علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)
سال:1382 | دوره:7 | شماره:3 |تعداد مقالات:20

در این پژوهش میزان تاثیر پدیده ال نینیو نوسانات جنوبی بر بارندگی شش ماهه سرد استان های اصفهان، فارس، خوزستان، چهارمحال و بختیاری، بوشهر و کهگیلو و بویر احمد (22 ایستگاه) ارزیابی شد.نتایج نشان داد که وقوع لانینا موجب کاهش 20 تا 50 درصدی بارندگی در استان های بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و جنوب فارس شد. در دیگر استان های مورد بررسی، این پدیده تغییر چندانی در بارندگی شش ماهه سرد سال ایجاد نکرده بر خلاف لانینا، وقوع ال نینیو موجب افزایش 20 تا 70 درصدی این بارندگی در بیشتر ایستگاه ها شد، که مقدار این افزایش به موقعیت جغرافیایی ایستگاه ها بستگی داشت مشخص شد. در حالی که بیشتر ترسالی های شدید در منطقه مورد بررسی در شرایط ال نینیو بوده است، احتمال وقوع خشکسالی شدید در این حالت در عموم ایستگاه ها صفر تا 25 درصد میباشد. هم چنین، درصد وقوع خشکسالی شدید در شرایط لانینا در غالب ایستگاه بسیار کم بوده، و تنها در استان خوزستان و نواحی جنوبی استان فارس به 50% افزایش می یابد.

استفاده از شکاف درپایه پل ها یکی از روش های نوین در کنترل آب شستگی موضعی است. در این پژوهش، با به کارگیری 20 مدل آزمایشگاهی، کنترل آب شکستگی موضعی در یک پایه پل در شرایط آب زلال بررسی شد. مدل ها شامل یک پایه استوانه بدون شکاف و چهار پایه استوانه ای شکاف دار، سه پایه مستطیلی پیشانی گرد بدون شکاف و 12 پایه مستطیلی شکاف دار هستند. طول شکاف ها برابر عرض (قطر) پایه و دو برابر آن انتخاب شده و در دو موقعیت نزدیک بستر و نزدیک سطح آب قرار دارند.نتایج آزمایش ها نشان می دهد که برای پایه استوانه ای، شکاف هایی با طول معادل قطر پایه و دو برابر آن، در حالی که نزدیک سطح آب قرار گرفته باشند. تاثیری بر آب شکستگی نهایی ندارد. هم چنین، نتایج نشان میدهد که برای کلیه مدل های که در این پژوهش تحت شرایط معنی آب زلال آزمایش شده اند، حداکثر کاهش آب شکستگی ، به وسیله شکاف هایی با اندازه دو برابر عرض (قطر) پایه و موقعیت نزدیک بستر اتفاق می افتد. کارایی شکاف در کنترل آب شکستگی موضعی نیز برای یک پایه مستطیلی پیشانی گرد بیشتر از یک پایه استوانه ای، برای حالتی که قطر پایه استوانه ای برابر عرض پایه مستطیلی پیشانی گرد است، می باشد.

در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از 212 تولید کننده سیب استان خراسان، کارایی تولید کنندگان بررسی شد. یافته های پژوهشی بر آورد میانگین کارایی فنی، تخصصی و اقتصادی را به ترتیب 31، 28، 9 درصد، و برای افزایش کارایی پتانسیل زیادی را نشان داد. هم چنین، معلوم شد سن باغدار و تحصیلات با تاثیر مثبت ، و ریسک گریزی با تاثیر منفی، بر کارایی فنی موثر بر کارایی فنی موثر بوده است . با توجه به یافته ها، کاهش ضایعات سیب، استفاده بهینه از نهاده ها، ارائه خدمات فنی - ترویجی و بیمه سبب برای افزایش کارایی پیشنهاد شده است.

به منظور ریز تکثیری گیاه نیشکر ریز نمونه های از نوک ساقه و جوانه های جانبی به کار رفت. شست و شوی ریزنمونه ها از چهار رقم نیشکر به نام های 103-48-CP ، 614-57-CP ، 1062-69-CP ، 310-NCO با الکل اتانول 75 درصد برای یک دقیقه ، و سپس ضد عفونی با محلول 1.5 درصد هیپوکلریت سدیم یا کلسیم برای مدت 15 دقیقه، به طور معنی دار(0.05>P)موجب کاهش آلودگی ریز نمونه ها در محیط کشت شد. استفاده از محیط کشت موراشیگ و اسکوگ(M S) جامد و مایع برای رشد گیاهچه در شیشه به همراه یک میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA) یک میلی گرم در لیتر کینتین، 100 میلی گرم در لیتر میواینوزیتول، یک میلی گرم در لیتر تیامین هیدروکلراید و دو درصد ساکارز ، به طور معنی دار (0.05>P) نسبت به محیط MS همراه با یک میلی گرم در لیتر IBA، دو میلی گرم در لیتر کینتین و یک میلی گرم در لیتر بنزیل آمینو پیورین(BAP)، بیشترین شاخساره به دست آمد . گیاهچه های تولیدی در محیط غذایی شنک و هیلدبرانت (SH) همراه با پنج میلی گرم در لیتر IBA و یک میلی گرم در لیتر کینتین ریشه دادند. در تیماری که از ذغال فعال شده در محیط کشت SH استفاده شد نیز درصد زیادی از گیاهان ریشه دار شده، و وزن تر و شمار ریشه های بیشتری، در مقایسه با محیط کشت بدون ذغال فعال به دست آمد.

پژوهش در پارینه خاک ها کاربرد زیادی در بررسی وضعیت بوم شناسی و اقلیمی گذشته زمین دارد. از سوی دیگر، شناسایی پارینسه خاک ها نقش مهمی در انجام بهتر بررسی های نقشه برداری خاک و تصمیم گیری های مدیریتی دارد، زیرا ویژگی این خاک ها با خاک های جوان تر متفاوت است . پارینه خاک ها ، شامل خاک هایی هستند که در شرایطی متفاوت با شرایط محیطی کنونی تشکیل شده . یا زیر یک سری رسوبات جوانتر دفن شده اند . و یا روی یک سطح پایدار باقی مانده اند. این خاک ها در نواحی ایران مرکزی و زاگرس پراکندگی چشم گیری دارند . در شناسایی پارینه خاکها ، ویژگی و عامل های مختلف مورفولوژیک ، فیزیکی ، شیمیای، کانی شناسی و میکرومورفولوژیک مفیداند. در این پژوهش ویژگی ها و عامل های مختلف مورفولوژیک ، فیزیکی ، شیمیایی پارینه خاک های دو منطقه اصفهان و امام قیس چهار محال بختیاری ، به منظور شناخت شرایط خاک سازی و محیطی گذشته بررسی شد. نیم رخ های مورد بررسی روی زمین ریخت های مختلف شامل مخروط افکنه آبرفتی ، دشت قدیمی بریده شده و رسوبات آبگیر قدیمی قرار گرفته اند.نتایج نشان داد که در منطقه سگزی اصفهان ، رسوب بر جای مانده از یک محیط آبگیر قدیمی شامل لایه ای سیاه رنگ سرشار از ماکروفسیل است. که گویای شرایط پر آب (آب شیرین تا لب شور) دیرینه میباشد.لایه بندی مختلف با توزیع اندرازه ذرات متفاوت نشانه تغییر در شرایط رسوب گذاری گذشته است . پوشش های رسی و آهکی قوی روی خاک دانه ها و ذرات اولیه نیم رخ سپاهان شهر اصفهان، با 100 میلی متر بارندگی سالیانه ، خبر ازشرایط مرطوب تر گذشته منطقه می دهد. در نیم رخ امام قیس چهار محال و بختیاری ، پارینه خاک دفن شده غنی از پوسته های رسی و بدون آهک و درصد کاتیون های بازی خیلی کم دیده می شود. بر پایه روابط میان میزان بارندگی و نسبت کاتیون های مختلف ، میزان بارندگی در گذشته منطقه تا دو برابر فعلی بر آورد شده است. در مجموع ، نیم رخ های مورد بررسی نشان می دهد که در اواخر پلئیستوسن رطوبت موثر در مناطق ایران مرکزی و زاگرس به مراتب بیش از امروز بوده است.

اریدی سولهای گچی از اهمیت و گسترش فراوانی در محیط های خشک و نیمه خشک برخوردارند. همچنین ، ارتباط نزدیکی بین موقعیت ژئومورفولوژی و نحوه تشکیل و تکامل خاک وجود دارد. مهمترین اهداف این پژوهش، بررسی نحوه تشکیل و طبقه بندی خاک های گچی و نیز تعیین ارتباط بین فرم بلوری میکروسکوپی و ماکروسکوپی گچ و موقعیت ژئومورفولوژی در منطقه رفسنجان است. منطقه مورد بررسی با بارندگی حدود 60 میلی متر در منطقه نوق و در 30 کیلومتری شمال رفسنجان قرار دارد. از میان پروفیل های بررسی شده ، هفت پروفیل به عنوان شاهد انتخاب شد. نمونه های خاک تحت آزمایش های پراش پرتوایکس ، میکرومورفولوژی ، فیزیکی و شیمیایی و میکروسکوپ الکترونیکی روبشی (SEM) قرار گرفتند. سطوح ژئومورفولوژی پدیمنت سنگی کنونی ، که حقیقت ، سواحل دریاچه های بسته قدیمی ایران مرکزی هستند ، محل تجمع گچ بوده ، به عنوان منشا گچ در منطقه به حساب می آید. آویزه های بزرگ گچی و نیز اشکال میکروسکوپی صفحه ای ، عدسی ، کرمی شکل و صفحات در هم قفل شده گچی در پدیمنت سنگی دیده می شود. به طرف پایین شیب (پدیمنت پوشیده) از میزان گچ و اندازه آویزها کاسته می شود . خاک واقع بر سطح حد واسط پدیمنت و پلایا دارای بلورهای عدسی و ضخامت در هم قفل شده گچی می باشد. روی خاک شور موقعیت پلایا در مرکز دشت، سطوح پف کرده رسی دیده میشود . اشکال عدسی و کرمی شکل در حهت شیب افزایش یافته است. و در پلایا گچ به صورت ریز بلورین است در سطح خاک پدیمنت سنگی وابع در غرب منطقه مقادیر زیادی گره های نرم گچی مشاهده می شود. به علاوه ، شکل دوکی گچ و نیز بلورهای پالیگورسکیت در این موقعیت دیده می شود . باد نقش مهمی در تشکیل و تکامل پروفیل واقع بر پدیمنت سنگی ایفا کرده است. ارتباط نزدیکی بین مورفولوژی گچ و موقعیت ژئومورفولوژی در منطقه یافت شد.

افزودن لجن فاضلاب به مقدار زیاد به خاک باعث انباشته شدن عناصر سمی در خاک می شود. هدف این پژوهش گلخانه ای بررسی تاثیر لجن فاضلاب بر قابلیت جذب عناصر کم مصرف و فلزات سنگین در خاک های با pH متفاوت بود. این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در چارچوب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل لجن فاضلاب در مقادیر صفر ، 50 ، 100 ، 200 تن در هکتار، و خاک های رشت (6.8=pH ) ، لنگرود(4.8 =pH ) لـا هیجان (5.7=pH ) و اصفهان (7.9=pH ) بود که زیر کشت گیاه ذرت (Zea mayz) قرار گرفتند.لجن فاضلاب باعث افزایش معنی دار مقدار قابل استخراج (به روش DTPA) آهن، روی، مس، سرب، کادمیم و نیکل در هر چهار خاک شد. این افزایش متناسب با افزایش مقدار لجن بود. مقدار عناصر فوق در خاک لنگردود به دلیل اسیدی بودن بیشترین، و در خاک اصفهان به دلیل قلیایی بودن کمترین بود. افزودن لجن فاضلاب به خاک باعث افزایش رشد گیاه و نیز افزایش مقدار جذب فلزات در اندام هوایی ذرت گردید، که متناسب با کاهش pH خاک بود. با توجه به اینکه استفاده از لجن فاضلاب به عنوان کود آلی در خاک. به ویژه خاک های اسیدی، ممکن است باعث افزایش قابلیت جذب فلزات سنگین حتی تا حد سمیت گردد. بنابراین مقدار افزودن لجن فاضلاب به خاک باید بر اساس مقدار افزایش میزان قابل جذب این فلزات در خاک ارزیابی گردد.

گنجایش تبادل کاتیونی (CEC) از مهمترین ویژگی های خاک است که کیفیت خاکها را از جنبه مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. CEC در بر آورده پتانسیل خطر فلزات سنگین و برخی آلاینده های آلی کاتیونی نیز موثر است. و یکی از مهمترین پارامترهای وروردی در بسیاری از مدل های کامپیوتری، از جمله مدل EPIC است. روش های آزمایشگاهی که اندازه گیری این ویژگی به کار می روند معمولا وقت گیر و مشکل اند. از این رو ، داشتن مدلی که بتواند CEC خاک را از روی دیگر ویژگی های خاک تخمین بزند ضروری است. در این پژوهشی رابطه CEC (به عنوان متغیر تابع ) با درصد اندازه ذرات، درصد مواد آلی و pH خاک ( به عنوان متغیرهای مستقل) بررسی گردید. این بررسی با استفاده از اطلاعات 464 نمونه خاک از افق های مختلف صورت گرفت.نتایج نشان داد CEC خاک ها با درصد شن هم بستگی معکوس (***0.389- =r) و با درصد مواد آلی (***0.772 = r) درصد رس (***0.391=r) و در صد سیلت (***0.233=r) هم بستگی مستقیم دارد. میان CEC و pH خاک ها ارتباط معنی داری دیده نشد. جداسازی خاکها به افق های A , B و C نشان داد سهم رس و مواد آلی در CEC افق هایی مختلف یکسان نیست. جداسازی خاک های اسیدی و انجام هم بستگی های متغیره نشان داد که در این خاک ها ماده آلی مهم ترین عامل موثر بر CEC خاک است.

شناخت شکل های مختلف فسفر خاک در ارزیابی وضعیت فسفر خاک و نیز پیدایش و حاصل خیزی خاک مهم است. بدین منظور، مقدار و توزیع فسفر در شکل های مختلف معدنی و آلی در 39 نمونه خاک استان فارس بررسی شد. خاک ها به طور دنباله ای برای تعیین شکل های معدنی فسفر عصاره گیری شدند.میزان فسفر کل خاکها بین 254 و 1176 میلی گرم در کیلوگرم خاک متغیر، و در خاک های با بافت سبک ( با میانگین 482 میلی گرم در کیلوگرم) کمتر از خاک های با بافت سنگین ( با میانگین 690 میلی گرم در کیلوگرم ) بود فسفر معدنی 73 درصد و فسفر آلی 27 درصد از فسفر کل را شامل می شد. فسفات های کلسیم با میانگین 424 میلی گرم در کیلوگرم (71 درصد فسفر معدنی) شکل غالب فسفر خاک بود. تجزیه رگرسیونی ساده نشان داد روابط مثبت و معنی داری میان فسفر آلی، فسفات های کلسیم و فسفات های آهن - آلومینیم با درصد رس و گنجایش تبادل کاتیونی خاک برقرار است. تجزیه رگرسیونی چند متغیره نشان داد هنگامی که بعضی از ویژگیهای خاک همچون درصد رس، گنجایش تبادل کاتیونی خاک و کربنات کلسیم معادل با هم وارد مدل شدند، ضریب همبستگی مدل به طور معنی دار افزایش یافت. گرچه مدل رگرسیونی معنی دار (0.05>P) بود. سهم نسبی هر یک از ویژگی های خاک در تغییرات فسفات های آهن - آلومینیم چندان چشم گیر نبود

به منظور بررسی صفات زراعی و پتانسیل عملکرد بزرک (Linum usitatissimum L) با کیفیت روغن خوراکی به عنوان یک محصول دوم پس از برداشت گندم و جو در منطقه اصفهان، در سال 1379، در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان، ژنوتیپ های مختلف در آزمایشهای مجزا و در تاریخ های کاشت زودهنگام بهاره (18 فروردین) به عنوان شاهد و تابستانه (25 تیر) با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی ارزیابی شدند.نتایج نشان داد که کاشت تابستانه به طور چشم گیر و معنی داری کاهش شمار گیاهچه در واحد سطح، شمار روز تا 50% گل دهی و عملکرد داونه ، ولی تاخیر در رسیدگی را موجب گردید. بر اساس میانگین ژنوتیپ ها، عملکرد دانه در تاریخ های کاشت اول و دوم به ترتیب 1472 و 213 کیلوگرم در هکتار بود. ژنوتیپ ها نیز از لحاظ شمار گیاهچه در واحد سطح. شمار روز تا 50% گل دهی و دوره رسیدگی در هر دو تاریخ کاشت. و برای عملکرد دانه در تاریخ کاشت اول، تفاوت معنی دار داشتند. کاشت تابستانه هم چنین سبب کاهش عملکرد دانه در بوته. شمار کپسول در بوته، وزن صد دانه و افزایش شمار دانه در کپسول گردید. ولی مقادیر آنها معنی دار نبود. برای کلیه این صفات در هر دو تاریخ کاشت، ولی برای شمار دانه در کپسول و وزن صد دانه معنی دار بود. و تاخیر در کاشت باعث افزایش با کاهش این صفات در برخی از ژنوتیپ ها شد. نتایج تجزیه رگرسیون، ضرایب هم بستگی و ضرایب مسیر نشان داد که در هر دو تاریخ کاشت. شمار کپسول در بوته، و به دنبال آن شمار دانه در کپسول و وزن صد دانه ، اجزای اصلی عملکرد دانه در بوته هستند. شمار کپسول در بوته به عنوان مهمترین جز بیشترین مقدار (حدود 80% ) از تنوع موجود برای عملکرد دانه در بوته را موجب گردید. شمار گیاهچه در واحد سطح نیز از طریق اثر غیر مستقیم و منفی شمار کپسول در بوته، بر عملکرد دانه در بوته تاثیر داشت.

به منظور بررسی اثر استفاده از مقادیر افزایشی کنجاله پنبه دار بر عملکرد جوجه های گوشتی در سنین مختلف ، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنچ تکرار اجرا شد. تیمارهای مختلف شامل صفر ، 3.5، 7 و 10.5 درصد کنجاله پنبه دانه درسن 7-21 روزگی بود. در طی دوره رشد( 21-42 روزگی) مقادیر فوق به ترتیب صفر ، 7 ، 14و 21 درصد، برای دوره پایانی (42-56 روزگی) نیز به ترتیب صفر، 14، 21، 21 درصد بود. دراین آزمایش از 260 قطعه جوجه گوشتی یک روزه آرین استفاده شد، که تا آغاز آزمایش استفاده شد. که تا آغاز آزمایش (7 روزگی) به صورت گروهی روی بستر پرورش یافتند. در سن هفت روزگی جوجه ها 20 گروه 13 قطعه تقسیم . و هر پنج گروه به طور تصادفی به یکی از جیره های آزمایشی اختصاص داده شدند. جیره های آزمایشی اختصاص داده شدند. جیره های آزمایشی بر اساس توصیه (NRC (1994 و به صورت هم انرژی و هم پروتئین تنظیم گردید. وزن جوجه ها به صورت هفتگی و شاخص های افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذا در مراحل مختلقف پرورش و کل دوره اندازه گیری و محاسبه شد. تجزیه فیزیکی لاشه در پایان دوره آزمایش در سن 56 روزگی انجام شد. استفاده از مقادیر مختلف کنجاله پنبه دانه و افزایش آن در سنین مختلف بر شاخص های وزن بدن، افزایش وزن ، ضریب تبدیل خوراک و بازده لاشه اهر معنی داری نداشت. افزایش مقدار کنجاله پنبه دانه در جیره در طی 7-21 روزگی باعث افزایش معنی دار مصرف خوراک شد (0.05>P)، ولی در سایر دوره ها و کل دوره پرورش تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک جوجه ها نداشت (0.05>P) افزایش مقدار کنجاله پنبه دانه تاثیر معنی داری بر درصد چربی محخوطه شکمی، جگر ، لوزاالمعده و دستگاه گوارش نداشت (0.05>P) به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد که می توان از کنجاله پنبه دانه به میزان 7 ، 14 و 21 درصد جیره ، به ترتیب در دوره آغازیان ، رشد و پایانی، بدون داشتن تاثیر سو بر عملکرد و بازده لاشه جوجه های گوشتی استفاده کرد.

در یک طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل 3×3 و با 5 تکرار 10 قطعه ای، 450 جوجه خروس یک روزه آرین با سه میزان انرژی جیره (2800، 3000، 3200کیلو کالری انرژی قابل متابولیسم در کیلو گرم جیره) تغدیه شدند. دوره پرورش جوجه ها به دو مرحله آغازین و پایانی تقسیم و به جوجه ها دو جیره پیش دان و پس دان داده شد. جیره های آغازین و پایانی در سه سن 16، 21، 26 روز زندگی تعویض گردید. پس از این تعویض، جیره پایانی تا سن 42 روزگی به طور آزاد در اختیار جوجه ها قرار گرفت.افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره متراکم تر پیشدان و باعث بیشتر شدن افزایش وزن جوجه ها و بهبود ضریب تبدیل خوراک، در سن 26 روزگی شد ( 0.01>P) ضریب تبدیل انرژی در سن 26 روزگی با کاهش انرژی جیره و افزایش زمان تعویض جیره پیشدان و پسدان، کاهش معنی دار یافت ( 0.01>P) در سن 42 روزگی زمان تعویض جیره پیشدان و پسدان اثر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی نداشت، ولی با افزایش زمان استفاده از جیره پیشدان، جوجه ها افزایش پیدا کردند.( 0.05>P). اثر تداخل انرژی و زمان تعویض جیره پیشدان و پسدان بر ضریب تبدیل خوراک و ضریب تبدیل انرژی در فاصله سنی 1-42 روزگی معنی دار شد( 0.05>P). نتایج این آزمایش نشان داد که برای تولید جوجه های گوشتی با وزن تقریبی کمتر از دوکیلوگرم ، افزایش میزان انرژی و زمان استفاده از جیره پیشدان، عملکرد عمومی را بهبود خواهد بخشید.

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره بر عملکرد مرغان بومی اصفهان به اجرا درآمد. مرغان بومی مورد استفاده در سن 72 تا 80 هفتگی قرار داشتند. سه مقدار مختلف کلسیم شامل 3.27، 2.62، 1.96 درصد ، و سه مقدار مختلف فسفر قابل دسترس شامل 0.25 ، 0.20 ، 0.15 درصد، بر اساس طرح آماری کاملا تصادفی به روش فاکتوریل بررسی گردید. بنابراین. 9 جیره آزمایشی در نظر گرفته شد. که به طور تصادفی به 9 گروه از مرغان مادر بومی (پنج تکرار و هر تکرار شامل دو قطعه در هر تیمار) اختصاص یافت.بر اساس نتایج حاصل، افزایش کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به بیشترین مقدار باعث کاهش معنی دار (0.05>P) در تولید و وزن تخم مرغ گردید. هم چنین، کاهش کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به ترتیب به 2.62 و 0.15 درصد مانع از کاهش وزن تخم مرغ شد. و ضریب تبدیل خوراک نیز بهبود یافت. با کاستن مقدار کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره به ترتیب به 1.96 و 0.15 درصد انباشت کلسیم در پوسته تخم مرغ، و در نتیجه درصد خاکستر آن افزایش معنی دار یافت( 0.05>P). مقادیر مختلف کلسیم و فسفر قابل دسترس جیره اثر معنی دار بر خوراک مصرفی، و ضخامت و استحکام پوسته تخم مرغ نداشت. نتایج گویای آن است که مناسب ترین مقدار پیشنهادی کلسیم و فسفر قابل دسترس در جیره مرغان مادر بومی اصفهان در اواخر دوره تولید، برای رسیدن به بهترین تولید و وزن تخم مرغ و بیشترین مقدار انباشت کلسیم در پوسته ، 1.96 درصد کلسیم و 0.15 درصد فسفر قابل دسترس است.

در این پژوهش برخی خواص فیزیکی و شیمیایی روغن بذر چای ایرانی (رقم لاریجان) بررسی، و با ویژگی های روغن های استحصالی از دانه آفتابگردان (رقم فارس) و میوه زیتون ( رقم گیله زیتون) از نظر درصد اسیدهای چرب ، عدد پراکسید، عدد یدی، عدد صابونی و مدت زمان ماندگاری مقایسه شد. همچنین، روغن بذر چای در دو سطح پنج و ده سطح پنج و ده درصد ، به روغن های آفتابگردان و زیتون افزوده شد و ماندگاری آنها با شاهد مقایسه گردید.نتایج نشان داد که روغن بذر چای از نظر خواص تغذیه ای و پایداری، روغنی مناسب است. آزمایش ماندگاری این روغن ها در دمای 63 درجه سانتی گراد نشان داد که ماندگاری روغن بذر چای بیش از آفتابگردان و در حد ماندگاری آفتابگردان و زیتون افزوده شد و ماندگاری روغن آفتابگردان در حالت مخلوط بذر چای افزایش می یابد.

یکی از راه های افزایش زمان نگهداری سوسیس و کاهش مصرف افزودنی هایی چون نیتریت، تولید کنسرو آن است. تولید سوسیس و کنسرو آن با فرمول خاص و آزمایش ها و ارزیابی مختلف در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول شامل تهیه چهار نوع سوسیس با چند فرمول و تولید کنسرو آن در کارخانه صنوبر اصفهان بود، و در مرحله دوم آزمایش های فیزیکوشیمیایی و حسی انجام شد. کنسرو سوسیس در قوطی (409´214) و شیشه (مشابه شماره 67-10) تولید شد، و تا رسیدن به Fcalue برابر چهار دقیقه فرایند حرارتی استرلیزاسیون را با فشار مطلق دو اتمسفر در اتو کلاو طی کرد. قوطی ها و شیشه ها با سوسیس بدون پوشش به قطر 22 میلی متر و محلول آب نمک دو درصد با دمای 75 درجه سانتی گراد با نسبت یک به یک پر شدند. آزمایش های شیمیایی همچون اندازه گیری میزان رطوبت، چربی و پروتئین برابر روش استاندارد و AOAC ، و آزمایش های فیزیکی مانند اندازه گیری میزان مقاومت برشی بافت سوسیس های غیر کنسروی و کنسرو شده در قوطی و شیشه در مدت سه ماه نگهداری، انجام پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده های حاصل از آزمایش های نمونه های سوسیس غیر کنسروی و کنسروی، آزمایش فاکتوریل در چارچوب طرح کاملا تصادفی، و برای مقایسه میانگین آزمون چند دامنه ای دانکن به کار برده شد.فرایند استریلیزاسیون باعث افزایش رطوبت و کاهش میزان مقاومت برشی بافت سوسیس با هر چهار فرمول شد. با پیشرفت دوره نگه داری، تاپایان ماه دوم نیز رطوبت سوسیس های کنسرو شده در قوطی افزایش یافت. و میزان پروتئین و چربی کاهش داشت. همچنین، در هر دو نوع ظرف، با چهار فرمول، در میزان مقاومت برشی بافت سوسیس های کنسرو شده کاهش دیده شد. نتایج آزمون های حسی نشان داد که سوسیس های کنسرو شده در قوطی با هر چهار فرمول، از نظر عطر ، طعم، بافت و رنگ در سطح احتمال یک درصد تفاوت معنی داری با هم ندارند.

در بررسی نهال های افراپلت در خزانه، که علایم کم رشدی، ضعف عمومی و کوتولگی نشان می دادند، نماتد مولد زخم ریشه و دو گونه قارچ فوزاریوم سولانی و فوزاریوم اکسیسپور از ریشه های آلوده جدا شد. اثر متقابل نماتد مولد زخم و قارچ های فوزاریوم در چارچوب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار در شرایط گلخانه بررسی شد. نماتدهای جداشده از ریشه پس از سترون کردن در محیط کشت دیسک هویج به میزان کافی تکثیر گردید و 40 نماتد در حجم 100 سانتی متر مکعب (520 عدد در 1300cc) خاک نهال های دو برگی افراپلت افزوده شد.نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری در سطح 1% بین تیمارهای مختلف وجود دارد. در تیمار نماتد تنها، پس از مایه زنی بیشترین کاهش رشد و 75% مرگ و میر نهال ها دیده شد، و جمعیت نماتد در گرم خاک و یافت ریشه به ترتیب به 11.2 و 1266 عدد رسید. در تیمار توام نماتد و قارچ، اثر تخریبی نماتد در گیاه کاهش یافت و جمعیت آن در بافت ریشه و خاک کمتر از تیمار نماتد تنها بود. یعنی قارچ اثر کنترل کنندگی بر نماتد داشت. و مشخص شد که این اثر در قارچ اکسیسپورم بیشتر از گونه دیگر است.

ژن های OF2 (نوعی اکسالات اکسیداز) و VAP که در مسیر پیام رسانی مقاومت به نماتد سیستی در چغندرقند هستند، قبلا به ترتیب به کمک نشانگر مولکولی AFLP و سیستم دو هیبریدی در ناقل باکتریایی همسانه شده اند. برای آزمون قابلیت این ژن ها در ایجاد مقاومت در چغندرقند، ژن ها به ناقلین گیاهی قابل بیان منتقل گردیدند. برای این منظور، ژن OF2 پس از جداسازی، درون T-DNA ناقل دوگانه pAM194 در پایین دست پروموتر ذاتی CaMV35S و نیز درون T-DNA ناقل دو گانه pBin121 تغییر یافته در پایین دست پروموتر القایی ژن Hs1pro-1 (ژن مسوول ایجاد مقاومت به نماتد سیستی) قرار گرفت. ژن VAP نیز پس از جداسازی ازهمسانه اولیه، در T-DNA پلاسمید pAM194 در پایین دست پروموتر ذاتی CaMV35S قرار گرفت. بدین ترتیب، سه سازه جدید که بیان کننده ژن هایی از مسیر پیام رسانی مقاومت به نماتد چغندرقند بودند ساخته شد. سپس این سه پلاسمید به آگروباکتریوم ریزوژنز سویه AR15834 جداگانه منتقل شدند و پس از آن، جداکشت دم برگ گیاه چغندرقند با آگروباکتریای تلقیح شد. ریشه های مویین حاصل از تراریختی، پس از تایید اولیه با روش رنگ آمیزی GUS و PCR، به منظور بررسی مقاومت با لارو نماتد تلقیح شدند. نتایج اولیه وجود مقاومت نسبی در برابر لارو نماتد را در شماری از ریشه های مویین نشان داد. این مقاومت را می توان به اثر ژن های OF2 و VAP نسبت داد.

سفید بالک گلخانه (Trialeurodes vaporariorum West) یکی از آفات مهم گیاهان زراعی و زینتی در مزارع و گلخانه هاست، که عموما با استفاده از سموم شیمیایی و عوامل کنترل بیولوژیک با آن مبارزه می شود. در این پژوهش، به طور جداگانه تاثیر رها سازی تختم بال توری سبز [Chrysoperla carnea (Steph] درون کیسه های مخصوصی به نام کرایزوبگ علیه پوره آفت درنسبت های رها سازی 1: 1 ، 5: 1 ، 10: 1، 15 : 1 و 20 :1 (شکار: شکارگر) و نیز اثر سه حشره کش کونفیدر (محلول غلیظ قابل حل در آب 35 درصد )، پرمترین (امولسیون 25 درصد ) و دیملین (پودر قابل حل در آب 25 درصد). به ترتیب به غلظت های 0.3 میلی متر و 0.15 گرم در یک لیتر آب، بر جمعیت پوره های آفت روی گیاه گوجه فرنگی بررسی شد. در یک آزمایش، تخم بال توری در نسبت های مختلف روی 150 پوره از سنین مختلف آفت رها شد، و تیمار شاهد نیز شامل کیسه بدون تخم بود. یازده روز بعد ، میزان مرگ و میر پوره های آفت در اثر شکارگری بال توری سبز محاسبه گردید. در آزمایش دیگر، تاثیر سه حشره کش فوق بررسی و در تیمار شاهد فقط آب پاشیده شد. هر دو آزمایش در چارچوب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار و در شرایط گلخانه با میانگین دمای 5±25 درجه سانتی گراد. رطوبت نسبی 50 تا 60 درصد و شرایط نوری 10 ساعت تاریکی و 14 ساعت روشنایی انجام شد. میانگین داده ها با آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند.نتایج نشان داد که یک بار رها سازی تخم بال توری سبز در نسبت 1:1 باعث حداکثر 54.42 درصد مرگ و میر در جمعیت پوره های آفت می شود، رها سازی های دوباره شکارگر ضروری است. از میان سموم شیمیایی نیز با یک بار سم پاشی، حشره کش کونفیدر با بیشترین تاثیر، حدود 88 درصد مرگ و میر جمعیت آفت نشدند. بنابراین، به نظر می رسد در مبارزه با این آفت ، اولا“ کاربرد مجدد تیمارها مورد نیاز است، و ثانیا“ احتمالا تلفیق دو روش مبارزه شیمیایی و بیولوژیک باعث نتیجه گیری بهتری خواهد شد.

به منظور گسترش استفاده از فناوری بینایی ماشین پژوهشی کشاورزی به ویژه برای تعیین کمیت های فیزیکی بذرها، یک دستگاه رایانه مجهز به یک کارت تصویر گر، یک دستگاه دوربین ویدوئو و یک جعبه نور تهیه، و با استفاده از آنها یک سیستم بینایی ماشین راه اندازی شد. سپس برنامه های رایانه ای شامل اکتساب و نمایش تصویر، تبدیل تصاویر رنگی به خاکستری و سیاه و سفید، جداسازی اجسام از زمینه، شمارش اجسام درون تصویر ، محاسبه تصویر شده، طول ، عرض ، نمایه گردی، مرکز تقارن و محاسبه وزن بود. برای ارزیابی سیستم فوق، ابعاد فیزیکی دانه های پسته با دو روش نرم افزاری و دستی اندازه گیری شد. مقایسه آماری نتایج بدست آمده نشان داد که اختلاف معنی دار بین اندازهای گرفته شده با دو روش وجود ندارد، از نظر سرعت اندازه گیری ، بینایی ماشین بسیار سریع بوده و قابل مقایسه با روش های معمول دستی نیست. ولی این فناوری هنوز از نظر کاربردی محدودیت های نرم افزاری و سخت افزاری بسیاری دارد.

میزان لقاح تخمک ها و درصد ماندگاری آنها در مراحل انکوباسیون تخم از مهمترین مباحث در کارگاه های تکثیر ماهیان قزل آلا رنگین کمان در ایران است. به طوری که تکثیر کنندگان تمایل دارند لقاح تخمک ها با بهترین روش انجام گیرد تا بیشترین میزان ماندگاری حاصل می شود حاصل شود. بنابراین با بررسی روشهای لقاح می توان بهترین شیوه آن را توصیه کرد. در این پژوهش تخمک های دو گروه مولد با سنین 3-5 سال و کمتر از 3 سال، با دو نوع لقاح خشک و نیمه خشک، با چهار روض خشک با آب سالن تکثیر، خشک با محلول لقاح، نیمه خشک با آب سالن تکثیر و نیمه خشک با محلول لقاح، در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل 2×2×4 و با دو تکرار بارور شدند. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که میزان ماندگاری تخم و لارو در روش لقاح نیمه خشک بیشترین بوده و چنانچه محلول لقاح به کار رود، ماندگاری افزایش می یابد (0.05>P) هم چنین، میزان ماندگاری تخم و لارو حاصله از مولدین 3-5 ساله بیش از مولدین کمتر از 3 سال بوده(0.05>P). از سوی دیگر ، اثر روش لقاح بر طول دوره تکامل جنینی اختلاف معنی دار نداشت، ولی اختلاف اثر سن مولدین بر طول دوره رشد جنینی تا آغاز تخم گشایی تخم ها معنی دار بود (0.05>P).