مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1397 | دوره:17 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

دستورالعمل سمپل SAMPL Guidelines در پاسخ به نیاز روزافزون محققین علوم سلامت در استفاده صحیح از روش های آماری به هنگام نگارش مقالات علمی تدوین شده است. در مقدمه این دستورالعمل، به این نکته مهم اشاره شده است که دستورالعمل سمپل، تکمیل کننده سایر دستورالعمل های نگارش مقالات علمی نظیر کانسورت CONSORT] 2] و استروب STROBE] 3] بوده و تکرار کننده آنها نیست [4]. ...

زمینه و هدف: زخم های پوستی بسیار دردناک اند و درمان آنتی بیوتیکی آن ها هزینه بر و دارای عوارض جانبی است. امروزه گیاهان دارویی به علت قیمت و عوارض کمتر به صورت گسترده استفاده می شوند. گیاهان گل اشرفی، صبرزرد و کرچک دارای خواص ضدمیکروبی و التیامی هستند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر این سه گیاه دارویی بر روی روند ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، 32 موش صحرایی نر بالغ به روش تصادفی به چهار گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل یک گروه کنترل (گروه زخم و استعمال موضعی ناحیه آسیب دیده با اوسرین) و سه گروه تحت درمان با گل اشرفی، صبرزرد و کرچک (استعمال موضعی با 2 سی سی عصاره 10 درصد) بود. زخم هایی با ضخامت های مساوی در ناحیه پشتی موش ها ایجاد و قطر آن ها در طول درمان (21 روز) اندازه گیری و در پایان نمونه های بافتی نیز تهیه شد. داده ها توسط آزمون آماری آنوای یک طرفه و تعقیبی توکی آنالیز شدند. یافته ها: اندازه قطر زخم ها در روز پنجم نشان داد که میانگین مساحت زخم در گروه تحت درمان با گل اشرفی و کرچک به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (P<0.05). در پایان آزمایش، بیشترین التیام زخم پوستی متعلق به گروه تحت درمان با کرچک بود که بین این گروه و گروه کنترل اختلاف معنی دار وجود داشت (P<0.05). نتیجه گیری: گیاه دارویی کرچک در مقایسه با گل اشرفی و صبرزرد اثر بهبودی بیشتری در ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی دارد.

زمینه و هدف: سرطان پستان مهم ترین عامل نگران کننده سلامتی در زنان است، اما به نظر می رسد ورزش در کنترل آن نقش مهمی داشته باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی بر حجم تومور و سطح سرمی انکوستاتین-ام در موش های مبتلا به سرطان پستان می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی می باشد. به این منظور، پس از آشناسازی 16 سر موش بالب سی با محیط، سلول های سرطانی پستان (رده MC4-L2) وابسته به گیرنده استروژن، به آنها تزریق شد و سپس موش ها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (8 سر) و تمرین (8 سر) قرار گرفتند. گروه تمرین، 5 روز در هفته تمرینات هوازی فزاینده (سرعت 22-18 متر بر ثانیه معادل 55 تا 70 درصد توان هوازی موش ها) را به مدت 6 هفته اجرا کردند و در گروه کنترل هیچ گونه فعالیت هوازی انجام نشد. در پایان موش ها کشته شدند و از سرم و بافت تومور جهت اندازه گیری سطوح سرمی و بافتی انکوستاتین-ام استفاده شد. از آزمون t مستقل برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها: بین دو گروه تمرین و کنترل از نظر مقدار انکوستاتین-ام درون تومور (p=0.001)، و سرم (p=0.001) تفاوت معناداری مشاهده شد. افزایش معنی داری در سطح سرمی انکوستاتین-ام در گروه تمرین نسبت به کنترل مشاهده شد (p=0.001). نتایج آزمون t مستقل نیز برای حجم تومور حاکی از کاهش معنی دار آن در گروه ورزش بود (p=0.001). نتیجه گیری : تمرینات هوازی می تواند موجب کند شدن روند رشد تومور گردد و یکی از سازوکارهای آن، افزایش انکوستاتین-ام در عضلات فعال و تراوش آن به سرم است. دلیل این فرآیند می تواند مربوط به این باشد که انکوستاتین-ام از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند.

زمینه و هدف: یکی از روش‎های موثر تشخیص و درمان سرطان پروستات تشخیص نشانگر زیستی آن می باشد. در حال حاضر بهترین نشانگر زیستی برای کنترل و تشخیص این سرطان، آنتی ژن اختصاصی پروستات (Prostate specific antigen; PSA) است. هدف پژوهش حاضر طراحی بیوسنسور الکتروشیمیایی مبتنی بر آپتامر (آپتاسنسور الکتروشیمیایی) جهت اندازه‎گیری PSA است. مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی از نانو لوله های کربنی چند دیواره (MWCNTs)، نانوذرات طلا ( AuNPs)، نانوصفحات گرافن‎اکسید کاهش‎یافته (rGO) و کیتوسان (CS) به منظور هدایت الکتریکی و افزایش سطح استفاده شد. هم چنین از آپتامر اختصاصی PSA جهت اتصال PSA به سطح الکترود استفاده شد. از تکنیک‎های ولتامتری پالس تفاضلی، ولتامتری چرخه ای و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی جهت بررسی خواص الکتروشیمیایی و اهمیت نانوکامپوزیت سنتز شده استفاده شد. این آپتاسنسور برای اندازه گیری PSA چهار نمونه خونی افراد مبتلا به سرطان پروستات به کار گرفته شد و با روش آزمایشگاهی ایمونو رادیومتری مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل داده های با آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها: بر اساس منحنی درجه بندی، حد تشخیص 6.0 پیکوگرم بر میلی لیتر و محدوده خطی 0.01-100.0 نانوگرم بر میلی لیتر برای PSA به دست آمد. تکرارپذیری و تکثیرپذیری آپتاسنسور برای غلظت 0.9 نانوگرم بر میلی لیتر PSA به ترتیب با درصد انحراف استانداردهای نسبی (Relative standard deviation; RSD%) 2.39 و 4.01 درصد حاصل شد. نتیجه گیری: نتایج مقایسه های انجام شده بین روش ارائه شده و روش ایمونو رادیومتری، قابلیت به کارگیری آپتاسنسور ساخته شده در اندازه گیری نمونه های حقیقی را نشان می دهد. به نظر می رسد بیوسنسور ساخته شده با حدتشخیص کم و محدوده خطی وسیع می تواند ابزار مناسبی جهت تشخیص سرطان پروستات باشد.

زمینه و هدف: ورزش هوازی و مصرف مکمل کلرلا جهت کنترل شاخص های فشار اکسایشی و هم چنین مقادیر پاراکسوناز-1 در بیماران دیابتی از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر پلاسمایی پاراکسوناز-1 و لیپید هیدروپراکسید در موش های نر دیابتی شده تحت تیمار با جلبک کلرلا می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی می باشد. 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابتی شده، گروه دیابتی شده همراه با دریافت مکمل (کلرلا)، گروه دیابتی شده همراه با تمرین و گروه دیابتی شده توام (مکمل+تمرین). تمرین و دریافت مکمل به مدت 8 هفته پس از القاء دیابت ادامه یافت. در پایان هفته هشتم سطوح پاراکسوناز-1 و لیپید هیدروپراکسیداز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد. یافته ها: در بین گروه ها از نظر مقدار پاراکسوناز-1 تفاوت معنی دار مشاهده شد (P=0.001). در مقایسه بین گروه کلرلا با ورزش (P=0.001) و کلرلا با توام (P=0.001) و هم چنین ورزش با توام (P=0.007) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد. هم چنین در بین گروه ها از نظر مقدار لیپید هیدروپراکسید نیز تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.001)، به طوری که بین گروه کلرلا با تمرین (P=0.005) و گروه توام (P=0.001) و گروه تمرین با گروه توام (P=0.029) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد، به نحوی که پاراکسوناز-1 در گروه توام افزایش بیشتر داشت. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف کلرلا می تواند باعث کاهش قابل ملاحظه لیپید هیدروپراکسید و افزایش پاراکسوناز-1 در رت های مبتلا به دیابت شود، هر چند پروتکل جداگانه آنها نیز می تواند مفید می باشد.

زمینه و هدف: در سال های اخیر، تولید و استفاده از ترکیبات با ارزش نظیر بیوسورفکتانت ها از فاضلاب با توجه به مزایای زیست محیطی و اقتصادی آن مورد توجه قرار گرفته است. امروزه بیوسورفکتانت ها تولیدی میکروارگانیسم ها با استفاده از منابع کربن مختلف، در صنایع غذایی، دارویی، پتروشیمی، استخراج نفت، تصفیه فاضلاب مورد استفاده می گیرند. این مطالعه، با هدف ارزیابی استفاده از فاضلاب های روغنی به عنوان سوبسترای ارزان قیمت با استفاده از سویه های سودوموناس آئروژنزا جدا شده از فاضلاب بیمارستانی جهت تولید بیوسورفکتانت های رامنولیپیدی انجام شده است. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی است که در رآکتور ناپیوسته حاوی باکتری بومی جدا شده از پساب فاضلاب های بیمارستانی در محیط معدنی حاوی روغن های مختلف انجام شده است که روغن کشت در زمان ها و غلظت های مختلف، با آزمایش های همولیز، گسترش نفت، انهدام قطره، فعالیت امولسیون کنندگی و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی، سنجش گردید. در این تحقیق تحلیل های آماری بر مبنای ارزیابی های گروه های شاهد – تست مطابق با آزمون های student T-test انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که باکتری سودوموناس آئروژنزا جدا شده، توانایی مطلوبی را در تولید بیوسورفکتانت دارد. کاهش کشش سطحی، امولسیون کنندگی بیش از 70 درصد و کاهش (COD (Chemical oxygen demand به میزان 85 درصد، حاصل استفاده از بیوسورفکتانت جدا شده بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق، به نظر می رسد فاضلاب های روغنی حاوی مقادیر بالای مواد آلی، گزینه مناسبی جهت تولید بیوسورفکتانت های رامنولیپیدی باشند. بیوسورفکتانت های تولیدی، بدلیل خاصیت امولسیون کنندگی مطلوب، می توانند به منظور حذف آلاینده های دیر تجزیه پذیر و فرآیندهای اصلاح زیستی مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و هدف: امروزه توانایی مدیریت ارتباط با کارکنان جهت حمایت از عملکرد سازمانی و حفظ بقا آن ضروری است. اما مدیران در رویارویی با فعالیت های اولیه مدیریت ارتباط، عملکرد ضعیفی دارند. این امر موجب کاهش بهره وری سازمان و ناتوانی در رقابت در عرصه های ملی و بین المللی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است. مواد و روش ها : مطالعه حاضر به صورت توصیفی می باشد. در این مطالعه، از 150 نفر از کارمندان سیستم اداری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395 که حداقل دارای 5 سال تمام سابقه کار اداری بودند، استفاده شد. جهت جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه سنجش روابط مدیران با کارکنان و پرسش نامه عملکرد سازمانی کارکنان استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین مدیریت ارتباط کارکنان و عملکرد سازمانی کارکنان ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (P<0.001، r=0.759)، هم چنین بین ابعاد رابطه مبتنی بر برابری مدیران (P<0.001، r=0.788)، رابطه ساختاری (P<0.001، r=0.742)، پویا (P<0.001، r=0.736) و تفویضی مدیران (P<0.001، r=0.756) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد. همچنین بین ابعاد رابطه کنترلی (P<0.001، r=-0.603) و اجتنابی مدیران با کارکنان (P<0.001، r=-0.909) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که با بهبود روابط مدیران با کارکنان، عملکرد سازمانی آنان افزایش می یابد.

زمینه و هدف: بیان ژن های مولد بیوفیلم در سطح سلول های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین می تواند نقش موثری را در مقاومت و بیماری زایی ایفا کند. از آنجایی که فعالیت ضد میکروبی گیاهان گونه آرتمیزیا (درمنه) علیه ژن های مولد بیوفیلم حائز اهمیت است، لذا این مطالعه با هدف ارزیابی اثر عصاره الکلی آرتمیزیا اولیوریانا بر بیان ژن های icaA، icaD و ebps در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مطالعات آزمایشگاهی بود. ابتدا عصاره گیاه آرتمیزیا اولیوریانا تهیه شد و سپس حداقل غلظت مهارکنندگی رشد برای عصاره گیاه به روش میکرو دایلوشن علیه سویه های S.aureus واجد ژن mecA به دست آمد، سپس در غلظت پایین تر، بیان ژن های icaA، icaD و ebps موجود در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با روش Real-Time PCR بررسی و نتایج به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: عصاره الکلی آرتمیزیا اولیوریانا دارای حداقل غلظت مهارکنندگی رشد معادل 512 میکروگرم در میلی لیتر بود. پس از گذشت 4، 8 و 16 ساعت، کاهش معنی دار بیان ژن های مذکور در نمونه استاندارد تحت تیمار با گروه درمانی آرتمیزیا اولیوریانا مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: عصاره الکلی آرتمیزیا اولیوریانا دارای ترکیباتی برای مهار بیان ژن های مولد بیوفیلم بود و این کاهش بیان، در ژن مرجع Houskeeping DNA gyrase-B دیده نشد.

زمینه و هدف: مردمان امروزی مدت زمان زیادی را در ساختمان هایی می گذرانند که در روز هم با نور مصنوعی روشن می شوند. لامپ های ال ای دی با مصرف انرژی کم، بازده زیاد یکی از منابع پر استفاده می باشد. با توجه به تاثیر دمای رنگ منابع روشنایی بر عملکرد انسان، در این مطالعه تاثیر نور لامپ های ال ای دی در دو دمای رنگ متفاوت بر عملکرد تایپ کردن دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی، 24 دانشجو به روش غیر احتمالی (در دسترس) از دانشگاه های علوم پزشکی تهران شرکت کردند. هر فرد در محیط آزمایشگاه، دو بار زیر نور گرم و سرد قرار گرفت که در این مطالعه دمای رنگ (3000 و 4000 کلوین) بود، متنی را به صورت تصادفی تایپ کرد. از آزمون رتبه ای علامت دار ویلکاکسون جهت تجزیه و تحلیل داده های آماری استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سرعت تایپ کردن در نور ال ای دی با نور سرد 25.06±3.13 و دقت تایپ کردن با درصد خطا 0.45±0.53 بود. نتایج سرعت بالاتر و دقت بیشتری را زیر نور سرد نشان داد (p=0.002). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده بهبود عملکرد تایپ کردن در دمای رنگ 4000 کلوین است. با توجه به این که لامپ های ال ای دی با نور سرد و دمای رنگ 4000 کلوین موجب افزایش سرعت و کاهش خطا نسبت به نور گرم و دمای رنگ 3000 کلوین شد، برای بهبود عملکرد توصیه می شود از لامپ ال ای دی با دمای رنگ بالاتر استفاده شود.