مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی
سال:1392 | دوره:13 | شماره:4 (پیاپی 54) |تعداد مقالات:9

مقدمه: اضطراب امتحان یکی از نگرانی های نظام آموزشی است که منجر به افت عملکرد تحصیلی می گردد. از سوی دیگر امروزه استفاده از منابع معنوی در حل مسایل زندگی و رویارویی با کشمکش ها و رسیدن به اهداف بیش از پیش مورد توجه است. از این روهدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر و ارتباط هوش معنوی بر اضطراب امتحان دانشجویان پرستاری و مامایی بود.روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 246 دانشجوی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1391 انجام شد. روش نمونه گیری سرشماری بود. از پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران، و پرسشنامه اضطراب امتحان جهت گردآوری اطلاعات و از روش های آماری تحلیل مسیر و ضرایب همبستگی برای تحلیل اطلاعات استفاده گردید.نتایج: ارتباط معنادار و معکوس بین اضطراب امتحان و نمره کل هوش معنوی دیده شد (r=-0.27، p=0.002). همچنین از بین ابعاد هوش معنوی، بعد خودآگاهی، عشق و علاقه و پرداختن به سجایای اخلاقی بیش ترین تاثیر را بر اضطراب امتحان داشت و کلیه ابعاد هوش معنوی با نمره کل هوش معنوی ارتباط مستقیم معناداری نشان دادند (P<0.0001).نتیجه گیری: با توجه به رابطه معکوس هوش معنوی با اضطراب امتحان، به نظر می رسد پرداختن به مقوله هوش معنوی در کاهش اضطراب امتحان و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان با ارزش و تاثیرگذار باشد.

مقدمه: عوامل مختلفی در انتخاب رشته دندانپزشکی توسط دانشجویان این رشته دخالت دارند. این عوامل در ایجاد علاقه و نگرش دانشجویان نسبت به رشته خویش موثر بوده و از عوامل موثر در کیفیت ارائه خدمات توسط آنان نیز می باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر انتخاب رشته دندانپزشکی از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی و تفاوت های احتمالی در گرایش دو جنس انجام گرفت.روش ها: این مطالعه به روش توصیفی برروی دانشجویان دندانپزشکی سطح کشور که در کنگره دانشجویی شرکت نموده بودند، با نمونه گیری تصادفی انجام شد. از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید تایید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ارزیابی گردید. پرسشنامه ها با 22 سوال در میان 325 دانشجو توزیع گردید و میزان موافقت دانشجویان با هر سوال در مقیاس لیکرت 7 نقطه ای، سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی- استنباطی نظیر آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.نتایج: در مجموع 283 دانشجو (112 پسر، 171 دختر) با میانگین سنی 22.3±2.04 پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. بر اساس میانگین نمره، عواملی همچون کسب شغل آبرومند از نظر اجتماعی (4.92)، آینده شغلی مطمئن (4.84) و درآمد بالا نسبت به مشاغل دیگر (4.84) مهم ترین دلایل انتخاب رشته دندانپزشکی بودند. در حالی که فرصت برای تحقیق (2.61) و شناخت قبلی از ماهیت رشته دندانپزشکی (2.65) کم ترین اهمیت را داشتند. در بررسی ابعاد موثر بر انتخاب رشته دندانپزشکی بین دو جنس، تنها میانگین بعد «علاقه به دانش دندانپزشکی» در زنان بیشتر از مردان بود (P=0.039). ولی از ابعاد دیگر تفاوت معناداری بین دو جنس مشاهده نشد.نتیجه گیری: از نظر دانشجویان کسب موقعیت قابل قبول اجتماعی، اطمینان از آینده شغلی و درآمد مناسب از عوامل مهم در انتخاب رشته دندانپزشکی بود. از لحاظ مهم ترین عوامل موثر در انتخاب رشته دندانپزشکی، تفاوتی بین دو جنس وجود نداشت. با توجه به هزینه های بالای آموزشی و نیاز به ارتقای کیفیت خدمات بهداشتی درمانی به نظر می رسد فرهنگ سازی بیشتر و توجه به توانمندی ها و خصوصیات فراشناختی مناسب برای دانشجویان در انتخاب رشته ضروری است.

مقدمه: افزایش تعداد شرکت کنندگان در آزمون های ورودی مقاطع تحصیلات تکمیلی رقابت را در این زمینه گسترده تر کرده است. فرایند آمادگی شرکت کنندگان برای آزمون ورودی کارشناسی ارشد از چالش های جدی برای داوطلبان و مدیران آموزشی بوده است. این مطالعه بر مبنای نظریه انتظار با هدف تبیین فرایند آمادگی دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری برای شرکت در آزمون ورودی این مقطع انجام شده است.روش ها: این مطالعه کیفی از نوع تجزیه و تحلیل محتوی با رویکرد هدایت شده (بر مبنای نظریه انتظار) و با مصاحبه نیمه ساختار یافته با ده نفر از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد پرستاری صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده با تجزیه و تحلیل محتوی مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: در پایان تجزیه و تحلیل اطلاعات، چهار درون مایه «خودکارآمدی»، «رایزنی»، «تلاش مداوم» و «حرمت خود» به دست آمد. در رویکرد هدایت شده، انتظار و مطلوبیت پیامد به ترتیب با مفهوم خودکارآمدی و حرمت خود، و همچنین تناسب ابزار با رایزنی و تلاش مداوم در ارتباط بودند. مفهوم «خود» مرکزی ترین مفهوم به دست آمده از تجزیه و تحلیل اطلاعات در رابطه با پیشرفت تحصیلی بود.نتیجه گیری: با توجه به نیاز شرکت کنندگان در کسب سطح قابل قبول عملکرد برای قبولی در آزمون ورودی کارشناسی ارشد پرستاری، آموزش گستره ای از مهارت های مورد نیاز برای تقویت مفهوم «خود» در دانشجویان توصیه می شود. در این راستا توجه به سبک های یاددهی- یادگیری دانشجو محور می تواند مفید باشد.

مقدمه: بدون آموزش بالینی، تربیت پرستاران کارآمد و شایسته هدفی دور از دسترس است. دانشجویان پرستاری از دوره آموزش بالینی به عنوان تنش زاترین دوره یاد می کنند. برنامه مربی همتا می تواند یکی از راهبردهای موثر برای کاهش استرس دانشجویان در محیط بالینی باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر اجرای برنامه گروه همتایان بر عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری می باشد.روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 44 نفر از دانشجویان ترم دوم پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه به صورت سرشماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (21 نفر) و مداخله (23 نفر) تقسیم شدند. در گروه مداخله به ازای هر 5-4 نفر یک دانشجوی ترم 7 پرستاری به عنوان داورهمتا نقش راهنمایی و حمایت دانشجویان را بر عهده گرفت. ابزار گردآوری داده ها، نسخه فارسی فرم بررسی عوامل تنش زای محیط بالینی تدوین شده توسط کک و کلیهامر بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو، ویلکاکسون، من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین نمرات عوامل تنش زای بالینی دانشجویان گروه مداخله از 50.45 به 41.9 بعد از اجرای برنامه گروه همتایان کاهش یافت. آزمون آماری ویلکاکسون نیز این اختلاف آماری را معنادار نشان داد (p=0.001). در گروه کنترل میانگین نمرات عوامل تنش زای بالینی دانشجویان قبل و بعد از مداخله را از نظر اختلاف آماری معنادار نشان نداد (p=0.06).نتیجه گیری: آموزش بر اساس برنامه گروه همتایان باعث کاهش عوامل تنش زای محیط بالینی دانشجویان پرستاری می شود. بنابراین پیشنهاد می شود از این روش در آموزش بالینی استفاده شود.

مقدمه: بین المللی شدن برنامه های درسی با هدف کسب وجهه بین المللی برای برنامه های درسی دانشگاهی شکل گرفته و امروزه به دغدغه ای مهم برای دانشگاه های برتر جهان تبدیل شده است. هدف اصلی این پژوهش، تعیین راه کارهای موثر در بین المللی شدن برنامه های درسی حوزه پزشکی از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.روش ها: این پژوهش توصیفی-پیمایشی در سال تحصیلی 91-1390 انجام شده است. جامعه آماری شامل 423 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که 118 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا مبتنی بر طیف پنج درجه ای لیکرت بوده که در هفت حیطه طراحی شده است. داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تی تک نمونه ای، تی نمونه های مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نمره به دست آمده برای همه راه کارهای پیشنهادی جهت بین المللی شدن برنامه های درسی حوزه پزشکی در سطح (p<0.05) بیش از میانگین نظری پرسشنامه (m=3) بود. بیشترین میانگین به راه کار محتوایی/ آموزشی (0.590±3.86) و کمترین میانگین به راه کار ساختاری/ دانشگاهی (0.658±3.34) اختصاص داشت. متغیرهای تعدیل کننده جنسیت و مرتبه دانشگاهی، در نمره راه کارها تفاوت معناداری در سطح (P<0.05) ایجاد نمی کردند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که راه کارهای پیشنهاد شده در حیطه های محتوایی/ آموزشی، انگیزشی/ انسانی، ساختاری/ دانشگاهی، اطلاع رسانی/ ارتباطی، فرهنگی/ اجتماعی، سیاسی/ دیپلماتیک و تجهیزاتی/ تکنولوژیک برای بین المللی شدن برنامه های درسی حوزه پزشکی قابل قبول است.

مقدمه: رویکرد مطالعه و یادگیری یکی از عوامل موثر در پیشرفت تحصیلی فراگیران است که تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله نوع سنجش عملکرد فراگیران قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آزمون های چندگزینه ای و تشریحی بر رویکرد مطالعه و راهبردهای آماده شدن برای امتحان دانشجویان پرستاری مامایی انجام شده است.روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 124 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در ترم اول سال 91-90 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه دانشجویان مشمول سنجش با سوالات چندگزینه ای یا تشریحی تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامه رویکردهای مطالعه (32سوال) و راهبردهای آماده شدن برای امتحان (28 سوال) بود که روایی و پایایی آنها بررسی و تایید شد. دانشجویان پرسشنامه ها را در دو نوبت، یک بار در اولین جلسه کلاس و بار دوم در پایان ترم تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t زوجی استفاده شد.نتایج: میانگین نمره رویکرد عمقی مطالعه دانشجویان مشمول روش سنجش تشریحی در ابتدای ترم 3.70±0.37 و انتهای ترم 3.75±0.33 بود که تفاوت معنادار آماری داشت (t=2.73, p=0.008). مقایسه میانگین نمرات رویکردهای مطالعه دانشجویان به تفکیک جنس نشان داد که بین نمره رویکرد عمقی مطالعه دانشجویان دختر مشمول روش سنجش تشریحی در ابتدا (3.66±0.37) و انتهای ترم (3.73±0.34) تفاوت معنادار وجود دارد (t=-3.50±0.001). بین میانگین نمرات رویکردهای سطحی مطالعه دانشجویان پسر مشمول روش سنجش چندگزینه ای در ابتدا (3.34±0.46) و انتهای ترم (3.63±0.60) نیز تفاوت معنادار آماری مشاهده شد (t=2.3, p=0.05).نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از سوالات تشریحی دانشجویان را به سمت رویکرد عمقی مطالعه سوق می دهد. توصیه می شود اساتید با استفاده بیشتر از سوالات تشریحی به افزایش رویکرد عمقی مطالعه کمک نمایند.

مقدمه: خودکارآمدی و راهبردهای مطالعه و یادگیری، با تسهیل یادگیری عملکرد تحصیلی دانشجو را بهبود می بخشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی با راهبرد های مطالعه و یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.روش ها: در این مطالعه همبستگی، کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی به روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه های «راهبرد های مطالعه و یادگیری» و «خودکارآمدی عمومی» جمع آوری و با کمک آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: پانصد نفر از دانشجویان پرسشنامه ها را تکمیل کردند (پاسخ دهی 91% بود). بین نمرات خودکارآمدی با هر ده حیطه راهبردهای مطالعه و یادگیری (P<0.01) و بین هر ده حیطه راهبردهای مطالعه و یادگیری (P<0.01) و نیز خودکارآمدی (P<0.05) با معدل ترم گذشته ارتباط مثبت و معنادار آماری دیده شد. تفاوت معنادار آماری در حیطه های نگرش، تمرکز و انگیزش بر حسب جنسیت (P<0.05) دیده شد. نمرات دانشجویان دختر در حیطه های نگرش، تمرکز و انگیزش در یادگیری بهتر بود. ارتباط منفی و معنادار آماری بین ترم تحصیلی با حیطه های اضطراب، پردازش اطلاعات (P<0.05)، نگرش، تمرکز، انگیزش، انتخاب ایده اصلی و راهبردهای آزمون (P<0.01) و همچنین با خودکارآمدی (P<0.01) دیده شد.نتیجه گیری: دانشجویان با خودکارآمدی بالا بیش تر از راهبردهای مطالعه و یادگیری استفاده می کنند. خودکارآمدی موجب پیشرفت تحصیلی آنان می شود و قابلیت یادگیری دانشجویان را بهبود می بخشد.

تصمیمات بالینی و طراحی برنامه مراقبتی صحیح برای حفظ سلامت مادر و کودک می باشد. این مطالعه با هدف تبیین تجارب ماماها از به کارگیری تفکر انتقادی در موقعیت های پرخطر طراحی گردید.روش ها: این مطالعه به شیوه تحلیل محتوی کیفی انجام شد. مشارکت کنندگان 14 کارشناس مامایی شاغل در اتاق زایمان بودند که با نمونه گیری هدف مند از بین داوطلبین انتخاب شدند. داده ها با روش ضبط مصاحبه فردی جمع آوری و تحلیل گردید. دسته بندی کدهای استخراجی از متون، به طور مکرر با مقایسه گروه های مشابه صورت گرفت و سر انجام 2 طبقه اصلی و 8 طبقه فرعی در این زمینه ظهور یافت.نتایج: تحلیل گفته های مشارکت کنندگان در توصیف به کارگیری تفکر انتقادی منجر به ظهور دو طبقه اصلی شد. طبقه اول «تلاش برای غربال گری موقعیت پرخطر در مراجعین ظاهرا سالم» با پنج طبقه فرعی و طبقه دوم «تلاش برای تشخیص در مواجهه با مادر در موقعیت پرخطر» با سه طبقه فرعی بود. تحلیل یافته ها نشان داد که ماماهای تازه کار در مواجهه با مادران ظاهرا سالم با تکیه بر دانش حرفه ای به جمع آوری و تحلیل اطلاعات به شیوه ای استقرایی برای غربال گری موقعیت پرخطر می پرداختند. در حالی که ماماهای با سابقه، هنگام مواجهه با مادر با موقعیت پرخطر، برای تشخیص صحیح به چارچوب های ذهنی خود که از اداره موارد بیماران بدحال مشابه قبلی شکل گرفته بود، مراجعه می کردند.نتیجه گیری: بنابر نتایج، بازنگری و اصلاح برنامه آموزش مامایی در جهت تقویت مهارت تفکر انتقادی از طریق دستیابی به دانش حرفه ای مامایی و آموزش به شیوه اداره موردهای پرخطر شایع ضروری است، تا همه ماماها بتوانند مهارت تفکر انتقادی لازم برای غربال گری و تشخیص صحیح موقعیت پرخطر را کسب نمایند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.