آموزش پرستاری
سال:1397 | دوره:7 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه انتخاب سبک زندگی مناسب در دانشجویان می تواند یکی از عوامل ایجاد انگیزش پیشرفت، حفظ و ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری ها باشد، . هدف این مطالعه بررسی ارتباط سبک زندگی و انگیزه پیشرفت از دیدگاه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی است. روش کار در این مطالعه توصیفی همبستگی، 142 دانشجوی دانشکده پیراپزشکی شهر فردوس به صورت تصادفی در سال 95 بررسی شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه ویژگی های فردی، سبک زندگی والکر و انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه19 وشاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) واستنباطی(آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد. یافته ها میانگین نمره سبک زندگی و انگیزه پیشرفت به ترتیب 3/18± 2/135 و 2/7± 6/81 بود که هر دو در حد متوسط قرار داشتند. ارتباط مثبت و معناداری بین سبک زندگی با انگیزش پیشرفت یافت شد. (05/0>p، 22/0=(r میانگین نمره سبک زندگی در گروه های مختلف تحصیلی تفاوت معناداری داشت. (01/0= p) نتیجه گیری نتایج حاکی از تایید رابطه مثبت و معنادار سبک زندگی وانگیزه پیشرفت بود، اما با توجه به این که میانگین نمره سبک زندگی و انگیزه پیشرفت در حد متوسط است بایستی برنامه های وسیع تری در جهت ارتقاء سبک زندگی و تقویت عوامل موثر بر آن صورت گیرد، تا شاهد افزایش هر چه بیشتر انگیزه پیشرفت در این قشر مهم جامعه باشیم.

مقدمه خودمدیریتی مطلوب در بیماران مبتلا به دیابت می تواند باعث بهبود کیفیت بیماران مبتلا به دیابت شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر اصلاح سبک زندگی از طریق آموزش الکترونیکی بر خود مدیریتی بیماران دیابتی بود. روش کار این مطالعه نیمه تجربی با مشارکت 88 بیمار (46 زن و 42 مرد ) انجام شد که به دو گروه 42 نفر در گروه مداخله و 46 نفر در گروه کنترل تقسیم شدند. داده های پژوهش در کلینیک تخصصی دیابت پژوهشگاه علوم غدد و متابولیک دانشگاه علوم پزشکی تهران جمع آوری شد. نمونه گیری در ابتدا به روش مبتنی بر هدف انجام شد و سپس به روش تخصیص تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند. محتوای آموزشی براساس نیازسنجی انجام شده در 71 پیام کوتاه آموزشی الکترونیکی تنظیم شد که روزانه دو یا سه نوبت برای شرکت کنندگان از طریق تلگرام ارسال می شد ابزار گردآوری داده ها شامل فرم جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت واکر، ابزار استاندارد خودمدیریتی دیابت لین بود. تحلیل داده ها با آزمون تی تست، تی زوجی و من ویتنی با سطح معنی داری کمتر از 05/. انجام شد. یافته ها قبل از مداخله بین سبک زندگی(163/. P=) و خودمدیریتی (275/. P=) دو گروه تفاوت معنی داری نبود که نشان از همسان بودن دو گروه است ولی بعد از مداخله این تفاوت در دو گروه از نظر سبک زندگی (002/. P= ) و خود مدیریتی (003/P=. . ) به غیر از بعد خودپایشی معنی دار شد. نتیجه گیری اصلاح سبک زندگی از طریق آموزش الکترونیکی، خودمدیریتی بیماران مبتلا به دیابت را بهبود می بخشد بنابراین برنامه ریزی برای بیماران مبتلا به دیابت در سطح وسیع تر و سایر بیماران مزمن پیشنهاد می شود.

مقدمه درحالیکه پرستاران به اطلاعات محرمانه پرونده بیمار دسترسی دارند، اینکه چگونه ادراک آنان از آموزش در خصوص امنیت اطلاعات و آگاهی ازسیاستهای امنیت اطلاعات بیمارستان بر ادراک آنان از قطعیت و شدت مجازاتهای نقض امنیت اطلاعات تاثیر می گذارد مطالعه نشده است. تعیین تاثیر ادراک پرستاران از آموزش امنیت اطلاعات و آگاهی از سیاستهای امنیت اطلاعات بر ادراک از شدت و قطعیت مجازات نقض امنیت اطلاعات در بیمارستانهای تخصصی آموزشی روش کار روش تحقیق توصیفی-همبستگی بود. جامعه شامل پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی تخصصی شهر اصفهان بودند که نهایتا 181 پرسشنامه قابل استفاده جمع آوری شد. ابزار شامل چهار پرسشنامه بومی سازی شده آموزش امنیت اطلاعات (D’ Arcy و همکاران)، آگاهی از سیاست های امنیتی Sohrabi Safa) و همکاران) و قطعیت و شدت مجازات نقض امنیت اطلاعات Cheng) و همکاران( که در فرمت لیکرت طیف 5 طراحی شده بود. جهت روایی پرسشنامه از روایی محتوایی، صوری و سازه و جهت پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. آمار توصیفی شامل درصد و فراوانی توسط نرم افزار 19SPSS و فرضیه ها با روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS تحلیل شد. یافته ها میانگین برنامه های آموزشی، آگاهی از سیاست های امنیت اطلاعات، شدت و قطعیت ادراک شده به ترتیب 78/3، 41/3، 63/3، 18/3 شد. برنامه های آموزشی تاثیر مثبت بر ادراک آنها نسبت به شدت (t= 2. 3، P < 0. 05، β =0. 37) و قطعیت مجازات (t= 2. 8، P < 0. 01، β =0. 44) افشای اطلاعات دارد. آگاهی پرستاران از سیاست های امنیتی سیستم های اطلاعاتی تاثیر مثبت بر ادراک آنها نسبت به شدت (t= 9. 1، P < 0. 01، β =0. 41) و قطعیت مجازات افشای اطلاعات (t= 7. 3، P < 0. 01، β =0. 35) دارد. نتیجه گیری آموزش امنیت اطلاعات و ارتقاء آگاهی پرستاران از سیاستهای امنیت اطلاعات بیمارستان بر ادراک پرستاران از شدت و قطعیت مجازات ناشی از نقض امنیت اطلاعات تاثیر دارد.

مقدمه: انجام کار دانشجویی توسط دانشجویان پرستاری می تواند آثار مثبت و منفی در بازدهی دروس و وضعیت تحصیلی دانشجویان و پیش برد اقدامات پرستاری در بخش ها داشته باشد. هدف از این مطالعه تبیین تجربیات و دیدگاه های پرستاران شب کار در زمینه کاردانشجویی است. روش کار: این پژوهش یک تحلیل محتوای کیفی است که پرستاران شب کار شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در آن شرکت کردند. نمونه گیری به صورت هدفمند و با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت گرفت. هم زمان با جمع آوری داده ها جهت تجزیه و تحلیل آنها از روش مقایسه مداوم داده ها و طرح طبقه بندی تحلیل محتوای کیفی Elo و Kynga s استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه، 34 پرستار شرکت کردند که 58/70 درصد آنها زن بودند. پس از کدبندی کلیه مصاحبه ها، 1125 کد اولیه ایجاد شد که پس از چندین بار بازبینی در مراحل مختلف، تعداد کدها به 650 کد تقلیل یافت. این کدها در نهایت در 28 زیر طبقه، 10 طبقه فرعی، 4 طبقه اصلی با عناوین منافع فردی، منافع سازمانی، پیامدهای منفی فردی و پیامدهای منفی سازمانی و 2 مضمون با عناوین مزایای کاردانشجویی و معایب کاردانشجویی قرار داده شدند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، با وجود این که حضور دانشجویان در بخش ها، می تواند به جبران کمبود نیرو کمک کند، اما با مشکلاتی و معایبی نیز همراه است. با آگاهی از اثرات بالقوه کار دانشجویی بر رشد فردی و حرفه ای دانشجویان پرستاری، لازم است برنامه های سازمان یافته تری جهت ایجاد رویکردی هماهنگ بین دانشکده ها و بیمارستان ها در نظرگرفته شود.

مقدمه: امروزه تاکید زیادی روی آموزش و یادگیری راجع به دغدغه سالمندان از مرگ و پایان زندگی وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نگرش سالمندان نسبت به دغدغه های پایان عمر انجام گردید. روش کار: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، 131 سالمند سالم مراجعه کننده به کانون های جهاندیدگان شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل برگه مشخصات فردی و پرسشنامه نگرش سالمندان به دغدغه های پایان عمر بود. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار میزان نگرش دغدغه های پایان زندگی سالمندان 83/10± 41/82 میباشد که نشاندهنده نگرش متوسط و تا حدی مطلوب است. 7/39 درصد افراد دارای نگرش نامطلوب، 5/95 درصد از نگرش تا حدی مطلوب و 8/0 درصد از نگرش مطلوب برخوردار بودند. بین دغدغه های پایان عمر سالمندان و جنسیت، تحصیلات، وضعیت تاهل و شغل تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به اینکه نگرش سالمندان به دغدغه های پایان عمر هنوز در حد مطلوب نیست میتوان نتیجه گیری کرد که با دادن آموزشهای لازم به پرستاران میتوان نسبت به ارتقاء سطح ارائه مراقبتهای پایان عمر سالمندان اقدام نمود.

مقدمه: خودتنظیمی به عنوان یک راهبرد شناختی و خودکارآمدی به عنوان باور انگیزشی از مفاهیم اساسی نظریه شناخت اجتماعی بندورا بهشمار می روند. هدف این پژوهش پیش بینی باورهای خودکارآمدی براساس راهبردهای خودتنظیمی دانشجویان بود. روش کار: روش پژوهش همبستگی بود. از بین جامعه آماری دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی 94-1393 که تعداد آنان 177 نفر بود، با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 122 نفر تعیین گردید که به شیوه نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های باورهای خودکارآمدیand Froman Owen اون و فرامن (1988)و راهبردهای خودتنظیمیand Ryan Connell کانل (1985)استفاده شد. به منظور پاسخ گویی به سوال های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. داده ها با استفاده نرم افزار آماری SPSS. 24 تحلیل شد. یافته ها: نتایح نشان داد، بین راهبردهای خودتنظیمی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رابطه مستقیم معنا داری مشاهده شدوجود دارد. هم چنین نتایج نشان داد راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی به طور معنا داری توانایی تبیین و پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را دارند. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گیری کرد با بهبود راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی می توان خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را بالا برد.

مقدمه: نقش کلیدی انگیزش در یادگیری انکار ناپذیر است. پیشرفت تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی با سلامت جامعه ارتباط دارد لذا کاهش و یا افزایش انگیزه و عوامل موثر برآن، تاثیرات زیادی بر خود فرد و سلامت جامعه خواهد داشت. شبکه های اجتماعی و اینترنت از عوامل تاثیر گذار در پیشرفت و انگیزه تحصیلی دانشجویان می باشد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 300 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بجنورد در سال 1395 به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای، انتخاب و وارد مطالعه شدند. اطلاعات به صورت خود گزارشی با پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک اعتیاد به اینترنتYang و مقیاس انگیزش تحصیلی (Inventory of School Motivation-ISM) جمع آوری گردید. آنالیز با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری (05/ 0 P<) انجام شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، (54%)162 دانشجو دلیل استفاده از شبکه های اجتماعی را سرگرمی گزارش کردند. کاربران شبکه ها عبارت بودند از: (91%)273 تلگرام، (7/5%)17 اینستاگرام، (5/0%)1 لاین، (3/0%)1 وایبر، (3/1%)4 بیتالک، (3/1%)4 فیس بوک. میانگین های نمره اعتیاد به اینترنت، زمان استفاده از شبکه های اجتماعی در طول روز و نمره انگیزش تحصیلی به ترتیب (93/16± 53/44)، (59/2± 58/4) و (63/25± 78/146) بودند. بین انگیزش تحصیلی و استفاده روزانه از فضای مجازی با (245/ 0-r= و 001/0 p=)همبستگی معکوس و ضعیف و بین انگیزش تحصیلی و اعتیاد به اینترنت با (197/0-r= و 001/0 p=) همبستگی معکوس و بسیار ضعیفی وجود داشت. نتیجه گیری: با عنایت به اینکه دانشجویان علوم پزشکی عهده دار وظیفه خطیر درمان و نجات بیماران و سلامتی جامعه خواهند بود، مساله تربیت و آموزش آنها خصوصا در زمینه فرهنگ استفاده از شبکه های اجتماعی و مدت زمان استفاده از اینترت از حساسیت ویژه ای برخوردار است. لذا با توجه به توانمندی دانشجویان در استفاده از اینترنت به کارگیری آموزش از راه دور در آموزش آنان توصیه می شود.

مقدمه: باتوجه به آثار روانی ناشی از ابتلا به سرطان بکارگیری درمان های روانشناختی در کاهش آثار روانی مربوط به ابتلا به سرطان سینه اهمیت زیادی دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیردرمان مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و شادکامی زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع پیش آزمون-پس آزمون می باشد. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی زنان دارای سرطان سینه مراجعه کننده به مراکز درمانی در سال 95-96 شهر اهواز بود که از میان آن ها 24 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه گواه به شکل تصادفی ساده-به قید قرعه-، گماشته شدند. گروه آزمایش 12 جلسه مداخله مبتنی بر شفقت دریافت کرد. ابزار استفاده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه ی کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) و پرسش نامه ی شادکامی آکسفورد(AHQ) بود که در آخرین جلسه مداخله شرکت کنندگان به این ابزارها مجددا پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از روش های آماری توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار نمرات و به منظور کنترل متغیرهای مداخله گر در پیش آزمون از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که میانگین های کیفیت زندگی دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون به ترتیب 88/20± 83/79، 53/10± 58/45 و میانگین های شادکامی دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون به تریب34/16± 33/92، 57/14 ± 58/ 45 که این مقادیر در تحلیل کواریانس چند متغیری از لحاظ آماری معنی دار است( 001/0P<). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر شفقت توانسته است میزان کیفیت زندگی و شادکامی زنان مبتلا به سرطان سینه را افزایش دهد می توان دلایل این اثر بخشی را به تاکید این درمان بر مولفه های شفقت و مهربانی و از طرف دیگر به مولفه های خاص درمان مبتنی بر شفقت نسبت داد.