفاده گردید. یافته ها: GQDs در غلظت 10میلی گرم بر میلی لیتر و در زمان 72 ساعت اثر کشندگی بیشتری روی سلول ها داشت و باعث تغییرات مورفولوژیکی مشهودی در سلول ها شد. غلظت IC50 برای GQDs در سلول های MCF-7 حدود 7 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد (05/0< P). نتیجه گیری: GQDs دارای اثر سمیت سلولی بصورت وابسته به دوز و زمان بر سلول های سرطانی پستان MCF-7است و می تواند به عنوان کاندیدی از ترکیبات ضد سرطان مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: ریز حذف های بازوی بلند کروموزوم Y (Yq)، شایع ترین علت مولکولی ناباروری شدید مردانه می باشد که در بر گیرنده سه ناحیه AZFa، AZFb و AZFc می باشد. هرکدام از نواحی ذکر شده حاوی ژن های مختلف درگیر در روند ساخت اسپرم (اسپرماتوژنز) می باشند. تاکنون الگوهای قومی در نحوه توزیع ریز حذف های ذکر شده در جمعیت مردان نابارور ایرانی بررسی گسترده نشده است. مطالعه حاضر در نظر دارد این الگوهای قومی را در مردان مبتلا به الیگواسپرمی شدید یا آزواسپرمی مورد بررسی قرار دهد. روش کار: 1887 مرد نابارور مراجعه کننده به موسسه رویان با تشخیص الیگواسپرمی شدید یا آزواسپرمی به لحاظ وجود ریز حذف های بازوی بلند کروموزوم Y با روش مولتی پلکس PCR و بر اساس تعیین شش STS مارکر مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران همچنین بر اساس محل تولد و گویش سه نسل مذکر متوالی خود در قومیت های آذری (ترک)، فارس، کرد، گیلک/مازنی (شمالی)، لر و عرب طبقه بندی شدند. یافته ها: از بین 1887 مرد نابارور مورد بررسی 100 نفر دارای ریز حذف (29/5%) تشخیص داده شدند. از این میان 38 نفر از قومیت آذری (38%)، 30 نفر فارس (30%)، 11 نفر کرد (11%)، 8 نفر لر (8%)، 6 نفر گیلک/مازنی (6%) و 2 نفر عرب (2%) و 5 نفر نیز از اتباع سایر کشورها (عراقی و افغانستانی) بودند (5%). به طور کلی از بین 100 مرد دارای ریز حذف 70 مورد دارای ریز حذف در AZFc (70%)، 7 نفر دارای ریز حذف در AZFb (4/25%) و 3 نفر دارای ریز حذف در AZFa (6/4%) بودند. همچنین ریز حذف های ریز حذف ترکیبی AZFbc در 18 نفر و AZFabc نیز در 3 نفر مشاهده گردید. آزمون کای-دو حاکی از عدم یکنواختی فراوانی ریز حذف ها در بین اقوام مردان نابارور ایرانی بود گرچه الگوی توزیع در اقوام مختلف یکسان بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد فراوانی کلی و الگوی توزیع ریز حذف های کروموزوم Y در جمعیت عمومی مردان نابارور ایرانی مشابه سایر جمعیت ها در جهان بوده و ریز حذف در AZFc شایع ترین فرم آن می باشد. علی رغم اینکه الگوی توزیع ریز حذف های مختلف در بین اقوام ایرانی مشابه به نظر می رسد اما ظاهرًا توزیع یکنواختی نداشته و برای بررسی بهتر مطالعات با حجم نمونه بیشتر و به صورت تجمیع نتایج مراکز ناباروری از استان های مختلف پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: بیماری نارسایی قلبی (HF) یکی از بیماری های شایع در جهان و ایران است که به دلیل ناهنجاری های ساختاری و عملکردی قلب موجب اختلال در عملکرد قلبی-تنفسی در این افراد می شود. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی به همراه تمرینات عضلات دمی بر علمکرد قلبی تنفسی در مردان مبتلا به HF بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 20 مرد مبتلا به HF به روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرین در سه جلسه از هفته بود. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی تداومی فزاینده با 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی ها بود؛ تمرینات مقاومتی دمی نیز 5 دقیقه پس از تمرینات هوازی با شدت 70-40 درصد بار تمرینی اجرا شد. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین افزایش معنی داری در VO2Peak، SV، EF، FVC و FEV1 و کاهش معنی داری در فشارخون سیستول و ضربان قلب استراحت در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد ولی تفاوت معنی داری در فشارخون دیاستول مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات ترکیبی هوازی به همراه مقاومتی دمی روشی مؤثر برای بازتوانی و ارتقای عملکرد قلبی تنفسی و کاهش عوارض ریوی و قلبی در این بیماران می باشد.

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای از شایع ترین اختلالات روانی است که با شیوع 2 تا 16 درصد در کودکان پیش دبستانی یا اوایل سن مدرسه و در مرحله قبل از نوجوانی بروز می کند. بنابراین پژوهش حاضر، با اثربخشی آموزش اصلاح الگوی تعامل والد-فرزند به مادران بر نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال شهر شیراز انجام گردید. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، از بین مادران دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در سال تحصیل 99-1398 شهر شیراز، تعداد 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی به آزمایش (تعداد 20 نفر) و کنترل (تعداد 20 نفر) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه های دموگرافیک و سیاهه رفتاری کودک آخنباخ نسخه والدین (که دارای سه بُعد اصلی مشکلات برونی سازی شده، مشکلات رفتاری درونی سازی شده و مشکلات کلی کودکان و نوجوانان را ارزیابی می کند) را در سه مرحله تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته و همچنین آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شده است. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون در سه متغیر مشکلات برونی سازی شده، مشکلات رفتاری درونی سازی شده و مشکلات کلی تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P). همچنین بین پیش آزمون-پیگیری نیز در هر سه متغیر تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>P) و نیز بین پس آزمون و پیگیری در دو متغیر مشکلات برونی سازی شده و مشکلات رفتاری درونی سازی شده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان الگوی تعامل والد-فرزند می تواند در کاهش نشانه های نافرمانی مقابله ای در کودکان 8 تا 11 سال به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود و با توجه به اثربخشی الگوی تعامل والد-فرزند، این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.

زمینه و هدف: جنگ بر خانواده ها به ویژه همسران قربانیان تأثیرات وسیع و عمیقی برجا گذاشته و سلامت روانی آن ها را با خطر مواجه کرده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر رویکرد روانشناسی مثبت گرا بر بهزیستی روان شناختی، احساس معنا در زندگی و سرزندگی همسران شهید و جانباز انجام شد. روش کار: روش این مطالعه نیمه تجربی بود که با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و تجربی انجام شد. 28 نفر از همسران شهید و جانباز شهر شیراز در این مطالعه شرکت کردند که به صورت تصادفی در گروه کنترل (14 نفر) و تجربی (14 نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف، پرسشنامه معنای زندگی و پرسشنامه سرزندگی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. همچنین مداخله این تحقیق بر گرفته از پروتکل سلیگمن و همکاران (2006) در 10 جلسه طی 10 هفته و هر جلسه به مدت یک و نیم ساعت بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته و تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: به طور کلی یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر رویکرد روانشناسی مثبت گرا بر نمره کلی بهزیستی روان شناختی، پذیرش خود و معنای زندگی تأثیر دارد (05/0 ˂, p) اما بر سرزندگی و سایر شاخص های پرسشنامه بهزیستی روان شناختی اثر معنی داری نداشت (05/0 ˃, p). نتیجه گیری: این مداخله می تواند به عنوان روشی برای بهبود بهزیستی روان شناختی و معنای زندگی در همسران شهید و جانباز مطرح باشد. برای تکرار پذیری نتایج به مطالعات بیشتری نیاز است.

زمینه و هدف: پرخاشگری به رفتارهای خرج از عرف جامعه گفته می شود که تحقیقات مختلفی به ریشه یابی و جستجوی عوامل موثر بر این رفتار پرداخته اند. هدف تحقیق حاضر بررسی عوامل مؤثر بر بروز خشونت و پرخاشگری می باشد. روش کار: روش تحقیق حاضر، توصیفی-پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری مرحله کیفی شامل 12 نفر از خبرگان و متخصصان آگاه به ورزش به روش نمونه گیری گلوله برفی و هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی تماشاگران شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشتی در کل کشور بودند که از استان های تهران، خوزستان، مازندران، خراسان و اصفهان که دارای سالن های کشتی می باشند انتخاب شدند. ابزار گردآوری در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که شامل 73 گویه است. برای آزمون مدل های اندازه گیری از تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار SmartPLS استفاده شد. یافته,ها: در بین عوامل رفتاری مؤلفه ها به ترتیب رفتار ورزشکاران و رفتار تماشاگران تأثیر بیشتری بر خشونت و پرخاشگری در مسابقات کشتی داشتند. همچنین در عوامل مدیریتی مؤلفه ها به ترتیب مدیریت برگزاری مسابقات، شرایط برگزاری مسابقات، امکانات و خدمات، تجهیزات الکترونیکی و سیستم جو امنیتی تأثیر بیشتری بر خشونت و پرخاشگری در مسابقات کشتی داشتند. نتیجه,گیری: در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت که دلایل اصلی اثرگذار در رفتارهای خشونت و پرخاشگری در بُعد رفتاری، رفتار ورزشکاران می باشد. لذا انتظار می رود برای کاهش بروز خشونت و پرخاشگری در بین ورزشکاران، مدیران و مسئولان برگزارکنندگان مسابقات با کنترل و نظارت نقش اساسی داشته باشند.

سندرم تنفسی حاد که حاصل بیماری زایی ویروس SARS-CoV-2 می باشد، با شدت سرایت، موجب پاندمی در سراسر دنیا شده و تمامی جنبه های زندگی های فردی، اجتماعی و اقتصادی انسان ها را تحت تأثیر قرار داده است. تا به امروز، میلیون ها ابتلا و هزاران مورد مرگ ومیر در بیش از 200 کشور جهان گزارش شده است و روند شیوع بیماری همچنان رو به گسترش است. هرگونه اقدامات پیشگیرانه، طراحی دارو، طراحی واکسن و تهیه برنامه های مقابله با این بیماری، نیازمند شناخت دقیق ماهیت، بخش ها و عملکرد ویروس؛ به ویژه پروتئین های سطحی ویروس SARS-CoV-2 است. لذا در این مقاله بر اساس آخرین یافته های علمی منتشرشده در سال های 2020 و 2021 در پایگاه های داده PubMed, Scopus, ScienceDirect, Google Scholar تنوع، ساختار و مکانیسم های مرتبط با پروتئین های سطحی SARS-CoV-2 مورد بررسی قرار گرفته و ارائه شده است. نتایج بررسی نشان می دهد SARS-CoV-2 دارای چهار پروتئین سطحی شامل گلیکوپروتئین سطحی به نام پروتئین S، پروتئین نوکلئوکپسید N، پروتئین ماتریکس M و پروتئین پوششی به نام E است. پروتئین S دارای دو دامنه S1 و S2 بوده و بیشترین اهمیت را در برهمکنش با پروتئین گیرنده و ورود به میزبان دارد. ویروس SARS-CoV-2 از پروتئین آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین 2 (ACE2) به عنوان گیرنده اصلی و از پروتئین CD209L به عنوان گیرنده جانبی برای ورود به سلول میزبان استفاده می کند. پروتئین N به RNA ویروس متصل می شود و در فرآیندهای مرتبط به ژنوم ویروس نظیر همانندسازی ژنوم و پاسخ دهی به عفونت زایی نقش دارد. پروتئین M به همراه پروتئینN در سرهم سازی ذرات ویریون و آزادسازی آن نقش دارد. پروتئین E کوچک ترین پروتئین در ساختمان این ویروس است. این پروتئین پوششی فعالیت کانال یونی داشته و فعالیت اصلی آن در سرهم سازی و آزادسازی ویروس است. امید است بررسی و معرفی با جزئیات بیشتر این پروتئین های سطحی با اهداف و فرضیات مختلف دانش پژوهان، در جهت تعمیق و غنابخشی دانش تخصصی آن ها مفید واقع شود.

کورکومین (Curcumin) ماده موثره زرد رنگی است که از ریزوم گیاه زردچوبه (Curcuma longa) استخراج می شود. در سال های اخیر گزارش شده است که کورکومین دارای خاصیت ضد سرطان، محافظت کننده کبد، مهار کننده ترومبوز، محافظت کننده سیستم قلبی عروقی و ضد آرتریت می باشد. همچنین کورکومین به عنوان یک عامل تعدیل کننده مسیرهای پیام رسانی (سیگنالینگ) داخل سلولی شناخته شده که رشد سلول، التهاب و آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) را کنترل می کند. کورکومین یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که رادیکال های آزاد در گردش را کاهش می دهد و به دلیل فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می تواند ترکیبی بالقوه برای پیشگیری و یا درمان بیماری های عصبی و اختلالات حافظه باشد. در این مقاله مروری به نقش کورکومین در بهبود اختلالات حافظه و همچنین مکانیسم های مولکولی دخیل در آن پرداخته شده است. از مکانیسم های احتمالی کورکومین در بهبود حافظه می توان به بهبود عملکرد سلول به ویژه میتوکندری و محافظت از آن در برابر استرس اکسیداتیو، تعدیل فعالیت نوروترانسمیترها و تغییر در فعالیت مونوآمین ها با تأثیرگذاری بر سطوح سروتونین، دوپامین و نورآدرنالین اشاره کرد. همچنین می توان به تنظیم بیان استیل کولین استراز با تأثیرگذاری بر سطح استیل کولین و تعدیل گیرنده های موسکارینی، سمیت عصبی ناشی از گلوتامات و ایجاد حفاظت عصبی و رشد سلول های عصبی با تأثیر بر سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF)، افزایش cAMP و القای سایر مسیرهای پیام رسانی (سیگنالینگ) دخیل در فرآیند حفاظت نورونی و رشد عصبی در مغز اشاره کرد.

زمینه و هدف: پاندمی بیماری نوظهور ویروس کرونا (کووید 19) در سال 2019 در سراسر جهان، مراقبت های ارائه شده به نوزادان پرخطر را تحت تأثیر قرار داده است و به نظر می رسد شرایط کنونی همچنان برای طولانی مدت ادامه پیدا کند. تاثیرات کووید 19 بر نتایج والدی و نوزادی، هم چنین لزوم ارائه مداخلات بهنگام به این جامعه و بهره بری از زمان طلایی نوزادان پرخطر، موجب چاره اندیشی فعالان این حوزه در جهت یافتن راهی جایگزین برای ارائه خدمات شد. استفاده از تله مدیسین در این حیطه می تواند راهگشای ارائه خدمات از راه دور در این دوران باشد. لذا با توجه به شرایط دوران پاندمی کرونا و مطالعات محدود انجام شده در حوزه درمان از راه دور، مطالعه حاضر مروری بر تاریخچه تله مدیسین در حیطه نوزادان و موارد استفاده آن می باشد، تا با جمع آوری مستندات مربوط به این حوزه در یک مقاله واحد، به نتیجه گیری کلی و استفاده بالینی از این روش کمک شود. روش کار: این مطالعه یک مطالعه مروری است که از بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی بین سال های 2015 تا2020 برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. یافته ها: نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان رسیده در خطر ابتلا به اختلالات مختلف در سیر تکامل حرکتی و شناختی خود می باشند. نتیجه گیری: ازآنجایی که مراقبان اصلی نوزادان والدین آن ها می باشند در نتیجه آموزش والدین حائز اهمیت است. با توجه به گسترش و پیشرفت فناوری های ارتباطی، استفاده از تله مدیسین در حیطه نوزادان روز به روز درحال توسعه است. تجربه استفاده از تله مدیسین نشان داده است که بهره گیری از این امکان باعث افزایش دسترسی متخصصان به نوزادان، کاهش جابجایی های غیرضروری نوزادان، کاهش مراجعات پس از ترخیص و در نتیجه کاهش هزینه ها و همچنین جدایی مادر-نوزاد می شود. به علاوه بهره گیری از این روش درمانی در شرایط کنونی موجب رعایت اصول قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی است، هم چنین خللی در استفاده از زمان طلایی درمان نوزادان وارد نمی کند.

زمینه و هدف: مصرف مکمل های غذایی حاوی اسید آمینه لیزین با سرعت چشمگیری در حال افزایش است اما اثرات آسیب شناختی و تراتوژنیک این اسید آمینه بر جنین انسان هنوز به خوبی مشخص نیست. نانوداروها قدرت نفوذپذیری به بافت ها را افزایش می دهند، لذا استفاده از آنها در علوم پزشکی و تغذیه مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، سمیت اسید آمینه لیزین و شکل نانوی آن با استفاده از مدل جنینی ماکیان مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 70 تخم مرغ نطفه دار به هفت گروه مساوی تقسیم شد. در گروه کنترل cc 5/0 فسفات بافر سالین و در گروه های آزمایش cc 5/0 لیزین و لیزین نانو در دوزهای mg/kg 30، mg/kg 50 و mg/kg 100 وزن تخم مرغ تلقیح گردید. به جنین ها تا روز 18 اجازه رشد داده شد، سپس از نظر ضایعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی بررسی شدند. جهت تعیین اختلاف معنی دار بین گروه ها از نرم افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: تزریق دوز mg/kg 100 اسید آمینه لیزین نانو منجر به کاهش وزن و رشد جنین شد. اسید آمینه های لیزین و لیزین نانو باعث بروز آثار آسیب شناختی متفاوتی شامل ادم در بافت های مغز و ریه، میکروترومبوز مغز، دژنراسیون سلول های کبدی و اتساع ساینوزوئیدها، کبد چرب، پرخونی و اتساع مویرگ های قلب، رابدومیولیز و جایگزینی عضلات قلبی بوسیله بافت های میکسوماتوز، آتروفی گلومرول های کلیوی، پرخونی در اندام های مغز، ریه، کبد و کلیه گردید. نتیجه گیری: دوره جنینی در ماکیان شبیه انسان است لذا مصرف اسید آمینه لیزین و لیزین نانو طی دوران بارداری ممکن است آثار نامناسبی بر اندام های داخلی جنین انسان داشته باشد، بنابراین پیشنهاد می گردد مصرف آنها در دوران بارداری با احتیاط صورت پذیرد.

زمینه و هدف: یکی از عوامل مؤثر بر یادگیری آموزش غیرمداوم می باشد که می تواند با تأثیر بر ابعاد روانشناختی بر یادگیری مؤثر باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثر دستکاری قیود (روش غیرخطی) برسطح انگیزش درونی و مهارت دختران 7 تا 9 سال بود. روش کار: بدین منظور در این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دوره پیگیری هفت روزه، از بین دانش آموزان دختر7 تا 9 ساله شهر بروجرد، 45 نفر به روش دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش غیرخطی، آموزش خطی و کنترل قرار گرفتند. درمرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن هم زمان مطابق با دستورالعمل آزمون MABC-2 پرداختند. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه ها به اجرای آموزش مورد نظر در شش هفته و هر هفته 2 جلسه پرداختند. بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرینی، و یک هفته بی تمرینی (مرحله یادداری) و با افزایش نیم متر در فاصله (مرحله انتقال) مجددا شرکت کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب و دریافت پرداختند. داره ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو روش غیرخطی و خطی باعث بهبود معنی دار عملکرد دریافت شد (05/0P <). همچنین بین دو گروه غیرخطی و خطی در عملکرد دریافت و انگیزش درونی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0 > P) و عملکرد گروه غیرخطی در هر دو مورد بهتر بود. نتیجه گیری: به طور کلی این نتایج بر اهمیت روش غیرخطی در مدارس برای بهبود عملکرد دریافت و انگیزش درونی دانش آموزان دختر تأکید دارد و تاییدی بر رویکرد قیود محور می باشد.

زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو نقشی اساسی در بروز و گسترش بیماری دیابت نوع 1 دارد. هدف این پژوهش تبیین تاثیر تمرین مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی اندوتلیال بر آنزیم های آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی در رت های دیابتی نوع 1 بود. روش کار: در این تحقیق تجربی، 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در شش گروه کنترل (سالم)، کنترل دیابتی پایه، کنترل دیابتی، دیابت+تزریق سلول بنیادی، دیابت+تمرین مقاومتی و دیابت+تزریق سلول بنیادی+تمرین مقاومتی قرار گرفتند. در این مطالعه موش-ها با استفاده از داروی استرپتوزوتوسین به صورت تک دوز 40 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن و به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. تمرینات مقاومتی شامل بالا رفتن از یک نردبان یک متری با وزنه آویزان به دم به مدت 17 جلسه اجرا گردید. تعداد 500 هزار سلول بنیادی مشتق از استخوان توسط دستگاه سل کانتر تزریق شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس 2 عاملی و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد پس از دوره مداخله سطح کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون-پراکسیداز گروه تمرینات مقاومتی، تزریق سلول های بنیادی و تمرین مقاومتی به همراه تزریق سول های بنیادی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود (001/0>P). همچنین سطح کاتالاز، گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز رت های گروه تمرینات مقاومتی با تزریق هم زمان سول های بنیادی نسبت به گروه های تمرینات مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی به طور معنی داری بیشتر بود(001/0>P). نتیجهگیری: به نظر می رسد مداخله تمرینات مقاومتی با تزریق هم زمان سول های بنیادی می-تواند به بهبود آنزیم های آنتی اکسیدانی عضله اسکلتی در دیابت نوع 1 کمک کند.

زمینه و هدف: اجرای بهینه مهارت های ورزشی، حاصل تعامل پیچیده عوامل فیزیولوژیک و انتخاب یک روش مطلوب جهت ریکاوری است. هدف این پژوهش تعیین تاثیر غوطه وری در آب سرد بر شاخص های آسیب عضلانی حین و متعاقب وهله های تکراری رقابت شبیه سازی شده بود. روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، 12 تکواندوکار مرد شهرستان کرج (میانگین قد 0. 06±, 1. 76 سانتی متر، وزن 4. 6±, 59 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 18/2±, 20/19 کیلوگرم بر متر مربع) در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه غوطه وری در آب سرد و گروه کنترل (ریکاوری غیرفعال) تقسیم شدند. آزمودنی ها در فواصل زمانی یک ساعته، سه مسابقه شبیه سازی شده تکواندو را انجام دادند. غوطه وری در آب سرد به صورت غوطه وری موضعی پاها در آب سرد با دمای 11 درجه سانتی گراد و به مدت 11 دقیقه، انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری های مکرر، آزمون تی وابسته و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی-داری 05/0 P< تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که رقابت شبیه سازی شده منجر به افزایش معنی دار در میزان شاخص-های AST، ALT، CK و LDH در گروه غوطه وری در آب سرد نسبت به گروه کنترل شد. همچنین میانگین شاخص-های AST، ALT، CK و LDH گروه غوطه وری در آب سرد در کل مراحل پژوهش به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (001/0>P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد، می توان برای به حداقل رساندن دوره آسیب و کوفتگی عضلانی و همچنین برای داشتن ریکاوری بهتر در زمان های کم، از غوطه وری در آب سرد استفاده کرد.

زمینه و هدف: سرطان به ترتیب در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه اولین و دومین عامل مرگ می باشد. روش های تهاجمی میکروسکوپی و اندوسکوپی بطور روتین برای غربالگری سرطان معده مناسب نمی باشد، بنابراین نیاز به بیومارکرهایی با توانایی تشخیص سریع، ساده و با حساسیت بالا در مراحل اولیه سرطان، به شدت احساس می شود. هورمون استانیوکلسین در تنظیم کلسیم و فسفر بدن نقش داشته و علاوه بر آن در تمایز سلول های نورون، رگزایی، ترمیم زخم ها، باروری و تکامل جنین و سرطان نیز نقش دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان بیان ژن استانیوکلسین 2 ( STC2) در سرم بیماران مبتلا به سرطان معده انجام گرفت. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی بر روی نمونه های مربوط به 50 بیمار مبتلا به سرطان معده (مورد) و 50 فرد سالم (کنترل) انجام گرفت. نمونه خون محیطی از بیماران مبتلا به سرطان معده و نیز افراد داوطلب به عنوان گروه کنترل در لوله های حاوی ماده ضد انعقادی EDTA جمع آوری و بلافاصله تحت جداسازی سرم قرار گرفتند. پس از طی مراحل سانتریفوژ RNA سرمی استخراج و بعد از سنتز cDNA، با روش Taq Man وReal-time PCR و با استفاده از پرایمرها و پروب های اختصاصی، سطح RNA سرمی ژن STC2 اندازه گیری گردید. سپس نتایج ارزیابی های سرمی و اطلاعات کلینیکوپاتولوژیکی بیماران و گروه کنترل بهمراه اطلاعات حاصل از بررسی پرونده های بیماران و یافته های دموگرافیک و جداول تنظیمی و نمودارهای مربوطه جمع آوری شد. برای آنالیز اطلاعات توصیفی از نرم افزار SPSS22 استفاده شد. یافته ها: طبق نتایج حاصل از مطالعه، بیان بالای ژن STC2 در گروه مورد 26 مورد (52 درصد) و در گروه کنترل 8 مورد (16 درصد) بود. اگرچه ارتباط معنی داری بین بیان بالای ژن STC2 و ابتلا به سرطان گاستریک وجود داشت (0001/0p= ) اما ارتباط معنی داری بین جنسیت بیماران و بیان بالای ژن STC2 وجود نداشت (73/0 = P). با این وجود سن 32 درصد بیماران بیشتر از 65 سال بود و ارتباط معنی داری بین سن بیماران و بیان بالای ژن STC2 وجود داشت (031/0 = P). اگرچه ارتباط معنی داری بین محل آناتومیک سرطان و نیز ساب تایپ های سرطان و بیان بالای ژن STC2 وجود نداشت اما بین میزان تمایز یافتن سرطان و بیان بالای ژن STC2 ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0 P ≤, ). نتیجه گیری: STC2 می تواند به عنوان بیومارکر جهت تعیین مرز و حاشیه های تومور مورد استفاده قرار گیرد. آنالیز بیان ژن STC2 در طول عمل جراحی می تواند در کاهش خطای جراحی در برداشتن تومور و افزایش موفقیت جراحی برای پاکسازی تومور مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: بدرفتاری دوران کودکی می تواند آسیب های فراوانی به فرد وارد کند و ضروری است تا اثرات آن بررسی شود. از این رو این پژوهش با هدف بررسی نقش بدرفتاری دوران کودکی در پیش بینی پرخاشگری دانشجویان از طریق طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری در تنظیم هیجان انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در سال 1399 بودند که 300 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، پرسشنامه فرم کوتاه طرح واره یانگ (YSQ-SF)، پرسشنامه پرخاشگری اهواز (AAQ)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و پرسشنامه حوادث آسیب زای دوران کودکی (CTQ) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و روش پریچر و هیز و نیز نرم افزارهای SPSS-22 و AMOS-23 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بدرفتاری دوران کودکی، طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری در تنظیم هیجان می توانند به صورت مستقیم پرخاشگری را پیش بینی نمایند. همچنین بدرفتاری دوران کودکی می تواند طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری در تنظیم هیجان را به صورت مستقیم پیش بینی نمایند. نتایج اثرات غیرمستقیم نشان داد که بدرفتاری دوران کودکی به صورت غیرمستقیم و از طریق طرحواره های ناسازگار اولیه و دشواری تنظیم هیجان می تواند با اندازه 365/0 پرخاشگری را پیش بینی نماید (005/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت افرادی که در کودکی مورد بدرفتاری قرار گرفته باشند طرح واره هایی را در خود شکل می دهند و نمی توانند مهارت هایی را برای تنظیم و مدیریت هیجان ها شکل دهند.

زمینه و هدف: پرستاران در محیط بیمارستان تنش های روانی زیادی را متحمل می شوند، بنابراین هدف پژوهش، اثربخشی درمان چند وجهی مبتنی بر رویکرد لازاروس برکاهش استرس آسیب زای ثانویه و اضطراب منتشر در پرستاران زن شهر تهران بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی که در آن از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری 3 ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. از بین 115 نفر از پرستاران که در ماه های دی 1398 تا مرداد 1399 مشغول به کار بودند، 30 نفر از پرستاران با در نظر گرفتن ملاک های ورود انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش و کنترل (تعداد= 15 نفر) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه های استرس آسیب زای ثانویه، پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر را در سه مرحله تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیرهای در مرحله پیش آزمون بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون بود، اما تفاوت بین سه گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود داشت که حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان درمان چند وجهی مبتنی بر رویکرد لازاروس می تواند در کاهش استرس آسیب زای ثانویه و اضطراب منتشر در پرستاران زن به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده گردد.