پژوهش در پزشکی
سال:1381 | دوره:26 | شماره:3 |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: آنسفالوپاتیهای میتوکندریال گروهی از بیماریهای دژنراتیو عصبی را شامل می شود که بدنبال اختلال در متابولیسم میتوکندری رخ می دهد.مواد و روشها: جهت بررسی علایم بالینی و پاراکلینیک بیماران با تشخیص احتمالی اختلالات میتوکندریال در یک مطالعه مقطعی از بین مراجعین به بیمارستان کودکان مفید، طی یک دوره 2 ساله (مهر 1378 لغایت شهریور 1380) 62 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: 36 پسر و 26 دختر با میانگین سنی 39.6±37.8 ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند. 37 بیمار زیر یکسالگی دچار علایم بیماری شده بودند. در 43 بیار عامل شروع کننده ای برای بیماری یافت نشد، حال آنکه عفونتها در 10 کودک عامل شروع کننده بیماری بود. شایعترین یافته های عصبی بیماران عبارت بودند از: پس رفت تکاملی (88.7%)، تشنج (72.6%) و اختلال تون (71%). افزایش لاکتات سرم در 58 بیمار و افزایش آمونیاک سرم در 21 بیمار ملاحظه شد. شایعترین یافته های تصویربرداری مغز در بیماران مورد مطالعه آتروفی مغز (66.1%)، درگیری ماده سفید (45.1%) و نکروز قرینه هسته های قاعده مغز (33.9%) بودند. شایعترین سندرم عصبی اختصاصی در بین بیماران سندرم Leigh بود که در 15 مورد دیده شد. تنها ارتباط معنی دار در بین علایم بالینی، رابطه سن پایین شروع بیماری با بروز توقف یا پس رفت تکاملی بود.نتیجه گیری و توصیه ها: تظاهرات عصبی بیماریهای میتوکندریال متنوع بوده و بیشتر کودکان مبتلا علایم عصبی غیر اختصاصی دارند. اندازه گیری لاکتات یک آزمون با ارزش در این خصوص به حساب می آید.

سابقه و هدف: بسیاری از بیماران در سیر بیماری و انجام پیوند دچارمشکلات روانشناختی می شوند که نیازمند مشاوره روانپزشکی و یا روانشناسی خواهند بود. مطالعه حاضر به بررسی آسیب دیدگی روان بیماران پیوند کلیه قبل و بعد از عمل پرداخته است.مواد و روشها: داده های این پژوهش توصیفی - مقطعی از 45 بیمار در زمانهای قبل و بعد از عمل و با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و مصاحبه ساختار یافته بر اساس معیارهای تشخیصی DSM-IV در فاصله زمانی شهریور 1377 تا مرداد 1378 جمع آوری گردید. یافته ها: میزان درصد افرادی که دارای اضطراب، افسردگی و کاهش میل جنسی بودند قبل از عمل به ترتیب 44.4%، 48.9% و 44.8% بود که بعد از عمل 35.6% افراد از اضطراب  (P>0.05) 13.3% افراد از افسردگی (P<0.01) و 27.2% آنها از کاهش میل جنسی (P<0.05) رنج می بردند. 18 نفر قبل از عمل دچار اخلال افسرده خویی بودندکه بعداز عمل تعداد آنها به 4 نفر (8.9%) رسید (P<0.01) دو نفر (4.4%) علایم افسردگی ماژور، دو نفر (4.4%) دچار اختلال عضوی مغز، (4.4%) دارای افکار خودکشی و 9 نفر (20%) دارای ملاکهای تشخیصی اختلال انطباقی بودند که بعد از عمل بهبود یافته اند. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج حاصل از پرسشنامه سلامت عمومی بهبودی قابل ملاحظه ای در افسردگی، عملکرد اجتماعی، علایم جسمانی و سلامت کلی روانی را نشان می دهد ولی بهبودی در وضعیت اضطراب بیماران تفاوت معنی داری را نشان نداد.

سابقه و هدف: از زمانی که حقوقدانان از روانپزشکان خواستند تا در مورد وضعیت روانی مجرمین اظهار نظر کنند، نقش روانپزشکان در تعیین و تبیین میزان صحت و سلامت روانی فرد و میزان مسولیت کیفری وی حایز اهمیت شد. در این مطالعه سعی ما بر این بود که با شناخت عوامل موثر در جرم زایی و جرمهای خشونت بار در بیماران مبتلا به اختلالات روانی گروههای پرخطر را شناسایی و راههای پیشگیری از بروز جرم را بررسی کنیم.مواد و روشها: در این مطالعه 130 بیمار مبتلا به اختلال روانی که از جانب دادگاه جهت بررسی وضعیت روانی و تعیین مسولیت کیفری به بخش روانپزشکی پزشکی قانونی ارجاع شده بودند. مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه ای که شامل نوع بیماری نوع جرم ارتکابی، شدت جرم، فاکتورهای دموگرافیک و وضعیت معاینه روانی بود، تکمیل گردید.یافته ها: از 130 بیمار مورد بررسی، بیشترین مجرمین را بیماران مبتلا به اختلال شخصیت تشکیل می دادند در حالیکه شدیدترین جرایم را بیماران سایکوتیک بویژه اسکیزوفرنی و اختلال هذیانی مرتکب شده بودند. همچنین شیوع جرم در این بیماران یا جنس مذکر، مجرد بودن، عدم پذیرش درمان و سربار خانواده بودن ارتباط معنی داری داشت (P=0.01) در حالیکه با عواملی مثل سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی خانواده، مصرف الکل و مواد مخدر، سابقه بروز جرم در بستگان نزدیک و طول مدت بیماری ارتباطی نداشت. شدت جرم فقط با نوع بیماری مرتبط بود و ارتباطی با سایر عوامل نداشت.نتیجه گیری و توصیه ها: از آنجا که یکی از راههای کاهش شیوع در جامعه پیشگیری از وقوع آن است در مورد بیماران مبتلا به اختلالات روانی می توان با شناسایی بیماران پرخطر و درمان آ‎نان به ویژه در مورد بیمارانی که پذیرش درمانی ندارند. از بروز جرم در طیف وسیعی از بیماران روانی جلوگیری کرد.

سابقه و هدف: حجم نمونه کافی در مطالعات تحقیقاتی بالینی به مشارکت بیماران و تداوم همکاری آنها بستگی دارد. به جهت ملاحظات اخلاقی این مشارکت بایستی با موافقت بیماران بصورت رضایت نامه کتبی باشد. توجه به میزان همکاری و پذیرش بیماران در تعیین حجم نمونه در برنامه ریزی و اجرای موفق یک مطالعه تحقیقاتی نقش بسزایی دارد.مواد و روشها: در این مطالعه که به روش توصیفی انجام شد، جهت بررسی میزان مشارکت بیماران بستری در CCU  در تعیین شیوع بیماریهای عملکرد تیرویید در آنها 210 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 84 نفر (40%) آنها زن و 126 نفر (60%) مرد بودند.یافته ها: 186 بیمار (88.6%) در مطالعه شرکت کردند. نسبت عدم شرکت در طرح در زنان 13.1% (11 نفر) و در مردان 10.3% (13 نفر) بود. از 12 بیماریکه با آنها تماس گرفته شد و نیاز به مراجعه مجدد جهت تکرار تست  TRH داشتند. 2 نفر به علت CVA قادر به مراجعه نبودند و از 10 نفر بقیه 9 نفر (90%) مراجعه نمودند.نتیجه گیری و توصیه ها: این مطالعه نشان می دهد که با رعایت شرایط مناسب و دادن اطلاعات کافی در مورد تحقیق می توان مشارکت بالای بیماران را در مطالعات مشابه به دست آورد.

سابقه و هدف: سزارین یکی از شایعترین اعمال جراحی در زنان می باشد. اگر چه امروزه عمل سزارین نسبتا بی خطر است ولی عوارض بیشتری را نسبت به زایمان طبیعی دارد. هدف از این پژوهش تعیین روند میزان سزارین در شهر بابل در طی سالهای 78-1373 می باشد.مواد و روشها: این بررسی بر اساس اطلاعات موجود از آمار زایمان ها طی سال های 1373 تا 1378 شهر بابل در مرکز آموزشی درمانی یحیی نژاد و مرکز درمانی خصوصی بابل کلینیک به صورت سرشماری انجام گردید. با استفاده از آزمون های آماری کای دو و Z روند تغییرات زمانی میزان سزارین در سالهای مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میزان شیوع آن در بیمارستان های دولتی و خصوصی و نیز در دوجنس (پسر و دختر) مقایسه گردید.یافته ها: نتایج نشان می دهد که در مرکز آموزشی درمانی یحیی نژاد، (دولتی) 20.4% زایمان ها در سال 1373 و 48.4% زایمان ها در سال 1378 به صورت سزارین انجام گردیده است که افزایش معنی داری را نشان می دهد(p<0.001) ، در حالیکه در مرکز درمانی خصوصی بابل کلینیک 41.9% زایمان ها در سال 1373، 74.3%  زایمان ها در 1376 و 65.4% زایمان ها در سال 1378 به صورت سزارین بوده است. اختلاف آماری معنی داری در میزان سزارین در دو مرکز دولتی و خصوصی و نیز در دو جنس چنین وجود داشته است .(p<0.001) نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به فراوانی سزارین و روند رو به افزایش آن در شهر بابل در مقایسه با آمارهای جهانی ضروری است وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سیستم نظارتی مشخص را در قالب برنامه بهداشت خانواده ایجاد نموده و با برنامه ریزی مدون در ترویج زایمان طبیعی و آموزش های لازم تمایل و نگرش مادران را نسبت به سزارین تغییر دهد.

سابقه و هدف: فشار عضلانی که ضمن تمرینات فوتبال اعمال می شود. گاهی با صدمات عضلانی همراه است. در اغلب مطالعاتی که صدمات عضلانی را مورد بررسی قرار می دهند. آنزیم کراتین کیناز سرمی بعنوان عکس العمل فعالیت عضلانی اندازه گیری می شود. با این توضیح و نظر به اینکه در دهه اخیر نقش نیتریک اکساید (NO) و تغییرات آن از جنبه های مختلف از جمله فعالیت های ورزشی مورد توجه قرار گرفته است، در این تحقیق تاثیر یک دوره تمرین رایج در فوتبال بر میزان تغییرات No و در نهایت میزان هم تغییری NO با صدمات عضلانی (تغییرات کراتین کیناز) مورد بررسی قرار می گیرد.مواد و روشها: 15 بازیکن در یک اردوی هشت هفته ای مطابق دستورالعمل از پیش تعیین شده زیر نظر پژوهشگر تمرینات خود را انجام دادند. هفت مرحله نمونه خون گرفته شد. پس از پایان آخرین نمونه گیری، اندازه گیری NO به روش رنگ سنجی Griess و کراتین کیناز تام به روش آنزیمی انجام شد.یافته ها: مقایسه نتایج تفاضل میانگین مراحل قبل و بعد از تمرین (قبل و بعد از 3 مرحله از جلسات تمرین) برای NO به ترتیب 37±6 µM، 43±3 و 52±6 ( (P=0.001و برای کراتین کیناز تام565±52 IU/U، 703±50 و 602±76 p=0.001)) بدست آمد.نتایج گویای این مطلب است که تغییرات CK-T تقریبا تا هفته پنجم (اواسط دوره) سیر صعودی و پس از آن (اواخر دوره) سیر نزولی داشته است. این تغییرات با شدت تمرینات انجام شده هماهنگی دارد. درمورد NO نتایج گویای این مطلب است که افزایش تعداد جلسات تمرین سبب افزایش NO شده است. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد افزایش NO شده است. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد افزایش NO به اندازه ای که در این بررسی نشان داده شده است بر روی فعالیتهای عضلانی تاثیر منفی نداشته است این مقدار افزایش NO  می تواند مفید باشد چرا که اثرات وازیودیلاتاسیون NO برای تدارک خون عضلات در حال تمرین مهم است و شاید همین امر موجب شود که علی رغم تمرینات سنگین، فوتبالیست با گرفتگی عضلات مواجه نمی شوند.نتیجه گیری و توصیه ها: از آنجاییکه برای این نحوه بررسی پیشینه موجود نمی باشد پیشنهاد می شود تحقیق حاضر به عنوان اولین کار پژوهشی در نوع خود ادامه یابد نتایج تحقیقات مختلف با یکدیگر مورد ارزیابی قرار گیرند.

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین شیوع اختلالات روانی (افسردگی، عملکرد اجتماعی، اضطراب، اختلال خواب و علایم جسمانی) و برخی از عوامل موثر بر آنها در دانشجویان جدید الورود سال 1379 در دانشگاه تهران بود. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی که در سال 1379 در مرکز مشاوره دانشگاه تهران انجام شد، 2367 دانشجو از 16 دانشکده دانشگاه تهران با ترکیب جنسی 40.5% مذکر و 59.5% مونث با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) به همراه سوالات مربوط به مشخصات دموگرافیک بررسی شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد 16.3% افراد مورد آزمون مشکوک به اختلال روانی بودند که بیشترین فراوانی نسبی موارد مشکوک به اختلال روانی، در دانشجویان دانشکده روانشناسی (27%) و کمترین فراوانی در دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا (10%) مشاهده شد. همچنین 13.2% از دانشجویان دارای سابقه فامیلی اختلالات روانی و 10.6% دارای سابقه مصرف داروهای آرامبخش بودندکه آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه و توکی نشان دادند بین میانگین نمره علایم اضطراب، عملکرد اجتماعی و افسردگی در رشته های مختلف و بین میانگین نمره سلامت کلی و عملکرد اجتماعی در رتبه های مختلف قبولی در کنکور اختلاف آماری معنی داری وجود دارد (p<0.05). نتیجه گیری و توصیه ها: عوامل بسیار مختلفی در ایجاد اختلال روانی در دانشجویان دانشگاه تهران دخالت دارند که باید هر چه زودتر در رفع این عوامل اقدام نمود.

سابقه و هدف: کیست های آراکنوئیدی گرچه شیوع کمی دارند لیکن با روش های جدید تصویر برداری تعداد موارد تشخیص آنها بخصوص درکودکان افزایش یافته است. گذشته از اشکالات موجود در تشخیص افتراقی، نوع درمان جراحی در آنها نیز مورد بحث می باشد. مواد و روشها: مطالعه حاضربصورت historical cohort روی 46 بیمار که در فاصله سالهای 1365 تا 1380 درمرکز آموزشی ـ درمانی شهدا تجریش بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام شد. اطلاعات مورد نیاز در مورد بیماران از پرونده آنان استخراج گردیده ونتایج درمانی در دو گروه جراحی کرانیوتومی (برداشت جدار کیست تا حد ممکن و باز کردن آن به سیسترن ها یا بطن های مجاور) و یا شنت گذاری (از کیست به پریتوئن) بر مبنای کنترل تظاهرات بالینی اولیه، مقایسه اندازه کیست ها در سی تی اسکن های قبل و بعد از جراحی و ایجاد یا عدم پیدایش عوارض عصبی پس از عمل، مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: 7% این بیماران به روش کرانیوتومی و 30% با شنت گذاری درمان شده بودند. نتایج از نظر بهبود علایم بالینی یا کنترل اندازه کیست در تصویربرداری در 93% از بیماران کرانیوتومی شده و 78.5% از بیماران شنت گذاری شده مطلوب بود. دو مورد مرگ در گروه کرانیوتومی و سه مورد گرفتگی شنت که نجر به تعویض های مکرر شده بود درگروه شنت گذاری مشاهده گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: مقایسه نتایج در دو گروه با تست آماری فیشر اختلاف معنی داری را نشان نداد. لذا کماکان مشکل انتخاب نوع جراحی بر عهده جراح تصمیم گیرنده باقی خواهد بود.

سابقه و هدف: یکی از علل ایجاد نازایی در زنان آسیب لوله های رحمی (عامل لوله ای) ناشی از روندهای عفونی بعلت کلامیدیاتراکوماتیس است. لاپاراسکوپی در تشخیص اختلال لوله ای بهترین روش و در عین حال پرهزینه ترین و تهاجمی ترین روش است. استفاده از هیستروسالپنگوگرافی نیز همراه با موارد مثبت و منفی کاذب قابل توجه است. با توجه به پیشنهاد روش ELISA  بعنوان روش ساده، نسبتا ارزان، دقیق و غیر تهاجمی در تشخیصی نازایی با عامل لوله ای ناشی از کلامیدیاتراکوماتیس، در این تحقیق بدنبال تعیین قدرت این روش در تشخیص چنین عارضه ای هستیم.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیص انجام گردید. برای این منظور 65 خانم نازای مراجعه کننده به مرکز پزشکی صارم در سال 1377بطور غیر احتمالی و آماده در دسترس انتخاب شده و توسط متخصص زنان و زایمان تحت لاپاراسکوپی قرار گرفتند. کلیش های هیستروسالپنگوگرافی آنان توسط متخصص رادیولوژی مورد بررسی قرار گرفت و بر روی نمونه های سرمی افراد فوق روش ELISA به صورت کیفی برای تعیین IgA ,IgM ,IgG اختصاصی ضد کلامیدیاتراکوماتیس بکار گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در cut off برابر یا بیش از 100 واحد در میلی لیتر و یا معیار قرار دادن یافته های لاپاراسکوپی حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیش گویی کنندگی مثبت و منفی و کارآیی IgM به ترتیب 9% و 80%،  43%و 41% و برای IgG به ترتیب %31، %67، %52، %45 و %48 بود. با بالا بردن cut off به سطح برابر یا بیش از 200 واحد در میلی لیتر موارد فوق برای IgG به ترتیب %23، %93، %80، %51 و %55 بدست آمد. با تغییر معیار به یافته های هیستروسالپنگوگرافی در cut off  برابر یا بیش از 100 واحد در میلی لیتر موارد فوق برای IgM به ترتیب %15، %84، %25، %74 و %67 و برای IgG به ترتیب 46%، 74%، 38%، 80%، 67% محاسبه شد در cut off برابر یا بیش از 200 واحد درمیلی لیتر موارد فوق برای IgG به ترتیب 23%،84%،33%، 76%، 69% حاصل شد. در هیچ کدام از افراد مورد بررسی سطح مثبتی از IgA بدست نیامد. نتیجه گیری وتوصیه ها: در cut off برابر 100 واحد در میلی لیتر IgG و IgM در مقایسه با لاپاراسکوپی از حساسیت و ارزش پیش گویی کنندگی مثبت و کارآیی مناسب برای تشخیص نازایی با عامل لوله ای ناشی از کلامید یا تراکوماتیس برخوردار نبوده ولی اختصاصیت آنها قابل توجه است. با بالابردن cut off به 200 واحد در میلی لیتر اختصاصیت و ارزش پیشگویی کنندگی مثبت IgG بصورت قابل توجهی افزایش می یابد ولی حساسیت و کارآیی آن علیرغم تغییر محسوس هنوز به سطح مناسب ارتقا پیدا نمی کند. در cut off برابر 100 واحد درمیلی لیتر و در مقایسه با هیستروسالپنگوگرافی فقط اختصاصیت  IgGو IgM و نیز ارزش پیش گویی کنندگی منفی IgM در سطح مناسبی قرار می گیردبا تغییر cut off به 200 واحد در میلی لیتر نیز تغییر محسوسی در این یافته ها بدست نیامد.

سابقه و هدف: امروزه در کشورهای پیشرفته واحد دارویی (داروخانه) و داروسازان شاغل در بیمارستان ها یکی از ارکان مهم سیستم درمانی می باشند که این داروسازان اقدام به ارایه خدمات و مشاوره های دارویی و بالینی متعددی می نمایند. اما در کشور ما هنوز مقوله داروسازی بیمارستانی و بالینی نوپا می باشدوداروسازان در داروخانه ها وظایف بالینی اندکی را به عهده دارند و اکثر آنها صرفا به عنوان مدیر داروخانه انجام وظیفه می کنند. از طرف دیگر در سیستم کنونی ارایه خدمات دارویی در بیمارستانهای کشور کاستیها، مشکلات زیادی به چشم می خورد. هدف از این تحقیق بررسی مشکلات و مسایلی است که مدیران داروخانه های بیمارستانی درارایه خدمات دارویی و اداره این واحدها با آن مواجه هستند.مواد و روشها: بدین منظور اقدام به تهیه پرسشنامه ای گردید و این پرسشنامه ها در اختیار مدیران (دکتر داروساز) دوازده داروخانه بیمارستانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی قرارگرفت. سپس پرسشنامه های تکمیلی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان می دهد که مدیریت داروخانه و سیستم ارایه خدمات دارویی در تمامی داروخانه های بیمارستانی بررسی شده با کشورهای پیشرفته فاصله زیادی دارد. مدیران داروخانه های بررسی شده با مشکلات متعددی نظیر کمبود دکتر داروساز (حداکثر دو نفر و حتی در مراکز درمانی بزرگ) کمبود تکنسین دارویی، مشکلات مالی بیمارستان و بدهی به شرکتهای پخش دارویی، نداشتن یک اهرم اجرایی و مدیریت مطلوب و عدم گذراندن و شرکت در دوره های مدیریتی و آموزشی بالینی پیش از تصدی پست یا در حین خدمت مواجه هستند. از طرف دیگر عدم استفاده بهینه از توان علمی داروساز در ارایه خدمات مشاوره ای دارویی به پزشکان پرستاران وبیماران و حضور نسبتا کم داروسازان در بخشها و عرصه بالینی به علت وظایف محوله عدیده ای که به عهده آنها می باشد انجام وظیفه و ارایه خدمات دارویی را دشوراتر می سازد.نتیجه گیری و توصیه ها: بر اساس مطالعه انجام شده می توان نتیجه گرفت که سیستم فعلی ارایه خدمات دارویی و مدیریت داروخانه در بیمارستانها دارای کاستیها و ناهنجاریهای متعددی است که موجب اتلاف سرمایه های مالی و انسانی شده و کارآیی و ایمنی سیستم دارو درمانی و توزیع دارو در بیمارستان را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. این سیستم نیازمند یک بازنگری عمیق و اساسی می باشد.

سابقه و هدف: دیابت حاملگی یکی از شایع ترین بیماریهای متابولیک دوران بارداری است. از آنجایی که این بیماری موجب عوارض جدی برای جنین و مادر و در نتیجه حاملگی پرخطر می گردد، غربالگری بیماران و تشخیص بیماری از اهمیت خاصی برخوردار است.مواد و روشها: به منظور بررسی شیوع دیابت در زنان باردار مناطق روستایی 820 زن باردار که در هفته 20 تا 28 حاملگی بودند از طریق نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از 108 روستای استان تهران انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه انفرادی تکمیل شد. قد و وزن اندازه گیری و BMI محاسبه گردید و فشار خون در وضعیت نشسته اندازه گیری شد. برای کلیه زنان باردار آزمون تحمل گلوکز خوراکی با 50 گرم گلوکز انجام شد. معیار تشخیص در آزمون غربالگری، گلوکز مساوی و یا بالاتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر بود و افراد با قند بالاتر برای انجام آزمون تحمل گلوکز خوراکی سه ساعته با 100 گرم گلوکز معرفی شدند. معیار تشخیص دیابت حاملگی، معیار NDDG بود.یافته ها: 19 بیمار (2.3%) مبتلا به دیابت حاملگی شناخته شدند. میانگین سنی بیماران مبتلا به دیابت حاملگی ( 29±6سال) به طور مشخص بالاتر از افراد سالم (24±5 سال) بود.(p<0.001)  شیوع دیابت حاملگی در زنان زیر 30 سال سال 1.8% و در زنان بالای 30 سال 4% بود. میانگین BMI در مبتلایان به دیابت حاملگی  (29±4.8 kg/m2)در مقایسه با افراد سالم (26.5±4.5 kg/m2) افزایش نشان داد (p<0.02). شیوع دیابت حاملگی در زنن باردار با سابقه زایمان نوزاد درشت بیش از دو برابر با سابقه مرده زایی حدود سه برابر با سابقه سقط جنین بیش از سه برابر (p<0.004) با سابقه فامیلی دیابت بیش از دو برابر و با سابقه زایمان های متعدد چهار برابر (p<0.001) زنان بدون این سوابق بود.فشار خون دیاستولی در مبتلایان به دیابت حاملگی (64±15 میلی متر جیوه) نسبت به افراد سالم (59±11 میلی متر جیوه) افزایش نشان داد (p<0.05) ولی از نظر فشار خون سیستولی اختلافی بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج این تحخقیق نشان می دهد که زنان با دیابت حاملگی در روستاهای تهران مسن تر، چاق تر، تعداد زایمان بیشتر، دارای سابقه فامیلی دیابت و دارای نوزاد سنگین تر در مقایسه با زنان با قند خون طبیعی می باشند.

سابقه و هدف: در مطالعات مختلف اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک به اثبات رسیده است.مواد و روشها: بمنظور بررسی اثرات روش تنش زدایی تدریجی تعدیل یافته جکوبسن در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، 14 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از بین 43 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از بین 43 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک مدرسه استثنایی توان خواهان تهران انتخاب شدند. این دانش آموزان واجد نگهداری ذهنی طول و سطح بودند سپس تست مهارت دستی استرومبرگ در مورد آنها اجرا شد و پس از آن آزمودنی ها همتا سازی شدند و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. در گروه آزمایش تمرین های تنش زدایی بمدت 32 جلسه (حدود دو ماه) انجام شد در حالی که گروه شاهد از انجام این تمرین ها محروم بودند. سپس تست مهارت دستی استرومبرگ مجددا در هر گروه اجرا شد.یافته ها :مقایسه تفاوت بین میانگین های دو گروه پس از آزمون مجدد نشان داد که دقت و سرعت عمل آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری افزایش یافته است. گزارشهای ارایه شده توسط آزمودنیها، معلمان، والدین و مشاهدات بالینی نیز حاکی از اثرات مفید تمرین ها تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بودند.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به اسپاستیک پیشنهاد می شود در موسساتی که به چنین افرادی خدمات درمانی ارایه می دهند، از این روش به عنوانی یک روش درمانی مناسب سود جویند.

سندرم مونکهاوزن با واسطه موردی نادر در حیطه روانپزشکی است که در آن بیمار دارای شکایتها و علایمی است که توسط فرد متکفل بیمار به وی القا می شود. بیمار معمولا کودکی است که بهمراه مادر خود از یک بیمارستان به بیمارستان دیگری سرگردان است. تحت بررسیهای بسیار و آزمایشهای تشخیصی متعدد قرار می گیرد و مجموعه کادر پزشکی و پرستاری را در روند تشخیص معالجه دچار مشکلات فراوانی می سازد مورد مطرح شده کودکم سه سال ایست که بهمراه مادرش با علایم وشکایاتی غیر اختصاصی به مرکز کودکان مفید مراجعه نمود. بررسیهای اولیه و اقدامات تشخیصی مورد نظر صورت گرفت و در حالیکه چالشهای تشخیصی درمانی در مورد بیمار بارز بود تشنجهای مقاوم به درمان در کودک به پیچیدگیهای تصویر بالینی افزود بیمار به ICU منتقل شد و در آنجا تشنجهای وی براحتی مهار گردید. نهایتا با توجه به مجموعه یافته های بالینی و پاراکلینیک بیمار با تشخیص سندرم مونکهاوزن با واسطه از بیمارستان مرخص می گردد. شناخت و توجه کافی به احتمال وجود این سندرم در مواردی که علایم و شکایت کودک و رفتار مادر بیمار و همچنین تصویر بالینی بیماری تناقض آمیز و مبهم جلوه می کنند، از سرگردانی، صرف هزینه وقت بی مورد در برخورد با این بیماران خواهد کاست. درمان این بیماران اقدامات حمایتی ویژه و درازمدتی را می طلبد که در حیطه کنار روانپزشکان قرار دارد.