زمینه و هدف: مفروضه غنی سازی کار-خانواده (Work-family Enrichment) آن است که کار و خانواده به یکدیگر وابسته هستند؛ چنانکه تجربه، مهارت و فرصت های به دست آمده در محل کار، زندگی خانوادگی فرد را بهبود می بخشد و در مقابل، خلق و خو و رفتار مثبت و حس موفقیت در زندگی شخصی بر عملکرد افراد در محیط کار اثرگذار می باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر این متغیر بر سرمایه روان شناختی با در نظر گرفتن نقش میانجی آسیب پذیری در مقابل استرس (Vulnerability to stress) انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر به روش توصیفی-همبستگی در ارتباط با 482 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1398 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، سه پرسشنامه استاندارد غنی سازی کار-خانواده، سرمایه روان شناختی و آسیب پذیری در مقابل استرس بودند. برای ارزیابی مدل مفهومی از رویکرد تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردید. اثر غنی سازی کار-خانواده و خانواده-کار (Family-work Enrichment) بر حساسیت پذیری نسبت به استرس به ترتیب برابر با 146/0 و 531/0 برآورد شد و هر دو رابطه معکوس و معنادار بودند (01/0P˂, ). اثر مستقیم غنی سازی کار-خانواده و خانواده-کار بر سرمایه روان شناختی نیز مثبت و معنادار بود و به ترتیب به میزان 339/0 و 334/0 محاسبه گردید. همچنین با محاسبه اثر غیر مستقیم توسط آزمون سوبل مشخص شد که حساسیت پذیری نسبت به استرس، نقش میانجی گری جزئی را در اثر غنی سازی کار-خانواده و خانواده-کار ایفا می نماید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه غنی سازی کار-خانواده و خانواده-کار به صورت مستقیم بر سرمایه روان شناختی کارکنان تأثیر گذاشته و به صورت غیر مستقیم از طریق آسیب پذیری نسبت به استرس بر آن ها اثرگذار می باشد، سازمان ها می بایست در پی پیاده سازی استراتژی هایی برای ایجاد تعامل سازنده بین کار و زندگی شخصی کارکنان و نیز کنترل استرس به منظور ارتقای سرمایه روان شناختی آن ها باشند.