پژوهش در آموزش علوم پزشکی
سال:1399 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

امروزه مدیران سازمان ها، آموزش و توسعه منابع انسانی را از حیاتی ترین وظایف خود در راه بهسازی سازمان می دانند. کیفیت دوره های آموزشی و پژوهشی از دغدغه هایی است که همیشه نظام دانشگاهی برای دستیابی به آن تلاش می کنند و ارتقای مستمر کیفیت آموزش مستلزم استفاده از ارزیابی آموزشی است. این مطالعه با هدف ارزیابی دوره آموزشی احیاء نوزاد پرستاران و ماماها براساس دو سطح مدل کرک پاتریک انجام گرفت. روش ها این پژوهش از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و چگونگی گردآوری اطلاعات توصیفی-تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل 50 نفر از پرستاران و ماماهایی بود که برای اولین بار در کارگاه آموزشی احیاء نوزاد در سال 96 شرکت داشتند. برای تعیین سطح یادگیری مهارت احیاء نوزاد در محیط کار و سطج واکنش، میزان رضایت آنان از پرسشنامه محقق ساخته با توجه به مدل کرک پاتریک استفاده شد. برای روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و صوری، و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، درصد فراوانی و فراوانی) و استنباطی (آزمون واریانس یک طرفه (ANOVA)، t تک نمونه ای و آزمون t دو گروه مستقل) با استفاده از نرم افزار آماری (SPSS) تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نتایج این پژوهش نشان داد که بین میزان رضایتمندی فراگیران با سابقه کار و مقطع تحصیلی تفاوت معنی داری وجود ندارد. براساس میانگین کسب شده درسطح واکنش (0/48± 1/52) و t تک نمونه ای (22/31=p= 0/000, t)، شرکت کنندگان به طورکلی از برگزاری دوره آموزشی احیاء نوزاد رضایت داشتند و در سطح یادگیری، با توجه به میانگین نمرات پیش آزمون شرکت کنندگان (3/87± 14/76) و نمرات پس آزمون آنان (1/63± 17/93) و نتایج آزمون t دو گروه مستقل (p=0/000, t=5/32) نشان داد میزان یادگیری بعد از شرکت در دوره آموزشی افزایش معنی داری داشته است. نتیجه گیری باتوجه اختلاف معنی دار بین میزان یادگیری در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون و رضایت فراگیران از برگزاری دوره آموزشی، برای اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت انتظار می رود مسیولان آموزشی با درنظر گرفتن نقاط ضعف و قوت دوره آموزشی، زمینه های بهبود کیفیت دوره های آموزشی را باتوجه به نتایج ارزیابی فراهم نمایند.

آموزش و تربیت نسل آتی پرستاران ایجاب می کند که برنامه های آموزشی دوره دکتری پرستاری با تغییرات روز افزون جهانی و دانش های نوظهور همگام باشند. با مقایسه نظام های آموزشی می توان به اعتبار آکادمیک برنامه های آموزشی، گسترش افق پرستاری و ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری کمک کرد. هدف از این مطالعه، مقایسه تطبیقی نظام آموزشی دوره دکترای تخصصی پرستاری در ایران و دانشکده پرستاری پنسیلوانیای آمریکا است. روش ها این مطالعه به روش توصیفی-تطبیقی در سال 1398 انجام گردید. از الگوی چهار مرحله ای Beredy شامل توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه، جهت مقایسه دو نظام آموزشی مذکور استفاده شد. جستجوی اینترنتی، با کلیدواژه های فارسی و انگلیسی و در پایگاه داده های مرتبط انجام شد. سپس، داده های حاصله براساس هدف پژوهش، طبقه بندی و مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها اگرچه دوره دکتری پرستاری ایران و پنسیلوانیا از لحاظ ساختار تا حد زیادی با هم مشترک هستند ولی از نظر محتوی در ارزش ها، فلسفه، چشم انداز و رسالت، اهداف کلی دوره، شرایط پذیرش، برنامه های آموزشی، نقش ها و صلاحیت های اصلی فارغ التحصیلان تفاوت های زیادی دارند. تفاوت های فاحش شامل بحث رهبری بین المللی در زمینه علم، عمل و پژوهش، سلامت جهانی، تنوع دوره های پرستاری متناسب با نیازهای جامعه و همکاری بین رشته ای می شوند. نتیجه گیری براساس یافته ها، دوره ی دکترای پرستاری در ایران علیرغم محتوای نظری مناسب، از بعد بالینی و حضور در عرصه های بین المللی ضعیف بوده، از این رو ارایه دوره ی دکترای پرستاری بالینی، و به روز کردن برنامه های آموزشی متناسب با تغییرات الگوی بیماری ها، همکاری های بین رشته ای و بین المللی و توجه به نقش رهبری پرستاری در زمینه علم، پژوهش و سلامت جهانی پیشنهاد می گردد.

روش برگزاری کلاس درس به صورت Gallery Walk در زمره روش های آموزش مبتنی بر تیم است که یادگیری در گروه های کوچک را هم زمان با تدریس در یک کلاس بزرگ هدایت نموده و پیش می برد. همچنین تکنیک Gallery Walk از روش های "آموزشی فراگیر-محور بوده که در آن دانشجو نقش اصلی را در یادگیری مطالب ایفاء نموده و استاد به عنوان ناظر و هدایت کننده در کنار دانشجو قرار دارد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای دو شیوه آموزشی Gallery Walk و سنتی در تدریس مبحث فارماسیوتیکس در دانشجویان داروسازی انجام شد. روش ها این مطالعه نیمه تجربی دو گروهی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بر روی 36 نفر دانشجوی دوره دکتری حرفه ای داروسازی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1396 صورت گرفت. دانشجویان براساس معدل به دو گروه همتا تقسیم و سپس به صورت تصادفی در گروه آموزش سنتی (سخنرانی استاد به هم راه ارایه اسلاید) و یا Gallery walk قرار گرفتند. تاثیر دو روش آموزشی بر میانگین نمرات پس آزمون دانشجویان، با توجه به نمرات پیش آزمون مقایسه گردید. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و Paired t-test و از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان در پس آزمون افزایش معنی داری نسبت به میانگین نمرات پیش آزمون داشته است (0/0001>P) و این نتیجه برای هر دو گروه سنتی و Gallery walk تکرار شده بود. هرچند میانگین نمرات دانشجویان در پس آزمون در گروه Gallery walk بالاتر از گروه سنتی بود، اما براساس نتایج حاصله اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات دانشجویان در دو گروه سنتی و Gallery walk در پیش آزمون و پس آزمون مشاهده نشد(0/05

مقدمه امروزه، کاربرد آزمون مبتنی بر کامپیوتر در دانشگاه ها نسبت به آزمون های سنتی (مداد وکاغذ) بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. باتوجه به نقش محوری دانشجویان، آگاهی از نگرش و تجارب آنان در اجرای این روش، می تواند کمک کننده باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه دو روش آزمون سنتی و الکترونیک براساس نگرش و تجارب دانشجویان پزشکی انجام شده است. روش ها پژوهش حاضر به صورت ترکیبی (کمی و کیفی) در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد. روش انتخاب نمونه ها، سرشماری بود. در امتحان پایان ترم، دانشجویان پزشکی (54 نفر) به شکل تصادفی، نیمی در آزمون سنتی و نیمی دیگر در آزمون الکترونیکی واحد درسی فیزیک پزشکی شرکت نمودند. در بخش کمی، نگرش دانشجویان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته معتبر و پایا سنجیده شد. سپس تجارب 19 دانشجو در بخش کیفی مطالعه، با انجام مصاحبه فردی و درصورت لزوم گروهی، و با روش نمونه گیری هدفمند جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده های کمی با روش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون t مستقل) و داده های کیفی با رویکرد تحلیل محتوای قراردادی صورت گرفت. یافته ها نتایج بخش کمی نشان داد که میانگین نمره نگرش در گروه آزمون الکترونیکی (6/37± 39/36) بیشتر از گروه آزمون سنتی (5/2± 38/25) بود، اما تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه وجود نداشت (0/508=p). در بخش کیفی، 4 طبقه اصلی (کارآمدی آزمون الکترونیک، نوآوری نامانوس، در چالش قالب کهنه، راه های هموار شدگی) و 15 زیر طبقه استخراج شد. نتیجه گیری نتایج، بیانگر عدم وجود تفاوت معنی دار نگرش دانشجویان در آزمون های سنتی و الکترونیکی بود. دانشجویان، جهت رفع یا کاهش برخی مشکلات موجود در آزمون الکترونیکی به مواردی جهت هموار شدن این مسیر، نظیر آگاه شدن از روند آزمون قبل از شرکت در امتحانات و داشتن چرک نویس در دسترس درصورت لزوم، اشاره داشتند.

مقدمه با توجه به ماهیت خاص رشته های علوم پزشکی دانشجویان این رشته ها در طول دوران تحصیل خود تحت تاثیر عوامل استرس زای متعددی قرار می گیرند، بخشی از این استرس ناشی از قرار گرفتن در محیط بالین می باشد که جهت مقابله و مدیرت آن از راهکارهای مختلفی استفاده می کنند، بنابراین این پژوهش با هدف بررسی نقش عزت نفس، شادکامی و جو اخلاقی بیمارستان در پیش بینی استرس ادراک شده دانشجویان پیراپزشکی انجام گردید. روش ها این مطالعه تحلیلی-مقطعی بر روی کلیه دانشجویان پرستاری، بیهوشی، اتاق عمل و فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جهرم (400 نفر) در سال 1397 به روش سرشماری انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بررسی جو اخلاقی بیمارستان اولسون، مقیاس شادکامی آکسفورد، عزت نفس روزنبرگ و مقیاس استرس ادراک شده کوهن بود. داده ها بعد از جمع آوری، با استفاده از آمار توصیفی، آزمون پیرسون، t مستقل، ANOVA و رگرسیون خطی از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها بین متغیرهای شادکامی (0/354-=r) و عزت نفس دانشجویان (0/427-=r) با میزان استرس ادراک شده آن ها همبستگی منفی معنی داری مشاهده گردید (0/001=p). همچنین دو متغیر شادکامی و عزت نفس 21 درصد از واریانس استرس ادراک شده را پیش بینی کردند. اما همبستگی معنی داری بین جواخلاقی بیمارستان از دیدگاه دانشجویان با میزان استرس ادراک شده آنان مشاهده نگردید (0/64=p). نتیجه گیری با توجه به تاثیر شادکامی و عزت نفس در پیش بینی میزان استرس ادراک شده دانشجویان، باید برنامه هایی جهت تقویت این دو عامل به عنوان راهبردهای مدیریت و کاهش استرس تدوین و اجرا گردد.

مقدمه بسیاری از پرستاران در اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد به عنوان یک رویکرد حل مسیله در زمینه مراقبت سلامت ناتوان هستند. لذا، هدف مطالعه حاضر جمع بندی و گزارش ساختارمند نتایج مطالعات مختلف انجام گرفته در این زمینه جهت شناسایی چالش ها و راهکارهای اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد در پرستاری برای تدوین دستورالعمل های موثر و کارآمد می باشد. روش ها در این مطالعه مروری نظام مند، با استفاده از پایگاه اطلاعاتی داخلی: Magiran، SID، IranMedex و خارجی: CINAHL، ProQuest، Ovid، PubMed، Scopus، Science Direct، Google Scholar کلیه مطالعات انجام شده در کشور ایران در بازه زمانی 2010 تا 2020 در زمینه عملکرد مبتنی بر شواهد مورد جستجو قرار گرفت. نتیجه این جستجو دستیابی به 39 مقاله و یک طرح پژوهشی مرتبط با موضوع بود که در نهایت 19 مطالعه کاملا مرتبط وارد پژوهش شد. یافته ها از میان مطالعات مورد بررسی، 3 مقاله (16 درصد) در مجلات خارجی و 16 مقاله (84 درصد) در مجلات داخلی به چاپ رسیده بودند. نتایج نشان دهنده 4 مفهوم اصلی شامل "ویژگی های عملکرد مبتنی بر شواهد"، "موانع اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد"، "راهکارهای اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد" و "دستورالعمل اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد" بود. نتیجه گیری براساس نتایج حاصله، اکثر پرستاران با مفهوم عملکرد مبتنی بر شواهد آشنایی ندارند و موانع متعددی بر سر راه پرستاران در اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد وجود دارد. جهت رفع چالش های بالینی پرستاری، مدیران و سیاست گذاران مراقبت سلامت طوری برنامه ریزی نمایند تا با حمایت مدیران پرستاری از اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی پرستاری جهت راهنمایی و هدایت پرستاران در اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد و تدوین پروتکل ها استفاده گرد

مقدمه باتوجه به جهانی شدن و تغییرات محیطی که در حال اتفاق افتادن است، کم تر سازمان یا نهادی را می توان یافت که بدون ارتباط با دنیای پیرامون خود دوام بیاورد، نظام آموزش عالی نیز از این امر مستثنی نیست و امروزه توسعه فعالیت های علمی بین المللی به یکی از دغدغه های اصلی دانشگاه های برتر جهان در راستای افزایش اعتبار، کیفیت، درآمدزایی و برندسازی تبدیل شده است. پژوهش حاضر نیز با هدف شناسایی عوامل بازدارنده همکاری های علمی بین المللی در نظام آموزش عالی کشور انجام شده است. روش ها پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و با رویکرد کیفی انجام شده است. گروه هدف پژوهش حاضر مدیران بخش بین الملل دانشگاه های دولتی کشور و صاحب نظران این حوزه بود. مشارکت کنندگان در پژوهش 10 نفر از مدیران بخش بین الملل دانشگاه های دولتی و 4 نفر از صاحب نظران این حوزه که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته داده های پژوهش از آن ها جمع آوری گردید و جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. یافته ها مجموع کدهای آزاد استخراج شده از محتوای مصاحبه ها 126 مورد بود که پس از ادغام کدهای مشابه با یکدیگر درنهایت 83 کد استخراج و در 10 مفهوم مشابه طبقه بندی و درنهایت در 5 تم اصلی دسته بندی شدند. موانع ساختاری، فرهنگی، سیاسی، زبانی، مالی و تجهیزات و زیرساخت های فیزیکی به عنوان مهم ترین موانع همکاری های علمی بین المللی از دیدگاه مدیران بخش بین الملل دانشگاه های دولتی و صاحب نظران این حوزه شناسایی شد. نتیجه گیری یکی از دلایلی که همکاری های علمی بین المللی در آموزش عالی کشور به صورت مطلوب انجام نشده، عدم توجه کافی سیاست گذاران و تصمیم گیران آموزش عالی کشور به عوامل بازدارنده در این زمینه بوده است. بنابراین یافته های این پژوهش می تواند در سیاست گذاری های آموزش عالی در راستای گسترش همکاری های علمی بین المللی در آموزش عالی مورد استفاده قرار گیرد.