مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1380 | دوره:44 | شماره:73 |تعداد مقالات:32

هدف: مقایسه اثر تیمولول و دورزولامید استفاده شده در یک چشم بر فشار چشم مقابل.روش: این مطالعه بصورت تصادفی، دو سویه کور با کنترل دارونما در بخش چشم بیمارستان قائم (عج) مشهد در 182 فرد با فشار چشم طبیعی انجام شد. پس از گرفتن شرح حال و معاینه کامل چشمی و اندازه گیری فشار دو چشم، بیماران به سه گروه تقسیم شدند که در گروه اول یک قطره تیمولول 0.5 درصد (62 درصد) و در گروه دوم یک قطره دورزولامید (تروساپت) 2 درصد 58) مورد) و در گروه سوم یک قطره دارونما (62 درصد) در یک چشم چکانده شد و یک ساعت بعد فشار هر دو چشم مجددا اندازه گیری شد.نتایج: فشار چشم تحت درمان با تیمولول به میزان 6/4 میلی متر جیوه (31.4 درصد) و چشم مقابل به میزان 2.6 میلی متر جیوه (17.8 درصد) کاهش یافت (P=0.000). کاهش فشار چشم تحت درمان با تروساپت 2.3 میلی متر جیوه (15.7 درصد) و چشم مقابل 1.1 میلی متر جیوه (7.3 درصد) بود(P=0.057) . با دارونما در چشم تحت درمان 0.5 میلی متر جیوه (3.6 درصد) و در چشم مقابل 0.3 میلی متر جیوه (1.5 درصد) کاهش فشار دیده شد.(P=0.28) نتیجه گیری: در استفاده یک چشمی تیمولول، فشار چشم مقابل نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد که معادل نصف اثر در چشم درمان شده است. تاثیر تیمولول نسبت به دورزولامید در چشم تحت درمان تقریبا دو برابر است. با چکاندن قطره دورزولامید در یک چشم، کاهش فشار در چشم مقابل مشاهده شد که ارزش آماری حد مرزی داشت و توصیه ما بر مطالعه و تحقیق بیشتری در این زمینه می باشد.

فرضیه: آرتریت روماتوئید یک بیماری سیستمیک التهابی مزمن است که آلل های خاصی از MHC کلاسII ، به خصوص HLADRB1 در استعداد ابتلا و نحوه بروز علائم آن نقش مهمی را ایفا می کند.روش مطالعه: در این مطالعه HLADR برای 120 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و 100 فرد سالم به عنوان شاهد با روش میکروسیتوتوکسیسیتی انجام شد.بیماران آرتریت روماتوئید بر اساس معیارهای مجمع روماتیسم آمریکا (ACR) تشخیص داده شدند و آزمایشات فرمول شمارش (CBC) و سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) نیز برای آنها انجام شد.یافته ها: در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید HLADR1 بیشترین شیوع را داشت (40%). در حالی که در افراد کنترل HLADR1 فقط در 12% از افراد دیده شد.  HLADR3و HLADR4 کمترین میزان شیوع را داشتند (16%).نتیجه: این مطالعه برای اولین بار ارتباط بین HLADR و آرتریت روماتوئید را نشان داد. به طوری که وجود HLADR1، HLADR7 باعث استعداد ابتلا به آرتریت روماتوئید در این مطالعه می شود. اما HLADR2 و HLADR3 و HLADRw52 ممکن است نقش حفاظتی در برابر ابتلا به آرتریت روماتوئید را در بین بیماران ایفا نماید.

توکسوپلاسموزیس یکی از عفونت های انگلی مشترک بین انسان و حیوان خون گرم می باشد. تشخیص بالینی آن مشکل است لذا تشخیص بر اساس اندازه گیری تیتر آنتی بادی به روش های مختلف آزمایشگاهی می باشد. برای تعیین انسیدانس و پره والانس عفونت توکسوپلاسما در زنان باردار مشهد این مطالعه به مدت 6 ماه آزمایشگاه بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد و نمونه سرمی 200 زن باردار مراجعه کننده به آزمایشگاه های دانشگاهی مشهد جمع آوری شد و برای IgG و IgM به روش IP و IFA آزمایش شدند (ایمنوپراکسیداز، ایمنوفلورسانس غیر مستقیم). همزمان یک پرسشنامه برای هر زن باردار تکمیل گردید.نتایج نشان داد که از 200 نمونه گرفته شده، 108 مورد (54 درصد) IgG سرم برای توکسوپلاسما با عیار20 /1 تا 1600/1 با روش IP و IFA مثبت است. در 92 مورد ( 46درصد) نتایج منفی بود. نویسندگان معتقدند اولا هرچند عفونت توکسوپلاسما نسبتا شایع است ولی بیماری توکسوپلاسموز در بین زنان باردار کمیاب است.ثانیا از نظر ارزش تشخیصی بین تست های آزمایشگاهی IP و IFA تفاوت مهمی وجود ندارد.

رکتوم در طراحی و انتخاب تکنیک درمان رادیوتراپی سرطان های گردن رحم و پروستات و مثانه به عنوان یک ارگان حساس مطرح است. در مطالعه حاضر با طراحی تکنیک های مختلف درمان این سرطان ها و محاسبه دز رکتوم، این تکنیک ها با یکدیگر مقایسه شده اند. علاوه بر دز رکتوم دز غدد لنفاوی ایلیاک خارجی لگن نیز با کاربرد تکنیک های مختلف محاسبه شده است.روش کار: برای هر یک از بیست بیمار انتخابی 38 طراحی با تکنیک های سه فیلد (یک میدان قدامی و دو میدان خلف - مایل)، سه فیلد وج (یک میدان قدامی و دو میدان جانبی وج)، چهار فیلد A (سهم چهار میدان در دز تومور متفاوت) و چهار فیلد B (سهم چهار میدان در دز تومور یکسان است) انجام شد و مقایسه تکنیک های مورد بحث در حجم های مختلف تابش به طور جداگانه انجام گرفت.نتایج: دز رکتوم در تکنیک سه فیلد وج همواره کمتر از دیگر تکنیک هاست، ولی مقایسه تکنیک سه فیلد با تکنیک های چهار فیلد بستگی به ابعاد میادین تابش دارد. چنانچه حجم تابش کوچک بوده و از میادین کم عرض استفاده شود، دز رکتوم در تکنیک سه فیلد کمتر از تکنیک های چهار فیلد است، ولی چنانچه میادین عریض باشند تا حجم وسیع تری را پوشش دهند، اختلاف کاهش می یابد و حتی اگر میادین خلف - مایل عریض تر از میادین جانبی باشند دز رکتوم در تکنیک سه فیلد بیش از تکنیک های چهار فیلد خواهد شد. تکنیک چهار فیلد B نسبت به تکنیک چهار فیلد  Aدز کمتری در رکتوم آزاد می نمایند.تکنیک های چهار فیلد وج و چهار فیلد، دز کافی غدد لنفاوی ایلیاک خارجی را تامین می کنند ولی تکنیک سه فیلد قادر به تامین آن نیست.

عفونت بعد از عمل های جراحی به ویژه در اعمال جراحی شکستگی ها، یکی از مشکلات عمده در ارتوپدی بوده و از دیرباز این عارضه، پیش آگهی اعمال جراحی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. برای جلوگیری از بروز عارضه اقدامات مناسبی مثل ضد عفونی کردن محیط عمل، رعایت اصول استریلیزاسیون اتاق عمل و وسایل عمل جراحی، تهویه اتاق عمل و حذف عوامل مستعد کننده عفونت از طرف جراح و نیز مشخص کردن استعداد به عفونت نزد بیماران صورت گرفته است.تجویز آنتی بیوتیک به عنوان پیش گیری از عفونت بعد از عمل جراحی در شکستگی های بسته هیپ وران در سال 1375 مورد بررسی آینده نگر قرار گرفت. 53 بیمار با شکستگی هیپ وران در چهار گروه تحت رژیم آنتی بیوتیک در مدت تجویز یک، دو و سه روزه (high risk) و یک روزه (low risk) مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند و نتایج تجزیه و تحلیل شد. میزان فراوانی عفونت در این بررسی 1.89% به دست آمد. در همه بیماران عوامل موثر در ایجاد عفونت از جمله شرایط ایمنی بیمار، وضعیت تغذیه ای که آیا سو تغذیه دارد یا خیر، و وجود کانون های عفونی در سایر نواحی بدن مورد بررسی قرار گرفتند، کلیه بیماران در دو گروه با خطر بالا، و با خطر پایین از نظر خطر عفونت تقسیم شدند و بیماران با خطر بالا به طور تصادفی در سه زیر گروه قرار گرفتند که به ترتیب یک روز، دو روز و سه روز بعد از عمل، سفازولین دریافت کردند. در گروه با خطر پایین نیز یک روز آنتی بیوتیک تجویز شد.با توجه به یافته های آماری اختلاف معنی داری در رژیم های مختلف از نظر بروز عفونت به دست نیامده. بنابراین تجویز 24 ساعت آنتی بیوتیک برای کلیه بیماران کافی به نظر می رسد (P=0.1) اما به علت کم بودن تعداد نمونه ها، پیشنهاد می کنیم در کلیه اعمال جراحی در شکستگی های بسته حدود 20 دقیقه قبل از عمل یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف که ما سفازولین را انتخاب کردیم، تجویز شود و بعد از عمل در بیماران با خطر پایین مدت 24 ساعت، و در آنها که خطر بالا از نظر ابتلا به عفونت دارند مدت سه روز ادامه یابد.از آن جا که 64% بیماران ما سو تغذیه داشته و 23% آلودگی محل عمل بعد از عمل جراحی داشتند، لازم است بیماران قبل از عمل از نظر سو تغذیه مورد توجه و در صورت لزوم تحت حمایت تغذیه ای قرار گیرند و همچنین استفاده از سیستم های تهویه ای مخصوص اتاق عمل، و استفاده از پوشش های مناسب برای پرسنل جراحی، و کم کردن رفت و آمد به داخل اتاق عمل و تجویز آنتی بیوتیک به عنوان پیش گیری از عفونت توصیه گردد.

لیشمانیوز پوستی یک بیماری مشترک انسان و حیوان می باشد که در بسیاری از نقاط دنیا و ایران و از جمله مشهد به صورت آندمیک وجود دارد. دو شکل مختلف بالینی لیشمانیوز جلدی شامل فرم خشک و فرم مرطوب در نواحی شمالی استان خراسان وجود دارند.به منظور بررسی انسیدانس و پری والانس لیشمانیوز جلدی در دانش آموزان پسر دبستان های دو ناحیه مختلف مشهد و مقایسه 4 روش تشخیصی معاینه بالینی، گستره مستقیم، کشت و تست جلدی مطالعه ای طی مدت 6 ماه (از مهر تا اسفند 1378) در دبستان های دو ناحیه آموزش و پرورش شهرستان مشهد صورت گرفت.در این مطالعه تعداد 34065 دانش آموز مورد معاینه قرار گرفتند که از این تعداد 425 نفر مشکوک به ابتلا به سالک بوده اند که 76/2% دارای اسکالر و 26.6% دارای زخم فعال مشکوک به سالک بوده اند و به علت محدودیت امکانات و رعایت ضوابط ادراه آموزش و پرورش فقط دانش آموزان پسر مورد بررسی قرار گرفته اند.شایع ترین محل های ایجاد اسکالر، صورت با 70%، سپس اندام فوقانی 17% و کمترین موارد اسکالر در تنه با 0.92% بوده اند. شایع ترین محل های ایجاد زخم، صورت با 84%، سپس اندام فوقانی 29% و کمترین موارد زخم در تنه با 3.5% می باشد. بیشترین تعداد اسکالر در یک نفر 14 عدد و بیشترین تعداد زخم در یک نفر 9 عدد بوده است.در بین 4 روش تشخیصی به کار رفته، روش آزمایش مستقیم از نظر ضریب اطمینان بهترین روش شناخته شد. با توجه به تحقیق انجام شده بیماری لیشمانیوز پوستی تقریبا در اکثر نقاط مشهد پراکنده است. در ناحیه جنوب غرب و غرب مشهد آلودگی شدیدتر و در شمال و شمال شرق آلودگی کمتر است.

شیگلوز یکی از علل کولیتهای عفونی است که شیوع جهانی آن سالانه 107 ×14 می باشد. مشکل مهم آن مقاومت آنتی بیوتیکی می باشد، میزان مورتالیته شیگلوزیس در کودکان به خصوص در کشورهای در حال توسعه زیاد است. این موضوع و تاکید سازمان بهداشت جهانی درباره تعیین مقاومت دارویی سالانه آن، انگیزه ای جهت انجام این مطالعه بود.از 4042 مورد بیمار مبتلا به اسهال حاد، 366 مورد کشت مثبت شیگلا به دست آمد و تست حساسیت آنتی میکروبیال برای 348 مورد و سروتایپینگ در 366 مورد انجام شد که نتایج زیر بدست آمد: 1- سروتیپ شایع فلکستری 56.55 درصد (تیپ(I  و دیسانتری (تیپ42.36 (I  درصد بود.2- 96.5درصد موارد به آمپی سیلین مقاوم و 100 درصد مورد به سفیکسیم حساس بودند از طرفی مقاومت به کوتریموکسازول 63.7 درصد، به نالیدیکسیک اسید 7.4 درصد و به سیپروفلوکساسین 5.7 درصد بود. نتیجه این که در مشهد مصرف امپریکال آمپی سیلین و کوتریموکسازول لااقل در موارد شدید توصیه نمی شوند، اما مصرف کینولولها مناسب می باشند.

شکستگی های باز ساق پا هنوز هم از مشکلات ارتوپدی عصر حاضر محسوب می شود چون استخوان تیبیا بلافاصله در زیر پوست قرار گرفته و در معرض باز شدن، له شدگی پوست، نکروزهای پوستی پس از حادثه و در نتیجه عفونت، تاخیر در جوش خوردگی و عدم جوش خوردن و حتی گاهی آمپوتاسیون است. در سالهای اخیر با پیشرفت هنر ارتوپدی، استفاده از روش UTN برتری این روش را بر روش های معمول دیگر به طور محسوسی نشان داده است.با بررسی  2200پرونده بیماران بستری در بیمارستان امدادی، 268 مورد شکستگی ساق استخراج شد (12% کل پرونده ها) که از میان آنها 183 مورد شکستگی بسته ساق (68.2%) و 52 مورد شکستگی باز ساق (19.4%) و 33 مورد (12.3%) نامشخص بود و در مطالعه دیگر 11 مورد عملی که به روش UTN در این بیمارستان انجام و ثبت شده است، تحت بررسی قرار گرفت. باز ده مورد شکستگی های باز با روش UTN درمان شدند.به دلایل زیر در این روش بیماران راحتی بیشتری پس از عمل دارند و تحمل وزن سریع تر شروع شده، جوش خودن زودتر ایجاد شده و عوارض استخوان و نسوج نرم کمتر از روش های دیگر است.استخوان های ساق پا با ساختمان مخصوص تشریحی خود جای مناسب برای روش تثبیت داخل کانالی هستند (29، 30) و در مقایسه با پلاک یا اکسترنال فیکساتورها به مرکز حرکتی بدن نزدیکتر بوده است و نیروهای کمتری به آن وارد می شود.UTN کمتر از پلاک و فیکساتورها متحمل فشار شده و در نتیجه احتمال عوارض آن کمتر است (29).کانال شکستگی به طور تدریجی و منظم متحمل فشار می شود که این خود باعث تحریک کانال سازی و جوش خوردن می شود (28).در این روش تضعیف کورتکسها که معمولا به علت جذب فشارهای وارد از طریق پلاک و فیکساتورها ایجاد می شود با کاربردUTN  قابل اجتناب است (29).این عمل با یک برش کوچک قابل اجراست و نیازی به بازکردن وسیع موضوع ضایعه ندارد.در روش UTN چون با روش بسته عمل می شود هماتوم محل شکستگی تخلیه نمی شود و این روش یک تثبیت بیولوژیک نیز می باشد (29).چون دستکاری های جراحی کمتر در این روش انجام می شود کلیه نسوج دست نخورده باقی مانده و خطرات عفونت و نکروزهای پوستی و نسوج نیز کمتر از روش های معمولی دیگر است (30).در شکستگی های چند قطعه ای، روش UTN طول استخوان را حفظ کرده و امتداد کامل استخوان را برقرار می کند. در این روش بیمار خیلی زودتر می تواند از اندام خود استفاده کند و پس از 48 ساعت نیز می تواند با کمک، راه بیفتد. سرعت و کیفیت این عمل باعث می شود که بیمار خیلی زودتر از بیمارستان مرخص گردد و دوران نقاهت کمتری را طی کند. کلیه این عوامل بیومکانیک و بیولوژیک باعث می شوند که شکستگی سریع تر جوش بخورد. پس از خارج کردن وسیله UTN ، بیمار احتیاجی به بی حرکت کردن اندام در گچ ندارد چون شکستگی مجدد پس از عمل کمتر از اعمال جاری دیگر اتفاق می افتد. به علت تمام مواردی که در بالا ذکر شد بیمار سریع تر از اندام خود استفاده می کند بنابراین دچار محدودیت حرکات مفصلی نشده و زودتر به زندگی اجتماعی و شغلی خود می پیوندد.

از زمان پیدایش ترانسفوزیون خون با انجام آن، جان بسیاری از بیماران و مجروحان از مرگ حتمی نجات داده شده است و حتی برای بعضی از آنها بدون انجام ترانسفوزیون، ادامه حیات متصور نبوده و نخواهد بود. ولی این روش درمانی مانند دیگر روش های درمانی علم پزشکی، دارای یک سری مضرات در کنار فواید بسیار آن می باشد. مضراتی از قبیل یک واکنش ساده و تب تا یک مرگ به علت تراتسفوزیون نابجا می تواند وجود داشته باشد. در اینجا نقش به سزای پزشک معالج در تجویز هر روش درمانی با در نظر گرفتن میزان فواید و مضرات آن بخوبی هویدا و آشکار می شود. فواید و مضراتی که برای هر بیمار با توجه به علل زمینه ای همراه می تواند متغیر باشد و هیچگاه به صورت مطلق برای همگان وجود ندارد. روش درمانی ترانسفوزیون خون نیز از این قانون مستثنا نیست و متاسفانه ما شاهد تجویزهای روزافزون و غیر ضروری ترانسفوزیون فوق در مراکز درمانی خود بدون توجه به کلیه معیارهای لازم آن می باشیم. لذا ما برآن شدیم برای توجه و تغییر ذهنیت همکاران از مطلب «خون، حیات را حفظ می کند» به مطلب صحیح تر «حجم خون، حیات را زنده می کند» یک تحقیق 8 ماهه در دو مرکز بزرگ پزشکی انجام دهیم و در این مدت برای ارزیابی میزان ضرورت ترانسفوزیون های انجام شده، کلیه بیمارانی که در حین عمل جراحی، خون دریافت کرده اند تحت مطالعه قرار دادیم. مبنای ضرورت انجام ترانسفوزیون های انجام شده، کلیه بیمارانی که در حین عمل جراحی، خون دریافت کرده اند تحت مطالعه قرار دادیم. مبنای ضرورت انجام ترانسفوزیون خون را بر اساس بیانیه FDA که Hb≥7 را قابل قبول می داند، قرار دادیم و در نهایت همانطوری که ما حدس می زدیم و در جدول نتایج پژوهشی به دست آمده، برای میزان ترانسفوزیون های انجام شده غیر ضروری یک عدد 82 درصدی را نشان می داد که اگر خواسته باشیم از عوارض جانبی آن درگیرنده ها صرف نظر کنیم (که نباید صرفه نظر نمود) با یک محاسبه ساده می توان هزینه هدر رفته ای که برای تهیه و ذخیره آن صرف شده است، به راحتی بدست آورد که طبق محاسبه انجام شده، تجویز غیر ضروری خون فقط در اتاق های عمل این دو مرکز سالانه بیش از 27 میلیون تومان می باشد که به صورت غیر ضروری مصرف می شود و اگر مخارج درمان عوارض جانبی پیش آمده را به آن بیافزاییم، قطعا از مبلغ سی میلیون تومان نیز خواهد گذشت.

درد قدامی ساق (Shin splint) که معمولا در ورزشکاران مبتدی مشاهده می شود با کمپارتمان سندرم ورزشکاران متفاوت بوده، درد و تندرس موضعی علائم آن و معمولا با استراحت بهبود می یابد. در 430 دانشجوی دختر سه دانشگاه در مشهد شیوه و عللSh.s  را مورد بررسی قرار دادیم که واحد1 و2 تربیت بدنی را می گذراندند. نتیجه معاینه و پرسشنامه ها با استفاده از رایانه تجزیه و تحلیل و به صورت جداول ارائه گردید.19% افراد، مبتلا به Sh.s بوده اند. دویدن (95.1%) و کفش ورزشی و بدون پاشنه (95%) از علل ایجاد آن بوده و افرادی که عضله تیبیالیس قدامی ضعیف دارند (61.5%)، والیبالیست ها و آنهایی که در یک جلسه 2 ساعتی (1/56%) و یا دو جلسه یک ساعتی (88.3%) فعالیت ورزشی دارند در معرض ابتلا به Sh.s قرار گرفته اند. در همه اینها 66.7%، استراحت کوتاه مدت مهمترین راه تسکین درد بوده است.نتیجه این که، افراد مبتدی باید بدن آماده ای برای شروع ورزش داشته باشند و ورزش نرم، کفش سفت با کف ضربه پذیر با رویه نرم می تواند مانع از ایجاد شین اسپلینت شود. بهتر است از دویدن بیش از حد، خصوصا سربالا پایین پرهیز شود.

یکی از موارد فوریت های جراحی عمومی که در دو سال اخیر بطور فزاینده ای با آن مواجه بوده ایم، شامل مواردی از انسداد روده یا مسمومیت حاد تریاک می باشد که به علت مخفی کردن مواد مخدر به قصد قاچاق و به شکل بسته بندی شده در پوشش سلوفان در درون حفرات بدن است. ما در طی 18 ماه (1379-1378)، 13 مورد (12مرد و 1 زن) از این گروه بیماران که در محدوده سنی 52-16 سال (میانگین 7/27 سال) به سرویس فوریت جرای بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه نموده اند، مورد بررسی قرار داده ایم. حمل مواد مخدر، بر مبنای مشاهدات بالینی، پرسش از بیمار و انجام رادیوگرافی ساده شکم تشخیص داده شده است. این بیماران مسافرینی بودند که از شهرهای شرقی استان خراسان یا زاهدان به مشهد مسافرت کرده بودند. 9 بیمار با تظاهرات مسمومیت تریاک به بخش مسمومین امام رضا (ع) آورده شده، پس از احیا با نالوکسان جهت خارج کردن بسته های محتوی مواد مخدر به سرویس فوریت جراحی ارجاع شدند، 4 بیمار نیز با تظاهرات انسداد روده تحت انجام لاپاراتومی قرار گرفتند. از میان این بیماران، 11 نفر بسته های تریاک را بلعیده و 2 نفر بسته های تریاک را از مقعد استعمال نموده و در رکتوسیگموئید پنهان کرده بودند. تعداد بسته ها بین (100-1) عدد (متوسط 27.6 عدد) و وزن بسته ها از 45 تا 12 گرم متغیر بوده است. زمان استفاده از مواد تا بروز علایم 1تا 5 روز (متوسط 1.7 روز) بوده است. اقدامات انجام شده از طریق لاپاراتومی شامل آنتروتومی (2 مورد)، رزکسیون روده باریک (1 مورد(، رزکسیون پارشیل دئودنوم (1 مورد) و گاستروتومی (7 مورد) و دوشیدن بسته ها بطرف دیستال روده و حذف از طریق مقعد (2 مورد) بوده است. میانگین بستری شدن در 12 بیمار 8. 8 روز (4-23 روز) و در یک بیمار 138 روز بوده است (این بیمار پس از چندین بار عمل جراحی سرانجام فوت نموده است).

استرپتوکوک پنومونیه، یکی از علل مهم ابتلا (morbidity) و مرگ (mortality) در تمام گروه های سنی محسوب می شود. پنی سیلین همچنان جهت درمان پنوموکوکی ناشی از سروتیپهای حساس به عنوان داروی انتخابی باقی مانده است. کمی بعد از ورود پنی سیلین به بازار، مقاومت پنوموکوک نسبت به آن مشاهده گردید. امروزه مقاومت پنوموکوکها نسبت به پنی سیلین از سراسر جهان گزارش می شود و در بسیاری از کشورها این مقاومت رو به افزایش است. جهت شناسایی این مقاومت در مشهد، MIC پنی سیلین به روش رقت لوله ای بر روی 90 نمونه پنوموکوک در طی سالهای 77-1376 تعیین گردید. شیوع پنوموکوکهای حساس، با مقاومت نسبی و به طور کامل مقاوم نسبت به پنی سیلین به ترتیب معادل 0%، 62.2% و 37.8% بوده است. برمبنای مطالعه حاضر، پنی سیلین دیگر نمی تواند به عنوان داروی موثر خط اول «حداقل» در عفونت های وخیم پنوموکوکی تجویز گردد و بنابراین تغییر درمان از پنی سیلین به سایر عوامل موثر در درمان عفونت های ناشی از پنوموکوکهای مقاوم به پنی سیلین، امری اجتناب ناپذیر است.

کسب اطلاعات جامع در مورد شیوع نازایی و بررسی علل و عوارض آن، اولین قدم در برنامه ریزی درمانی بیماران نازاست. بررسی شیوع نازایی در مرکز نازایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مدت 2 سال انجام شد. این مطالعه مقطعی و توصیفی، با استفاده از فرم های پرسشنامه انجام شد. از 1846 مورد زوج نازا، 82% نازایی اولیه و 18% نازایی ثانویه داشتند. نازایی با علت زنانه در 39%، علت مردانه در 35%، علت توام در 13% و نازایی با علت ناشناخته در 13% افراد دیده شد. در ارزیابی علل مختلف نازایی زنانه، علت تخمدانی در 48.9%، علت لوله ای در 34.2%، علت سرویکال در 9%، علت صفاتی در 4.5%، علت رحمی در 3.3% و علت واژنی در 0.2% افراد دیده شد. در این ارزیابی، نازایی با علت مردانه، اختلالات مایع منی در 67% موارد وجود داشت. واریکسول در 30%، واژآکولاسیون رتروگراد در 4%، افراد دیده شد و در نازایی با علل توام که در 13% افراد دیده می شد، همراهی علت مردانه با اختلالات تخمک گذاری در 61%، با اختلالات اندوکرینی در29% ، با اختلال سرویکال در 6% و با اختلال لوله ای در 3% افراد دیده شد.

مقدمه: عفونت های ادراری در جانبازان و سایر معلولین قطع نخاعی مساله مهمی عفونت زای مختلفی در آنها دخالت دارند. شیوع عفونت ادراری در جانبازان معلول نخاعی بیشتر از سایر افراد جامعه است.هدف: هدف از این مطالعه، بررسی حساسیت دو گروه دارویی پرمصرف در معلولین نخاعی بوده است.روش کار: این مطالعه بر روی 947 نمونه ادرار ارسالی 160 جانباز معلول نخاعی به آزمایشگاه میکروب شناسی انجام شده است.نتیجه گیری: در این مطالعه، شایع ترین باکتری های ایجاد کننده عفونت ادراری جانبازان پروتئوس میرابیلیس و اشریشیا کلی و کمترین آن سراسیا بوند؛ اما در مطالعات دیگران، شایع ترین باکتری اشریشیا کلی بوده است. همچنین، اکثریت باکتری های گرام منفی، نسبت به نالیدیسیک اسید (33.67%)، نیتروفورانتوئین (77%)، توبرامایسین (65%) و کانامایسین (%71) مقاومت بالایی داشتند، اما حساسیت این باکتری ها، نسبت به آمیکاسین و جنتامایسین به ترتیب 72.75% و 53.85% بود.بحث: توصیه می شود در درمان عفونت ادراری جانبازان و سایر معلولین قطع نخاعی از داروهای مذکور استفاده نگردد، مگر این که از نظر آنتی بیوگرام و مسایل دیگر توجیه مناسبی وجود داشته باشد. در مواردی که نیاز به تجویز آنتی بیوتیک تزریقی بدون انجام آنتی بیوگرام باشد، می توان از آمیکاسین استفاده نمود.

فرضیه: با توجه به تنوع شرایط اقلیمی، نژادی و مسایل فرهنگی، الگوهای ابتلا به آرتریت عکس العملی می توانند با آنچه در سایر نواحی دنیاست، متفاوت باشند.روش مطالعه: در این مطالعه 186 نفر از بیماران مبتلا به آرتریت عکس العملی را که در طی سالهای 1375-1370 در مرکز روماتولوژی بیمارستان امام رضا (ع) شناخته شده اند مورد بررسی قرار گرفته و به مدت 6-4 ماه نیز پیگیری شده اند.یافته ها: 83% بیماران مرد و 17% زن بودند. عامل اولیه ایجاد بیماری در 120 بیمار عفونت های گوارشی بوده است. تابلو بیماری بیشتر به صورت پلی آرتریت غیر قرینه اندام تحتانی بوده و اسپوندیلیت تنها در تعداد بسیار محدودی از بیماران وجود داشته است. عوارض چشمی در بیماران تنها به صورت کونژونکتیویت بود و عوارض پوستی و مخاطبی نسبت به سایر مطالعات شیوع کمتری داشته است. در 38 بیمار HLAB27 مثبت گزارش شد و پاسخ به درمان نیز مطلوب بوده است.نتایج: با توجه به شیوع بیشتر آرتریت عکس العملی به دنبال عفونت گوارشی، میزان ابتلا در زنان نسبت به سایر مطالعات بیشتر بوده است. تعداد مفاصل درگیر در این بیماران بیشتر بوده ولی عوارض دیررس مفصلی، علائم پوستی و درگیری قلبی شیوع کمتری داشته است. عوارض عصبی در هیچ کدام از بیماران دیده نشد.

هدف: بررسی نتایج عمل Recession عضلات رکتوس در لوچیهای مختلف به روشHang-Back (H-B) .روش کار: این مطالعه به صورت آینده نگر و به مدت 6 ماه و در 17 مورد بیمار مبتلا به لوچی مراجعه کننده به مرکز چشم پزشکی بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. برای اندازه گیری میزان انحراف از دو روش Alternate Prism Cover Test (APCT) و یا Modified- krimsky method استفاده شده است.نتایج: اعمال جراحی انجام شده در 12 مورد R & R (Recession and Resection) در 3 مورد Bimedial recess و در یک مورد Vertical R&R بود. یک بیمار به دلیل لغزیدن عضله (slipped muscle) مورد عمل جراحی مجدد قرار گرفت و از مطالعه حذف شد. پیگیری بیماران حداقل به مدت یک هفته و حداکثر سه ماه و به طور متوسط 36.5 روز پس از جراحی اولیه انجام شد. نتایج بعد از عمل 10PD کمتر یا بیشتر از alignment مورد نظر، قابل قبول در نظر گرفته شد. نتایج در 15 مورد قابل قبول بودند. در یک مورد undercorrection دیده شد ولی موردی از overcorrection دیده نشد. نتیجه گیری: رسس یک عضله به طریقه H-B روشی سالم و کم عارضه نسبت به رسس به طریقه رایج می باشد. با توجه به این که در این مطالعه بعد از عمل در برقراری alignment مورد نظر بسیار خوب بود، می توان روش H-B را به عنوان جایگزینی برای Recession معمولی پیشنهاد نمود.

آزارهای فیبروزانت غیر نئوپلازیک و راکتیو مثانه که به دلیل تظاهر کلینیکی، نمای ماکروسکوپی، الگوی رشدی و تصاویر میکروسوپ نوری، ممکن است با آزارهای بدخیم (معمولا سارکوم ها) اشتباه شوند، پسودوسارکوم نامیده می شوند. این ضایعه می تواند به طور خودبخودی یا بدنبال انواع صدمات مخاطی مثانه مثل سیستیت مزمن و کارسینوم سلول ترانزیشنال ایجاد شود. آگاهی از این شکل پرولیفراسیون سلول دوکی مهم است چرا که مانع از تشخیص ناصحیح سارکوم با سلول دوکی شکل با کارسینوم می شود. مثبت شدن گاه گاهی سیتوکراتین و احتمالا EMA، نباید منجر به تشخیص ناصحیح کارسینوم با سلول دوکی شود. بیوپسی سوزنی نمی تواند، روش تشخیصی قابل قبولی باشد.

اولین مورد وجود هوا در پریکارد در سال 1884 توسط آقای Bricheteau گزارش شد. 77 مورد از این پدیده نادر را Shackelford در سال 1931 گزارش نمود. تمپان بودن ناحیه پریکاردیال و صدای metallic splash در سمع یافته های تشخیصی کاراکتریستیک به حساب می آید. رادیوگرافی قفسه وجود هوا را نشان می دهد. علت این بیماری ترومای نافذ قفسه سینه و پارگی مری ومعده و فیستول برنکوپردیکاردیال و عفونت های مجاور می باشد. در این مقاله فعلی به بررسی یک مورد پنوموپردیکارد که به دنبال ترومای نافذ در یک دختر بچه 13 ساله ایجاد شده بود پرداختیم. بیمار نظیر اکثریت بیماران این دسته تحت درمان های نگه دارنده قرار گرفت و به فاصله 9روز بعد با حال عمومی خوب از بیمارستان مرخص شد.

نووئید بازال سل کارسینوما سندرم، یک اختلال نادر با توراث اوتوزومال غالب است که معمولا با وجود بازال سل کارسینوم های متعدد، Pits کف دست و پا، کیست های آرواره و کلسیفیکاسیون های داخل جمجمه ای به ویژه داس مغزی و اختلالات اسکلتی مشخص می گردد.در این گزارش، مردی مبتلا به سندرم با یک سابقه فامیلی منفی معرفی می گردد.

تشنج یکی از مشکلات نورولوژی کودکان می باشد. از این میان نوع خاصی از تشنج که به طور نادر مشاهده می شود، صرع خنده است. این حالات ممکن است به اشتباه به عنوان یک بیماری روانی تلقی گردد حال آن که صرع خنده معمولا تظاهری از یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی است. تفاوت این نوع صرع با انواع دیگر صرع در این است که اولا : تشخیص آن و توجه به آن توسط والدین و حتی پزشکان با تاخیر صورت می گیرد، ثانیا: معمولا  این نوع صرع به درمان های معمول مقاومت نشان می دهد. در مقاله حاضر دو بیمار با این نوع صرع شرح داده شده است. در مورد اول MRI وEEG  منطبق بر وجود ضایعه در لوب تمپورال بود. در مورد دوم ابتلا به آنسفالیت وجود داشت. هدف ما معرفی این حالت به عنوان تظاهری از تشنج و توجه دادن پزشکان به این نوع تظاهر نادر و همچنین بحث در مورد آن می باشد.

سندرم نورولپتیک بدخیم یک اختلال نادر اما جدی به دنبال مصرف نورولپتیکهاست. بروز این سندرم به دنبال مصرف کلوزاپین نادرتر از نورولپتیک های مرسوم است تا حدی که ابتدا تصور می شد این دارو ایجاد سندرم نورولپتیک بدخیم نمی نماید. مقاله حاضر گزارش یک مورد سندرم نورولپتیک بدخیم به دنبال درمان با کلوزاپین در یک مرد جوان بدون سابقه قبلی این سندرم می باشد. هرچند وقوع سندرم نورولپتیک بدخیم به دنبال درمان با کلوزاپین نادر است، رخداد آن را به عنوان یک عارضه جدی که نیاز به درمان فوری دارد نباید از نظر دور داشت.

نارسایی رشد یکی ازعلل مهم ارجاع کودکان به کلینیک های اطفال است. عوامل اصلی ایجاد کننده آن عبارتند از: سو تغذیه، بیماری های ارگان های عمده بدن، محرومیت روانی و عاطفی. در کشور ما عوامل ارگانیک شایع ترین علت را تشکیل می دهند و در این مقاله یک مورد سندرم دیانسفالیک شیرخواری به عنوان یک علت نادر نارسایی رشد بیان می شود.

سارکوم اپی تلیوئید، یک تومور بدخیم و نادر با سیرکند است که از سلول های مزانشیمی، دیفرانسیه می شود. اکثر موارد در زیر جلد به صورت توده مولتی ندولر معمولا 6-3 سانتی متر در قسمت دیستال اندام های مردان جوان اتفاق می افتد.از نظر بافتی، تومور از ندولهای متعدد با سلول های ائوزینوفیل اپی تلیوئید و دوکی شکل که برای سیتوکراتین و ویمنتین در رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی، مثبت هستد تشکیل شده است. مرکز ندولها، اغلب نکروز و دژنرسانس میگسوئید نشان داده و سلول های توموری در یک استرومای کلاژنی متراکم قرار می گیرند. این تومور باید از ضایعات خوش خیم و بدخیم افتراق داده شود. درمان، حذف جراحی وسیع همراه برداشت گانگلیون های لنفاوی موضعی با یا بدون رادیوتراپی است.میزان عمر 5 ساله، 70% است. حدود 75% موارد به طور موضعی و اغلب تکراری عود می کنند.علائم پیش آگاهی بد، شامل اندازه تومور بیشتر از 3 سانتی متر، جایگزینی عمقی و وجود نکروز، انوازیون عروقی و ضایعات متاستاتیک گره های لنفی، می باشند.