مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1396 | دوره:25 | شماره:7 |تعداد مقالات:8

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: یکی از عوارض دیابت ملیتوس القای آپوپتوز در بافت کبد است. آپوپتوز از طریق فعال شدن آنزیم کاسپاز 3 در سلول ها ایجاد می شود. سیر به عنوان یک ترکیب گیاهی پرمصرف در رژیم غذایی است که تاکنون اثر آن در آپوپتوز بررسی نشده است. در این مطالعه اثرات عصاره آبی این گیاه در میزان بیان ژن ها Bax و Bcl-2 و فعالیت کاسپاز 3 در رت ها دیابتی نوع 1 و 2 مورد مطالعه قرار گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، رت ها نژاد ویستار به شش گروه کنترل سالم، دیابتی نوع 1، دیابتی نوع 1 درمان شده با عصاره سیر، دیابتی نوع 2، دیابتی نوع 2 درمان شده با عصاره سیر و کنترل سیر تقسیم شدند. در پایان زمان تیمار، بافت کبد رت ها سریعا خارج شد و بلافاصله در -70oC ذخیره شد. جهت بررسی بیان ژن استخراج RNA، سنتز cDNA و Real time PCR انجام شد. اندازه گیری فعالیت آنزیم کاسپاز 3 به روش فلوریمتری انجام شد.نتایج: میزان بیان ژن ها مورد نظر در گروه ها مختلف تغییرات معنی داری را نشان نداد. میزان فعالیت آنزیم کاسپاز 3، افزایش معنی داری را در گروه دیابتی نوع 1 در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (p=0.003). فعالیت این آنزیم در رت ها دیابتی نوع 1 درمان شده با سیر، نسبت به رت ها کنترل همچنان بالا بود (p=0.021). در رت ها دیابتی نوع 2 درمان شده با سیر و درمان نشده و رت ها کنترل سیر تغییرات فعالیت آنزیم، نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود.نتیجه گیری: دیابت نوع 1 سبب القای آپوپتوز شده است ولی عصاره سیر سبب بهبود این آسیب نشده است.

مقدمه: پره اکلامپسی یکی از شایع ترین عوارض طبی در بارداری و از علل اصلی مرگ ومیر در دوره پره ناتال است. از این رو شناسایی زودرس نوع شدید بیماری حائز اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه یافتن ارتباط بین میزان hs-CRP سرم و شدت بیماری پره اکلامپسی بود.روش بررسی: این مطالعه مقطعی از آبان 1392 تا اسفند ماه 1392 در زنان بارداری انجام شد که در سه ماهه سوم بارداری خود به بیمارستان کوثر شهر قزوین مراجعه کرده بودند و در صورت رضایت به سه گروه تقسیم شدند شامل: گروه اول 50 خانم باردار سالم (کنترل)، گروه دوم 45 نفر خانم باردار با پره اکلامپسی خفیف و گروه سوم 42 نفر خانم با پره اکلامپسی شدید. فشارخون پس از حداقل 10 دقیقه استراحت و در وضعیت نشسته ثبت گردید. نمونه خون بعد از شش ساعت ناشتایی پس از بستری گرفته شد. اندازه گیری hs-CRP با روش ایمونوتوربیدومتری و با استفاده از کیت بیونیک صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های x2، ANOVA و کروسکال والیس تحلیل شد.نتایج: میانگین سطح سرمی hs-CRP در گروه کنترل 2.4، در پره اکلامپسی خفیف 8.7 و در پره اکلامپسی شدید 32.6 بود و این تفاوت ها در هر سه گروه با هم معنی دار بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، به نظر می رسد که می توان از میزان سطح سرمی CRP hs - برای پیش بینی و تشخیص شدت پره اکلامپسی بهره برد.

مقدمه: سالمونلا از مهم ترین عوامل ایجادکننده گاستروانتریت در انسان هستند. سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم علاوه بر انسان، میزبان های زیادی داشته و امکان شیوع آن در جامعه بالاست. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی تنوع ژنتیکی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم جدا شده از نمونه مدفوع انسانی توسط هر دو روش ERIC-PCR و BOX-PCR می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 60 سویه سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم از نمونه مدفوع انسانی به دست آمد. تمامی سویه ها با استفاده از آزمون های استاندارد میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی تایید شدند. سپس، ERIC-PCR و BOX-PCR برای تعیین تنوع ژنتیکی سویه های سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم با پرایمرهای اختصاصی انجام گردید.نتایج: تفکیک پلی مورفیسم 60 ایزوله سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم با استفاده از روش های ERIC1، ERIC2 و BOXAIR انجام گردید. در الکتروفورز 11-2 باند با اندازه 3200-20 باز برای ERIC-PCR و 10-2 باند با اندازه 1500-200 باز برای BOX-PCR مشاهده شد، بنابراین، 13 کلاستر مختلف (C1-C13) در ERIC-PCR و 21 کلاستر مختلف در BOX-PCR شناسایی شد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گونه های سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم گونه های غیر هومولوگ بودند، بنابراین، روش های ERIC-PCR و BOX-PCR روش مناسبی برای تایپ بندی مولکولی سویه های سالمونلا و تشخیص گسترش منبع عفونت برای بررسی اپیدمیولوژیک و برنامه پیشگیری از عفونت هستند.

مقدمه: استفاده از دستگاه های بی سیم در سه دهه اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است و خطرات بهداشتی ناشی از این دستگاه ها به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات امواج Wi-Fi بر DNA و پارامترهای استرس اکسیداتیو انجام گرفت.روش بررسی: 16 راس موش سوری نر بالغ به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (n=8) و گروه تجربی (n=8). گروه تجربی (مواجهه یافته) به مدت (8 ساعت در روز/21 روز متوالی) در معرض امواج (Wi-Fi (2.45GHZ قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل به دور از منبع شناخته شده Wi-Fi نگهداری شدند. میزان شکست تک رشته DNA در لنفوسیت ها از طریق تست کامت قلیایی تشخیص داده شد (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه) و پارامترهای استرس اکسیداتیو شامل فعالیت کاتالاز، فعالیت پاراکسوناز و میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) سرم نیز محاسبه گردید (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه).نتایج: در گروه مواجهه یافته، پس از پایان دوره 21 روزه مواجهه با امواج، شکست تک رشته DNA در لنفوسیت ها و فعالیت آنزیم کاتالاز سرم افزایش معنی داری یافته بود، همچنین کاهش معنی داری در فعالیت آنزیم پاراکسوناز وجود داشت اما میزان TAC سرم در این گروه تفاوت معنی داری نسبت به قبل از مواجهه با امواج نشان نداد، در حالی که در گروه کنترل بعد از دوره 21 روزه مطالعه تفاوت معنی داری در هیچ یک از شاخص های اندازه گیری شده نسبت به آغاز مطالعه مشاهده نشد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که قرارگیری در معرض امواج Wi-Fi می تواند استرس اکسیداتیو را افزایش داده و منجر به افزایش شکست DNA شود.

مقدمه: پروتئین فسفولیپاز C زتای اسپرم (PLCz) در طی اسپرماتوژنز بیان می شود و نقش مهمی را در طی فرآیند فعال شدن تخمک ایفا می کند. در این مطالعه بیان پروتئین PLCz و آسیب DNA اسپرم در مردان بارور و نابارور ارزیابی شده است.روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی نمونه مایع منی 15 مرد بارور و 10 مرد نابارور کاندید برای تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) جمع آوری شد. پارامترهای اسپرمی، بیان پروتئین PLCz و آسیب DNA به ترتیب بر اساس پروتکل سازمان بهداشت جهانی (2010)، وسترن بلات و آزمون TUNEL ارزیابی شد.نتایج: کیفیت پارامترهای اسپرمی به طور معنی داری در مردان نابارور کمتر از افراد بارور بود. به علاوه، در افراد نابارور، بیان پروتئین PLCz به طور معنی دار کمتر و درصد آسیب اسپرم به طور معنی داری بیشتر از افراد بارور بود.نتیجه گیری: نتایج ما به وضوح نشان می دهد که کاهش یا عدم بیان PLCz و آسیب DNA اسپرم می تواند به عنوان فاکتورهای دخیل در شکست لقاح در این افراد نابارور در نظر گرفته شود، بنابراین ارزیابی برخی تست ها مانند پروتئین PLCz و آزمون های کروماتین جهت بررسی قدرت لقاح یک مایع منی برای مردان نابارور پیشنهاد می شود.