مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا (Journal of Advanced Biomedical Sciences)
سال:1399 | دوره:10 | شماره:3 |تعداد مقالات:28

زمینه و هدف: شناسایی تغییرات اعصاب محیطی نقش مهمی در ارزیابی درمانگر و جراح دارد. در بازوی انسان، عصب اولنا یکی از سه عصب اصلی است که از گردن به سمت دست حرکت میکند. این عصب مسوول ایجاد حس و عملکرد دست است. مورد: مقاله حاضر یک یافته کمیاب در مورد یک شاخه از عصب اولنا است که همراه تنه اصلی عصب در زیر عضله فلکسور کارپی اولناریس نزدیک ناحیه کوبیتال جدا میشود. پس از پایین آمدن در سمت داخل سطح فلکسور ساعد حدود 5 سانتی متر بالاتر از مچ دست به دو شاخه پوستی تقسیم میشود. نتیجه گیری: آگاهی داشتن و توانایی در شناخت موقعیت و تغییرات آناتومیک تاثیر مهمی در نتایج حاصل از بهبود عصب اولنا دارد. دانش کافی در مورد تمام تغییرات ممکن است در بهبود جراحی و انسداد موثر عصبی مفید باشد.

زمینه و هدف: کاهش سطح هوشیاری علل فراوانی دارد که یکی از مهم ترین آن ها به خصوص در بیماران جوان، مسمومیت های دارویی است. باکلوفن دارویی است که برای اثر شل کننرگی عضلانی به کار می رود و عملکرد آن از راه مهاررسپتورهای پره سیناپسی می باشد. مسمومیت در مصرف فرم هوراکی دارو نادر است و اگر دیده شود به علت مصرف زیاد دارو ویا بیماری زمینه ای است. هدف ما از معرفی این بیمار توجه به این نکته مهم است که مصرف چند دوز پشت سر هم این دارو می تواند علایم مسمومیت آن را ایجاد کند. مورد: خانمی 25 ساله توسط همسرش با شکایت کاهش سطح هوشیاری به اورژانس منتقل شد. با توجه به کاهش سطح هوشیاری بیمار اینتوبه شد و نمونه ادرار جهت بررسی ارسال شد. سی تی اسکن مغزی نرمال و نمونه ادرار وی نیز نرمال گزارش شد. تحت درمان های نگهدارنده بیمار پس از 36 ساعت هوشیار شد و مصرف پنج بار قرص باکلوفن 25 میلی گرم را در طی 24 ساعت قبل از بستری به دلیل درد کمر بیان کرد. بحث و نتیجه گیری: شایع ترین علت مسمومیت با باکلوفن مصرف زیاده از حد ان به قصد خودکشی است و مصرف اتفاقی دارو به ندرت مسمومیت ایجاد می کند. عوارض مصرف باکلوفن شامل خواب آلودگی، تشنج، عوارض قلبی و کوما می باشد. حتما در برخورد با بیمار مسمومیت در ابتدا باید توجه ویژه به پایدارسازی علایم حیاتی و حفظ راه هوایی داشت.

با پیشرفت روزانه علم و استفاده از علوم مختلف در پزشکی، دستاوردهای جدیدی برای درمان انسان حاصل می شود. یکی از علوم پیشگام در این زمینه مهندسی پلیمر است، این ماکرومولکول های جادویی می توانند به گونه ای طراحی شوند که در زمینه های مختلفی مورد استفاده قرار گیرند. آنها می توانند به عنوان پروتز، حامل دارو، ژن رسانی و غیره مورد استفاده قرار گیرند. در سال های اخیر آنها برای تشخیص و درمان سرطان به خدمت پزشکی رسیده اند. پلیمرها کاندید خوبی برای انتشار داروهای ضد سرطان هستند. رهایش به موقع، عدم سمیت و زیست تخریب پذیری از ویژگی های مهم یک حامل است. این خاصیت در بسیاری از پلیمرهای مصنوعی و طبیعی یافت می شود و می توان با طراحی ساختار آنها برای یک کاربرد منحصر به فرد استفاده کرد. این مطالعه به طور خلاصه آمار سرطان در ایالات متحده و ایران را معرفی کرده و چندین حامل پلیمری مانند دندریمر، کیتوسان و مایسل را که در تشخیص و معالجه سرطان استفاده می شود را معرفی می کند.

زمینه و هدف: بیماری کرونا ویروس 2019 (COVID-19) یک بیماری بسیار مسری است که به تازگی مردم چندین کشور در سراسر جهان را مبتلا کرده است COVID ‐ 19. توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) همه گیر اعلام شده است. متاسفانه، در بعضی موارد، آزمایشات تشخیص COVID-19 پس از بهبودی بیماران و یا ترخیص از بیمارستان، مجددا مثبت اعلام می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی علایم بیمارانی انجام شد که آزمایش ویروس کرونا در آنها مجددا مثبت بود. مواد و روش ها: این جستجو در مقالاتی از پایگاه های الکترونیکی و علمی مانند Pub Med، EMBASE، Scopus و Medline در مقالات منتشر شده از ژانویه 2020 تا آگوست 2020 با استفاده از کلمات کلیدی COVID-19، Recurrent Positive، Recmitted، Novel Coronavirus، RT-PCR انجام شد. نتایج: مطالعات نشان داده است که در بعضی از بیماران، پس از منفی شدن آزمایش ویروس کرونا و ترخیص آنها از بیمارستان، آزمایش RT-PCR مجددا در این افراد مثبت اعلام شد است، بدون اینکه با بیمار دیگری در تماس بوده باشند. نتیجه گیری: مطالعات گزارش دادند که در تعداد کمی از بیماران بهبود یافته از COVID-19، آزمایش RT-PCR دوباره مثبت است. عوامل مختلفی در این فرایند دخیل هستند، به عنوان مثال روش نمونه گیری، پردازش نمونه، عفونت مجدد بیمار، رشد مجدد ویروس، سیستم ایمنی بدن بیمار و غیره.

زمینه و هدف: ایمونوگلوبولینها که نقش حیاتی در دفاع علیه میکروارگانیسم ها دارند, از زنجیره های سبک و سنگین تشکیل شده اند. زنجیره های سبک به دو ایزوتیپ کاپا و لامبدا تقسیم می شوند. تغییرات قابل توجهی در نسبت زنجیره های کاپا به لامبدا در برخی بدخیمی های لنفوسیتهای B روی میدهد. آنتی بادیهای منوکلونال ضد زنجیره های سبک, در تشخیص و ایمونوترا‍ پی ناهنجاری های پرولیفراتیو سلولهای B کاربرد دارند. هدف مطالعه حاضر تعیین اپی توپهای پیوسته زنجیره سبک ایمونوگلوبولین انسان توسط ایمونوانفورماتیک میباشد. مواد و روش ها: توالی اسیدهای امینه و ساختار سوم زنجیره سبک ایمونوگلوبولینIgG) G) مرجع انسان در پایگاه اطلاعاتی PDB، ساختار دوم IgG توسط نرم افزار Phyre2 و اپی توپهای پیوسته زنجیره های سبک توسط نرم افزار های Bepipred و Ellipro تعیین شدند. نتایج: چهار اپی توپ پیوسته در دومین ثابت زنجیره سبک ایمونوگلوبولین انسان توسط نرم افزار Bepipred شناسایی شدند. این اپی توپها درناحیه قرارگیری اسیدهای آمینه شماره 110-130, 150-, 160 160-175 و180-205 واقع شده اند. شاخص ترین اپی توپ در موقعیت اسیدهای آمینه 160-175 قرار گرفته است. همچنین یک اپی توپ پیوسته در ناحیه اسیدهای آمینه 198-203 توسط نرم افزار Ellipro شناسایی شد. نتیجه گیری: در این پژوهش تعدادی از اپی توپهای پیوسته دومین ثابت زنجیره سبک ایمونوگلوبولین شناسایی شدند. این اپی توپها ابزارهای بسیار ارزشمندی جهت تولید آنتی بادیهای مونوکلونال شناسایی کننده اختصاصی زنجیره سبک ایمونوگلوبولین بوده و میتوانند برای تولید کیتهای تشخیصی اختصاصی زنجیره سبک، کنترل بیماریهای مونوکلونال زنجیره های سبک, درمان برخی بدخیمی های لنفوسیت B و تعیین نقشه اپی توپهای زنجیره سبک مفید باشند.

زمینه و هدف: سوء مصرف استروییدهای آنابولیک-آندروژنیک یکی از مشکلات اساسی در بسیاری از رشته های ورزش به ویژه در رشته بدنسازی است. هدف این پژوهش شیوع سوء مصرف استروییدهای آنابولیک و میزان آگاهی و نگرش از پیامدهای منفی آنها در زنان بدنساز شهرستان کرمانشاه بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع توصیفی است. جامعه آماری کلیه زنان ورزشکار بدنساز شهرستان کرمانشاه بودند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه 25 سوالی (7 سوال برای کسب اطلاعات زمینه ای، 9 سوال مربوط به آگاهی، 4 سوال مربوط به نگرش و 5 سوال مربوط به شیوع مصرف) (آلفا کرونباخ 0. 84) بود، که در بین 150 نفر از ورزشکار زن به عنوان نمونه های آماری توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0≥ P) استفاده شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که 66/36 % از آزمودنی ها در حال حاضر عادت به مصرف این داروها (آنابولیک ها و استروییدها) داشتند. عمده ترین دلیل مصرف این مواد افزایش بافت عضلانی و قدرت بود. براساس نتایج این تحقیق بین شیوع مصرف مکمل های ورزشی (استروییدهای آنابولیک‐ آندروژنی) با نگرش؛ آگاهی و سطح تحصیلات رابطه ی معکوس و معنی داری وجود دارد. همچنین، بین سابقه ورزشی با شیوع مصرف مکمل های ورزشی، نگرش و آگاهی رابطه ی کاملا معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: میزان آگاهی زنان بدنساز در مورد عوارض این داروها به طور معنادار پایین بود. به نظر می رسد افزایش روزافزون مصرف AAS به نگرانی بهداشت عمومی تبدیل شده است که دلالت بر لزوم اجرای برنامه های آموزشی توسط متخصصان بهداشت و متخصصان ورزش دارد.

زمینه و هدف: سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) با سطوح بالای آندروژن ها، نسبت LH/FSH، فعالیت پایین آروماتاز و مسیر پیام رسانی دوپامینرژیکی همراه است. در تحقیق حاضر، اثرات ال دوپا و آنتاگونیست های گیرنده دوپامین بر بیان ژن آروماتاز (Cyp19) و غلظت سرمی LH در موش های صحرایی مدل PCOS بررسی شد. مواد و روش ها: بعد از القای PCOS با استرادیول والرات، موش های صحرایی PCOS سالین، mg/kg100 ال دوپا یا تزریق همزمان mg/kg10سولپرید، mg/kg 1 SCH23390 و mg/kg 100ال دوپا را دریافت کردند. پنج موش صحرایی سالم در مرحله استروس به عنوان گروه کنترل استفاده شد. غلظت سرمی LH و بیان نسبی ژن آروماتاز با به ترتیب با روش رادیوایمنواسی و ریل تایم PCR اندازه گیری شدند. نتایج: میانگین سطوح mRNAی آروماتاز در هیپوتالاموس و تخمدان گروه PCOS در مقایسه با گروه سالم کاهش معنی دار و میانگین غلظت سرمی LH در گروه PCOS در مقایسه با گروه سالم افزایش معنی دار پیدا کرد. ال دوپا بیان نسبی آروماتاز هیپوتالاموسی و تخمدانی را در مقایسه با گروه PCOS به طور معنی داری افزایش و میانگین غلظت سرمی LH را در مقایسه با گروه PCOS به طور معنی داری کاهش داد. آنتاگونیست های گیرنده های دوپامین شامل سولپرید و SCH23390 اثرات تحریکی ال دوپا بر بیان ژن آروماتاز در هیپوتالاموس و اثرات مهاری آن بر غلظت سرمی هوررمون LH را بلوکه کرد. ولی سولپرید و SCH23390 اثرات تحریکی ال دوپا بر بیان ژن آروماتاز تخمدانی را مهار نکردند. نتیجه گیری: ال دوپا از طریق کاهش ترشح LH و افزایش بیان ژن آروماتاز ممکن است در کنترل وضعیت PCOS دخالت داشته باشد.

زمینه و هدف: کرونا ویروس (کووید-19) یک عامل تهدیدکننده زندگی در سراسر دنیاست. شناسایی ویژگی های جمعیت مبتلا، به تشخیص عوامل خطر زا و تعیین اهداف درمانی موثرتر کمک میکند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات دموگرافیک، علایم بالینی و یافته های رادیولوژیک و آزمایشگاهی بیماران بستری به علت کرونا ویروس (کووید-19) در بیمارستان ولی عصر فسا در جنوب ایران انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی میباشد که بر روی 50 بیمار بستری در بخش مراقبت از بیماران کرونا به روش سر شماری انجام شده است. جهت جمع آوری داده ها از یک چک لیست پژوهشگر ساخته استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی( توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تی تست) و به وسیله نرم افزارSPSS-22 تحلیل شدند. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن بیماران 04/19± 88/52 سال بود. بیشترین علامت بالینی تب و بیشترین یافته رادیولوژیک (GGO (Grand Glossy Opacity درهر دو ریه بود. بین سن و جنس با ابتلا به کرونا اختلاف معنی داری وجود نداشت (79/0= P و 87/0=P). از بین بیماریهای زمینه ای فقط بین ابتلا به بیماریهای مزمن انسدادی ریه و ابتلا به کرونا ویروس اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید (03/0 =P). نتیجه گیری: سن بالا و داشتن بیماریهای زمینه ای (دیابت و بیماری مزمن انسداد ریه) افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کووید 19 قرار می دهد. مطالعات بیشتری به منظور بررسی تاثیر ویژگی های جمعیت های مختلف بر بیماری کووید19 پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: خود آسیبی بدون قصد خود کشی رفتاری با فراوانی بالا در نوجوانی است و پژوهش های متعددی به نقش متغیرهای سرشتی بر بروز این رفتارها اشاره کرده اند. هدف این پژوهش پیش بینی رفتارهای خود آسیبی در دانش آموزان متوسطه دوره دوم بر اساس مدل ترکیبی سرشت های عاطفی-هیجانی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر نمین در استان اردبیل بودند که از میان آنان تعداد 205 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده و با پرسشنامه سرشت های ترکیبی عاطفی-هیجانی و پرسشنامه آسیب به خود مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss-v. 20، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام شد. نتایج: ابعاد سرشت هیجانی با ضریب همبستگی گام به گام 37%، حدود 13 درصد ازتغییرات مربوط به رفتارهای خود آسیبی را تبیین و پیش بینی می کند. ابعاد اراده به صورت منفی و بازداری به صورت مثبت توانستند رفتارهای خود آسیبی را پیش بینی نمایند. ابعاد سرشت عاطفی نیز در مجموع توانستند با ضریب همبستگی 395%، حدود 16 درصد از تغییرات مربوط به رفتارهای خود آسیبی را تبیین و پیش بینی کنند که ابعاد افسرده، تغییر پذیر و بازداری زدا به صورت منفی و بعد متعادل به صورت مثبت توانستند رفتارهای خود آسیبی را پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مدل AFECT قادر به تبیین و پیش بینی رفتارهای خود آسیبی در دانش آموزان است. بنابراین نتایج پژوهش حاضر تلویحات مهمی در زمینه استفاده از مدل AFECT با هدف شناسایی گروه های در معرض رفتار خود آسیبی داشته و می توان از آن به منظور طراحی مداخلات پیشگیرانه برای این رفتارها و پیامدهای آن استفاده نمود.

زمینه و هدف: اکتینوپورین ها پروتیین ها و پپتیدهای سیتولیتک هستند که توسط شقایق دریایی تولید می شوند و باعث تشکیل منفذ در غشای لیپیدی می شوند. فراگاسیاتوکسین C یکی از اعضای این خانواده با وزن مولکولی 20 کیلودالتون می باشد که به طور خاص به اسفنگومیلین در غشای پلاسمایی متصل و منافذ کاتیونی انتخابی به قطر دو نانومتر را در غشا تشکیل می دهد. هدف اصلی از این مطالعه بررسی فعالیت زیستی سم روی سلول های تک هسته ای خون محیطی(PBMCs) می باشد. مواد و روش ها: وکتور بیانی pET28a دربرگیرنده توالی کد کننده FraC به سلول مستعد اشرشیا کلی سویه BL21 ترانسفورم گردید. سپس تخلیص پروتیین بوسیله کروماتوگرافی تمایلی انجام شد. تخلیص پروتیین توسط الکتروفورز ژل پلی آکریل آمید تایید شد. غلظت های مختلف از سم روی سلول های قرمز خون (RBC) تست شد و فعالیت همولیزی آن، با ثبت در طول موج 700 نانومتر آنالیز شد. به منظور بررسی فعالیت ضدسلولی سم تخلیص شده، PBMCs با استفاده ازغلظت های متفاوت سم مورد تیمار قرار گرفتند. فعالیت سیتولیتیک پروتیین FraC روی سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از روش) دی متیل تیازول-دی فنیل تترازولیوم بروماید(MTT و نوترال رد سنجیده شد. نتایج: ارزیابی فعالیت همولیتیک نشان داد سم در تمام مراحل تخلیص فعالیت خود را حفظ می کند. نتایج بررسی فعالیت سیتولیتیک روی PBMCs نشان می دهد در غلظت های پایینFraC، نسبت زنده مانی سلولها به گروه شاهد تغییر معنی داری نیافته است. فعالیت متابولیکی PBMCs فقط در غلظت های بالاتر توکسین (800 و 1000 نانومولار) به طور قابل توجهی کاهش یافت. با توجه به نتایج تست تریپان بلو، داده های حاصل از روش نوترال رد نشان داد با افزایش غلظت سم، سنجش جذب نوترال رد در PBMCs به طور قابل توجهی کاهش می یابد. نتیجه گیری: با وجود فعالیت ضد سلولی سم رویRBC، FraC در غلظت های پایین دارای فعالیت سایتوتوکسیک روی سلولهای تک هسته ای خون محیطی نمی باشد.

زمینه و هدف: لیشمانیوز به عنوان یک بیماری انگلی ناشی از جنس لیشمانیا درنظر گرفته می شود. عدم درمان بعد از درمان دارویی یکی از مشکلات عمده بیماری لیشمانیوز است. شناسایی پروتیین هدف یک عامل مهم برای دستیابی به توسعه دارو است. از این رو، پروتیین کینازها نقش مهمی در طراحی دارو دارند (مانند، LmxMPK و CRK3). این مطالعه به منظور پیش بینی و ارزیابی ساختار سه بعدی پروتیین E9BJT5 در لیشمانیا و تمایل اتصال آن برای مسدودکننده های مختلف کانال کلسیم انجام شده است. مواد و روش ها: ساختار سه بعدی پروتیین E9BJT5 توسط سرورهایI-TASSER و Procheck، به ترتیب، پیش بینی و ارزیابی گردید. در روش داکینگ مولکولی، فعل وانفعالات مسدودکننده های مختلف کانال کلسیم در مدل پیش بینی شده E9BJT5 با کمک نرم افزار PyRx درAutodock vina بررسی گردید. پس از آن، نتایج تعامل با نرم افزار Chimera مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت، و بنابراین فعل وانفعالات قوی تر شناسایی شد. نتایج: نتایج داکینگ نشان داد که لیدوفلازین و لرکانیدیپین (به ترتیب با مقادیر 3/8-و 6/7-کیلوکالری بر مول) به عنوان داروهای برتر در اتصال به جایگاه فعال پروتیین شناخته می شوند. نتیجه گیری: در این مطالعه، به روش in silico، پروتیینE9BJT5 می تواند هدفی مناسب برای طراحی داروهای جدید دربرابر انگل لیشمانیا باشد. نتایج داکینگ نشان می دهد که دو داروی (لیدوفلازین و لرکانیدیپین) ممکن است به عنوان داروهای بالقوه ضد لیشمانیایی درنظر گرفته شوند. برای ارزیابی تعاملات بین لیگاندها و هدف مطالعات بیشتر توصیه می گردد.

زمینه و هدف: ورزش یک استراتژی شناخته شده برای کاهش خطر سندرم متابولیک و بیماری های مزمن است. با این حال، تاثیر هم زمان تمرین هوازی با مکمل دهی ویتامین D بر شاخص های تن سنجی و نیمرخ چربی تا حدودی ناشناخته است. هدف این مطالعه برسی اثر تمرین هوازی و مکمل دهی ویتامین D (AT+Vit D) بر شاخص های تن سنجی و نیمرخ چربی در زنان یایسه مبتلا به سندرم متابولیک می باشد. مواد و روش ها: 46 زن یایسه مبتلا به سندرم متابولیک به طور تصادفی به چهار گروه تمرین هوازی و مکمل دهی ویتامین D (AT+Vit D, n=11)، تمرین هوازی (AT, n=12)، مکمل دهی ویتامین D (Vit D, n=12) و گواه (C, N=11) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به صورت تدریجی و به مدت هشت هفته، 20-40 دقیقه تمرین با 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب، سه روز در هفته انجام شد. گروه های مداخله، کپسول 5000 واحدی ویتامین D یا دارونما دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون های t زوجی، تحلیل واریانس (ANOVA) دو طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی با نرم افزار SPSS 24 در سطح معنی داری 05/0> P تجزیه و تحلیل شد. نتایج: پس از هشت هفته، در هر سه گروه AT+Vit D، AT، و Vit D سطوح متغییرهای BW، BMI، BFP، WC، TC، TG، LDL، MAP و گلوکز کاهش معنی دار؛ همچنین HDL افزایش معنی دار داشت. همچنین نتایج نشان داد که در مقایسه باAT، Vit D و C، مداخله ی AT+Vit D منجر به کاهش معنی داری در BW، MAP، گلوکز، TC، TG و LDL و افزایش HDL شد (001/0> P). نتیجه گیری: بکارگیری AT+Vit D در بهبود نیمرخ چربی در بیماران مبتلا به سندروم متابولیک از AT یا ویتامین D به تنهایی موثرتر است.

زمینه و هدف: در استراتژی رویکردهای نوین آموزشی SPICES، یکی از مهم ترین و اساسی ترین ارکان، دانشجومحور بودن امر آموزش است. یادداشت برداری، یکی از ساده ترین شیوه های افزایش مشارکت دانشجو در یادگیری است. هدف از این مطالعه، طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه مدل تدریس به روش تدریس فعال-مشارکتی توسط کتاب کار تکمیل-فرم، در آموزش درس باکتری شناسی بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه در سه مرحله طراحی، اجرا و ارزشیابی، انجام شد. در مرحله طراحی، پیش نویس برنامه از طریق برگزاری جلسات با حضور اساتید گروه های میکروب شناسی و بیماری های عفونی مشخص گردید؛ کتاب کار منطبق با کوریکولوم آموزشی، بر اساس نقشه ذهنی، طراحی شد؛ سپس، تدریس بر اساس کتاب کار و مشارکت دانشجویان در کلاس های درس صورت گرفت. درنهایت، ارزشیابی مطالعه توسط تکمیل فرم ارزشیابی توسط دانشجویان رشته پزشکی و علوم آزمایشگاهی انجام گردید و آنالیز آماری انجام شد. نتایج: نتایج آماری در مقایسه دانشجویان رشته پزشکی و علوم آزمایشگاهی، نشان دهنده بیشترین موارد رضایت دانشجویان در استفاده از کتاب کار، مربوط به گویه پیشنهاد استفاده از کتاب کار برای سایر دروس و کمترین رضایت مندی مربوط به گویه مناسب بودن گرافیک کتاب و طراحی ساختاری کتاب، در هر دو گروه بود. در بررسی معناداری تفاوت بین دو گروه، نتایج نشان داد که مناسب بودن گرافیک کتاب ازنظر دانشجویان رشته پزشکی نسبت به دانشجویان رشته علوم آزمایشگاهی تفاوت معناداری داشته است (049/0 = p). نتیجه گیری: استفاده از کتاب کار تکمیل-فرم، نقش بسزایی در افزایش تعامل و مشارکت دانشجویان در آموزش درس باکتری شناسی پزشکی داشته است. پیشنهاد می شود، ساختاری مشابه با این کتاب جهت تدریس سایر دروس میکروب شناسی، موردبررسی قرار گیرد.

زمینه و هدف: آزمایش های سم شناسی حاد اولین قدم برای تعیین میزان خطر یک ترکیب شیمیایی برای انسان و حیوانات است. در این راستا مطالعات سمیت حاد برای تولید دارو به ویژه داروهای جدید از ضرورت بالایی برخوردار است. تعیین LD50 برای آزمایش های بالینی یک ماده جدید به عنوان دارو از ضروریات پروسه معرفی یک دارو است. پرودیجیوسین یک ماده استخراج شده از سراشیا مارسسنس است که دارای خواص ضد توموری و ضد قارچی است و یکی از کاندیدهای درمان سرطان است. لذا در این پژوهش سمیت حاد پرودیجیوسین به روش درون تنی با استفاده از کمترین تعداد حیوانات آزمایشگاهی تعیین شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از دوزهای مختلف پرودیجیوسین بر روی موش سوری نر به صورت تزریق داخل صفاقی استفاده شد. در 24 ساعت بعد از تزریق ضمن بررسی رفتار حیوانات دریافت کننده ماده موردنظر، از یکسری ارگان ها ازجمله قلب، کبد، کلیه و طحال، روده و ریه نمونه برداری شد و بعد از تهیه بلوک پارافینی و برش زدن توسط میکروتوم، با هماتوکسیلن-ایوزین رنگ آمیزی شدند و با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد کهLD50 برای پرودیجیوسین برابر با mg/kg 4500 است و یافته های هیستوپاتولوژی نشان دهنده آسیب های جزیی در بافت های کبد، کلیه و طحال است درحالی که هیچ آسیب قابل توجهی در قلب، ریه و روده دیده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر که برای اولین بار بر روی مدل حیوانی انجام گرفت می توان گفت که پرودیجیوسین به عنوان ماده موثر دارای حاشیه امنیت بالایی است و انجام مطالعات بعدی در سلسله تحقیقات پیش بالینی و بالینی در جهت روشن سازی امکان استفاده از ترکیب فوق به عنوان دارو در انسان و حیوانات قابل توجیه خواهد بود.

زمینه و هدف: پانکراتیت ناشی از ال-آرژنین به عنوان یک شکل جدید و مجزا از پانکراتیت تجربی با توجه ویژه به نقش درمانی لیپاز-پانکراتین و اثرات آن بر ساختار بافت بیضه، موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: 50 سر موش به گروه های ذیل تقسیم بندی شدند: 1) کنترل؛ 2) پانکراتیت القایی توسط محلول ال-آرژنین (g100mg/300)؛ 3) پانکراتیت القایی توسط محلول ال-آرژنین (g100mg/300) همراه با محلول لیپاز-پانکراتین؛ 4) پانکراتیت القایی توسط محلول ال-آرژنین (g100mg/400)؛ 5) پانکراتیت القایی توسط محلول ال-آرژنین (g100mg/400) همراه با محلول لیپاز-پانکراتین. محلول ال-آرژنین تنها یک بار در ابتدای دوره به روش تزریق درون صفاقی تجویز گردید و تجویز پانکراتین در گروه های تحت درمان به صورت روزانه 2 بار به مدت 14 روز متوالی و 72 ساعت پس از تجویز ال-آرژنین انجام گرفت. در پایان نمونه های بافتی برای تحلیل استریولوژیکی توسط نرم افزار Spss23 و روش آنالیز واریانس یک طرفه (Oneway ANOVA) تهیه گردید. نتایج: نتایج نشان داد که میانگین مساحت و قطر لوله های اسپرم ساز و مساحت سلول های اسپرماتوگونی گروه های تیمار در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری به صورت کاهشی یا افزایشی به همراه داشت، درحالی که در مساحت سلول های اسپرماتید و اسپرماتوسیت اولیه بین گروه های تیمار و کنترل اختلاف معنی داری قابل مشاهده نبود. هم چنین مشاهده گردید که در گروه های تحت درمان با لیپاز-پانکراتین، تغییرات بافتی به وجود آمده ناشی از پانکراتیت القایی توسط ال-آرژنین تا حد قابل توجهی جبران شده است. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که پانکراتیت القاشده با ال-آرژنین باعث تغییر بافت بیضه موش شده و نشان داده شده است که استفاده از محلول لیپاز-پانکراتین تا حدودی در کاهش این تغییرات موثر است.

زمینه و هدف: آنزیم های آلفاآمیلاز و آلفاگلوکوزیداز با شکستن واحدهای پلی ساکاریدی پیچیده به واحدهای مونوساکاریدی قابل جذب، باعث بالا رفتن سطح گلوکز خون می شوند. هدف از این مطالعه بررسی اثر مهارکنندگی ترکیبات استخراج شده از گل گیاه خاکشیر بر فعالیت آنزیم های آلفاآمیلاز و آلفاگلوکوزیداز در محیط In silico است. مواد و روش ها: این مطالعه با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام شد. بدین منظور، ابتدا ترکیبات استخراج شده از گل خاکشیر در مطالعه قبلی، از پایگاه داده ای PubChem گرفته شد و سپس فایل های مربوط به آنزیم های آلفاآمیلاز و آلفاگلوکوزیداز از پایگاه PDB دریافت شدند. سپس قوانین لیپینسکی و ویژگی های فیزیکوشیمیایی ترکیبات به ترتیب توسط پایگاه Zink و سرور Swiss ADME پیش بینی شدند. درنهایت، برای انجام کارهای داکینگ مولکولی از روش داکینگ Molegro Virtual Docker 6. 0 و Molegro Molecular Viewer 2. 5 استفاده شد. نتایج: اکثر ترکیبات موجود در گل خاکشیر، ویژگی های فیزیکوشیمیایی مطلوبی داشتند و هم چنین این ترکیبات توانایی مهار آنزیم های آلفاآمیلاز و آلفاگلوکوزیداز را داشتند؛ اما از میان این ترکیبات، ترکیب Valtrate با 45/83-کیلوژول بر مول بیش ترین اثر مهاری را بر آنزیم آلفاآمیلاز داشت. هم چنین ترکیبات Palatinol و Valtrate به ترتیب با 19/122-و 08/152-کیلوژول بر مول بالاترین میزان مهاری را بر آنزیم آلفاگلوکوزیداز داشتند. نتیجه گیری: از نتایج به دست آمده در این تحقیق توصیفی-تحلیلی، می توان نتیجه گرفت که از میان ترکیبات داک شده موجود در گل خاکشیر، ترکیب Valtrate به دلیل قرارگیری مناسب در اکتیوسایت آنزیم های آلفاگلوکوزیداز و آلفاآمیلاز مهار موثرتری را ایجاد می کند.

زمینه و اهداف: اتفون یکی از مهم ترین سموم ارگانوفسفره است که بر روی دستگاه تولیدمثل اثر سوء داشته و اختلالاتی را در رابطه باکیفیت مایع منی و کاهش قدرت باروری ایجاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اتفون بر پارامترهای اسپرمی، خصوصیات و توان باروری آزمایشگاهی در موش سوری است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 90 موش نر بالغ به 6 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی اتفون را با دوزهای پایین، متوسط و بالا و همچنین گروه کنترل مثبت داروی نیوستیگمین بروماید (1/0 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. پس از تیمار، حیوانات به روش جابجایی مهره های گردنی آسان کشی شدند و نمونه های اسپرم از دم اپیدیدیم برای ارزیابی پارامترهای اسپرمی و لقاح داخل آزمایشگاهی جمع آوری شدند. سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش در تحرک و قدرت زنده مانی اسپرم بین گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل دیده شد. بر این اساس اتفون می تواند آسیب به DNA و عدم بلوغ هسته ای را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. نتایج لقاح داخل آزمایشگاهی نشان داد اتفون به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش کیفیت جنین و مراحل رشد جنینی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین درصد جنین های متوقف شده در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (05/0

زمینه و هدف: آنزیم ال آسپارژیناز کاربرد موثر در درمان سرطان لوسمی لنفوبلاستیک دارد. این آنزیم از منابع باکتریایی جداشده و به صورت تجاری به عنوان داروی ضد سرطان عرضه می شود. هدف از این پژوهش جداسازی و تخلیص آنزیم ال آسپاراژیناز از جدایه های استرپتومایسس خلیج فارس و بررسی بیان ژن کلون شده آن در باکتری اشریشیاکلی با Real-time و SDS-PAGE است. مواد و روش ها: جدایه های جنس استرپتومایسس از خلیج فارس جداسازی و توسط تست های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند و سپس با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ژن ال آسپارژیناز از این استرپتومایسس ها جدا گردید. قطعه تکثیر یافته توسط روش TA کلونینگ به داخل وکتور بیانی pTG19 وارد شد. در مرحله بعد وکتور نوترکیب با روش شوک با CaCl2 به باکتری اشریشیاکلی ترانسفورم شد و با استفاده از روش های رایج تایید کلونینگ انجام گردید. نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که استرپتومایسس های جداشده از خلیج فارس قادر به تولید آنزیم ال آسپارژیناز می باشند. درنهایت ژن این آنزیم توسط وکتور با موفقیت به باکتری اشریشیاکلی ترانسفورم شد و با بازدهی بالا، آنزیم ال آسپاراژیناز تولید نمود. نتیجه گیری: پیدا کردن سویه های باکتریایی جدید تولیدکننده آنزیم ال آسپاراژیناز و استفاده تکنیک مهندسی ژن می تواند منجر به عملکرد بهتر این آنزیم ها شود و به وسیله آن گام بزرگی در مسیر افزایش و سهولت تولید ال آسپاراژیناز در صنعت داروسازی برداشت.

زمینه و هدف: بیماری پریودنتال باعث بیماری التهابی در دهان و دندان می شود که ممکن به صورت حاد یا مزمن به بخش های بافت های نرم و سخت دندان آسیب برساند. هدف از این مطالعه طراحی تکنیک PCR برای تشخیص این عوامل است. مواد و روش ها: طراحی پرایمرهای اختصاصی برای هر یک از این عوامل باکتریایی Aggregatibacter actinomycetemcomitans، Porphyromonas gingivalis، Prevotella intermedia، Tannerella forsythensis و Treponema denticola انجام گردید. سپس برای هر باکتری پس از کلون کردن تست های حساسیت و اختصاصیت گذاشته شد. نتایج: بر اساس پرایمرهای اختصاصی برای باکتری های ژن hbpA Aggregatibacter actinomycetemcomitans، ژن fimA Porphyromonas gingivalis، ژن 16s rRNA باکتری Prevotella intermedia 16s rRNA Tannerella forsythensis و ژن 16s rRNA Treponema denticola به ترتیب باندهای 161bp، 162bp، 283 bp، 250 bp و 173 bp بر روی ژل دیده شد و پس از کلونینیگ، تست های حساسیت و اختصاصیت انجام گرفت. نتیجه گیری: جهت بررسی و تشخیص بیماری های پریودنتال با استفاده از تکنیک PCR، می توان با اختصاصیت و حساسیت بالا این عوامل را شناسایی کرد.

زمینه و هدف: CD34 از عوامل مطرح در تعیین پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان خون است. ازآنجایی که امروزه ارتباط بیان مارکر سطح سلولی CD34 با بسیاری از سرطان ها به اثبات رسیده است، در مطالعه حاضر اندازه گیری بیان این مارکر با سرطان خون موردبررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه موردی-شاهدی است که بر روی 30 نمونه از خون سالم و 30 نمونه از خون افراد مبتلا به سرطان خون انجام شده است. لنفوسیت ها با استفاده از روش فایکول جداسازی شد. RNA آن ها استخراج شد و پس از سنتز cDNA، سطوح بیان ژن با استفاده از روش Real Time RT-PCR همراه با یک کنترل داخلی GAPDH تعیین گردید. نتایج: پس از انجام واکنش PCR با پرایمرهای اختصاصی در Real Time RT PCR و آنالیز نتایج حاصله مشخص شد، بیان ژن CD34 در خون مبتلایان به سرطان خون ALL در مقایسه با افراد سالم افزایش یافته بود (F=21. 588, P-Val=0. 002). نتیجه گیری: پیدا کردن بیومارکرهای نوین که شاخص یک نوع سرطان هستند، در تشخیص زودرس و بهبود به هنگام بیماری سرطان، کمک های شایان توجهی را می نماید. با بررسی این بیومارکرها، می توان داروهای ضد سرطان نوینی را ساخت که بتوانند سلول های در حال سرطانی شدن را هدف قرار بدهند و از تولید رشد آن ها به سلول های سرطانی جلوگیری کنند.

زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه، پاتوژن فرصت طلب در ایجاد عفونت های بیمارستانی است. امروزه استفاده از داروهای با منشا گیاهی، بر ضد باکتری های با مقاومت دارویی اهمیت ویژه ای یافته است. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان فراوانی کلبسیلا پنومونیه های تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در جدایه های بالینی شهر رشت و بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های اکالیپتوس و ازگیل بر این باکتری ها است. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 45 جدایه کلبسیلا پنومونیه از عفونت های ادراری جدا شدند. تولید آنزیم های بتالاکتاماز در این جدایه ها به ترتیب از روش دابل دیسک دیفیوژن و دیسک دیفیوژن بررسی شد. وجود ژن های TEM و SHVبا استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR موردبررسی قرار گرفت، سپس اثر ضد میکروبی عصاره برگ اکالیپتوس و ازگیل بر باکتری های تولیدکننده بتالاکتاماز به روش انتشار از چاهک و تعیین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره ها به روش براث ماکرودایلوشن بررسی گردید. نتایج: 26 جدایه از 45 مورد کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده، مولد بتالاکتاماز بودند. پس از انجام PCR (53%) دارای ژن های TEM و SHVبودند که در این میان به ترتیب 42% و 11% جدایه ژن های TEM و SHVمثبت بودند. MIC عصاره های آبی و اتانولی اکالیپتوس و ازگیل به ترتیب بین 31-5/17و 250-165 میلی گرم بر میکرولیتر و MBC به ترتیب بین 250-165 و 1000-600 میلی گرم بر میکرو لیتر است. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد، عصاره های گیاهی اکالیپتوس و ازگیل بر ضد باکتری های مقاوم، خواص ضد میکروبی دارند و می تواند به عنوان یک رهیافت در درمان عفونت های کلبسیلایی بخصوص در درمان عفونت های ادراری مورداستفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: زایمان سزارین در دهه های گذشته افزایش چشمگیری داشته است؛ که ازنظر بالینی قابل توجیه نیست. این مطالعه باهدف بررسی ارتباط عوامل پزشکی و غیرپزشکی در دوران بارداری با انجام زایمان سزارین انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه هم گروهی است که بر روی 200 نفر از مادران باردار انجام شد. مواجهه اصلی در این مطالعه دلایل پزشکی انجام سزارین و پیامد اصلی زایمان سزارین بود. شاخص خطر نسبی با استفاده از مدل رگرسیونی کاکس محاسبه شد. نتایج: از 196 زن باردار باقی مانده در مطالعه، 31/40 درصد زایمان سزارین انجام دادند. خطر انجام زایمان سزارین برای مادرانی که در دوران بارداری دارای مشکلات پزشکی بودند و به توصیه پزشک، زایمان سزارین انجام داده بودند؛ 64/4 برابر مادران بدون مشکلات پزشکی بود. همچنین خطر انجام زایمان سزارین انتخابی برای این گروه از مادران نسبت به سایر مادران بالاتر بود (خطر نسبی= 34/2). خطر انجام زایمان سزارین برای مادران دارای سابقه زایمان سخت و سقط قبلی، 11/2 برابر مادران دیگر، به دست آمد. علاوه بر این خطر انجام زایمان سزارین انتخابی برای مادران دارای سابقه زایمان سخت و سقط قبلی، 25/3 برابر مادران بدون سابقه زایمان سخت و سقط قبلی بود. از طرف دیگر اختلال روان در دوران بارداری فقط با زایمان سزارین به صورت کلی ارتباط معنادار داشت. نتیجه گیری: مطابق نتایج این مطالعه، بین مشکلات پزشکی در دوران بارداری با نوع زایمان ارتباط معناداری وجود دارد. مشکلات پزشکی قابل پیشگیری یا قابل کنترل مادر در دوران بارداری نیاز به توجه بیشتر دارد.

زمینه و هدف: امروزه استرس و رضایت شغلی در محیط کار از مباحث مهم ارگونومی است، این موضوع در مشاغلی مانند کارکنان سلامت که باجان انسان ها سروکار دارند نمود بیشتری پیدا می کند. ازاین رو پژوهش حاضر جهت ارزیابی میزان استرس، اضطراب و افسردگی و رابطه آن ها با رضایت شغلی کارکنان سلامت طراحی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 196 نفر از کارمندان معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی فسا در سال 1398 انجام شد. روش انتخاب نمونه تصادفی ساده بود. اطلاعات از طریق پرسشنامه های افسردگی، اضطراب، استرس (DASS-21) و همچنین پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا جمع آوری شدند. سپس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS22 و از آزمون های آماری توصیفی و کای اسکویر برای تعیین فراوانی و برای تعیین ارتباط بین متغیرها با ضریب همبستگی و آنالیز واریانس، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه مشخص شد که نزدیک به 43، 42 و 37 درصد شرکت کنندگان به ترتیب از سطوح مختلفی از افسردگی، اضطراب و استرس رنج می برند؛ و همچنین بیش از 50 درصد شرکت کنندگان دارای رضایت شغلی از متوسط تا ضعیف بودند. همچنین نتایج نشان می دهد که با افزایش هریک از متغیرهای افسردگی، اضطراب و استرس نمره رضایت شغلی کاهش می یابد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد با کاهش استرس، اضطراب و افسردگی شغلی می توان میزان رضایت شغلی کارکنان را افزایش داد که این امر منجر به افزایش بهره وری و کیفیت کار کارکنان می شود.

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین زنان سراسر جهان است. چرخه سلولی توسط پروتیین هایی بنام سیکلین ها و کینازهای وابسته به آن ها تنظیم می گردد و اختلال در فعالیت آن ها نقش مهمی در ایجاد سرطان دارد. ژن Cyclin E بانام CCNE1 یا pCCNE1 یکی از چهار گروه سیکلین های تنظیم کننده چرخه سلول، در انواع سرطان ها و همچنین سرطان پستان گزارش شده و در تحقیقات سرطان هدفی قابل توجه است. در این راستا تزاید ژن Cyclin E در بیماران مبتلابه سرطان پستان بررسی شد و ظرفیت آن به عنوان یک بیومارکر مولکولی ارزیابی گردید. مواد و روش ها: نمونه بافت های سرطانی و سالم مجاور آن از بیماران تحت جراحی در بیمارستان الزهرا اصفهان جدا و جمع آوری گردید. DNA ژنومی به روش فنول-کلروفرم استخراج شد و پس از نرمال کردن غلظت آن ها در تکنیک Real-time PCR استفاده شدند. با محاسبه Ctها به روش 2-∆ ∆ Ct تزاید ژن مذکور تعیین شد و با استفاده از آزمون آماری ویلکاکسون بررسی شدند. نتایج: مقدار تزاید ژن Cyclin E در بافت های سرطانی به طور معنی داری بیشتر از بافت های سالم پستان بود (002/0 = p). علاوه بر این، جهت ارزیابی تزاید ژن به عنوان یک بیومارکر سرطان پستان، از منحنی راک استفاده شد. پس از بررسی مشخص شد سطح زیر منحنی نزدیک به 70 درصد است. نتیجه گیری: درنتیجه، تزاید ژن Cyclin E در سرطان پستان به طور چشمگیری افزایش می یابد و از آن می توان به عنوان یک بیومارکر جهت تشخیص و پیش آگهی سرطان پستان استفاده کرد.

زمینه و هدف: شیوع بیماری های التهابی روده با توجه به گزارش های وزارت بهداشت ایران رو به افزایش است. نقش عملکردی ژن TLR4 به عنوان واسطه پاسخ های ایمنی ذاتی به میکروب های بیماری زای دستگاه گوارش و ارتباط آن با تغییرات اپی ژنتیک در پاتوژنز این بیماری دارای اهمیت است. هدف ما بررسی تغییرات نابجای متیلاسیون توالی DNAپروموتوری ژن TLR4در بیماران التهابی روده و ارزیابی این ژن به عنوان یک بیومارکر جهت تشخیص در این بیماری است. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی، از نوع مورد-شاهدی بر روی DNA استخراج شده از خون محیطی 35 بیمار مبتلا به بیماری های التهابی روده و 20 فرد سالم به عنوان کنترل انجام گرفت. به منظور بررسی تغییرات متیلاسیون پروموتر توالی DNA ژن TLR4 در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده و افراد سالم از تکنیک (HRM) High resolution melting استفاده شد. نتایج: طبق یافته های حاصل از این مطالعه، تجزیه وتحلیل سطح متیلاسیون نواحی CPG پروموتور ژن TLR4، اختلاف آماری معنی داری در مقایسه بین 35 بیمار التهابی روده و 20 فرد سالم نشان نداد (525/0=p). همچنین در این مطالعه تغییرات متیلاسیون در ارتباط با ویژگی های کلینیکوپاتولوژیک انجام شد که ارتباط معناداری مشاهده نگردید. در مقایسه بین سطح متیلاسیون در قوم فارس نسبت به سایر قوم های کرد، لر، ترک، گیلانی، عرب، مازندرانی و افغان ارتباط معنادار مشاهده گردید (035/0=p). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ارتباط معنی داری از مقایسه سطح متیلاسیون توالی پروموتوری ژن TLR4 در خون بین بیماران التهابی روده و افراد سالم وجود ندارد، لذا متیلاسیون توالی پروموتوری ژن TLR4 مارکری اختصاصی در خون محیطی جهت تشخیص و درمان بیماری التهابی روده نیست.

زمینه و هدف: رازیانه (Foeniculum vulgare) یکی از قدیمی ترین گونه های گیاهی بوده که دارای فعالیت های دارویی مختلف است. هورمون های اصلی تولیدشده از طریق غده تیرویید عبارت اند از تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) که باعث تنظیم رشد و نمو بدن می شوند. هورمون های تیروییدی دو گیرنده بانام های TRα و TRβ در بافت های مختلف دارند. مطالعه حاضر به بررسی اثر عصاره آبی رازیانه بر سطح سرمی هورمون های تیروییدی و میزان بیان گیرنده های تیروییدی در بافت تخمدان پرداخته است. مواد و روش ها: در این پژوهش از 40 موش ماده سوری نژاد Balb/C با وزن 20-18 گرم استفاده شد. موش ها به 5 گروه 8 تایی شامل کنترل، شم، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره تقسیم شدند و 14 روز تزریق عصاره آبی رازیانه به صورت درون صفاقی (IP) دریافت کردند. پس ازآن از موش ها به منظور سنجش هورمون تیرویید از ناحیه قلب خون گیری انجام شد. از بافت تخمدان نیز به منظور بررسی بیان گیرنده های تیروییدی به روش Real time-PCR نمونه برداری انجام شد. نتایج: عصاره آبی رازیانه بر سطح سرمی هورمون های تیروییدی تغییر معناداری ایجاد نکرد. در مورد میزان بیان گیرنده های هورمون تیروییدی در بافت تخمدان، گیرنده تیروییدیβ در هیچ یک از دوزهای تزریقی تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت، ولی میزان بیان گیرنده تیروییدی α در دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم افزایش معنادار نسبت به گروه کنترل داشت. وزن موش ها نیز در دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم کاهش معنی دار نسبت به گروه کنترل داشت. نتیجه گیری: احتمالا رازیانه در دوز بالا می تواند پاسخ تخمدان به هورمون های تیروییدی را افزایش دهد.

زمینه و هدف: چاقی موجب استیاتوز در کبد می شود. PPARγ فاکتور رونویسی ژن های متابولیسم گلوکز و چربی و AMPK سنسور انرژی سلول به عنوان اهداف درمانی در بیماران کبد چرب غیرالکلی (NAFLD[1]) موردتوجه می باشند. باوجود اهمیت تمرین و دارو در درمان بیماری های مزمن، در ارتباط با نقش تمرینات شدید (HIIT) در درمان NAFLD توافق کمی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شدت تمرین و آدنوزین بر متابولیسم چربی کبد به دنبال رژیم غذایی پرچرب بود. مواد و روش ها: 30 سر موش به صورت تصادفی به 6 گروه 5تایی کنترل، غذای پرچرب، غذای پرچرب + تزریق دارونما، غذای پرچرب + تزریق آدنوزین، غذای پرچرب-تمرین + تزریق آدنوزین، غذای پرچرب-تمرین + تزریق دارونما تقسیم شدند. آزمودنی ها ابتدا 13 هفته غذای پرچرب دریافت نمودند و سپس 12 هفته، هفته ای 5 جلسه به تمرین پرداختند، در گروه های غذایی از آزمون تحلیل یک راهه واریانس مستقل و جهت تعیین اثر اصلی تمرین، آدنوزین و تمرین× آدنوزین از تحلیل دوراهه واریانس برای گروه های مستقل استفاده شد. نتایج: بیان ژن PPARγ در گروه های غذایی پرچرب افزایش داشت (017/0=P)، (007/0=P). تفاوتی در بیان AMPK بین گروه های غذایی وجود نداشت (097/0=P). تمرین اثر معنی دار برافزایش بیان AMPK، A2B (0001/0=P)، (031/0=P) و کاهش معنی دار بر PPARγ (0001/0=P) داشت. در گروه آدنوزین AMPK و A2b افزایش معنی دار (001/0=P)، (012/0=P) و PPARγ کاهش داشت (0001/0=P). هم زمانی تمرین و آدنوزین افزایش معنی دارتری بر بیان AMPK (039/0=P) و کاهش معنی دارتری بر PPARγ (005/0=P) نسبت به اثر هر یک به تنهایی داشت. نتیجه گیری: احتمالا بتوان از تمرینات با شدت بالا و هم زمان مقدار مشخص دوز مصرفی آدنوزین جهت جلوگیری از تجمع چربی کبد استفاده نمود.