مدیریت ارتقای سلامت
سال:1398 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه نداشتن سواد و آگاهی کافی در زمینه سواد سلامت باعث افزایش اضطراب و پایین آمدن کیفیت زندگی می شود. هدف از این مطالعه تعیین همبستگی سوادسلامت و کیفیت زندگی با اضطراب سلامت در بیماران سرپایی پلی کلینیک تخصصی شهید بهشتی کرج است. روش کار این پژوهش توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری 2600 نفر از بیماران سرپایی پلی کلینیک تخصصی شهید بهشتی کرج بود، با استفاده از جدول مورگان 335 نفر از بیماران و با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل؛ "پرسشنامه سواد سلامت ایرانیان" (Iranian Health Literacy Questionnaire)، "پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی-نسخه کوتاه" World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQOL-BREF) و "سیاهه اضطراب سلامت" (Health Anxiety Inventory) بود. روایی پرسشنامه ها از طریق روایی محتوایی و صوری مشخص شد. پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ برای 100 نفر از بیماران سرپایی پلی کلینیک تخصصی شهید بهشتی کرج مشخص شد. جهت تحلیل داده ها با نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 25 و PLS3. 5 Smart با روش مدلسازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی انجام شد. یافته ها: بین سواد سلامت و اضطراب سلامت همبستگی معنی دار و منفی (470/0-) و بین کیفیت زندگی و اضطراب سلامت همبستگی معنی دار و منفی (497/0-) و بین سواد سلامت و کیفیت زندگی همبستگی معنی دار و مثبت (749/0) وجود دارد. نتیجه گیری سواد سلامت و کیفیت زندگی همبستگی مثبت و معنی دار، سواد سلامت و اضطراب سلامت همبستگی منفی و معنی دار، کیفیت زندگی و اضطراب سلامت همبستگی منفی و معنی داری با هم دارند. پیشنهاد می شود مدیران بیمارستان ها جهت ارتقا کیفیت زندگی بیماران و کاهش اضطراب سلامت برنامه ریزی مناسبی درخصوص ارتقا سواد سلامت بیماران داشته باشند.

مقدمه کنترل هیجانات و تعارضات میان فردی و تنش شغلی با توجه به روحیه جمع گرایی از ارکان مهم در بهبود عملکرد شغلی می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی تنظیم هیجانات با عملکرد شغلی پرستاران، تعارض میان فردی، تنش شغلی و تعدیل گری جمع گرایی انجام شد. روش کار در این پژوهش توصیفی-همبستگی، جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان ها و درمانگاه های در دسترس پژوهشگر شهر اردبیل با تعداد نمونه طبق جدول مورگان 248 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل: "پرسشنامه تنظیم هیجانات(Emotion Regulation Questionnaire) پرسشنامه عملکرد شغلی (Job Performance Questionnaire) پرسشنامه تعارض میان فردی در شغل (Interpersonal Conflict Scale At Work) پرسشنامه تنش شغلی (Job Stress Questionnaire) و پرسشنامه جمع گرایی عمودی و فردگرایی افقی (Horizontal and Vertical Individualism and Collectivism Questionnaire) بود. روایی صوری و پایایی ابزارها با آلفای کرونباخ تائید شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس نسخه 22 و اسمارت پی آل اس 2 انجام شد. یافته ها: بین سواد سلامت و اضطراب سلامت همبستگی معنی دار و منفی (470/0-) و بین کیفیت زندگی و اضطراب سلامت همبستگی معنی دار و منفی (497/0-) و بین سواد سلامت و کیفیت زندگی همبستگی معنی دار و مثبت (749/0) وجود دارد. نتیجه گیری سواد سلامت و کیفیت زندگی همبستگی مثبت و معنی دار، سواد سلامت و اضطراب سلامت همبستگی منفی و معنی دار، کیفیت زندگی و اضطراب سلامت همبستگی منفی و معنی داری با هم دارند. پیشنهاد می شود مدیران بیمارستان ها جهت ارتقا کیفیت زندگی بیماران و کاهش اضطراب سلامت برنامه ریزی مناسبی درخصوص ارتقا سواد سلامت بیماران داشته باشند.

مقدمه شناخت وضعیت سلامت عمومی بیماران تالاسمی و خانواده آنان، می تواند در ایجاد ارتباط درمانی بهتر با آن ها موثر واقع شود و در نتیجه باعث بهبود پیگیری و درمان این بیماران گردد. هدف مطالعه حاضر، تعیین همبستگی وضعیت سلامت عمومی بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور با مشخصات جمعیت شناختی در استان تهران در سال 1397 می باشد. روش کار این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است که در سال 1397 در استان تهران انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه بیماران تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز بیماری های خاص شهر تهران تشکیل دادند و تعداد آن ها 147 بود که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها "پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی Questionnaire 28-Item General Health شامل 28 سوال با چهار حیطه نشانه های جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی بود. روایی محتوا و پایایی به روس آزمون مجدد اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 18 تحلیل شد. یافته ها: میزان کلی اختلالات سلامت عمومی در بیماران مورد مطالعه، 7/51 درصد بوده است. بر اساس خرده مقیاس های پرسشنامه، 1/4 درصد بیماران مشکوک به اختلالات نشانه های جسمانی، 8/23 درصد مشکوک به اضطراب و بیخوابی، 2/8 درصد مشکوک به اختلالات اختلال در کارکرد اجتماعی و 3/16 درصد مشکوک به اختلالات افسردگی بودند. نتیجه گیری براساس نتایج این مطالعه بیماران مبتلا به تالاسمی در معرض اختلالات مختلف هستند. لذا تدارک برنامه های آموزشی برای کاهش این اختلالات، حمایت های لازم از طرف اطرافیان و خانواده و همچنین حضور روانشناس و روانپزشک در کنار این بیماران پیشنهاد می شود.

مقدمه بکارگیری استانداردها در هر یک از سطوح مراقبتی در بخش های مراقبت ویژه طی سال های اخیر به عنوان یک مساله ی قابل تامل مطرح بوده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین استانداردهای سطوح مراقبتی در بخش های مراقبت ویژه انجام شد. روش کار در این مطالعه مروری نظام مند، کلیه مقالات چاپ شده به زبان انگلیسی از سال 2019-2001 و منابع فارسی در بازه زمانی 1379 تا 1398 مورد جستجو قرار گرفت. در زمینه استانداردهای سطوح مراقبتی بخش های مراقبت ویژه که در داخل و خارج از کشور انجام شده بودند، در پایگاه های اطلاعاتی اینترنتی مانند بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran)، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (Sid)، PubMed، Google Scholar، Science Direct بررسی گردید. نتیجه این جستجو دستیابی به 109 مقاله و طرح پژوهشی داخلی و خارجی مرتبط با موضوع بود که از این میان در نهایت 10 مطالعه وارد پژوهش شدند. یافته ها: از میان 10 مطالعه ی مورد بررسی 4 مطالعه (40 درصد) توصیفی-تحلیلی، 4 مطالعه (40 درصد) توصیفی-مقطعی، یک مطالعه (10 درصد) تحلیلی و یک مطالعه کوهورت (10 درصد) بودند و هیچ پژوهش مداخله ای وجود نداشت. 2 مطالعه (20 درصد) در کشور هندوستان و 6 مطالعه (60 درصد) در کشور ایران، یک مطالعه (10 درصد) در کشور کانادا و یک مطالعه (10 درصد) در کشور هلند صورت گرفته بود. بعلاوه، پنج عامل شامل: "فضاهای فیزیکی"، "فناوری مورد استفاده در این واحدها و نظارت بر صحت کار آن ها"، "نیروی انسانی"، "خدمات ویژه ارائه شده" و " آموزش و پژوهش" به عنوان استانداردهای زمینه ای در تعیین سطح بخش های مراقبت ویژه نقش اساسی دارند. نتیجه گیری هر سطح از بخش های مراقبت ویژه دارای استانداردهای معینی از لحاظ ساختار، نیروی انسانی، به کارگیری فرآیندها و تجهیزات مختص به خود می باشد. پیشنهاد می شود بر اساس سطح مراقبت بخش ویژه؛ ارائه نوع خدمات، تجهیزات، نیروی انسانی و اجرای فرآیندها طبق دستورالعمل های کشوری مطابق با استانداردهای هر سطح صورت پذیرد.

مقدمه ترک خدمت کارکنان یکی از مشکلات عمده سازمان های عمومی و خصوصی است که بسیاری از سرمایه گذاری-های سازمان به راحتی از بین رفته و نتایج مثبت تجربه اندوزی کارکنان، در سازمان دیگری متبلور می شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین برخی عوامل مرتبط با تمایل به ترک خدمت کارکنان در سازمان های ورزشی است. روش کار مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری را تمام کارکنان وزارت ورزش و جوانان تشکیل دادند که تعداد آن ها 890 نفر هست. حداقل نمونه آماری براساس فرمول کوکران 268 نفر هست که تعداد 260 پرسشنامه قابل استفاده بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شد. در این مطالعه "مقیاس استفاده از تسهیلات کار انعطاف پذیر" (Flexible Work Arrangement Use Scale)، "پرسشنامه ارزیابی سازمانی میشیگان" (The Michigan Organizational Assessment Questionnaire)، "مقیاس تضاد کار-خانواده مبتنی بر زمان" (Time-Based Work-Family Conflict Scale) و "مقیاس تمایل به ترک خدمت" (Turnover Intention Scale) استفاده شد. پس از ترجمه مقیاس ها روایی سازه آن ها از طریق تحلیل عاملی تاییدی و پایایی ترکیبی و نیز ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس نسخه 2 استفاده شد. یافته ها: بین تسهیلات کار انعطاف پذیر (008/0=β ، 074/0 = t) با تمایل به ترک خدمت رابطه معنادار وجود نداشت. بین رضایت شغلی (189/0-=β ، 932/1 = t) با تمایل به ترک خدمت رابطه معنادار وجود نداشت. بین تضاد کار خانواده (370/0=β ، 759/3 = t) با تمایل به ترک خدمت رابطه مثبت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری تسهیلات کار انعطاف پذیر عاملی جهت بهبود عملکرد کاری است که تضاد کار با خانواده و ترک محل خدمت را در سازمان های ورزشی مرتفع کرده است. لذا پیشنهاد می شود مسئولان وزارت ورزش و جوانان تسهیلات کار انعطاف پذیر را به عنوان متعادل کننده کار خانواده و عاملی جهت جلوگیری به تمایل به ترک خدمت درسازمان خود اجرا نمایند.

مقدمه در عصر پرچالش امروز، عواملی مانند خودکارآمدی، بی حوصلگی و تعهد سازمانی در محیط کاری نقش های مهمی را به عهده دارند. هدف از پژوهش حاضر تعیین همبستگی خودکارآمدی و بی حوصلگی با تعهد سازمانی در اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان بود. روش کار در این پژوهش توصیفی-همبستگی، جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد زنجان بود که در سال تحصیلی 1395 در دانشکاه آزاد شهر زنجان به تدریس اشتغال داشتند. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان برابر 157 نفر محاسبه گردید. نمونه ها از هر دانشکده متناسب با تعداد اعضای هیئت علمی بصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با توزیع 3 پرسشنامه شامل "مقیاس خودکارآمدی عمومی"، (General Self-Efficacy Scale)، مقیاس آمادگی برای بی حوصلگی. (Boredom Proneness Scale). پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر (Allen & Meyer's Organizational Commitment Questionnaire)، انجام شد. در مطالعه حاضر روش روایی محتوا و پایایی به روش آلفای کرونباخ اندازه گیری شد. داده ها با نرم افرار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد. یافته ها: همبستگی مثبت و معناداری بین تعهد سازمانی با بی حوصلگی و خودکارآمدی وجود داشت (به ترتیب، 37/0 = r، 001/0 P<، 20/0 =. r، 01/0 = P). نتیجه گیری نتایج نشان داد بین خودکارآمدی با بی حوصلگی و تعهد سازمانی همبستگی وجود دارد. لذا برنامه ریزی برای افزایش خودکارآمدی و تعهد سازمانی و کاهش بی حوصلگی در مدرسین دانشگاه پیشنهاد می شود.

مقدمه خودکارآمدی، باور فرد درباره ی توانایی خود و قدرت لازم برای ادای وظیفه است. مدیران که به نوعی، نسبت به کارکنان اختیار تام دارند می توانند در توانمندسازی آنها نقش موثری ایفا کنند. هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین سبک رهبری سرپرستاران اتاق عمل با خودکارآمدی شغلی تکنولوژیست های اتاق عمل در بیمارستان های آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396-97 بوده است. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی-تحلیلی است، که تعداد 220 نفر از تکنولوژیست های اتاق عمل به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه سبک رهبری چندعاملی (MLQ) و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی (JSEQ) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. یافته ها: اغلب سرپرستاران اتاق عمل (5/65 درصد) سبک رهبری تحول گرا داشتند. اکثریت تکنولوژیست های اتاق عمل (4/71 درصد) خودکارآمدی بالایی داشتند. بین سبک های رهبری تحول گرا، وظیفه گرا و عدم مداخله سرپرستاران اتاق عمل با خودکارآمدی شغلی تکنولوژیست های اتاق عمل رابطه ی مستقیم و معنی دار یافت شد (05/0p). نتیجه گیری نتایج نشان داد که در هر سه نوع سبک رهبری سرپرستاران، سطح خودکارآمدی تکنولوژیست ها، افزایش داشت، لذا برگزاری دوره های آموزشی جهت آشنایی بیشتر سرپرستاران با اصول و تئوری های این سبک های رهبری و نحوه ی به کارگیری هر یک از آنها در موقعیت های مناسب، مورد نیاز است.

مقدمه مدیریت رفتارهای پرخطر مستلزم شناخت عوامل تاثیرگذار و پیش بینی کننده آن ها است. مطالعه حاضر با هدف نقش پیش بین سرکوبگری هیجانی، ابعاد خشم و مشکلات بین فردی در رفتارهای پرخطر دانشجویان دانشگاه تبریز انجام شد. روش کار مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. پس از مصاحبه اولیه، 270 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز که حداقل یک بار تجربه رفتار پرخطر داشته اند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان "سیاهه حالت-صفت بیان خشم " (Spielberger's State-Trait Anger Expression Inventory-2)، "سیاهه سازگاری واینبرگر" ((WAI: Weinberger's Adjustment Inventory)، "سیاهه مشکلات بین فردی" (IIP-32: Inventory of Interpersonal Problems-32) و"پرسشنامه رفتارهای پرخطر" (High-risk Behaviors Questionnaire) را تکمیل کردند. روایی پرسشنامه ها در مطالعات قبلی تائید شده و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ اندازه گیری و تائید شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد. یافته ها: از بین مولفه های پژوهش، مولفه های در نظر گرفتن دیگران (35/0-= β )، پرخاشگری (46/0 = β ) و حمایتگری و مشارکت (33/0-= β )، سرکوب خشم و پرخاشگری (49/0 = β )، تمایل به بروز فیزیکی خشم (42/0 = β ) و بروز خشم درونی (29/0 = β ) قادر به پیش بینی رفتارهای پرخطر بودند. بر اساس شاخص ضریب تعیین می توان گفت که به طورکلی متغیرهای ملاک موجود در مدل قادر به تبیین 16 درصد (16/0 = 2R) از واریانس موجود در متغیر رفتارهای پرخطر است. نتیجه گیری سرکوبگری هیجانی، ابعاد خشم و مشکلات بین فردی تعیین کننده های مهم در بروز رفتارهای پرخطر است؛ بنابراین پیشنهاد می شود در برنامه های مقابله با رفتارهای پرخطر مواردی همچون مهارت های مدیریت هیجان و حل مسائل بین فردی گنجانده شود.