پژوهش های سلولی و مولکولی
سال:1394 | دوره:28 | شماره:4 |تعداد مقالات:15

در سال های اخیر توجه زیادی به نقش لنفوسیت های Th17 و FoxP 3+Treg در سیر پاسخ های ایمنی شده است. با وجودی که برخی مطالعات قبلی موید نقش تعدیل کننده ایمنی کلسی تریول بوده است، ولی این اثرات عمدتا  قبل از زمان کشف رده های اخیر بوده است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات کلسی تریول بر پاسخ های دستگاه ایمنی متعاقب چالش با پادگن گویچه های سرخ گوسفند (SRBC) در مدل موشی می باشد. جامعه مورد مطالعه، شامل 14 موش های نر سوری بود که در دو گروه مساوی به طور تصادفی قرار گرفتنند و با پادگن SRBC ایمونیزه شدند. موش های گروه تیمار از ابتدای مطالعه به مدت دوهفته کلسی تریول (-5mg/kg یک روز در میان-داخل صفاقی) دریافت نمودند.نتایج به دست آمده حاکی از افزایش معنی دار تیتر پادتن ضد SRBC در سرم موش های گروه تیمار همزمان با کاهش شدت واکنش DTH در قیاس با موش های شاهد می باشد. میزان قابلیت انفجار تنفسی در جمعیت سلول های فاگوسیتیک طحال و همچنین شدت تکثیر لنفوسیت های طحالی در این گروه از موش ها در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافته بود. در عین حال کلسی تریول، موجب کاهش معنی دار در تولید سایتوکاین های پیش التهابی 17-IL و IFN-g همزمان با افزایش فراوانی سلول های FoxP 3+Treg شد. سطح سایتوکاین ضد التهابی IL-10 نیز به طور معنی داری افزایش یافت. بنابراین ممکن است که عمده اثرات ایمونومدولاتوری منتسب به کلسی-تریول مربوط به کاهش معنی دار فعالیت سلول های Th17، همزمان با القای لنفوسیت های FoxP 3+Treg باشد.

فوتوپروتئین اکورین جدا شده از عروس دریایی اکوریا ویکتوریا، فوتوپروتئین حساس به کلسیم است که از اپواکورین و گروه پروستاتیک کوالنترازین تشکیل شده و دراثر اتصال به کلسیم سبب نشر نور آبی می شود. این پروتئین مونومری شامل چهار موتیف EF hand است که سه موتیف آن می تواند به کلسیم متصل شود. از سوی دیگر افزایش کلسیم در مغز می تواند منجر به بیماری های عصبی نظیر آلزایمر، پارکینسون و سکته مغری گردد. اکورین با توجه به اینکه در گروه پروتئین های متصل شونده به کلسیم (CBPs) قرار دارد، همانند یک اسفنج می تواند کلسیم مازاد را در نرون های عصبی جذب نماید. هدف تحقیق حاضر ایجاد جهش های هدفمند در اکورین به منظور افزایش حساسیت آن به کلسیم است. در این تحقیق، با استفاده از روش جهش زایی هدفمند، دو جهش نقطه ای در اسیدهای آمینه آسپاراژین 28 و لیزین 30 (K30T) و (N28D) در ناحیه EF hand I طراحی گردید و درون سیستم بیانی pET 21 کلون و بیان شد. با توجه به طراحی دنباله هیستیدین، تخلیص پروتئین های جهش یافته به کمک ستون های نیکله انجام شد و در نهایت حساسیت جهش های مذکور به کلسیم با نمونه اولیه، مقایسه گردید. نتایج حساسیت پروتئین های تولیدی به کلسیم، نشان داد که جهش K30T در مقایسه با نمونه اولیه، حساسیت و میل ترکیبی بالاتری به کلسیم از خود نشان می دهد.

با توجه به مقاومت باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک ها و عوامل ضد میکروبی مرسوم، تحقیقات بسیاری برای یافتن انواع جدید عوامل ضد میکروبی موثر انجام شد. با توسعه فناوری نانو، مس به طور فزاینده ای به شکل نانوذرات با فعالیت های ضد میکروبی بالا و قیمت ارزان علیه همه باکتری های گرم منفی و گرم مثبت مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق از نانو ذره اکسیدمس با اندازه (کمتر از 20 نانومتر) برای بررسی اثر آن روی ژنوم باکتری اشریشیاکلی سویه O157:H7 به عنوان مدل برای باکتریهای گرم منفی استفاده شد. بدین منظور ابتدا باکتریها را با غلظتهای 30 و 60 میکروگرم بر میلی لیتر با این نانوذرات تیمار کرده و در فاصله های زمانی 2، 4 و 24 ساعت خاصیت ضد میکروبی نانوذره بررسی گردیده و استخراج DNA صورت گرفت. تکنیک واکنش زنجیره ای پلیمراز رپید (RAPD-PCR) جهت بررسی اثر نانوذره اکسیدمس روی ژنوم به کار گرفته شد. با استفاده از نرم افزار NTSYS-PC، نتایج حاصل از الکتروفورزیس محصولات PCR روی ژل آگارز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این تحقیق مشاهده گردید که علاوه بر اثر مهارکنندگی نانوذرات اکسیدمس، روی رشد باکتریها مشخص شد که این نانوذرات روی توالی DNA ژنومی این باکتری اثر گذاشته و باعث تغییر آن در نقاط مختلف گردید.

بسیاری از ژن های کنترل کننده گلدهی در گیاهان شناسایی شده اند که بیشتر آنها متعلق به خانواده بزرگ عوامل رونویسی MADS-box هستند. گیاه زعفران (Crocus sativus) یک گیاه تریپلوئید نرعقیم و ارزشمند است که به منظور استفاده از گل و بویژه کلاله آن کشت می شود. درک چگونگی تشکیل گل در گیاه زعفران به افزایش عملکرد و کاهش هزینه های تولید آن کمک زیادی می کند. در این تحقیق بیان ژن های دو گروه Ag 1 و Sep 3 از خانواده MADS-box که در تشکیل گل بویژه در شکل گیری کلاله نقش دارند با روش PCR نیمه کمی (semi quantitative RT-PCR) در زعفران واریته ایرانی بررسی شد و میزان بیان این ژن ها در کلاله و سایر اندام های گل و نیز اندام های رویشی مورد مقایسه قرار گرفت. ژن های Ag1a و Ag1b از کلاس C خانواده MADS-box در سه اندام جنسی تخمدان، کلاله و پرچم بیان شدند بطوریکه میزان بیان آنها در اندام های کلاله و پرچم نسبت به تخمدان بیشتر بود. بیان این ژن ها در اندام های گلبرگ، برگ، پیاز و ریشه در مقایسه با کلاله و پرچم پایین بود. بیان ژن های Sep3a، Sep3b، Sep3c و Sep3d از کلاس E این خانواده ژنی در چهار اندام گلبرگ، پرچم، کلاله و تخمدان تعیین شد در صورتیکه میزان بیان با روش PCR نیمه کمی در اندام های رویشی برگ، پیاز و ریشه تعیین نگردید.

علم مهندسی بافت در کنار علم پزشکی به احیا و ترمیم بافت ها و اندام های آسیب دیده می پردازد. داربست به عنوان جزء اصلی مهندسی بافت تعریف می گردد. در این پژوهش از روش اصلاح سطح داربست نانولیفی پلی کاپرولاکتون سوپرامولکولی (Sp-PCL) برای بهبود حدفاصل زیست ماده سلول های فیبروبلاست بهره برده شد. هدف مطالعه بررسی اثر اصلاح سطحی با ژلاتین -کیتوسان بر رفتار سلول های فیبروبلاست روی داربست Sp-PCL تهیه شده با روش الکتروریسندگی است. بدین منظور نانوالیاف SP-PCL توسط روش الکتروریسندگی تهیه شدند. نانوالیاف تهیه شده بااستفاده ازآمیزه ژلاتین کیتوسان پوشش داده شد. مورفولوژی نانواالیاف تهیه شده توسط SEM بررسی گردید وآزمون زیست سازگاری برروی آن ها انجام شد. برای بررسی فعالیت سلولی بر روی نانوالیاف آزمون MTT انجام گرفت. برای بررسی حیات سلولی روی داربست، رنگ آمیزی DAPI مورد استفاده قرارگرفت. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی رشد سلول درکنارداربست نشان دادکه داربست زیست سازگاری مناسبی دارد.علاوه براین، نتایج بررسی فعالیت متابولیکی سلول ها برروی داربست با استفاده از تست MTT نشان داد که پوشش سطحی نانوالیاف SP-PCL با آمیزه ژلاتین-کیتوسان به طور معنی داری (P<0.05) تکثیر سلولی را نسبت به کنترل افزایش داده و همچنین این افزایش معنی دارتا روز هفتم ادامه داشته است. آزمایشات نشان دادکه نانوالیاف الکتروریسی شده SP-PCL پوشیده شده باآمیزه ژلاتین-کیتوسان به دلیل شباهت به شبکه نانولیفی ECM طبیعی، بستر مناسبی برای چسبندگی، و تکثیر سلول های فیبروبلاستی فراهم کرد.

نیتروژن یکی از مهم ترین و پرنیازترین عناصر برای رشد گیاهان است. نیتروژن در کشاورزی، معمولا از طریق کود شیمیایی در اختیار گیاه قرار می گیرد که باعث مشکلات زیست محیطی فراوانی می شود. تثبیت زیستی نیتروژن از پدیده های طبیعی و استثنایی است که توسط گروهی از باکتری ها از جمله ریزوبیوم ها انجام می شود. باکتری اختصاصی همزیست تثبیت کننده نیتروژن باقلا Rhizobium leguminosarum bv. viciae می باشد. یکی از راه های مطمئن و ارزان برای تشخیص این باکتری آزمون آلودگی گیاه می باشد. در این پژوهش در موعد 50 درصد گلدهی نمونه برداری از گره های ریزوبیومی ریشه باقلا از استان های خوزستان، لرستان، گلستان، مازندران و گیلان انجام شد. در مجموع، تعداد 168 نمونه گره از این مناطق جمع آوری شد. پس از جداسازی باکتری ها از گره ها، آزمایشات مرفولوژیک و فیزیولوژیک مختلفی از جمله آزمون آلودگی گیاه و بررسی کارآیی تثبیت زیستی نیتروژن (S.E.) بر روی نمونه ها انجام شد. بر این اساس تعداد 101 جدایه، خالص سازی و شناسایی شدند. تعداد 42 جدایه بر اساس توان ایجاد گره در ریشه شناسایی و تایید شدند. بر اساس نتایح کارایی تثبیت نیتروژن تعداد 19 جدایه انتخاب شدند. مقدار S.E. جدایه های انتخاب شده بین 5 تا 165 بود. از نظر مقاومت به آنتی بیوتیک ها دارای تنوع زیستی بودند.

هیدرو ژل های تزریقی ازجمله مواد مناسب در مهندسی بافت های نرم هستند. امروزه یکی از اهداف بیولوژی سنتزی، طراحی و تولید زیست مواد هیدروژل شونده است که ضمن داشتن ویژگی های فیزیکی مناسب قادر به خودآرایی درجا در شرایط درون تنی باشند. پپتیدهای دوگانه دوست گروهی از این مواد هستند. شبیه سازی هرچه بهتر ماتریکس خارج سلولی بافت های نرم با هیدرو ژل های حاصل از خودآرایی پپتیدهای دوگانه دوست، مستلزم بهینه سازی های زیستی، شیمیایی و فیزیکی است. در این تحقیق هدف ساخت هیدرو ژل های سه بعدی نانوکامپوزیتیی با خواص زیستی و مکانیکی متفاوت است که طی فرایند هم آرایی و تنها با تغییر نسبت پپتید دوگانه دوست و دو مشتق زیست فعال آن، به وجود آمده باشند. برای بهینه نمودن فرایند هم آرایی و بررسی اثرات احتمالی ناشی از وجود توالی های مختلف زیست فعال بر ویژگی های هم آرایه های نهایی از روش های طیف سنجی همچون FTIR و CD در کنار روش های میکروسکوپی مانند TEM و AFM استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که نه تنها مقادیر هر یک از مولکول ها در هم آرایی بلکه درصد آب گریزی و آب دوستی بخش زیست فعال آن ها نیز بر قدرت و جهت گیری پیوندهای هیدروژنی، میانکش های بین فیبری و پایداری نهایی هیدروژل ها موثر است، بنابراین می توان بدون تغییر در بخش های اصلی تشکیل دهنده مولکول های دوگانه دوست و تنها با طراحی هم آرایی های مناسب میان این مولکول ها و مشتقاتشان به هیدروژل هایی با خواص متفاوت رسید.

در این مطالعه با استفاده از روش آنالیز نسبی بیان ژن ها به کمک تکنیک (qRT-PCR) Quantitative Real Time PCRتاثیر دو سطح تنش خشکی 12 و 16 روزه بر بیان خانواده ژنی رمزکننده آنزیم اس-آدنوزیل-ال متیونین: فسفواتانول آمین ان-متیل ترانسفراز (PEAMT) در سه اندام آرابیدوپسیس، شامل برگ های درحال توسعه، برگ های توسعه یافته و ریشه، ارزیابی شد. این آنزیم نقش کلیدی در بیوسنتز فسفوکولین دارد. تاکنون یک ژن به طور قطع (AtNMT1) و دو ژن به صورت احتمالی (AtNMT2 و AtNMT3) به عنوان رمزکننده آنزیم های خانواده PEAMT در آرابیدوپسیس معرفی شده اند. رفتار این سه ژن در مواجهه با تنش خشکی متفاوت بود. درحالیکه بیان ژن AtNMT2 چندان متاثر از تنش و نوع اندام نبود، بیان دو ژن AtNMT1 و AtNMT3 بسیار به این عوامل وابسته بودند. بیان AtNMT1 در پاسخ به 12 روز قطع آبیاری در برگ های درحال توسعه و توسعه یافته کاهشی تقریبا 0.8 برابری داشت، اما بیان آن در ریشه تا حدود 4.5 برابر شاهد افزایش یافت. پس از 16 روز قطع آبیاری بیان این ژن در برگ های در حال توسعه تقریبا 2.5 برابر افزایش یافت و در ریشه با کاهش روبرو و به سطح شاهد بازگشت. بیان ژن AtNMT3 در 12 و 16 روز قطع آبیاری، به رغم عدم تغییر و کاهش در اندام های هوایی، به ترتیب در حدود 3.5 و 9 برابر در ریشه افزایش یافت. به نظر می رسد AtNMT3 احتمالا ژن حساس به خشکی در ریشه است. به طور کلی، شاید بتوان گفت که دو ژن AtNMT1 و AtNMT3 ایزوفرم های موثر رمزکننده آنزیم های PEAMT در شرایط مواجهه با تنش خشکی در آرابیدوپسیس هستند.

افزایش در سطح بیان برخی ژن های دخیل در تحمل به شوری منجر به بهبود عملکرد گیاه در تنش شوری می شود. تنش شوری مسیر SOS ( (SALT OVERLY SENSITIVEرا در آرابیدوپسیس تالیانا القا می کند. پروتئین 3SOS نقش مهمی در این مسیر تنظیمی دارد. در این مطالعه cDNA ژن حسگر کلسیم 3SOS از گیاه آرابیدوپسیس تالیانا جداسازی و در ناقل pBIN61 و پایین دست پروموتر بیانی CaMV35S کلون شد. پس از انتقال ناقل حاصل به آگروباکتریوم، گیاهان آرابیدوپسیس با استفاده از این سلول ها و به روش فلورال دیپ تراریخت شدند. بذرهای گیاهان تراریخت شده جمع آوری و در محیط حاوی آنتی بیوتیک کانامایسین انتخاب شدند. از گیاهان انتخاب شده، DNA استخراج شده و وجود ژن 3SOS انتقال یافته در ژنوم گیاهان تراریخت به وسیله PCR تایید شد. آزمون میزان تحمل به شوری گیاهان نسل دوم که در محیط های با درجات شوری صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار NaCl کشت شده نشان داد که گیاهان تراریخت حاصل، تحمل بیشتری نسبت به گیاهان وحشی در شرایط شوری دارند.

تحقیقات گسترده ای برروی پایدار پروتئازها درحلالهای آلی انجام شده است، زیرا این آنزیمها کاربردهای فراوانی در حلالهای آلی دارند. الاستاز حاصل از سودوموناس آئروجینوزا ازجمله Zn -متالوپروتئازهای مقاوم به حلال های آلی است. اما، آنزیم همولوگ آن، ترمولیزین باسیلوس ترموپروتئولیتیکوس، دارای پایداری دمایی بالا است درحالیکه پایداری بسیار کمی در حلال های آلی دارد. این آنزیم از نظر صنعتی مهم بوده و به ویژه در سنتز پپتید کاربرد دارد. در این تحقیق الاستاز نوترکیب خالص گردید و با ترمولیزین در حضور حلال های آلی مختلف مورد مطالعات مقایسه ای قرار گرفت. بدین منظور، فعالیت آنزیم ها در غلظت های (V/V) 0-50 از حلال های آلی اتانول، متانول، ایزوپروپانول، دی متیل فرمامید، گلیسرول و اتیلن گلیکول اندازه گیری شد. فعالیت الاستاز در حضور همه حلال های آلی، به کار رفته به جز اتانول، در تمامی غلظت ها نه تنها کاهش نیافته بلکه روند افزایشی را نشان داده، در حالی که فعالیت ترمولیزین در شرایط مشابه کاملا از دست رفت. از سوی دیگر، فعالیت الاستاز در حضورDTT 1 میلی مولاردر تمام حلال ها به شدت کاهش یافت. با توجه به اینکه الاستاز دارای یک پیوند دی سولفیدی در دمین آمینوترمینال و یک پیوند دی سولفیدی در دمین کربوکسی ترمینال می باشد می توان پیشنهاد نمود که دلیل پایداری الاستاز در حلال های آلی وجود این پیوندهای دی سولفیدی می باشد.

از زمان اولین انجماد شیشه ای رویان موش در سال 1985، تلاش ها قابل توجهی برای توسعه و بهبود این تکنیک صورت گرفته است اما همچنان انجماد با اعمال آسیب های جدی بیوشیمیایی و کروموزومی بر روی رویان می تواند باعث تغییراتی در الگوی بیان ژن های دخیل در تکوین و عملکرد، کاهش لانه گزینی و نهایتا مرگ رویان گردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات انجماد شیشه ای بر زنده مانی و رشد و بررسی بیان ژن های تخصصی پرتوانی موثر در تکوین رویان از جمله ژن های Oct 4 و Nanog در بلاستوسیست های منجمد- ذوب شده موش بود. پس از تحریک تخمک گذاری موش های ماده و استحصال بلاستوسیست، فرآیند انجماد با حضور دی متیل سولفوکسید 15 درصد، اتیلن گلیکول 15 درصد و ساکارز 0.5 مولار به عنوان مواد سرما محافظ در محیط های انجمادی انجام شد و بلاستوسیست ها با قرار گیری روی Cryotop، به درون ازت مایع منتقل گشتند. فرآیند ذوب نیز با شست و شوی رویان ها در محیط ذوب حاوی ساکارز 1 مولار صورت پذیرفت. نهایتا میزان زنده مانی، خروج بلاستوسیست ها از زونا و نیز بیان ژن های Oct 4 و Nanog به روش real time- PCR در بلاستوسیست های منجمد- ذوب شده و شاهد ارزیابی شد. نرخ زنده مانی و خروج بلاستوسیست ها از زونا در تیمار انجماد نسبت به بلاستوسیست های منجمد نشده به طور معنی داری کاهش یافتند (94.43±5.81 درصد در مقابل 100 درصد برای زنده مانی و 57.78±11.76 درصد در مقابل 86.88±5.80 درصد برای خروج بلاستوسیست از زونا). همچنین بیان ژن های Nanog و Oct 4 افزایش یافت. با توجه به یافته های این آزمایش می توان گفت که انجماد شیشه ای بلاستوسیست موش سوری در مرحله بلاستوسیست می تواند باعث تغییر بیان ژن و کیفیت رویان گردد.

ژنهای (rol) rooting locus بر روی (T-DNA)Transferred DNA باکتری Agrobacterium rhizogenes قرار دارند که با انتقال به میزبان گیاهی باعث ایجاد تغییرات مورفولوژیک و رشد و نموی در گیاه می شوند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر ژن rolC از این باکتری و هومولوگ گیاهی آن یعنی ژن trolC از گیاه توتون، بر رشد و نمو گیاه Nicotiana tabacum cv.samsun انجام گرفته است. در این تحقیق ابتدا DNA گیاهان تراژن rolC و trolC استخراج و از حضور ژنهای مورد نظر اطمینان حاصل شد. با توجه به اینکه گیاهان تراژن با بیان ژنهای rolC و trolC، فنوتیپ کلروزه نشان می دهند انتظار میرفت که بیان ژنهای کلروپلاستی نیز با بیان تراژنها کاهش یابد. برای بررسی این موضوع، استخراج RNA از گیاهان تراژن، سنتز cDNA و در نهایت واکنش PCR بر روی نمونه ها با پرایمرهای اختصاصی ژن psbA کلروپلاستی انجام گرفت. نتایج حاصل از RT-PCR نشان داد که بیان ژن فوق که کد کننده یکی از پروتئینهای فتوسیستم II می باشد در گیاهان تراژن و کلروزه بشدت کاهش یافته یا متوقف میشود و به عبارت دیگر یکی از دلایل ایجاد کلروز ناشی از این تراژنها از نقطه نظر مولکولی میتواند نقص بیان ژن psbA در گیاهان بیان کننده ژنهای rolC و trolC باشد.

امروزه با توجه به آلودگی گسترده محیط زیست به انواع آلاینده ها و فلزات سنگین، استفاده از روش های نوین، سریع و با کارایی بالا برای تشخیص آلاینده ها اهمیت زیادی پیدا کرده است. یکی از روش های سنجش سمیت نمونه های محیطی، استفاده از باکتری های نورافشان برای آزمون سنجش سمیت بر اساس مهار بیولومینسانس می باشد. هدف پژوهش حاضر، سنجش سمیت فلزات سنگین با استفاده از باکتری نورافشان جدا شده از دریای مازندران بود. نمونه آب از اعماق مختلف دریای مازندران جمع آوری شد. برای جداسازی باکتری نورافشان، نمونه ها در محیط کشت اختصاصی تلقیح و در دمای 28 درجه سانتی گراد گرماگذاری شد. رشد و نورافشانی جدایه به روش اسپکتروفتومتری و لومینومتری بررسی شد. سپس سنجش سمیت فلزات سنگین سرب، کادمیوم و مس توسط خاصیت لومینسانس جدایه نورافشان انجام شد. باکتری نورافشان به نام جدایه MM1 از آب دریا جداسازی شد. نتایج بررسی نورافشانی نشان داد که جدایه MM1 توانایی نورافشانی پایدار و با سطح بالا داشت. نور ساطع شده از جدایه MM1 کاهش قابل توجهی در حضور فلزات سنگین داشت. نتایج نشان داد که جدایه قادر به تشخیص غلظت بسیار پایین فلزات سنگین می باشد. مقادیر EC50 برای فلزات سنگین سرب، کادمیوم و مس به ترتیب 8.55mgL-1، 18.46mgL-1 و 3.77mgL-1 سنجیده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت لومینسانس باکتری نورافشان جدا شده از دریای مازندران به حضور فلزات سنگین حساس بوده و به طور قابل توجهی کاهش یافت. این جدایه می تواند برای سنجش سمیت آلاینده های زیست محیطی بویژه فلزات سنگین مورد استفاده قرار گیرد.

گیاهان به صورت دائمی، در محیط زیست شان، در معرض بیمارگرهای مختلف قرار دارند. بیان ژن های مقاومت توسط پیشبرهایی که صرفا در زمان حمله بیمارگرها فعال می شوند راهبردی بسیار کارآمد در تولید گیاهان تجاری مقاوم به بیماری می باشد. در این مطالعه، ژن مقاومت کیتیناز کایمری تحت کنترل پیشبر ساختگی القاء پذیر با بیمارگر SP-FF، به گیاه کلزا منتقل شده و پتانسیل این سازه، در مهار رشد بیمارگرهای قارچی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این راستا، سه سازه pGFC، pGMPC و pBISM2 به ترتیب حاوی پیشبر SP-FF ( شامل دوعنصر F بالادست پیشبر حداقل)، SP-MP (شامل فقط پیشبر حداقل) و CaMV35S (شامل پیشبر دائمی) جهت تراریختی گیاه کلزا مورد استفاده قرار گرفت. بررسی فعالیت کیتینازی نشان داد پیشبر القاء پذیر با بیمارگر (SP-FF)، نسبت به مسیر پیام رسانی متیل جاسمونات حساس می باشد در حالی که نسبت به مسیر سالیسیلیک اسید القاء پذیری چندانی مشاهده نشد. همچنین، بررسی ها نشان داد عصاره پروتئینی برگ گیاهان تراریخت تیمار شده با متیل جاسمونات به نسبت گیاهان شاهد افزایش معنی داری در میزان مهار رشد بیمارگرهای قارچی S. sclerotiorum و R. solani داشت. به این ترتیب، پیشبر SP-FF، نه تنها نسبت به متیل جاسمونات به عنوان مولکول پیام رسان در مسیر مقاومت به بیمارگرهای نکروترف القاء پذیر می باشد، بلکه میزان بیان تراژن مقاومت، تحت کنترل این پیشبر نیز جهت افزایش مقاوت نسبت به بیمارگرهای قارچی مناسب به نظر می رسد.

وجود داده های گمشده در داده های ریزآرایه، سبب کاهش دقت رسم شبکه های تنظیمی ژن، ایجاد اشتباه در خوشه بندی و تقسیم بندی تخصصی ژن ها و سایر تحلیل ها می شود. بنابراین تخمین داده های گمشده مرحله مهمی در پیش پردازش داده های ریزآرایه، محسوب می شود. عملکرد الگوریتم های تخمین در مجموعه داده های مختلف و با درصدهای متفاوت گمشدگی، متغیر است. همواره انتخاب مناسب ترین الگوریتم به منظور دستیابی به بیشترین دقت در محاسبات داده های گمشده از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه از سه مجموعه داده آزمایش های ریزآرایه استفاده شد. پس از مشخص کردن ابعاد ماتریس بیانی و نرمال کردن داده ها، درصدهای مختلفی از گمشدگی، بر مجموعه داده های مورد مطالعه اعمال شد. سپس نتایج حاصل با استفاده از 11 الگوریتم بر پایه یادگیری ماشین، به منظور بررسی تخمین داده های گمشده استفاده و میزان دقت هر یک از الگوریتم های، براساس نتایج حاصل مورد مقایسه قرار گرفت. بر اساس نتایج، دقت الگوریتم های مختلف به مجموعه داده به کار رفته، درصد گمشدگی و توزیع گمشدگی داده ها وابسته است. همچنین تعداد نمونه های آزمایشی موجود در مجموعه داده ها نیز می تواند بر دقت الگوریتم های تخمین داده های گمشده موثر باشد. نتایج بیانگر کاهش دقت تمامی الگوریتم ها با افزایش درصد داده های گمشده بود، اما الگوریتم های Least Square Adaptive و Local least square دقت بیشتری در مقابل افزایش درصد گمشدگی داده ها نسبت به سایر الگوریتم ها نشان دادند.