زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1399 | دوره:23 | شماره:6 |تعداد مقالات:12

مقدمه: درد و مشکلات سیستم اسکلتی عضلانی اندام فوقانی در زنان پس از ماستکتومی، از عوارض ناخوشایند و شایع هستند که پیشگیری از آن می تواند نتایج جراحی را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ماساژ درمانی با و بدون بانداژ کشی بر درد، ادم و مشکلات عضلات اسکلتی اندام فوقانی پس از رادیکال ماستکتومی تعدیل شده انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 98-1397 در طی 18 ماه در بیمارستان امام رضا تبریز با مشارکت 90 زن انجام شد. بیماران به سه گروه ماساژ دستی تخلیه لنف، گروه ماساژ دستی تخلیه لنف + بانداژ کم فشار و گروه کنترل به صورت تصادفی تخصیص یافتند، سپس مداخله مربوطه به فرد همراه بیمار آموزش داده شد و مداخله از روز پس از جراحی آغاز شد (انجام روزانه در منزل). اطلاعات دموگرافیک، تست های فیزیکال اندام فوقانی و چک لیست میزان ادم قبل و بعد از مداخله ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 19) و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و خی دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: هیچ کدام از متغیرهای مورد بررسی قبل از آغاز مداخله اختلاف آماری معناداری نداشتند (05/0

مقدمه: اخیرا تاثیر داروهای مهار کننده گیرنده های سروتونینی همچون اندانسترون در جلوگیری از هیپوتانسیون ناشی از بی حسی نخاعی خصوصا در زنان باردار مورد توجه قرار گرفته است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه اندانسترون وریدی با افدرین در پیشگیری از افت فشارخون ناشی از بی حسی نخاعی در جراحی سزارین انتخابی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال های 98-1397 با مشارکت 100 زن کاندید سزارین انتخابی در بیمارستان الزهراء تبریز انجام شد. پس از تخصیص تصادفی افراد به دو گروه انداونسترون و افدرین، بلافاصله پس از تزریق داروی بی حسی، 4 میلی گرم اندانسترون (گروه مداخله) و 10 میلی گرم افدرین (گروه کنترل) به هر گروه تزریق شد. بررسی وضعیت فشارخون در حین جراحی برای هر گروه در ابزار هر فرد در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آماری تی تست، من ویتنی یو و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین دوز کلی مصرف افدرین برای گروه اندانسترون 20/02± 33/12 میلی گرم و برای گروه افدرین 29/3± 41/19 میلی گرم بود (003/0=p). پس از شروع بی حسی، بین دو گروه از نظر متغیرهای ضربان قلب (002/0=p)، فشارخون سیستولیک (03/0=p)، دیاستولیک (04/0=p)، تهوع و استفراغ (009/0=p) و بی قراری (019/0=p) اختلاف آماری معناداری به نفع گروه مداخله مشاهده شد. نتیجه گیری: تجویز پروفیلاکتیک اندانسترون در زنان باردار کاندید سزارین انتخابی موجب کاهش نیاز به افدرین و کاهش عوارض شد.

مقدمه: داروی بوسولفان جهت معالجه سرطان، به علت خواص اکسیداسیونی و تولید رادیکال های آزاد سبب اختلال در پارامترهای باروری مردانه می شود و برگ گیاه اسفناج آبی دارای خواص آنتی اکسیدانی است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر برگ اسفناج آبی بر بهبود آسیب های دستگاه تناسلی نر ناشی از بوسولفان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار در سال 1398 بر روی 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام شد. نمونه ها در 8 گروه شامل: نرمال سالین، بوسولفان، عصاره برگ اسفناج آبی با دوزهای 250، 500 و 1000 میلی گرم/کیلوگرم و عصاره + بوسولفان قرار گرفتند. تیمار روزانه و طی 2 ماه به صورت داخل صفاقی انجام شد. پارامترهای اسپرم با استفاده از تکنیک های رنگ سنجی و توسط میکروسکوپ نوری، سطح مالون دی آلدهید بیضه توسط اسپکتروفتومتری، ظرفیت آنتی اکسیدان تام و تستوسترون با روش الایزا و ارتفاع لایه سمینی فروس از طریق میکروسکوپ نوری و نرم افزار موتیک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون تکمیلی توکی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مقادیر پارامترهای اسپرم، هورمون تستوسترون و ظرفیت آنتی اکسیدان تام در گروه کنترل منفی نسبت به کنترل مثبت به طور معنی داری کاهش یافت (01/0>p). تیمار توسط عصاره و عصاره+ بوسولفان در تمامی دوزها، به طور معنی داری موجب افزایش تمامی پارامترهای ذکر شده نسبت به گروه کنترل منفی شد (01/0>p). در پارامترهای بررسی شده در گروه عصاره به تنهایی، تغییر معنی داری نسبت به گروه کنترل مثبت مشاهده نشد (05/0

مقدمه: امروزه انتخاب کنتراسپتیو با بیشترین اثرات ضد آندروژنی، یک چالش مهم در درمان بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی قرص های اتیسترون و کنتراسمین بر پیامدهای PCOS انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 96-1394 بر روی 108 بیمار مبتلا به PCOS مراجعه کننده به درمانگاه غدد پژوهشکده غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از گروه های مداخله با قرص های اتیسترون یا کنتراسمین قرار گرفتند. پیامدهای مورد بررسی شامل: پارامترهای آندروژنیک، بالینی و متابولیک در وضعیت پایه، ماه سوم و ششم درمان بود. اندازه گیری های بالینی، هورمونی و متابولیک، با استفاده از پرسشنامه های استاندارد، ابزارهای بیوفیزیولوژیک و کیت های تشخیصی آزمایشگاهی انجام شد. به منظور بررسی اختلاف بین دو گروه درمان از مدل آماری معادلات برآورد تعمیم یافته استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از 3 ماه درمان، میزان آندروژن ها بین دو گروه درمان تفاوت معنی داری نداشت (05/0p). نتیجه گیری: مصرف کنتراسپتیوهای حاوی سیپروترون استات در مقایسه با فرآورده های حاوی دروسپیرنون با بهبود بییشتر هیپرآندروژنیسم بیوشیمیایی همراه است، در حالی که این ترکیبات می توانند موجب دیس لیپیدمی و افزایش فشارخون در بیماران مبتلا به PCOS گردند

مقدمه: با توجه به اینکه سرطان پستان در جامعه از شیوع بالا برخوردار است و در تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران تظاهر اولیه آن تنها به صورت میکروکلسیفیکاسیون در ماموگرافی می باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج پاتولوژیک حاصل ازبیوپسی سوزنی استریوتاکسیک جهت ارزیابی شیوع ضایعات بدخیم و خوش خیم و نیز زیرگروه ها در هر گروه، در بیماران دارای میکروکلسیفیکاسیون مشکوک در ماموگرافی بر اساس طبقه بندی BIRADS انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 59 بیمار از فروردین 1396 تا شهریور 1398 به کلینیک ماموگرافی در شهر مشهد مراجعه نمودند و به علت وجود میکروکلسیفیکاسیون مشکوک (شامل شکل و توزیع) بدون توده یا آسیمتری فوکال، تحت بیوپسی سوزنی استریوتاکسیک قرار گرفتند. در تمام بیماران کلسیفیکاسیون حداقل در یک نمونه از بیوپسی سوزنی پس از انجام ماموگرافی از نمونه مشاهده شده بود. نمونه ها به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال و توسط دو پاتولوژیست مورد بررسی و آنالیز قرار گرفتند. شیوع کلی ضایعات خوش خیم و بدخیم و همچنین شیوع ضایعات ساب تایپ (زیرگروه) در هر گروه نیز بررسی شدند. نتایج حاصل از نماهای مختلف ماموگرافیک میکروکلسیفیکاسیون های مشکوک نیز با تشخیص پاتولوژیک مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و روش های آمار توصیفی و توزیع فراوانی متغیرها در قالب جداول انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ضایعات خوش خیم در 42 بیمار (71%) و ضایعات بدخیم در 17 بیمار (29%) در امتحان هیستوپاتولوژیک رویت شدند. شیوع کلی ضایعات خوش خیم بیشتر از ضایعات بدخیم و شیوع ضایعات غیرپرولیفراتیو بیشتر از ضایعات پرولیفراتیو بود. تغییرات فیبروکیستیک شایع ترین ضایعه در گروه غیر پرولیفراتیو بود (54%). در گروه بدخیم، شیوع کارسینوم داکتال این سایتو و کارسینوم داکتال انوازیو به ترتیب 74% و 26% بود. شیوع بدخیمی در میکروکلسیفیکاسیون های پلیومورفیک بیشتر از آمورف و کورس هتروژن بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع قابل توجه بدخیمی به ویژه شیوع کارسینوم داکتال این سایتو، بیوپسی استریوتاکسیک می تواند به عنوان یک روش بیوپسی غیرتهاجمی برای میکروکلسیفیکاسیون ها دارای مورفولوژی و توزیع مشکوک به منظور تشخیص سرطان پستان در مراحل اولیه به کار رود.

مقدمه: اختلال خواب، از شایع ترین مشکلات دوران بارداری است و همراهی سندرم پاهای بیقرار در بارداری می تواند کیفیت خواب را بیشتر مختل کند. مطالعه حاضر با مقایسه تاثیر دو روش غوطه ورسازی پا در آب سرد و گرم بر کیفیت خواب زنان مبتلا به سندرم پای بیقرار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1398 بر روی 80 زن باردار دارای سندرم پای بیقرار مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر اراک انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و سپس به دو گروه تصادفی، مداخله با آب گرم و سرد تخصیص یافتند. یک گروه پاهای خود را هر شب به مدت 2 هفته با آب سرد دمای 25-20 درجه سانتی گراد و گروه دیگر پاها را برای همان مدت با آب گرم 45-40 درجه سانتی گراد به مدت 10 دقیقه (در هر گروه) قرار می دادند. کیفیت خواب با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ بین دو گروه و همچنین قبل و بعد از مطالعه ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های کای دو، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل و بعد از مداخله کیفیت خواب در گروه مداخله با آب گرم 46/2± 42/7 و 17/2± 91/4 (001/0=p) و در گروه آب سرد 56/2± 50/6 و 86/1± 47/4 بود (001/0=p). بین نمره کیفیت خواب دو گروه بعد از انجام مطالعه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت (329/0=p). نتیجه گیری: مداخله با آب گرم و هم مداخله با آب سرد باعث کاهش نمره کیفیت خواب در زنان باردار شده بود. در نتیجه می توان از مداخلات ذکر شده برای بهبود کیفیت خواب زنان باردار که قادر به استفاده از مداخلات دارویی به دلیل عوارض آنها نمی باشند، استفاده کرد.

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات مهم بهداشتی-درمانی جوامع مختلف محسوب می شود. اخیرا توجه زیادی به نقش miRNA در مسیر اسپرماتوژنز شده است. miR-378 نقش مهمی در تنظیم تکثیر و تمایز در مسیر اسپرماتوژنز دارد. همچنین کوآنزیم Q10، آنتی اکسیدانی است که دارای نقش در محافظت از سلول در برابر رادیکال های آزاد اکسیژن می باشد. مقادیر ناکافی از کوآنزیم Q10، می تواند عامل مهمی در اسپرماتوژنز ناموفق باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح پلاسمایی کوآنزیم Q10 و همراهی آن با بیان ژن miR-378 در مردان نابارور با الگوی اسپرماتوژنز نرمال انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال 1398 بر روی 45 فرد نابارور و 45 نمونه فرد سالم به عنوان کنترل انجام شد. تعیین میزان بیان miR-378 با روش PCR-qRT و اندازه گیری سطح آنزیم Q10 با روش ELISA انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون تی تست استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، تیتر کوآنزیم Q10 به طور معنی داری در گروه مبتلا به ناباروری پایین تر از افراد سالم مورد مطالعه بود (05/0>p). همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-378 به طور میانگین 020/0± 196/1 برابر افراد سالم بود که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود (45/0=p). نتیجه گیری: به طور کلی در این مطالعه تغییر کوآنزیم Q10 در سرم بیماران نسبت به نمونه های کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-378 نسبت به افراد سالم افزایش داشت که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود. این موارد در اسپرماتوژنز در ناباروری مردان می توانند موثر باشند. البته شاید بتوان با افزایش تعداد نمونه به نتایج بهتری دست یافت.

مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات مهم بهداشتی-درمانی جوامع مختلف محسوب می­ شود. اخیراً توجه زیادی به نقش miRNA در مسیر اسپرماتوژنز شده است. miR-378 نقش مهمی در تنظیم تکثیر و تمایز در مسیر اسپرماتوژنز دارد. همچنین کوآنزیم Q10، آنتی اکسیدانی است که دارای نقش در محافظت از سلول در برابر رادیکال های آزاد اکسیژن می باشد. مقادیر ناکافی از کوآنزیم Q10، می تواند عامل مهمی در اسپرماتوژنز ناموفق باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح پلاسمایی کوآنزیم Q10 و همراهی آن با بیان ژن miR-378 در مردان نابارور با الگوی اسپرماتوژنز نرمال انجام شد. روش­ کار: این مطالعه مورد شاهدی در سال 1398 بر روی 45 فرد نابارور و 45 نمونه فرد سالم به عنوان کنترل انجام شد. تعیین میزان بیان miR-378 با روش PCR-qRT و اندازه گیری سطح آنزیم Q10 با روش ELISA انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون تی تست استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، تیتر کوآنزیم Q10 به طور معنی داری در گروه مبتلا به ناباروری پایین تر از افراد سالم مورد مطالعه بود (05/0>p). همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-378 به طور میانگین 020/0± 196/1 برابر افراد سالم بود که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود (45/0=p). نتیجه گیری: به طور کلی در این مطالعه تغییر کوآنزیم Q10 در سرم بیماران نسبت به نمونه های کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین در افراد نابارور، بیان ژن miR-378 نسبت به افراد سالم افزایش داشت که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود. این موارد در اسپرماتوژنز در ناباروری مردان می توانند مؤثر باشند. البته شاید بتوان با افزایش تعداد نمونه به نتایج بهتری دست یافت.

مقدمه: از آنجا که نگرش و باور می تواند رفتار، خط مشی و عملکرد فرد را پیش بینی کند، بنابراین نگرش و باور ماماها به لیبر و زایمان نیز می تواند بر رفتار و عملکرد مراقبتی آنان و پیامد های پره ناتال مادر و نوزاد تاثیرگذار باشد. به جهت آنکه ابزار فارسی مناسبی جهت اندازه گیری نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک وجود نداشت، لذا مطالعه حاضر با هدف ترجمه و روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک انجام شد. روش کار: این مطالعه روش شناسی در سال 1397 بر روی 200 مامای شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام شد. از ماماها خواسته شد که پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک را تکمیل کنند. در ابتدا روایی صوری و محتوای پرسشنامه به صورت کیفی انجام شد، سپس روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی انجام شد. جهت تایید پایایی پرسشنامه از روش پایایی ثبات و همسانی درونی استفاده شد. یافته ها: روایی صوری و محتوای کیفی پرسشنامه نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک تایید شد. همچنین تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از برآورد حداقل مربعات وزنی نشان داد که نسخه فارسی این پرسشنامه، ساختار مناسبی دارد. به منظور تعیین پایایی، ضریب آلفای کرونباخ 733/0-68/0 برای حیطه های ابزار برآورد شد و ضریب همبستگی درون خوشه ای نیز 78/0 بود که هر دو نشان دهنده پایایی خوب نسخه فارسی پرسشنامه بودند. نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک از روایی و پایایی لازم برخودار است و می توان از آن به عنوان ابزاری مناسب جهت ارزیابی نگرش و باور ماماها به زایمان فیزیولوژیک در ایران استفاده نمود.

مقدمه: سرطان پستان، یکی از شایع ترین سرطان ها و دومین علت مرگ ومیر ناشی از سرطان در بین زنان در سراسر جهان است. رابطه مستقیمی بین فشارخون بالا و خطر سرطان پستان وجود دارد و از آنجایی که مطالعات نشان داده اند سیستم رنین-آنژیوتانسین می تواند بر پیشرفت سرطان اثرگذار باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تأثیر استفاده از داروهای مهارکننده مسیر آنژیوتانسین بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان به روش متاآنالیز انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز، منابع الکترونیکی لاتین مانند pubmed، scopus وweb of science به صورت سیستماتیک با استفاده از کلیدواژه های لاتین: Breast cancer، tumor، neoplasm، Angiotensin receptor blockers، Angiotensin converting enzyme inhibitors و Survival با کمک عملگرهای OR و AND بدون محدودیت زمانی تا تاریخ 19 فوریه 2020 جستجو شدند. جهت ارزیابی همگنی بین مطالعات، از شاخص I2 و برای بررسی سوگیری انتشار از آزمون Egger استفاده شد. داده ها با روش متاآنالیز و با استفاده از مدل اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه 57708 مقاله مورد بررسی اولیه قرار گرفتند و در نهایت 13 مقاله وارد متاآنالیز شدند. نتایج مطالعات وارد شده به متاآنالیز نشان داد که بر اساس مدل اثرات تصادفی، داروهای مهارکننده آنژیوتانسین در بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تأثیری ندارد (99/0=p، 12/1-89/0: CI، 95%، 0/1=HR). نتیجه گیری: بررسی مطالعات نشان می دهد استفاده از داروهای مهارکننده سیستم رنین-آنژیوتانسین و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین، بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان تأثیری ندارد.

مقدمه: تأثیر محیط زیست بر سلامت باروری و نتایج بارداری در تعدادی از مطالعات اپیدمیولوژیک بیان شده است. قرار گرفتن در معرض فضای سبز منجر به بهبودی سلامت و همچنین بهبود رشد جنین و کاهش خطر عوارض حاملگی شده است. مطالعه مرور سیستماتیک حاضر با هدف تعیین ارتباط بین فضای سبز و زایمان زودرس انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری جهت دستیابی به مطالعات مرتبط از پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی Pubmed، Scopus و Web of science و فارسی Iran Medex، SID و Magiran منتشر شده تا 8 آوریل 2020، با کلیدواژه های فارسی و انگلیسی فضای سبز و زایمان زودرس با تمام ترکیبات احتمالی جستجو انجام شد. یافته ها: از مجموع 6964 مقاله، 18 مقاله (12 مطالعه مقطعی و 6 مطالعه کوهورت) که دارای معیار ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اکثر مطالعات با استفاده از شاخص نرمال شده تفاوت پوشش گیاهی (NDVI)، نزدیکی به فضای سبز و فاصله تا پارک، فضای سبز را ارزیابی کرده بودند. نتایج 9 مطالعه نشان داد که بین فضای سبز و زایمان زودرس ارتباطی وجود ندارد و سایر مطالعات نتایج ضدونقیض اثر محافظتی فضای سبز بر زایمان زودرس را بیان کرده بودند. نتیجه گیری: نتیجه اکثر مطالعات حاکی از عدم ارتباط فضای سبز و زایمان زودرس و سن حاملگی در زمان زایمان بود. در حالی که تعدادی از مطالعات نتایج ضدونقیضی در مورد اثر محافظتی فضای سبز بر زایمان زودرس گزارش کردند. از این رو پیشنهاد می­ شود مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

مقدمه: رحم دی دلفیس در 5/0-1/0% جمعیت زنان در سنین باروری مشاهده می­ شود. تصویربرداری، نقش مهمی در تشخیص این ناهنجاری دارد. مطالعه حاضر با هدف ارائه مراحل تشخیص یک مورد نادر رحم دی دلفیس با انسداد یک طرفه سرویکس به دلیل وجود سپتوم عرضی واژینال انجام شد. معرفی بیمار: خانمی 25 ساله با شکایت از نازایی، سابقه قاعدگی نامنظم، دیسمنوره، خونریزی طول کشیده و لکه بینی در واحد درمان ناباروری پژوهشگاه رویان پذیرش گردید. در معاینه واژینال یک توده به اندازه حدوداً 3 سانتی متر در قسمت راست واژن محسوس بود. در سونوگرافی دوبُعدی و سه بُعدی انجام شده، رحم به صورت دوگانه همراه با یک توده هایپواکو با قطر 43 میلی متری در قسمت راست و پایین رحم رؤیت شد. در هیستروسالپنگوگرافی انجام شده، رحم با نمای تک شاخ رؤیت گردید. با توجه به این یافته و نمای رؤیت شده در سونوگرافی، تشخیص رحم دی دلفیس و انسداد سرویکس طرف راست گذاشته شد. MRI نیز این یافته­ ها را تأیید کرد. توسط عمل جراحی استراسمن، ارتباط بین دو حفره رحم برقرار گردید، اما علائم بیمار از بین نرفت و در سونوگرافی همچنان کیست حاوی ترشحات و لخته خون مشاهده شد. با توجه به باقی ماندن هماتوکولپوس، سپتوم واژن جراحی شد و انسداد این ناحیه رفع شد و تمام علائم بالینی بیمار برطرف گردید. نتیجه گیری: سونوگرافی دوبُعدی و سه بُعدی، هیستروسالپنگوگرافی و MRI نقش مهمی در تشخیص ناهنجاری­ های رحمی از جمله رحم­ های دی دلفیس دارند.