طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1382 | دوره:9 | شماره:1 |تعداد مقالات:20

مقدمه و اهداف: اعتیاد به سیگار به عنوان رایج ترین و ارزانترین ماده اعتیاد آور دارای عوارض زیان بار جسمی و روانی است. مدارک مشخصی وجود دارد که سیگار کشیدن با وضعیت بهداشتی روانی افراد هم ارتباط دارد. به همین دلیل این مطالعه به منظور بررسی وضعیت سلامت روانی جوانان سیگاری و غیر سیگاری، قشر عظیم، سازنده و فعال جامعه و سایر اهداف زیر براساس پرسشنامه GHQ-28 انجام گرفته است.1- تعیین فراوانی جوانان سیگاری بر حسب عوامل جمعیت شناختی مختلف و ارتباط آنها با مصرف سیگار.2- تعیین میزان موارد مشکوک به اختلال روانی در جوانان سیگاری و غیر سیگاری و در کل نمونه مورد بررسی.3- تعیین تفاوت میزان موارد مشکوک به اختلال روانی در جوانان سیگاری و غیرسیگاری.4- تعیین میانگین نمرات مقیاسهای چهارگانه آزمون GHQ-28 (شکایات جسمانی، اضطراب، ناسازگاری اجتماعی و افسردگی) و تفاوت آنها در جوانان سیگاری و غیر سیگاری.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع بررسی های زمینه یابی است که به شکل مقطعی و توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. نمونه مورد بررسی را 356 نفر از جوانان جمعیت شهری گناباد که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده بودند تشکیل می دهد که با پرسشنامه GHQ-28 و پرسشنامه اطلاعات فردی مورد بررسی قرار گرفتند. داده با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری توصیفی و آزمونهای مجذور کای، کندال تای b مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج نشان می دهد 5.9 درصد جوانان مبتلا به مصرف سیگار می باشند (مردان 12.9 و زنان 1.7 درصد) که استعمال سیگار در میان مردان، گروه سنی 25 تا 30 سال و برادران و خواهران جوانان سیگاری بطور معنی داری بیشتر مشاهده گردید. یافته های این بررسی نیز مشخص نمود 21 درصد افراد نمونه مشکوک به بیماری روانی می باشند که این میزان در جوانان سیگاری (47.1 درصد) بطور معنی داری از جوانان غیر سیگاری (19.3 درصد) بیشتر بود. داده ها همچنین حاکی از این بود که میانگین مقیاسهای اضطراب، ناسازگاری اجتماعی و افسردگی آزمون در جوانان سیگاری (به ترتیب 7.45، 9.10 و 4.63) به طور معنی داری بیشتر از جوانان غیر سیگاری (به ترتیب 3.76، 6.53، 2.19) می باشد.بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در مورد وضعیت بهداشت روانی جوانان سیگاری و غیر سیگاری با نتایج بسیاری مطالعات همخوانی دارد (سیبر و آنست 1990، ملتز 1995، پاتون و همکاران، 1996؛ کاندل 1997، مک ماهون، 1999؛ وایت و همکاران 2002، وکسل و همکاران، 2003) که در مورد هر کدام در متن پژوهش بحث و تفسیر کافی صورت گرفته است. یافته های مربوط مقیاس های آزمون هم مبین این است که جوانان سیگاری مشکلات بسیاری در زمینه ناسازگاری اجتماعی، اضطراب و افسردگی دارا می باشند که این موضوع نیز با مطالعات فراوانی همسو است.

مقدمه و اهداف: بی حسی نخاعی عبارت است از بلاک برگش پذیر اعصاب نخاعی که با تزریق بی حس کننده های موضعی مخصوصا لیدوکایین از فواصل مهره های کمری به فضای زیر عنکبوتیه حاصل می شود. طول مدت بی حسی با لیدوکایین حدود 60 دقیقه است. در بعضی از اعمال جراحی به بی حسی طولانی تری نیاز است لذا در این پژوهش از اپی نفرین و فنتانیل بطور جداگانه و ترکیبی در بی حسی نخاعی استفاده شد تا داروی مناسب تر جهت افزایش طول مدت بی حسی نخاعی معرفی گردد. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد. جامعه پژوهش، مردان 60-50 ساله ای بودند که جهت انجام عمل جراحی فتق اینگویینال به بیمارستان 15 خرداد بیدخت در سال 81-1380 مراجعه نمودند. تعداد نمونه ها 120 مورد که بطور راندم به سه گروه (EF, F, E) 40 نفری تقسیم شدند. در گروه E از 0.2 میلی گرم اپی نفرین، در گروه F از 10 میکروگرم فنتانیل و در گروه EF از اپی نفرین و فنتانیل جهت بی حسی نخاعی به همراه 100 میلی گرم لیدوکایین 5% استفاده گردید. در این پژوهش از پرسشنامه و چک لیست به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از رایانه و آزمونهای آماری مناسب (آنالیز واریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین طول مدت بی دردی در گروه 82.1E و انحراف معیار 15.7 دقیقه، در گروه 98.0F و انحراف معیار آن 20.8 دقیقه و در گروه 125.25EF و انحراف معیار آن 16.5 دقیقه بوده است. از لحاظ آماری میانگین طول مدت بی دردی در سه گروه نسبت به یکدیگر متفاوت بوده و آزمون آماری آنالیز واریانس اختلاف معنی داری را نشان می دهد (P<0.0005).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، طول مدت بی دردی با ترکیب اپی نفرین و فنتانیل نسبت به اپی نفرین یا فنتانیل در بی حسی نخاعی بیشتر می باشد و عوارض نسبتا کمی هم دارد. لذا جهت افزایش طول مدت بی دردی در بی حسی نخاعی مناسب تر می باشد.

مقدمه و اهداف: اجرای موثر برنامه های تنظیم خانواده و روشهای پیشگیری از حاملگی علاوه بر کنترل رشد جمعیت، زندگی میلیون ها کودک را نجات بخشیده و با حفظ زندگی مادران موجب استحکام خانواده ها می گردد. اما آنچه حایز اهمیت می باشد تداوم استفاده از این روشهاست. استفاده از IUD به عنوان یک روش شایع و موثر با مشکلات یا عوارض مواجه بوده و مانع اثر بخشی آن می شود. به همین جهت اطلاع از زمان تداوم IUD و دلایل خروج زود هنگام آن و اصلاح این عوامل ضروری به نظر می رسد. لذا تحقیق حاضر با هدف تعیین زمان ماند IUD و عوامل منجر به خروج آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان گناباد انجام گرفت.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی و مقطعی می باشد که بر روی تمام زنان در سن باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی گناباد انجام گرفت. بدین منظور به طریق مبتنی بر هدف 273 نفر از زنانی که جهت پیشگیری از حاملگی   IUD استفاده می کرده و به دلایل مختلف جهت برداشتن یا به علت خروج آن مراجعه می کردند. به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزارهای آمار توصیفی و استنباط و با کمک آزمونهای مجذور کای و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: براساس یافته های پژوهش 69.6% زنان مورد بررسی را گروه سنی 39-30 ساله شامل می شدند. 60.8% آنان دارای 3-1 فرزند بودند و 53.8% آنها قبلا از سایر روشهای پیشگیری استفاده کرده بودند که مدت ماند IUD در این گروه با زنانی که سابقه استفاده از دیگر روشها را نداشتند از نظر آماری اختلافی معنی دار داشت .(P<0.05) تنها 40.3% زنان با آموزش قبلی مراقبت و کنترل IUD را کاملا انجام می دادند. در بیشترین درصد زنان 31.2% آنان تداوم استفاده از IUD 48-37 ماه، در 28.2% بیشتر از چهار سال و در سایر آنان کمتر از سه سال بود. خونریزی (23.1%)، اتمام دوره (37.35%) تصمیم به حامله شدن (12.5%) از شایعترین علل خروج یا برداشتن IUD بودند.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی به دلایلی چون انتخاب نامناسب این روش. ضعف در آگاهی و مراقبتهای مربوطه و بروز برخی عوارض یا تصمیم به حامله شدن مدت زمان استفاده IUD کم و اثر بخشی آن نیز کاهش یافته است. لذا آموزش و تشویق و کمک به خانواده (زن و شوهر به طور مشترک) جهت انتخاب بجا و استفاده طولانی تر و روشهای پیشگیری که منجر به افزایش اثر بخشی و کاهش هزینه های صرف شده خواهد شد، بیش از پیش پیشنهاد می گردد.

مقدمه و اهداف: بیماری عروق کروناری از علل مهم درگیری سیستم قلبی عروقی و افزایش مورتالیته خصوصا در سنین بالاتر می باشد. وجود ریسک فاکتورهای خاص از قبیل فشار خون، دیابت، و... از علل مهم درگیری و شدت ضایعات می باشند. در این راستا پژوهشی با هدف تعیین ارتباط کیفیت درگیری شریان کروناری با تعداد ریسک فاکتورها در بیماران تحت عمل جراحی پیوند کروناری طراحی و انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و بیماران بزرگسالی (100 نفر) که به علت مشکلات اکتسابی در عروق کروناوی جهت عمل پیوند کروناری در بخش جراحی قلب باز بیمارستان قایم (عج) شهر مشهد بستری گردیده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات فرم ثبت اطلاعات مشتمل بر 4 بخش بوده است که پژوهشگر با مراجعه به بخش جراحی قلب باز، نمونه های واجد مشخصات واحد پژوهش را انتخاب نموده و با مطالعه پرونده و گرفتن شرح حال، فرم ثبت اطلاعات را تکمیل نموده است. در نهایت داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آمار توصیفی و تی دانشجویی مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که شایع ترین ریسک فاکتورها به ترتیب شامل هیپرتانسیون (50%)، هایپرلیپیدمی (40%)، دیابت (30%)، سیگار (28%) و سابقه فامیلی بیماری شریان کروناری (16%)، بوده است (برخی از نمونه ها 2 یا چند ریسک فاکتور داشته اند). از دیگر نتایج پژوهش آنکه وجود ریسک فاکتورها شانس درگیری عروق کروناری را افزایش می دهند و با افزایش تعداد ریسک فاکتورها عوارض نیز افزایش می یابند به طوری که EF<25%، درگیری منتشر عروق کروناری و وجود انفارکتوس قدیمی در افراد با چند ریسک فاکتور بیشتر بوده و ارتباط معنی داری بین آنها مشاهده گردیده است (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: در نهایت نتایج پژوهش نشان داد که ریسک فاکتورهای ماژور، شیوع، وسعت، شدت و عوارض عروق کروناری را افزایش می دهند لذا شناخت به موقع و سریع و درمان مناسب این ریسک فاکتورها جهت جلوگیری از این عوارض کمک کننده خواهد بود.

مقدمه واهداف: اختلالات خلقی بخصوص اختلال افسردگی یکی از اختلالات شایع روانپزشکی می باشند که به علت تاثیر قابل توجه آن بر موفقیت های تحصیلی و خانوادگی و کارهای اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار می باشند لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افسردگی در دانشجویان مقاطع مختلف رشته پزشکی دانشکده پزشکی مشهد و ارتباط برخی عوامل متفاوت با این اختلال، انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی می باشد که جهت انجام آن 354 نفر دانشجویی پزشکی از مقاطع مختلف تحصیلی و از هر دو جنس بطور تصادفی انتخاب شوند. ابزار پژوهش پرسشنامه ای شامل دو قسمت بوده است:1- قسمت اول: شامل مشخصات فردی و دموگرافیک نمونه پژوهش2- قسمت دوم: پرسشنامه بک که جهت تشخیص شدت افسردگی مورد استفاده قرار گرفت.اطلاعات بدست آمده با استفاده از رایانه و نرم افزارهای مناسب (SPSS) و با کمک آزمون های آماری مجذور کای و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: براساس یافته های پژوهش از کل افراد تحت بررسی 114 (44.9%) نفر خانم و 140 (55.1%) نفر آقا بودند.24.4% آنان در مقطع علوم پایه، 32.2% در مقطع فیزیوپاتولوژی، 29.5% در مقطع کارآموزی 22.8% در مقطع کارورزی مشغول به تحصیل بودند.توزیع فراوانی شدت افسردگی با توجه به مقطع تحصیلی به صورت زیر بود: در مقطع علوم پایه در 29.1% موارد افسردگی مشاهده می شد، در مقطع فیزیوپاتولوژی در 40.7% و در مقطع کارآموزی فراوانی افسردگی 32% بود، در مقطع کارورزی این فراوانی به 48.2% رسیده بود.در مجموع شدت افسردگی با مقطع تحصیلی میزان تحصیلات پدر و مادر، نوع ارتباط والدین با فرزندان، میزان امید به آینده شغلی، وضعیت اقتصادی، سابقه افسردگی در خویشاوندان درجه یک و قبولی در رشته پزشکی از نظر آماری ارتباط معنی داری داشت. (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش افسردگی با درجات مختلف در دانشجویان وجود داشت و در دانشجویان زن و افراد متاهل بیش از آقایان و دانشجویان مجرد بود. علاوه بر آن شرایطی چون نوع ارتباط والدین، نگرش به آینده شغل، سابقه افسردگی در خویشاوندان درجه یک و مراحل پایانی دوره تحصیلی بر شیوع و شدت افسردگی تاثیر گذار بوده بر شادابی و پیشرفت تحصیلی این قشر آینده ساز کشور اثر منفی می گذارد. لذا توجه به این امر به ویژه افراد در معرض خطر و تقویت بخشهای مشاوره و حمایت دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشکده ها بیش از پیش پیشنهاد می گردد.

چند سالی است که بحث هیپنوتیزم به عنوان یک پدیده جدید در بین دانشجویان و محافل دانشگاهی و حتی با آب و تاب بیشتر در بین عامه مردم رواج یافته است و هر کس عقیده و نظری ابراز می کند و در این اظهار نظرها بسیاری از مطالب غیر واقعی و غیر علمی و تحریف شده به چشم می خورد، این موضوع ابهامات بسیار برای اذهان دانش پژوهان و افراد علاقمند و کنجکاو ایجاد کرده است که: واقعا هیپنوتیزم چیست؟ کاربرد آن در چه زمینه ای و میزان تاثیر آن چقدر است؟ و سوال اساسی تر برای عده ای از آنها که ساده اندیش نیستند این است که آیا اصلا پدیده ای به این نام که اساس و پایه علمی داشته باشد، وجود دارد یا نوعی عوام فریبی است و اگر پدیده ای است علمی، ماهیت آن چیست؟از طرفی عده ای از افراد با مقدمه چینی و اغراق گویی، هپینوتیزم را چنین معرفی کرده اند که گویا درمان هر دردی و کلید حل هر مشکلی است. چه بسا که از این راه دست به سو استفاده ها و سود جویی هایی هم زده اند. به طوریکه با این اقدامات به اعتبار و ارزش این پدیده علمی نیز آسیب رسانده اند. هدف از ارایه این مبحث تا آنجا که بضاعت علمی و تجربیات عینی ما اجازه دهد رفع ابهامات از این پدیده شگرف با بیان ماهیت و میزان کاربرد آن در پزشکی است. بنابراین سعی ما بر این است تا در این مجموعه مطالبی را گردآوریم که عاری از هر گونه اغراق در مورد این پدیده باشد و مواردی را گزارش نماییم که محدودیتهای این روش را بعنوان یک روش درمانی مانند همه روش های دیگر(حتی جراحی) به روشنی بیان نماید و مصداقی باشد بر این حقیقت که استفاده از این پدیده و ابزار باید توسط کسانی صورت گیرد که آشنایی کامل به مکانیسم های روانی و کارکردی مغز داشته باشند.

مقدمه و اهداف: بررسی فرآیندهای نفوذ پذیری غشا در سطح مولکولی یکی از مباحث مهم بیوفیزیک و بیوشیمی می باشد. والینومایسین یک یونوفور آنتی بیوتیک حامل است و ابزار تجربی خوبی برای مطالعه پدیده های انتقال در غشا می باشد. محیط بیرونی والینومایسین آب گریز است که آنرا در غشا لیپیدی حل می کند و محیط درونی آن آب دوست است که محل اتصال کاتیون می باشد. این بررسی با هدف تعیین میزان تمایل آنتی بیوتیک والینومایسین برای اتصال به کاتیونهای مختلف با استفاده از روش محاسباتی مکانیک ملکولی انجام گرفت.مواد وروش کار: در این تحقیق با استفاده از یک کامپیوتر دارای حافظه زیاد و سرعت بالا از نرم افزارهایپرکم، روش تئوری مکانیک مولکولی و میدان نیروی امبر استفاده گردید که با آن بهینه کردن هندسه والینومایسین و کمپلکس آن با یونهای سدیم، پتاسیم، منیزیم و کلسیم انجام شد و انرژی اتصال والینومایسین - یون و مقدار تمایل نسبی اتصال محاسبه گردید.نتایج: نتایج این تحقیق نشان می دهد هنگامیکه والینومایسین به پتاسیم وصل می شود، حجم کاهش می یابد و پیوند محکمتری بین والینومایسین و پتاسیم نسبت به سایر یونها تشکیل می شود. همچنین کمپلکس والینومایسین- پتاسیم دارای حداقل انرژی اتصال و بنابراین حداکثر پایداری می باشد. مقدار تمایل نسبی محاسبه شده نیز نشان می دهد که والینومایسین تمایل بسیار زیادی برای اتصال به پتاسیم نسبت به سایر یونها دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از محاسبات مکانیک مولکولی با نتایج حاصل از روشهای تجربی مطابقت خوبی دارند و هر دو تایید می کنند که والینومایسین تمایل بسیار زیادی برای میزبانی پتاسیم نسبت به سایر کاتیونها نشان می دهد.

مقدمه و اهداف: ضربه مغزی یکی از شایع ترین دلایل منجر به فوت در حوادث می باشد. در مرگ مغزی بیمار فعالیت های قشر و ساقه مغز خود را از دست داده و احتمال بازگشت مطلقا وجود ندارد. سالانه بیش از ده هزار مرگ مغزی در اثر سوانح و تصادفات در کشورمان رخ می دهد و کمتر از 10% آنان جز اهدا کنندگان اعضا می باشند . تعداد پیوند اعضا در کشورمان به دلیل کمبود اعضای اهدایی قابل پیوند، بسیار پایین تر از اروپا و آمریکا بوده هر سال هزاران نفر جان خود را از دست می دهند. هدف از انجام این پژوهش بررسی و نگرش شهروندان تهرانی به پیوند اعضا و اهدا عضو در مرگ مغزی می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی بوده که به صورت مقطعی بر روی شهروندان تهرانی 20 تا 60 ساله انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خود ساخته و روش نمونه گیری چند مرحله ای استفاده گردید. در این پژوهش جمعا 730 نفر (384 زن و 346 مرد) مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای مناسب و با کمک آزمونهای آماری مجذور کای و تی تجزیه و تحلیل شد.نتایج: تنها حدود 64% افراد تحت بررسی بازگشت به حیات را در مرگ مغزی غیر ممکن دانسته اند. حدود 93% این افراد موافق با پیوند اعضا از افراد با مرگ مغزی بودند. نتایج همچنین نشان داد که حدود 88% موافقین با پیوند اعضا، راضی به تکمیل وامضا فرم اهدا عضو بودند.بحث و نتیجه گیری: در این مقاله ضمن اشاره به بعضی از مشکلاتی که در نگرش مردم به پیوند اعضا و اهدا عضو در مرگ مغزی تاثیر گذار است به راهکارهایی که می تواند منجر به رفع و یا کاهش این مشکلات گردد پرداخته شده است.

مقدمه و اهداف: در عصر حاضر سازمانها بصورت فزاینده ای با محیط در حال تغییر رو به رو هستند و مجبورند که خود را با این عوامل سازگار نمایند. این تغییرات ناشی از عواملی همچون ماهیت نیروی کاری، تکنولوژی، نوسانات اقتصادی، رقابت، روند اجتماعی، افزایش تعداد دانشجویان و سیاستهای کلی جهانی است. ارتقا مستمر کیفیت یک دیده گاه فلسفی و مدیریتی جامع است که بر سه محور پاسخ به نیازها و انتظارات مشتریها تمرکز بر فرآیند ارایه خدمات و ارتقا مستمر بنا شده و این فلسفه مدیریتی در نهایت منجر به نوسازی سازمان می گردد.این پژوهش با هدف کلی تعیین مدیریت کیفیت جامع خدمات آموزشی و دانشجویی واحدهای ارایه کننده خدمات در دانشکده علوم پزشکی گناباد و انطباق آن با رضایت دانشجویان بعنوان مشتریان گیرنده این خدمات در سال 1380 انجام شده است.مواد و روش کار: این پژوهش توصیفی پیمایشی مقطعی است که همبستگی متغییرها به صورت دو به دو و انطباق آنها با استفاده از قضیه حد مرکزی مورد مطالعه قرار گرفته، جامعه پژوهش دانشجویان مشغول به تحصیل در زمان جمع آوری داده ها در دانشکده علوم پزشکی گناباد بوده و نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انجام شده است.ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت جامع موسسات کیفیت فدرال آمریکا و ارزیابی رضایتمندی دانشجو بوده و داده های جمع آوری شده از هشت واحد ارایه کننده خدمات و 100 دانشجو بعنوان نمونه با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی شامل میانگین، ضریب همبستگی ناپارامتری اسپیرمن و قضیه حد مرکزی تجزیه و تحلیلی شده و استنتاج انجام گردیده است.نتایج: بین رضایتمندی دانشجویان از خدمات آموزشی و واحد کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی که دارای بالاترین نمره T.Q.M که به ترتیب 138 و 122 بوده است انطباق وجود داشته و بین نمره رضایتمندی آنان از خدمات واحد دیداری شنیداری، تربیت بدنی، امور فرهنگی، سلف سرویس و امور خوابگاهها که به ترتیب دارای نمره111T.Q.M ، 105، 101،96  و 85 می باشند نیز رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که: بیشترین امتیاز مدیریت کیفیت جامع (138) مربوط به امور آموزشی و پس از آن به کتابخانه مرکزی و اطلاع رسانی پزشکی (122) و کمترین امتیاز به امور خوابگاهها (89) و سلف سرویس (96) تعلق گرفته است و رضایتمندی دانشجویان نیز از امور آموزشی و کتابخانه بیشتر و از سلف سرویس و خوابگاهها کمتر بوده است و بین نمره (T.Q.M) واحدهای ارایه کننده خدمات و رضایتمندی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد.بنابراین برای دستیابی به رضایتمندی بیشتر دانشجویان بعنوان مشتریان گیرنده خدمات آموزشی و دانشجویی باید در ارتقا مستمر کیفیت خدمات تلاش کرد.

مقدمه و اهداف: دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک مزمن و شایعترین اختلال در سیستم غددی است که با هیپرگلیسمی در رابطه با ایجاد مقاومت به انسولین عدم کفایت انسولین، یا هر دو عامل مشخص می گردد، بیماری مذکور با عوارض حاد و مزمن عدیده ای همراه می باشد تعداد مرگ و میر ناشی از عوارض قلبی، عروقی و کلیوی این بیماران رو به افزایش است. بیشتر هزینه های درمانی دیابت ناشی از عوارض آن می باشد. پژوهش حاضر با هدف مشخص کردن وفور برخی عوارض دیابت شهرستان گناباد صورت گرفت.مواد و روش کار: کلینیک دیابت شهرستان گناباد بعنوان محیط پژوهش انتخاب و تکمیل پرسشنامه از طریق بررسی پرونده و نیز گفتگو با بیماران انجام پذیرفت. از 180 پرونده موجود در این کلینیک تعداد 18 پرونده بدلیل نقص اطلاعات حذف و کلا شرح حال 162 بیمار دیابتی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بدین منظور پس از جمع آری اطلاعات از نرم افزارهای مناسب رایانه ای و آزمونهای آمار تست کندل b و c استفاده شد.نتایج: نتایج حاکی از آن است که 37.3% بیماران مذکر و 62.7% مونث هستند. 14.8% بیماران را تیپ 1 و 84% را تیپ 2 دیابت تشکیل می دهد و نسبت مونث به مذکر در تیپ 2 دیابت 1.68 می باشد که چاقی و زایمانهای متعدد می تواند دلیل افزایش زمینه ابتلا به دیابت در زنان باشد. متوسط سن بروز بیماری برای تیپ 1 و 2 بترتیب 23 و 52 سالگی بدست آمد. جهت کنترل بیماری در 65.4% موارد قرص های خوراکی بویژه گلی بن کلامید تجویز می شود.در بین عوارض حاد، 10% بیماران عارضه هیپوگلیسمی، 5.5% کتواسیدوز و 1.2%  کمای هیپراسمولار را تجربه کرده اند. 34% بیماران تیپ 2 و 12.5% تیپ 1 دچار هیپرلیپدمی هستند. عارضه رتینوپاتی در 27.7% بیماران دیده می شود و تست کندال تا و b اختلاف معنی داری را بین وجود یا عدم وجود رتینوپاتی به تفکیک نوع دیابت نشان نمی دهد. 24.7% بیماران دچار کاهش دید، 8% گرفتار کاتاراکت و 2% دچار گلوکوم هستند 9.26%  بیماران گرفتار نفروپاتی می باشند که وفور آن در تیپ 1 بیش از تیپ 2 است. 6.8% بیماران نیز ضایعات پا و بیماریهای پوستی را تجربه کرده اند.37.7% بیماران از گزگز کردن اندامها شاکی هستند. در بین کل عوارض مورد مطالعه در این پژوهش، بترتیب عارضه نوروپاتی، هیپرلیپدمی و ریتنوپاتی بیشترین فراوانی را در بین بیماران دیابتی گناباد نشان می دهند. (وفور آنها بترتیب عبارتست از 40.7، 30.9 و 27.7 درصد).بحث و نتیجه گیری: نتایج این بررسی حاکی از آن است که با افزایش مدت زمان ابتلا به دیابت خطر بروز نوروپاتی و بویژه رتینوپاتی افزایش می یابد. با انجام اقدامات غیر دارویی و دارویی می توان میزان بروز عوارض را کاهش و یا آن را به تاخیر انداخت.مصرف بعضی از مواد غذایی از جمله میوه و سبزی و یا داروهای گیاهی می تواند عوارض دیابت را کم کند.

مقدمه و اهداف: شکستگی سوپراکندیل بازو در اطفال به علت عوارض به دنبال درمان بخصوص محدودیت حرکتی در مفصل آرنج و دفورمیتی، اغلب سبب نگرانی پزشکان معالج و بیماران می گردد. عمل جراحی شامل دو روزش قدامی و خلفی. گرچه روش قدامی در حال حاضر متداول و دارای طرفداری بیشتری است اما بررسی بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می رسد، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه نتایج عمل به دو روش فوق در جراحی شکستگیهای سوپراکندیل، بازو در اطفال صورت گرفته است.مواد و روش کار: در این بررس از نوع کارآزمایی بالینی است که بصورت آینده نگر روی 82 بیمار با شکستگی سوپراکندیل بازو از سال 1379 تا 1381 در بیمارستان شهید کامیاب مشهد تحت جراحی قرار گرفته اند انجام شد. 36 مورد با روش قدامی و 46 مورد با روش خلفی عمل شدند و در هر گروه عوارض بعد از عمل در چک لیست ثبت و پس از جمع آوری اطلاعات با استفاده از نرم افزار و آزمونهای آماری مناسب توصیفی تحلیلی (مجذور کای و آنالیز واریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در روش قدامی: دفورمیتی 4 مورد (11.1%) (براساس اسکور Gruber & Healy) 16 مورد (44.6%) عالی -11 مورد (30.5%) خوب - 6 مورد (16.6%) متوسط- 3 مورد (8.3%) بد در روش خلفی: - دفورمیتی 1 مورد (2.2%) -اختلال حرکتی مفصل آرنج (بر اساس اسکور Gruber & Healy) 23 مورد (50%) عالی 14 مورد (30.4%) خوب - 7 مورد (15.2%) متوسط - 2 مورد (4.4%) بد عفونت (به جز چند مورد عفونت سطحی)، میوزیت ایسیفیان و عوارض عصبی عروقی در هیچکدام از روشهای فوق مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: در روش خلفی محل شکستگی به راحتی در دسترس بوده، سرعت عمل بیشتر و در نهایت روش ساده ای است، از طرفی با توجه به بررسی انجام شده عوارض آن با روش قدامی یکسان می باشد. انتخاب آن به جز در مواردی که بررسی عروق و اعصاب قدام آرنج مورد نیاز است، توصیه می شود.

مقدمه و اهداف: با توجه به تغییر الگوی بیماریهای واگیر و عفونی و بیماریهای غیر واگیر و مزمن و بیماریهای روانی در دهه های اخیر و خصوصا شیوع افسردگی و نقش مذهب در پیشگیری و درمان بیماریها و اختلالات روانی و خصوصا اهمیت نقش نماز در این زمینه، پژوهش حاضر جهت تعیین میزان افسردگی در دانشجویان که به نماز اهمیت نمی دهند، آنها که نماز می خوانند و آنها که بیشتر با نماز مانوس هستند و به شرکت در اجتماع مسلمین و وقت نماز هم اهمیت می دهند انجام گرفت.مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. نمونه شامل 300 نفر دانشجویان که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند جهت گردآوری اطلاعات فردی، اطلاعات فردی مربوط به نگرش نسبت به نماز و اطلاعات مربوط به رفتارهای مذهبی و نماز پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. نیز آزمون استاندارد افسردگی بک جهت تعیین میزان افسردگی واحدهای مورد پژوهش استفاده شده است و داده ها پس از جمع آری توسط نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری کای دو، آنالیز واریانس، تی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: پژوهش نشان می دهد میانگین نمره افسردگی در کسانی که نگرش مثبت نسبت به نماز داشته اند، آنها که هر روز و مرتب نماز می خوانند، کسانی که نگرش آنها نسبت به خود فردی مذهبی است و کسانی که به اوقات نماز در مساجد و انجام تکالیف دینی اهمیت می دهند به طور معناداری پایین تر است (P<0.05). البته بین نماز خواندن با نخواندن و میزان افسردگی رابطه وجود داشت اما از نظر آماری معنادار نبود. همچنین گرایش نسبت به نماز دربین خانمها نسبت به آقایان به طور معناداری بیشتر بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه نتایج پژوهش نشان می دهد نماز خواندن واهمیت دادن به سایر مستحبات موجب کاهش میانگین نمره افسردگی می شود، پژوهشگران پیشنهاد می کنند برای برخورداری از فواید جسمی و روحی - روانی نماز در کاهش و رفع افسردگی نسبت به ترویج فرهنگ نماز و اقامه نماز در دانشگاهها و جامعه اقدامات موثرتری انجام گیرد.

مقدمه و اهداف: مفهوم خود یا خود پنداره از موضوعات مهم و اساسی در دانش روانشناسی و یکی از جنبه های مهم شخصیتی هر فرد می باشد خود پنداره مثبت نقش مهمی در زندگی و آینده دانش آموزان دارد. بنابراین ضروری بنظر می رسد که دنبال راهکارها و برنامه هایی باشیم که بتوان از آن طریق در بالا بردن خودپنداره دانش آموزان سعی و تلاش نمود. این پژوهش نیز در راستای این هدف در نظر دارد که بسنجد آیا ورزش می تواند بعنوان عامل سهیم در خود پنداره مورد توجه قرار گیرد؟ به عبارت دیگر آیا ورزشکاران از خود پنداره بالاتری نسبت به غیر ورزشکاران برخوردارند؟مواد و روش کار: این تحقیق توصیفی از نوع علی مقایسه ایست. جامعه آماری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر گناباد می باشد که دانش آموزان ورزشکار اعضای تیم های منتخب ورزشی شهرستان بوده و تعداد آنها 115 نفر که به همگی پرسشنامه داده شد جامعه غیر ورزشکار 1180 نفر بود که 130 نفر بصورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشخصات فردی و مقیاس درجه بندی خود پنداره کارل راجرز که شامل دو فرم"الف" و "ب" بود مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل آماری داده ها از آزمون تی استودنت (T-Test) و نرم افزار spss استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که ورزشکاران در مقایسه با غیر ورزشکاران بطور معنی داری از خود پنداره بالاتری برخوردار بودند همچنین اختلاف معنی داری بین خود پنداره دختران و پسران مشاهده نشد اما خود پنداره دانش آموزان دختر ورزشکار از پسران ورزشکار بطور معنی دار بالاتر بود.بحث و نتیجه گیری: مروری بر ادبیات تحقیقات مختلف در زمینه اثرات ورزش با ابعاد شخصیتی یافته های ابهام آمیزی ارزانی داشته است اما دو متغیر که بیشترین ثبات را در یافته های معنی دار داشته است. افسردگی و خود پنداره بوده است و می توان چنین نتیجه گیری کرد که ورزش و فعالیت بدنی می تواند بعنوان عامل سهیم در بالا بردن خود پنداره نقش داشته باشد.

مقدمه و اهداف: بیماری ایسکمی قلبی و سکته مغزی شایع ترین بیماریها و علل مرگ و میر در همه جوامع و کشورها می باشد. آنچه در اتیولوژی بیماریهای فوق نقش خود را آشکار ساخته است پدیده آترواسکلروز عروق می باشد.هیپرلیپدمی از عوامل خطر اصلی در ایجاد آترواسکلروزیس بوده و کنترل آن در پیشگیری از بیماریهای مذکور نقش اساسی دارد. در این راستا شناخت مواد غذایی بالا برنده چربی خون و معرفی آنها به مردم جهت کاهش مصرف ضروری است. تخم مرغ یکی از منابع غذایی ارزان و در دسترس است که غذای قشر کثیری از مردم را تشکیل می دهد. در تعدادی از بررسی های انجام شده ارتباط معنی داری بین مصرف تخم مرغ و کلسترول خون وجود نداشته است ما نیز بر آن شدیم تا این موضوع را در جامعه خودمان مورد تحقیق قرار دهیم.مواد و روش کار: این بررسی یک کارآزمایی بالینی می باشد که به صورت آینده نگر انجام گرفته است. بدین منظور تعداد 60 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی بیرجند که شرایط لازم را دارا بودند بعنوان نمونه انتخاب و به مدت یک ماه روزانه یک تخم مرغ آب پز به آنها داده شد تا علاوه بر رژیم غذایی معمول خود آنرا مصرف کردند در شروع و پایان طرح، نمونه خون از افراد گرفته شد و آنالیز چربیهای خون انجام شد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و به کمک آزمون تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: در پژوهش ما میانگین کلسترول تام، تری گلیسرید،LDL  به ترتیب از 138.47، 109.33، 62 میلی گرم در دسی لیتر قبل از مصرف تخم مرغ به 160.46، 137.81 و 100.60 میلی گرم در دسی لیتر بعد از مصرف تخم مرغ افزایش یافت و بین مصرف روزانه تخم مرغ و افزایش کلسترول تام،LDL  و تری گلیسرید سرم و نیز کاهش HDL و افزایش نسبت کلسترول تام به HDL ارتباط معناداری وجود دارد (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: فعلا براساس این تحقیق می توان گفت که مصرف مداوم و روزانه تخم مرغ توصیه نمی شود ولی تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است.

مقدمه و اهداف: فرسودگی کاری از جمله خطرات شغلی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این معضل علاوه بر بروز اثرات نامطلوب جسمی، عوارض روانی متعددی نیز به همراه داشته و بخصوص در حرفه های مراقبتی بدلیل ماهیت استرس زای این مشاغل، فرسودگی شغلی بیشتر ایجاد می شود. لذا این پژوهش با هدف بررسی ارتباط فرسودگی شغلی و سلامت روانی انجام شد.مواد و روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی سه فرم پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه عمومی و پرسشنامه فرسودگی شغلی قدیم برای کلیه ماماها و پرستاران شاغل در سطح دانشکده علوم پزشکی گناباد و واحدهای تابعه آن در سال 1382 ارسال و 124 پرسشنامه بطور کامل عودت داده شد. داده ها پس از کدگذاری وارد رایانه شده و تجریه تحلیل روی همین تعداد با استفاده از آزمونهای آماری فرکوثنی همبستگی و آنالیز ورایانس یکطرفه صورت گرفت.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که 21.77 درصد افراد تحت مطالعه مشکوک به اختلالات روانشناختی بوده و نمره مقیاس در این پژوهش 22.65±7.93 بود. بالاترین نمرات بترتیب در مقیاسهای ناسازگاری اجتماعی، نشانه های جسمانی، اضطراب و افسردگی به ثبت رسیده، دیگر یافته ها بیانگر آن بود که بین فرسودگی شغلی و نمرات GHQ همبستگی مثبت، مستقیم و معنی دار وجود دارد. همچنین میانگین نمرات GHQ در مقیاس نشانه های جسمانی، اضطراب و افسردگی در سطوح مختلف فرسودگی شغلی اختلاف آماری معنی داری را نشان داد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر در ارتباط با اثرات مخرب فرسودگی شغلی بر سلامت روانی کارکنان، پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که برنامه ریزی هایی در جهت به حداقل رساندن معضل فرسودگی شغلی توسط مسولین سازمانی طراحی و اجرا گردد.

مقدمه و اهداف: گلو درد یکی از شایعترین مشکلات پس از عمل می باشد که شیوع آن پس از انتوباسیون بین 50-14 درصد می باشد واغلب بیماران پس از عمل جراحی از این عارضه شکایت دارند. بیماران همیشه تمایل دارند که جراحی موفقیت آمیز و بدون عارضه جانبی همراه باشد. اما گاهی مشاهده می شود که علیرغم سعی و تلاش بیهوشی دهنده ها و بکارگیری تمامی روشهای علمی و عملی روز برخی از بیماران دچار ناراحتی های می شوند که شاید بتوان با یک تغییر در روش کار، آنرا از بین برد و یا به حداقل رساند. لذا پژوهش حاضر بمنظور مقایسه گلودرد بعد از عمل بین لوله با کاف هوا و کاف سالین انجام گرفته است. در بروز گلودرد پس از عمل فاکتورهای متعددی دخالت دارند که به اذعان تمامی منابع انتوباسیون داخل تراشه و فشار کاف لوله از همه فاکتورها مهمتر می باشند.مواد و روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی دو گروه بیمار که عمل جراحی داشته و قرار بود تحت بیهوشی عمومی لوله گذاری داخل تراشه شوند، انتخاب و عوامل مداخله گر حذف شده از قبیل اینکه هیچکدام از آنها جراحی روی سرو گردن نداشته باشند و تمامی آنها در اتاق عمل مرکزی بیمارستان قایم (عج) تحت بیهوشی و جراحی قرار گیرند. نمونه ها در دو گروه صد نفری که در سنین 80-6 ساله بودند بطور تصادفی انتخاب و پس از معاینه و تایید سلامت راه هوایی و تراشه، در یک گروه کاف لوله تراشه آنها با هوا و در گروه دوم کاف لوله تراشه آنها با نرمال سالین پر شد. تمامی آنها توسط یک نفر لوله گذاری شده و برای آنها از تیغه متوسط مکینتاش استفاده گردیده است. همچین برای تمامی آنها از رژیم اینداکشن که عبارت بودند از: آتراکوریوم + نسدونال+ فنتانیل استفاده شده است. کلیه نمونه 8-6 ساعت بعد از عمل و خارج کردن لوله تراشه با مصاحبه و چک لیست میزان گلودرد آنها بررسی و تعیین شده است و نتایج در دو گروه با آزمون آماری تی استیودنت مقایسه شد.نتایج: در این پژوهش مشخص گردید که شیوع گلو درد در بیمارانی که لوله گذاری با کاف نرمال سالین داشته اند 10% و بیمارانی که لوله تراشه آنها با کاف هوا پر شده 20 درصد می باشد.بحث و نتیجه گیری: لوله گذاری با کاف نرمال سالین نسبت به کاف هوا 50 درصد گلو درد پس از عمل را کاهش می دهد. لذا این روش نسبت به لوله گذاری با کاف هوا در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند بعنوان شیوه انتخابی پیشنهاد می شود.

مقدمه و اهداف: رویدادهای عمده زندگی به عنوان عوامل استراس زا بر جسم و روان آدمی تاثیرات بسزایی دارد. بسیاری از بیماری های جسمانی و روانی می توانند متعاقب یک سلسله اتفاقات و بحرانهای مختلف شروع شوند. این عوامل در برخی از موارد ممکن است علل بوجود آوردنده این ناراحتی نبوده لیکن در شدت و وخامت آنها موثر باشند. این پژوهش به منظور تعیین رویدادهای استرس زا و همراهی آن با اختلالات روانی در جوانان شهرستان گناباد انجام گرفته است.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع بررسی های زمینه یابی است. جامعه آماری را جوانان منطقه شهری گناباد با دامنه سنی 40-20 سال تشکیل داده که با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از بین 5744 خانواده شهری 20 خوشه و در هر خوشه 10 خانواده و در مجموع 356 نفر انتخاب گردیدند که با استفاده از پرسشنامه های رویدادهای زندگی و G H.Q 28 مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده با کمک رایانه و با استفاده از آزمونهای آماری تی استودنت و مجذور کای دو تجزیه و تحلیل شد.نتایج: نتایج نشان داد بروز بیماری خفیف جسمی، دوری از افراد مورد علاقه، بستری شدن یکی از اعضا خانواده به علت بیماری شدید، عدم کفایت حقوق و درآمد و شرکت در یک امتحان مهم از شایع ترین رویدادهای استرس زا بوده اند. از نظر مقایسه میانگین رویدادهای استرس زا تنها تفاوت معنی داری بین تجربه رویدادهای استرس زا و عوامل جمعیت شناختی سن و تعداد افراد خانواده وجود داشت. در ضمن 28 درصد نمونه از نظر روانی بیمار و 79.2 درصد سالم غربال شدند که ارتباط معنی داری بین رویدادهای استرس زا و اختلال روانی موجود بود. در مقایسه میانگین نمره استرس افراد سالم و بیمار بر حسب عوامل جمعیت شناختی تفاوت های معنی داری در زنان و مردان، افراد با دامنه سنی 30-20 سال، متاهلین، دارندگان مدارج تحصیلی ابتدایی، دیپلم و مشاغل کارگری، کارمندی و خانه داری، خانواده های 4-3 و 7 نفر و فرزندان اول و دوم مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده در این پژوهش با مطالعات بسیاری از جمله ملکوتی و همکاران (1374)، عطاری (1374)، پیکل و همکاران (1969) ونتورا (1993)، آژید و همکاران (2000) و ساندبرگ و همکاران (2001) هماهنگ است. البته با توجه فردی بودن ارزیابی استرس هر گونه انتظاری مبنی بر توافق کامل در این زمینه به دور از واقعیت است.