مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1379 | دوره:7 | شماره:2 (مسلسل 16) |تعداد مقالات:14

در این مطالعه با توجه به تفاوتهای قابل ملاحظه تاخیر زمانی و سرعت هدایت عصبی، بین نژادهای مختلف و لزوم ایجاد استاندارد مقادیر طبیعی، در هر منطقه جغرافیایی، سعی در پیدا کردن مقادیر دقیقی از میزان طبیعی تاخیر زمانی حسی، حرکتی و سرعت هدایت عصب میانی دست، در منطقه جغرافیایی ایران و نژاد ایرانیان شده است. درگیری عصب میانی دست از لحاظ تعداد مبتلایان، بیشترین موارد درگیری موضعی اعصاب محیطی را تشکیل می دهد. مطالعه بر روی 1200 نفر از افراد سالم و به صورت تصادفی، از هر دو جنس و تمام گروههای سنی انجام شده است. ابتدا مقادیر مربوط به جمعیت مردان و زنان و همچنین مقادیر مربوط به دست راست و چپ بطور جداگانه بررسی شد و سپس مطالعات آماری بین این جمعیت ها صورت پذیرفت و نشان داد، تفاوت معنی داری بین زن و مرد و همچنین دست راست وچپ وجود ندارد.بدین ترتیب کل جمعیت بصورت یکجا، از نظر پنج متغیر تاخیر زمانی حرکتی و تاخیر زمانی حسی از کف دست، مچ دست و سرعت هدایت عصب حسی و پتانسیل عمل مخلوط حسی و حرکتی عصب، مورد مطالعه قرار گرفتند. مقادیر میانگین، انجراف معیار و حداقل و حداکثر طبیعی بدست آمد. این نتایج می تواند به عنوان منبعی جهت افتراق موارد طبیعی از غیر طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.

بررسی نسبت تاخیر زمانی عصب بین استخوانی قدامی به عصب میانی، روشی جدید در ارزیابی آسیبهای وارده به عصب بین استخوانی قدامی می باشد. عصب بین استخوانی قدامی، یک شاخه صرفا حرکتی است که در ناحیه ساعد، از عصب میانی جدا می شود؛ لذا در معاینات بالینی، آسیب به این عصب، می تواند با پارگی رباطها و تاندون های عضلات خم کننده انگشتان شست، اشاره و یا میانی اشتباه شود. با بررسی این نسبت، به راحتی آسیب به این عصب را می توان ارزیابی نمود. همچنین از این نسبت می توان برای ارزیابی صدمات قسمت انتهایی عصب میانی، مانند سندرم تونل کارپ استفاده نمود. در این مطالعه، با تحریک تنه اصلی عصب میانی، در ناحیه جلو آرنج و ثبت همزمان موجهای حاصله، توسط الکترودهای سطحی، از عضلات گرداننده داخلی مربعی ساعد و بازکننده کوتاه شست و اندازه گیری تاخیر زمانی این دو موج، این نسبت محاسبه گردید. تعداد صد دست از 50 فرد سالم، شامل 22 زن و 28 مرد، بین سنین 65- 20 سال و میانگین 38 سال، مورد بررسی قرار گرفت که نسبت  تاخیر زمانی عصب بین استخوانی قدامی به عصب میانی ، 0.5±0.04 (میانگین ± انحراف معیار) و با دو انحراف معیار، بین 42/0تا 58/0 بدست آمد.

درد یک تجربه انسانی همگانی است که از ابتدای خلقت بشر با انسان، همراه بوده است و همواره کوشش علم پزشکی در صدد از بین بردن یا کاهش آن است. یکی از روشهای ضد درد، تحریک الکتریکی اعصاب حسی کاری، از طریق پوست (TENS) است که به عنوان یک روش غیر دارویی و غیر تهاجمی در کاهش درد زایمان، به کار برده می شود. این پژوهش با هدف تعیین اثرTENS ، بر روی کاهش درد زایمان در مادران نخست زا، صورت گرفت. به این منظور تعداد 120 مادر نخست زا، که جهت زایمان در زایشگاه بستری شده بودند؛ به طور تصادفی به سه گروه TENS (با استفاده از TENS با جریان)، TENS نما (همراه با TENS بدون جریان) و گروه شاهد (بدون دستگاه) تقسیم شدند. شدت درد زایمان، از ابتدای فاز فعال تا پایان مرحله دوم زایمان توسط مقیاس دیداری درد، سنجیده شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که ارتباط معنی داری از نظرشدت درد در مرحله اول زایمان، بین سه گروه وجود دارد. همچنین از نظر طول مدت فاز فعال مرحله اول و دوم زایمان، بین سه گروه اختلاف معنی دار وجود دارد؛ به طوری که شدت درد در مرحله اول زایمان، در گروه TENS نسبت به دو گروه دیگر کاهش داشت. مجموع طول فازفعال مرحله اول زایمان و مرحله دوم زایمان، در گروه TENS نسبت به دو گروه دیگر کوتاهتر بود.

به منظور مطالعه ارتباط بین سبک زندگی با افسردگی و اضطراب، اقدام به این پژوهش نمودیم. حجم نمونه، 264 نفر از دانشجویان مراکز آموزش عالی سبزوار بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سبک زندگی و سلامتی بالدی، آزمون افسردگی بک و آزمون افسردگی حالت صفت اشپیل برگر بودند. فراوانی درجات مختلف افسردگی، اضطراب و سبک زندگی ناسالم  بدست آمد. بین نمره پرسشنامه سبک زندگی و سلامتی و نمرات پرسشنامه های افسردگی و اضطراب همبستگی معکوس وجود داشت. بدین معنا که هر چه سبک زندگی مطلوب تر باشد، درجات اضطراب و افسردگی کاهش می یابد. دانشجویان متاهل نسبت به دانشجویان مجرد و دانشجویان زن نسبت به دانشجویان مرد، سبک زندگی سالمتری داشتند. مطلوبترین پاسخها در زمینه سبک زندگی، روابط خوب خانوادگی و روابط دوستانه بود و نامطلوبترین پاسخها در زمینه رضایت شغلی و رضایت در زمینه روابط جنسی بودند.

مطالعه ذیل بررسی کشت های ادراری بیماران مراجعه کننده، به آزمایشگاه شفا در بیرجند، محدوده زمانی دی ماه 1378 تا پایان تیر ماه 1379 را شامل می شود. از 600 مورد کشت ادرار، 111 مورد (5/18 درصد) مثبت بود. از تعداد 111 مورد مثبت، 72 مورد E.Coli (65 درصد) و 38 مورد (35 درصد) سایر باکتریها (استرپ a همولیتیک، کلبسیلا، پروتئوس) جدا شد. از 72 نمونه کشت E.Coli ، 62 مورد (86 درصد) به دیسک آموکسی سیلین مقاومت نشان دادند؛ یعنی هاله فقدان رشد کمتر از 11mm و 10 مورد (14 درصد) نیز بینابینی بودند (یعنی هاله فقدان رشد 12mm تا 13). هیچ موردی به آموکسی سیلین حساس نبود. از همین 72 نمونه کشت E.Coli، 47 مورد (65 درصد) به دیسک کوتریموکسازول مقاومت نشان دادند ( هاله 10>mm) و 22 مورد (31 درصد) به این دیسک حساس بودند ( هاله 16mm<). 3 مورد (4 درصد) نیز بینابینی بودند (هاله فقدان رشد 11mm تا 15).  

به دلیل افزایش بی رویه جمعیت و مشکلات ناشی از آن، امروزه تنظیم خانواده به عنوان اصل اساسی زندگی بشری در نظر گرفته می شود. ولی تاکنون روش ایده آلی که صد درصد موثر باشد، کاربرد موثری داشته و قابل برگشت باشد، ابداع نشده است. روشهای موجود ضد حاملگی دارای عوارض و فوایدی هستند. پژوهش حاضر به منظور بررسی عوارض و اثربخشی روشهای پیشگیری از بارداری بر روی 300 زن در شهرستان سبزوار انجام شده است که در سه گروه مساوی، مصرف کنندگان ضد بارداری خوراکی، کاندوم و طبیعی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش تحصیلات در زن و همسرش، میزان استفاده از کاندوم و روش طبیعی افزایش می یابد و این افزایش از نظر آماری معنی دار است. بین سه گروه از نظر عوارضی مثل تپش قلب، تنگی نفس، خونریزی بین قاعدگی، کمردرد، درد حین نزدیکی، خستگی، بی خوابی و غیره تفاوت معنی داری وجود نداشت. اما از نظر عوارض روانی (افسردگی و عصبانیت)، افزایش دور شکم، افزایش وزن نسبت به ابتدای استفاده در گروه مصرف کنندگان قرص افزایش وجود داشت که از نظر آماری معنی دار بود. ضمنا در مصرف کنندگان قرص، مدت قاعدگی و خونریزی قاعدگی به طور معنی دار کاهش پیدا کرده بود.

امروزه روشهای مختلف تنظیم خانواده مورد استفاده قرار می گیرد؛ ولی تاکنون هیچ روشی وجود ندارد که همه مزایا را داشته و عاری از هر گونه عارضه ای باشد. هم اکنون که پیشگیری به روش جراحی در جامعه پاگرفته است و روز به روز بر متقاضیان آن افزوده می گردد و با توجه به اینکه مطمئن ترین راه حل؛ پایان دادن به حاملگی های ناخواسته، در افراد واجد شرایط تنظیم خانواده، روشهای جراحی می باشد. برای پیشگیری از کاهش تعداد استفاده کنندگان و کمرنگ شدن این روش، باید از هم اکنون به فکر چاره بود. پژوهش حاضر بدین منظور و در سال 1377 انجام پذیرفته است. جامعه پژوهش با گزینش 259 نفر از زنانی که در فاصله سالهای 70- 76 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفته اند و نیز تعداد 285 نفر از زنانی که از روش طبیعی پیشگیری از حاملگی استفاده می کردند می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که: اختلالات قاعدگی در گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری داشته است. جراحی رحم و تخمدان در گروه مورد 7/7 درصد و در گروه شاهد 4/12درصد می باشد. دردهای عضلانی - استخوان بندی در گروه مورد بیشتربوده است. از نظر میزان اضطراب، بدخلقی، کاهش میل جنسی، افسردگی و روابط جنسی نامطلوب، بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشته است. پشیمانی از عمل جراحی 5/8 درصد بوده است. حاملگی ناخواسته در گروه شاهد بیشتر بوده و اختلاف معنی داری وجود داشته است.

کیسه صفرای دو گانه، یک ناهنجاری مادرزادی است و تشخیص قبل از عمل آن نادر است که می تواند بدون علامت و یا با علامت باشد. آنومالی های کیسه صفرا و مجاری صفراوی، بیشتر مربوط به شریانهای هپاتیک و نیز نحوه ورود مجرای سیستیک به مجرای مشترک صفراوی است؛ ولی تعدد کیسه صفرا در حد 2 کیسه صفرا یا بیشتر، بسیار نادر و کمتر از یک در چهار هزار مورد عمل جراحی است. خانمی 37 ساله با علایم درد ربع فوقانی راست شکم بوده که تحت عمل جراحی قرار می گیرد و حین عمل دو کیسه صفرا که اولی متصل به بستر آن در کبد و در محل معمول قرار داشته و یک کیسه صفرای دیگر که شناور بوده و در بافت آمنتوم و با یک مجرای سیستیک مشترک با کیسه صفرای اصلی به مجرای مشترک صفراوی وصل می شد. هدف از گزارش این مورد بیماری، نادر بودن آن می باشد.

سندروم پاپیلون لونارو، یک اختلال نادر و ارثی در کراتین سازی پوست می باشد و با قرمزی و ضخیم شدن کف دستها و پاها به همراه یا پریودنتیت و تمایل به عفونتهای مکرر میکروبی پوست مشخص می گردد. این سندروم انتقال ارثی اتوزومال مغلوب دارد و در هر دو جنس و نژاد به طور یکسان دیده می شود. از نظر درمانی اترتینات، ایزوتره تینویتن و acitretin با موفقیت در کنترل و بهبودی کراتودرما و کاهش التهاب لثه ها و حفظ دندان ها به کار رفته است.

از آنجایی که زایمان زودرس، یکی از عوارض پر دردسر و پرهزینه همراه با حاملگی است که متوقف کردن آن نیز معمولا با موفقیت صورت نمی گیرد؛ پیشگیری از بروز آن در اغلب موارد اهمیت چشمگیری دارد. شواهدی وجود دارد که واژینوزباکتریال، یکی از عاملهای خطر برای بروز زایمان زودرس می باشد. بنابراین مطالعه حاضر به منظر بررسی میزان شیوع عفونت واژینوزباکتریال در زایمانهای زودرس در مقایسه با زایمانهای ترم انجام شده است. از 300 نمونه که 200 نفر داری علائم زایمان ترم و 100 نفر دارای علائم زایمان زودرس بودند؛ نمونه هایی جهت بررسی مستقیم و کشت از واژن گرفته شد. نتایج نشان دهنده افزایش شیوع واژینوزباکتریال حدود 29 درصد در گروه با زایمان زودرس در مقایسه با 12 درصد در گروهی بود که زایمان ترم داشتند. واژینوزباکتریال به عنوان عامل موثر بر شروع زایمان زودرس باید به صورت یک عامل قابل تشخیص و درمان مورد توجه قرار گیرد.

پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد و به بررسی دور شکم جنین و قطر بین دو استخوان پاریتال با تخمین وزن آن در 200 نفر از مراجعه کنندگان باردار در بیمارستانهای شماره 1 و 2 دانشگاه علوم پزشکی کرمان پرداخته است. تمام زنان بارداری که دارای معیارهای ورود به مطالعه و در سنین حاملگی بین 24 تا 40 هفتگی بودند؛ وارد مطالعه شدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها بطور خلاصه بشرح زیر است: وزن جنین با استفاده از فرمول Shepard و بر اساس قطر سر و محیط شکم محاسبه گردید. وزن جنین در محدوده وزنی 515 تا 3207 گرم قرار داشت. متوسط آن 1664.11±701.7 بود. سپس با سه مطالعه موجود در این زمینه یعنی مطالعه هدلاک، ویلیامزوبابسون با آزمون آماری t مقایسه شد و مشخص گردید که در نتایج پژوهش حاضر، میانگین وزن در بسیاری از هفته های آبستنی مورد مطالعه، کمتر از هر یک از سه مطالعه حاضر می باشد. اندازه محیط شکم از 179 تا 350 میلیمتر اندازه گیری شد. همچنین مقادیر دور شکم محاسبه شده برای هر سن حاملگی در بعضی از هفته های آبستنی کمتر از مطالعه هدلاک می باشد. در بین مقادیر دور شکم و سن آبستنی، همبستگی بالا وجود داشت. بنابراین به نظر می رسد، مطالعه حاضر می تواند بعنوان پیش آزمون بکار رود تا مطالعه ای جامع تر با حجم نمونه بالا و بصورت مولتی سنتریک در جامعه ایرانی انجام پذیرد و جدول رفرانس خاص کشور ما طراحی شود.

در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آمنیوتومی بر طول فاز فعال مرحله اول زایمان در خانمهای نخست زا، 60 نفر از مراجعه کنندگان به بیمارستانهای امام رضا(ع)، قائم (عج) و حضرت زینب (س) در شهر مشهد، مورد بررسی قرار گرفتند و به صورت تصادفی (یک درمیان) در دو گروه آزمایشی و شاهد انتخاب شدند. در گروه آزمایشی، در اتساع 4-5 cm سرویکس تحت عمل آمنیوتومی قرار گرفتند و در گروه شاهد، پرده های جنینی تا اتساع کامل سالم نگه داشته شدند. نتایج نشان می دهند که میانگین طول فاز فعال مرحله اول زایمان گروه آزمایشی، 3/124 دقیقه با انحراف معیار 22/67 و در گروه شاهد، 33/274 دقیقه  با انحراف معیار 31/167 می باشد. بدین ترتیب در گروه آزمایشی، طول فاز فعال 150 دقیقه کوتاهتر دیده شد. بین دو گروه آزمایشی و شاهد از نظر طول فاز فعال مرحله اول زایمان بر اساس آزمون آماری t، تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج حاصل، تفاوت معنی داری بین توزیع شدت و تعداد انقباضات رحم در ده دقیقه در دو گروه آزمایشی و شاهد و در یک ساعت و نود دقیقه بعد از اولین ویزیت وجود دارد. در صورتی که بین مدت انقباضات رحم در یک ساعت و در نود دقیقه بعد از اولین ویزیت از نظر آماری تفاوت وجود ندارد. نتایج حاصل همچنین تفاوتی را بین دو گروه از نظر طول مرحله دوم زایمان، نوع زایمان، آپگار دقایق اول و پنجم نوزاد، نیاز به تجویز اینفیوژن اکسی توسین و داروهای ضد درد نشان نمی دهد.