مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1388 | دوره:27 | شماره:93 |تعداد مقالات:12

مقدمه: بیماری سلیاک ممکن است با سوء هاضمه تظاهر یابد. این مطالعه برای بررسی شیوع بیماری سلیاک و همراهی آن با انواع مختلف سوء هاضمه و همچنین، بررسی ضرورت بیوپسی از اثنی عشر بیماران مبتلابه سوء هاضمه  بدون زخم انجام شد.روش ها: تمام بیماران مراجعه کننده مبتلا به سوء هاضمه، به دو گروه همراه با زخم پپتیک (زخم معده و زخم اثنی عشر) و بدون زخم پپتیک (سوء هاضمه شبیه اختلال حرکتی و سوء هاضمه شبیه زخم) دسته بندی شدند. بیوپسی از قسمت دیستال اثنی عشر برای تمام بیماران انجام شد و در بیماران دارای آتروفی پرز، آزمون های سرولوژی از نظر بیماری سلیاک (آنتی بادی ضد گلیادین و آنتی بادی ضد ترانس گلوتامیناز بافتی) انجام شد. در پایان شیوع بیماری سلیاک و همراهی آن با انواع مختلف سوء هاضمه ارزیابی گردید.یافته ها: از 810 فرد مبتلا به سوء هاضمه، 703 نفر دچار سوء هاضمه بدون زخم بودند و 107 نفر زخم پپتیک نیز داشتند. 6 نفر (%5.6) از مبتلایان به زخم پپتیک و 54 نفر (%7.7) از مبتلایان به سوء هاضمه بدون زخم علاوه بر آتروفی پرز، آنتی بادی ضد گلیادین یا آنتی بادی ضد ترانس گلوتامیناز بافتی مثبت داشتند که به عنوان بیمار مبتلا به سلیاک در نظر گرفته شدند ولی تفاوت معنی داری بین بیماری سلیاک و انواع سوء هاضمه پیدا نشد (P>0.05، Odds ratio) بیماری سیلیاک در مبتلایان به سوء هاضمه بدون زخم نسبت به بیماران مبتلابه زخم پپتیک 1.4 بود.نتیجه گیری: در آندوسکوپی مبتلایان به سوء هاضمه بدون زخم، آندوسکوپیست ها باید به دقت نماهای دئودنوم را از جهت بیماری سلیاک بررسی کنند. اگرچه این کار به عنوان غربالگری روتین توصیه نمی شود، ولی شاید برای مبتلایان به سوء هاضمه های مقاوم، مناسب باشد.

مقدمه: به نظر می رسد که آلبومینوری با شدت ضایعه عروق کرونر ارتباط دارد، لکن مطالعات اندکی در مورد میزان اثر این اختلال بر شدت ضایعه عروق کرونر انجام شده است. لذا مطالعه حاضر به بررسی ارتباط آلبومینوری با شدت درگیری عروق کرونر می پردازد.روش ها: در مطالعه ای مقطعی، بیماران دچار دیابت غیر وابسته به انسولین که جهت انجام آنژیوگرافی تشخیصی یا درمانی به علت آنژین صدری بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از نمونه اولین ادرار صبحگاهی این بیماران، نسبت پروتئین به کراتینین Pr/Cr محاسبه شد. فیلم آنژیوگرافی استاندارد با روش  seldingerبررسی گردید و بر اساس روش Extent نمره درگیری صفر تا 21 ثبت شد.یافته ها: در 164 بیمار مورد بررسی 80 نفر مرد و 84 نفر زن بودند. میانگین سطح پروتئین و سطح کراتینین ادرار صبحگاهی به ترتیب 22.17±30.99 و 0.07±0.04 به دست آمد. نسبت پروتئین به کراتینین ادرار صبحگاهی برابر با 94.760±56.401mg/g و نمره شدت بیماری عروق کرونر 13.34±6.24 محاسبه شد. نسبت پروتئین به کراتینین همبستگی معنی داری با شدت درگیری عروق کرونر نشان نداد (P=0.778، r=0.022) در آزمون چند متغیره با در نظر گرفتن متغیرهای سن، جنس، قند خون ناشتا، مصرف کاپتوپریل، سابقه فشار خون و سابقه چربی خون، این نسبت با افزایش شدت بیماری عروق کرونر ارتباط داشت (P=0.021).نتیجه گیری: به نظر می رسد میزان آلبومینوری اندازه گیری شده بر اساس نسبت Pr/Cr نمونه ادرار صبحگاهی می تواند به عنوان یک عامل خطر مستقل به صورت فزاینده ای با شدت درگیری عروق کرونر همراهی داشته باشد و آن را پیشگویی کند.

مقدمه: هلیکوباکترپیلوری ارگانیسم گرم منفی خمیده شکل است که در دستگاه گوارش انسان مستقر شده، باعث بروز عوارض مختلف دستگاه گوارش از جمله زخم اثنی عشر و گاستریت های معده مثل آدنوکارسینوما شود. یکی از فاکتورهایی که توجه متخصصین را زیاد به خود معطوف کرده است، امکان ارتباط ژن های خاصی از این باکتری یعنی cagA و vacA و iceA با علایم بالینی گوناگون می باشد. در این تحقیق فراوانی ژنوتیپ های مختلف (m2s2، m1s2، m1s1a، vaca، m1s1b1،m2s1a  و m2s1b) در سوش های جدا شده از بیماران مبتلا به گاستریت و زخم های اثنی عشر و آدنوکارسینوما و ارتباط آن با بیماری های مذکور مورد بررسی قرار گرفته است.روش ها: در مطالعه حاضر از 100 بیمار مبتلا به بیماری های مذکور در بخش آندوسکوپی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بیوپسی تهیه گردید. پس از جداسازی هلیکوباکترپیلوری و انجام تست های بیوشیمیایی، وجود آلل های مختلف ژن vacA توسط PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از صد بیمار باکتری هلیکوباکترپیلوری در شرایط میکروائروفیلیک جداسازی و مورد آزمایش های بیوشیمیایی قرار گرفت. از یکصد بیمار با کشت مثبت 40 نفر مبتلا به گاستریت، 40 نفر زخم اثنی عشر و 20 نفر آدنوکارسینوما بودند. وجود آلل های m1s1a در بیماران مذکور دارای فراوانی 25%، %27.5، 35% و%20 m1s1b ، 25%،25%  و 30%، m2s1a، 30%،30%  و 10% و m2s1b، 25%، %5.7،1%  و 30% بود و آلل S2 نیز در هیچ کدام از باکتری های فوق مشاهده نشد.نتیجه گیری: در این مطالعه رابطه ای بین ژنوتیپ های مختلف vacA و بیماری های مذکور دیده نشد.

مقدمه: مالتیپل اسکلروز (MS) یک بیماری التهابی سیستم اعصاب مرکزی است که با تخریب میلین در مغز و نخاع مشخص می گردد. تلاش های متعددی برای کنترل و درمان این بیماری صورت گرفته است که از میان آنها، اینترفرون ها در دو دهه اخیر به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته اند.روش ها: مطالعه حاضر، کارآزمایی بالینی است که به بررسی عوارض داروی اینترفرون سینووکس (ساخت ایران) در مقایسه با عوارض داروی آوونکس در بیمارستان های شریعتی و الزهرا (س) در سال 1386 پرداخته است. به منظور انجام این مطالعه، تعداد 60 بیمار مبتلا به MS عود کننده - بهبود یابنده در دو گروه 30 نفری A (دریافت کننده Avonex) و  B(تحت درمان با (Cinnovex به مدت 3 ماه مورد پیگیری قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه %62.7 از کل بیماران مورد بررسی زن و %37.3 مرد بوده اند. میانگین سن بیماران در این مطالعه 30.22±7.83 سال محاسبه گردید که برای بیماران تحت درمان با سینووکس، 30.63±8.96 سال و در بیماران تحت درمان با آوونکس، 29.62±6 سال بوده است. در این مطالعه از نظر شیوع عوارض جانبی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد عوارض تعریف شده برای اینترفرون ها در سینووکس و آوونکس تفاوت معنی دار ندارند. در نهایت باید گفت با توجه به حساسیت های موجود، چه در مورد این دارو و چه در مورد بیماری MS، لازم است وضعیت بیمارانی که تحت درمان با این دارو - حتی به صورت کوتاه مدت - هستند، به طور مداوم ارزیابی گردد.

مقدمه: طبق بررسی های انجام شده میگرن یکی از شایع ترین سردردهای موجود در میان مردم می باشد. بیماری های روانپزشکی متعددی در همراهی با میگرن مشاهده است. در این میان اختلالات خلقی و اضطرابی قوی ترین ارتباط را با میگرن نشان می دهد. مطالعه حاضر به بررسی فراوانی این طیف از اختلالات در بیماران مبتلا به میگرن می پردازد.روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی – تحلیلی است در بیماران مبتلا به میگرن مراجعه کننده به کلینیک نورولوژی بیمارستان نور اصفهان در سال 1385-1384 انجام شد. نمونه مورد مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری آسان، شامل 213 بیمار مبتلا به میگرن و 164 نفر فرد سالم انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه اختلالات خلقی بود.یافته ها: فراوانی نسبی طیف اختلالات دو قطبی در افراد مبتلا به میگرن (66.5 درصد) با گروه شاهد (8.1 درصد) اختلاف معنی داری داشت (P=0.0001). همچنین فراوانی نسبی این طیف از اختلالات در مردان مبتلا به میگرن (68.4 درصد) بیشتر از گروه شاهد (11 درصد) بود (P=0.0001). همچنین فراوانی نسبی اختلالات این طیف در زنان مبتلا به میگرن (65.4 درصد) بیشتر از گروه شاهد (5.3 درصد) بود (P=0.0001).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فراوانی نسبی اختلالات طیف دو قطبی در افراد مبتلا به میگرن بیشتر از افراد گروه شاهد است. این موضوع می تواند احتمال وجود فیزیوپاتولوژی مشترکی در زمینه این دو اختلال را مطرح نماید و به ارایه راهکارهای درمانی جدید در این زمینه کمک نماید.

مقدمه: ارتفاع مچ دست، یک نسبت رادیولوژیک با اهمیت بالینی در بیماری های روماتولوژیک و کینباک است که به روش های مختلفی اندازه گیری می شود. هدف این مطالعه، بررسی دو روش مشهور اندازه گیری این نسبت از نظر اختلاف بین اندازه گیر و اندازه گیران بود.روش ها: از 10 رادیوگرافی با کیفیت مناسب، عکس گرفته شد و دو نفر ارتوپد با تجربه، در دو نوبت متفاوت، طول متاکارپ سوم، بیشترین طول کاپیتیت و فاصله متاکارپ سوم تا سطح مفصلی دیستال رادیوس را اندازه گرفتند. بقیه محاسبات توسط رایانه انجام شد.یافته ها: پایایی درون اندازه گیر نسبت  Youmدر حد بالا و پایایی درون اندازه گیر نسبتNattrass  خوب محاسبه شد، ولی در مورد پایایی بین اندازه گیر، دقت هر دو نسبت در حد ضعیف بود. پایایی درون و بین اندازه گیر در مورد بازگویی فروپاشی در مچ دست، برای نسبت Youm در حد مطلوب، و برای نسبت Nattrass در حد قابل قبول تا نه چندان بد به دست آمد. دو نسبت از نظر بازگویی فروپاشی در مچ همخوانی ضعیف داشتند.نتیجه گیری: اگرچه هیچ یک از دو روش مورد مطالعه، از نظر هدف مطالعه، دارای دقت در حد عالی نبودند ولی به نظر می رسد دقت روش  Youmبالاتر باشد.

مقدمه: استعمال سیگار یکی از مهم ترین معضلات بهداشتی بشر در سال های اخیر است. گرچه مطالعات بسیاری در زمینه آثار شوم ترکیبات موجود در دود سیگار انجام گرفته ولی هنوز روندهای پاتوفیزیولوژیک، بیولوژیک و فیزیکوشیمیایی صدمات حاصل به خوبی شناخته نشده است. تعیین سطوح پلاسمایی لیپید هیدروپراکساید، مالون دی آلدئید (MDA)، دی ان های کنژوگه (CDs)، هموگلوبین گلیکوزیله خون (HbA1C) و C-Reactive Protein (CRP) کمی، در مردان سیگاری و غیرسیگاری می باشد.روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 50 مرد سیگاری و 50 مرد غیرسیگاری شرکت داده شدند. روش نمونه گیری به صورت آسان بود. آزمایشات قندخون ناشتا (FBS)، تری گلیسرید (TG)، کلسترول تام Chl T)، CDs، MDA، HbA1C،CRP ) کمی انجام شد. داده ها از طریق آزمون های آماری ANOVA و t-test تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: سطوح پلاسمایی MDA،CDs  و HbA1C در گروه سیگاری بالاتر از غیرسیگاری ها بود که برای  MDA (P=0.01)و برای  (P=0.001) HbA1Cاختلاف معنی دار بود ولی در مورد CDs اختلاف معنی داری به  دست نیامد. میانگین MDA در سیگاری ها 1.09±0.47 و در غیرسیگاری ها 0.83±0.44 میکرومول بر لیتر و میانگین HbA1C در افراد سیگاری 8.13±1.42 و در غیرسیگاری ها 7.29±1.2 درصد بود. میانگین CRP کمی در افراد سیگاری 8.653 میلی گرم بر دسی لیتر و در افراد غیرسیگاری 3.357 میلی گرم بر دسی لیتر بود که اختلاف معنی داری داشتند (P=0.001).نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این مطالعه بیان گر تسریع در تشکیل پراکسیدان های چربی های خون و در نتیجه تشدید آثار سوء این مواد بر دیواره عروق در افراد سیگاری می باشد. میانگین هموگلوبین HbA1C در افراد سیگاری بالاتر از غیرسیگاری ها بود. همچنین از آن جا که میزان CRP کمی، که بیان گر ایجاد التهاب می باشد، به طور معنی دار در افراد سیگاری افزایش یافته بود، سیگار می تواند در افزایش آترواسکلروز نقش داشته باشد.

مقدمه: در این مقاله یک مورد درد غیرتیپیک صورت معرفی می شود.گزارش مورد: بیمار، خانم 16 ساله ای بود که به دلیل درد در نیمه چپ صورت، کاهش وزن و افسردگی طی 6 ماه گذشته به درمانگاه بیمارستان کاشانی مراجعه کرد. در معاینه بالینی، حفره بینی در سمت چپ بسیار وسیع بود، توربینیت تحتانی چپ دیده نمی شد و مقدار زیادی crust در سمت چپ بینی داشت.Brain MRI طبیعی بود. در سی تی اسکن کرونال از سینوس های پارانازال، آثار جراحی سینوس مشاهده می شد. توربینیت تحتانی سمت چپ به میزان مختصر وجود داشت. توربینیت میانی وجود نداشت و حفره بینی در سمت چپ وسیع به نظر می رسید. بیمار با تشخیص Empty nose syndrome تحت عمل جراحی قرار گرفت.