زمینه و هدف: سازگاری های عملکرد قلب تحت تاثیر جنس، سن، شدت تمرین و نوع ورزش می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و همزمان بر عملکرد قلب زنان میانسال سالم بود. روش ها: در این مطالعه، چهل زن میانسال با میانگین 3/45± 44/62 سال، قد 4/87± 157/75 سانتی متر و وزن 10/64± 73/27 کیلوگرم به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی (در هر گروه 10 نفر) شامل گروه های کنترل، استقامتی، مقاومتی و همزمان تقسیم شدند. برنامه های تمرین به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام گرفت. گروه استقامتی به دویدن با شدت 65% تا 80% ضربان قلب بیشینه روی نوار گردان پرداختند. گروه مقاومتی تمرینات ورزشی را با شدت 65% تا 80% یک تکرار بیشینه انجام دادند. گروه همزمان نیمی از هر دو تمرین استقامتی و مقاومتی را در هر جلسه اجرا کردند. متغیرهای عملکردی قلب آزمودنی ها به روش اکوکاردیوگرافی تک و دو بعدی اندازه گیری شد. نتایج: حجم پایان سیستولی، حجم ضربه ای، برون ده قلبی و شاخص برون ده قلبی در گروه های تمرین استقامتی، مقاومتی و همزمان پس از فعالیت افزایش معنی داری یافت (0/05>P). همچنین کسر تخلیه در گروه های تمرین استقامتی و همزمان افزایش معنی داری نشان داد (0/05>P). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و همزمان باعث بهبود عملکرد قلب زنان میانسال سالم می شود. همچنین تاثیر تمرین همزمان بیشتر از تمرین استقامتی و تمرین استقامتی بیشتر از تمرین مقاومتی می باشد.