Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    1-13
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1509
  • دانلود: 

    621
چکیده: 

آزمایش جداگانه جهت بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف گیاه دارویی کاسنی (Cichorium intybus L.) بر عملکرد جوجه های گوشتی و مرغ های تخم گذار انجام گرفت. سطوح کاسنی مورد استفاده در هر دو آزمایش صفر، 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد در گروه های آزمایشی 1 تا 5 بود. در آزمایش اول تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس – 308 در 5 گروه آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 20 قطعه جوجه در هر تکرار) به مدت 42 روز و در آزمایش دوم تعداد 180 قطعه مرغ تخم گذار سویه های- لاین (W36) در 5 گروه آزمایشی و 3 تکرار (با تعداد 12 قطعه مرغ در هر تکرار) از سن 65 تا 77 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله از دو آزمایش نشان داد که استفاده از سطوح مختلف گیاه دارویی کاسنی اثرات معنی داری بر عملکرد جوجه های گوشتی و مرغ های تخم گذار داشت (p<0.05). در جوجه های گوشتی با اضافه نمودن کاسنی به جیره های غذایی، مقدار خوراک مصرفی روزانه و درصد چربی بطنی تحت تاثیر قرار گرفت. به طوری که استفاده از پودر گیاه کاسنی تا 1 درصد موجب بهبود عملکرد و کاهش درصد چربی بطنی شد ولی استفاده از سطوح بالاتر از 1 درصد موجب کاهش معنی دار درصد عضله سینه شد. در مرغ های تخم گذار استفاده از 2 درصد پودر کاسنی موجب افزایش درصد تولید تخم مرغ، مجموع توده تخم مرغ و خوراک مصرفی شد و ضریب تبدیل غذایی را نیز بهبود داد. همچنین بیشترین رنگ زرده و درصد سفیده نیز در این گروه آزمایشی مشاهده شود. نتیجه گیری می شود که استفاده از سطح 1 درصد پودر کاسنی در جیره های غذایی جوجه های گوشتی در کل دوره پرورش و 2 درصد در جیره های غذایی مرغ های تخم گذار از سن 65 تا 77 هفتگی باعث بهبود عملکرد آنها می گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1509

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 621 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    15-28
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1121
  • دانلود: 

    568
چکیده: 

تحقیق حاضر به منظور تعیین فراسنجه های تخمیری و تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام در تفاله مرکبات شامل تفاله پرتقال، تفاله لیموترش، تفاله لیموامانی، تفاله گریپ فروت، تفاله لیموشیرین، تفاله نارنج، تفاله ترنج و تفاله نارنگی با استفاده از روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز انجام شد. برای این منظور از سه راس گوسفند قزل فیستوله گذاری استفاده شد. کیسه های نایلونی) 6 × 12 سانتیمتری (حاوی 5 گرم از ماده خوراکی در سه تکرار برای ساعات 0، 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36 و 48 در شکمبه انکوباسیون شدند. در روش تولید گاز، میزان تولید گاز در ساعات 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48، 72 و 96 اندازه گیری شد. داده های بدست آمده در قالب طرح کاملا تصادفی مورد تجزیه قرار گرفتند. پس از ساعت 48 انکوباسیون در شکمبه میزان تجزیه پذیری ماده خشک در تفاله پرتقال (92.30%)، تفاله لیموامانی (90.77%) و تفاله گریپ فروت (90.15%) به طور معنی داری (p<0.05) بیشتر از دیگر تفاله ها بود. همچنین در این مدت تجزیه پذیری پروتئین خام تفاله پرتقال (80.03%) در مقایسه با سایر تفاله ها بیشتر بود (p<0.05). میزان گاز تولیدی پس از ساعت 48 انکوباسیون در تفاله های لیموترش و ترنج به ترتیب بیشترین و کمترین بود (p<0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که تفاله مرکبات یک منبع مناسب انرژی برای نشخوارکنندگان می باشند. همچنین این نتایج نشان داد که تفاله مرکبات را می توان به عنوان یک فیبر غیر علوفه ایی با قابلیت تجزیه پذیری بالا در جیره های نشخوارکنندگان بکار برد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1121

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 568 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    29-40
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    727
  • دانلود: 

    482
چکیده: 

در این پژوهش از تعداد 116984 رکورد وزن متعلق به 12397 راس بره بلوچی ایستگاه اصلاح ن‍ژاد عباس آباد مشهد که طی 31 سال در فاصله سال های 1357 تا 1387 متولد شده بودند، به منظور آنالیز اثر عوامل محیطی و ژنتیکی بر صفت حداکثر سرعت رشد روزانه استفاده شد. مدل غیر خطی گمپرتز بر داده های وزن بره ها توسط رویه مدل غیر خطی نرم افزار SAS برازش داده شد، سپس بر اساس فرمول Z/e (e=2.71828) حداکثر سرعت رشد روزانه برآورد گردید. میانگین حداکثر سرعت رشد روزانه بره ها 217.17 گرم (با اشتباه معیار 0.57گرم) بود. همه اثرات گنجانده شده در مدل، به لحاظ آماری معنی دار بودند. ضریب تابعیت حداکثر سرعت رشد روزانه بره ها از وزن تولد آنها 15.46 گرم (±0.84) برآورد گردید. پارامترهای ژنتیکی با استفاده از روش حداکثر درست نمایی محدود شده توسط سه مدل دام برآورد شد. وراثت پذیری مستقیم و مادری به ترتیب 0.055 و 0.019 برآورد شد که نتیجه گیری می شود برای افزایش عملکرد رشد، بهبود شرایط محیطی پرورش از اهمیت قابل ملاحظه برخوردار است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 727

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 482 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    41-55
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    774
  • دانلود: 

    459
چکیده: 

تاثیر سیستم آبخوری و افزودن اسانس شوید به خوراک شروع کننده بر سن از شیرگیری، شرایط تخمیر شکمبه ای و عملکرد گوساله های ماده هلشتاین در این آزمایش بررسی شد. برای این منظور از 40 راس گوساله ماده هلشتاین در 4 تیمار و 10 تکرار بازای هر تیمار استفاده شد. سیستم های آبخوری شامل آبخوری سطلی وآبخوری نیپل بود و اسانس شوید در دو سطح صفر و 0.05 درصد به خوراک شروع کننده گوساله ها اضافه شد. گوساله ها از سن 3 روزگی تا 3 هفته پس از پایان شیرخوارگی مورد آزمایش قرار گرفتند. داده های مورد نظر در زمان های مختلف جمع آوری و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با روش فاکتوریل 2×2 آنالیز آماری شد. بر اساس نتایج به دست آمده سیستم آبخوری و افزودن اسانس شوید مصرف خوراک گوساله ها را در دوره پس از شیرگیری کاهش داد (P<0.05). سیستم آبخوری نیپل بطور معنی داری (P<0.05) موجب افزایش مصرف روزانه آب شد، اما اسانس شوید مصرف آب گوساله ها را کاهش داد. تنها در دوره شیرخوارگی اسانس شوید رشد روزانه گوساله ها را افزایش داد (P<0.05) و این موضوع موجب بهبود بازده خوراک آنها در دوره های قبل و پس از شیرگیری شد. شرایط تخمیر شکمبه ای و سن از شیرگیری گوساله ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. نمره قوام مدفوع گوساله ها با استفاده از سیستم آبخوری نیپل و افزودن اسانس شوید تا حدودی کاهش یافت (P<0.05). نتیجه گرفته شد که استفاده از آبخوری نیپل و افزودن اسانس شوید (0.05درصد) اثرات مفیدی بر سلامت گوساله های در حال رشد دارد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 774

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 459 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    57-71
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1341
  • دانلود: 

    372
چکیده: 

به منظور بررسی اثر اسید سیتریک و فیتاز میکروبی بر قابلیت هضم ایلئومی برخی مواد مغذی، ابقای مواد معدنی پلاسما، عملکرد رشد، فعالیت آنزیمی و برخی از فراسنجه های سرم خون جوجه های گوشتی، تعداد 270 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با سه سطح اسید سیتریک (0، 3 و 6 درصد) و سه سطح آنزیم فیتاز (0، 500 و 1000 واحد آنزیم در هر کیلوگرم از جیره) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 9 جیره آزمایشی، سه تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مکمل نمودن جیره ها با فیتاز میکروبی، افزایش وزن بدن، مصرف خوراک، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، غلظت کلسترول، تری گلیسرید و آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز سرم و غلظت فسفر پلاسما را به طور معنی داری (P<0.05) افزایش داد، اما موجب کاهش (P<0.05) غلظت آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و لاکتات دهیدروژناز سرم و غلظت آهن پلاسما گردید. همچنین نتایج نشان دهنده آن بود که افزودن 3 درصد اسید سیتریک، به طور معنی داری (P<0.05) سبب افزایش قابلیت هضم ایلئومی پروتئین، انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری و فسفر کل گردید. استفاده از 6 درصد اسید سیتریک در جیره های غذایی موجب کاهش معنی دار (P<0.01) صفات عملکردی، قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی (به استثنای کلسیم)، غلظت کلسترول و آنزیم آلکالین فسفاتاز سرم، غلظت فسفر و آهن پلاسما گردید و هم زمان فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز سرم را به طور معنی داری (P<0.05) افزایش داد. لذا یافته های آزمایش حاضر بیان گر آن است که جیره های حاوی 3 درصد اسید سیتریک مکمل شده با 1000 واحد آنزیم فیتاز موجب بهبود شاخص های عملکرد، افزایش قابلیت هضم مواد مغذی و ابقای مواد معدنی در جوجه های گوشتی گردید.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1341

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 372 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    73-84
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    596
  • دانلود: 

    513
چکیده: 

در تحقیق حاضر، صفات تولیدی شامل وزن بدن در سنین مختلف، صفات مربوط به لاشه و صفات تولید مثلی از قبیل تعداد و میانگین وزن تخم، باروری و جوجه درآوری در جمعیتی از بلدرچین ژاپنی موجود در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان مورد بررسی قرار گرفت. اثرات ثابت برای صفات مربوط به وزن بدن، شامل جنس و نسل-نوبت جوجه کشی، برای صفات مربوط به ترکیب لاشه، شامل جنس و نوبت جوجه کشی وبرای صفات تولیدمثلی، شامل نوبت جوجه کشی بود. برای اطمینان از نرمال بودن توزیع داده ها و بررسی معنی دار بودن اثرات ثابت بر روی صفات مورد نظر به ترتیب از رویه های univariate و مدل خطی عمومی (GLM) نرم افزارSAS استفاده شد. متوسط وزن بدن در هنگام تولد، 7، 14، 21، 28، 35، 42 و 91 روزگی به ترتیب 8.91، 32.26، 72.56، 124.50، 171.38، 203.34، 232.37 و 270.61 گرم، میانگین درصد لاشه، عضله سینه، عضله ران، چربی زیرپوستی، چربی محوطه شکمی و چربی داخل ماهیچه ای نیز به ترتیب 59.12، 24.12، 14.51، 5.2، 0.8 و 8 درصد و میانگین سن و وزن بلوغ جنسی به ترتیب 48.32 روز و 244.12 گرم برآورد شد. تفاوت معنی داری (P<0.05) بین سطوح مختلف اثرات ثابت برای صفات مورد بررسی مشاهده شد. علیرغم بالا بودن معنی دار وزن بدن و اجزای لاشه در جنس ماده نسبت به جنس نر، درصد اجزای لاشه به طور معنی داری (P<0.05) در جنس ماده نسبت به جنس نر پایین تر بود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 596

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 513 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    85-95
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1018
  • دانلود: 

    546
چکیده: 

هدف از تحقیق حاضر، تخمین مولفه های واریانس و وراثت پذیری صفات اقتصادی مرغان بومی استان یزد و ارزیابی برنامه های اصلاحی اعمال شده بر اساس روند ژنتیکی و فنوتیپی مطابق با مدل مناسب برای هر صفت بود. برای این منظور از اطلاعات جمع آوری شده مربوط به حدود 9000 مرغ و 9000 خروس طی سالهای 1380 تا 1387 استفاده شد. اجزای واریانس برای صفات وزن بدن در 8 و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخم مرغ و میانگین وزن تخم مرغ در 28، 30 و 32 هفتگی با استفاده از روش حد اکثر درستنمایی محدود شده و 6 مدل حیوانی تخمین زده شدند. مدل مناسب برای هر صفت با استفاده از آزمون نسبت درستنمایی، تعیین شد. برای صفات وزن بدن در 8 و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی و تعداد تخم مرغ تولیدی، مدلی که علاوه بر اثر ژنتیکی مستقیم، اثر محیط دائمی مادری را نیز شامل می شد، به عنوان مناسب ترین مدل بین مدل های مورد مطالعه تعیین گردید. برای صفت میانگین وزن تخم، مدل شامل اثرات ژنتیکی مستقیم و مادری و نیز اثر محیط دائمی مادری، به عنوان مناسب ترین مدل تعیین شد. مقادیر وراثت پذیری مستقیم از 0.08 برای صفت تعداد تخم مرغ تولیدی تا 0.17 برای صفت سن بلوغ جنسی تخمین زده شدند. نتایج نشان داد که نادیده گرفتن اثرات مادری در مدل، منجر به برآورد اریب وراثت پذیری مستقیم برای تمام صفات مورد بررسی می شود. روند ژنتیکی صفات وزن بدن در 8 و 12 هفتگی، سن بلوغ جنسی، تعداد تخم مرغ و میانگین وزن تخم مرغ به ترتیب، 2.96 و 4.86 گرم، -0.02 روز، 0.02 عدد و 0.01 گرم محاسبه شدند. روند ژنتیکی مادری برای صفت میانگین وزن تخم مرغ (0.01)، معنی دار (P<0.001) مشاهده شد. نتایج حاضر اثرات مطلوب برنامه اصلاح نژادی اجرا شده در طول نسل ها برای صفات وزن بدن در 8 و 12 هفتگی را نشان داد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1018

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 546 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    97-104
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    618
  • دانلود: 

    175
چکیده: 

ژن POU1F1 (PIT-1 یا GHF-1) به عنوان یکی از اعضای خانواده فاکتورهای رونوشت برداری ژن POU، عمدتا در غده هیپوفیز بیان شده و یک تنظیمکننده مثبت برای هورمون رشد، هورمون پرولاکتین، هورمون محرک تیروئید، خود POU1F1 و همچنین ژنهای مربوط به گیرنده های هورمون آزادکننده هورمون رشد میباشد. به منظور بررسی چند شکلی های موجود در این ژن در گوسفندان نژاد ماکویی، پس از استخراج DNAبه روش نمکی از 95 نمونه خون گوسفندان نر و ماده متعلق به این نژاد از مرکز اصلاح نژاد ماکو، از واکنش زنجیرهای پلیمراز برای تکثیر قطعه bp 295 ازDNA (بخشی از اینترون 2، اگزون 3 و بخشی از اینترون 3) توسط یک جفت آغازگر اختصاصی طراحی شده، استفاده شد. بررسی چندشکلی فرم فضایی رشتههای منفرد (SSCP) محصولات PCR توسط ژل پلیآکریلامید 6% و رنگآمیزی نیترات نقره انجام شد. درنهایت 4 الگوی باندی متفاوت AA، AB، CC و CDبترتیب با فراوانی های 0.45، 0.073، 0.44 و 0.037 مشاهده شدند. فراوانی آللهای A، B، C و Dدر جمعیت مورد بررسی بترتیب 0.4895، 0.0368، 0.4579 و 0.0158 محاسبه شد. تنوع ژنتیکی برای این ژن 55.20% بدست آمد. نتایج نشان دادند که تعادل هاردی- واینبرگ در جمعیت مورد مطالعه گوسفندان ماکویی وجود ندارد. ارتباط معنیداری بین ژنوتیپها و وزن بدن در نه ماهگی و یکسالگی (P<0.05) مشاهده شد، بطوری که حیوانات با ژنوتیپ CC دارای میانگین وزن نه ماهگی (33.8 کیلوگرم) و وزن یکسالگی (44.75 کیلوگرم) بیشتری در مقایسه با دامهای با ژنوتیپ AA (بترتیب 27.88 و 39.74 کیلوگرم) در همین سنین داشتند.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 618

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 175 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    105-116
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    744
  • دانلود: 

    588
چکیده: 

این آزمایش به منظورتعیین خصوصیات شیردهی، رفتارشناسی و سرعت شیردوشی درگوسفندان قزل و دورگ های قزل-آرخامرینوس، قزل-بلوچی، مغانی-آرخامرینوس و بلوچی-مغانی انجام گرفت. دوشش توسط دستگاه شیردوشی ماشینی بعد از شیرگیری بره ها آغاز و تا پایان دوره ی شیردهی هر هفته یک بار رکورد تولید شیر ثبت می شد.برای آنالیز داده های مقدار شیر روزانه، سرعت شیردوشی و مدت زمان دوشش از رویهMIXED و برای رفتار حیوان هنگام دوشش از رویهCATMODنرم افزار آماریSAS استفاده شد.نژاد، شکم زایش، مرحله شیردهی، تعداد بره در هر زایش، اثر متقابل مرحله شیردهی و نژاد، اثر متقابل مرحله شیردهی و شکم زایش، مرحله شیردوشی×شکم زایش×تعداد بره در هر زایش و حیوان، اثر معنی داری (P<0.05) روی میزان تولید شیر روزانه داشتند. شکم زایش، مرحله شیردهی، تعداد بره در هر زایش، حیوان، اثر متقابل مرحله شیردهی و نژاد و اثر مرحله شیردهی×شکم زایش×تعداد بره در هر زایش بر سرعت شیردوشی حیوان اثر معنی داری (P<0.05) داشتند.نژادو مرحله شیردهی اثر معنی داری (P<0.05) روی رفتار حیوان هنگام دوشش داشتند.میانگین حداقل مربعات و انحراف معیار تولید شیر برایگوسفندان قزل و دورگ های قزل-آرخامرینوس، قزل-بلوچی، مغانی-آرخامرینوس و بلوچی-مغانی به ترتیب 343.9±27، 228±29، 272.5±28، 219.6±29 و 232.3±27 گرم در روز بود.تفاوت بین میزان شیر روزانهروزانه نژاد قزل و دورگ ها معنی دار (P<0.05) بود. بین خلق و خوی هنگام دوشش و همچنین مدت زمان دوشش بین نژاد قزلو دورگ های مغانی-بلوچی و قزل-آرخارمرینوس تفاوت معنی داری (P<0.05) وجود داشت. مرحله شیردهی اثر معنی داری (P<0.05) روی تولید شیر روزانه، سرعت شیردوشی، مدت زمان دوشش و رفتار حیوان هنگام دوشش داشت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 744

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 588 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    117-128
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    731
  • دانلود: 

    495
چکیده: 

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پودر دانه سماق در جیره جوجه های گوشتی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و متابولیت های خون آنها انجام گرفت. 200 قطعه جوجه نر یک روزه نژاد راس (308) در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار به ازای هر تیمار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (بدون سماق) و جیره های حاوی سطوح 0.25، 0.5 و 1 درصد پودر دانه سماق بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که مصرف خوراک جوجه های تغذیه شده با سطح یک درصد سماق در دوره آغازین (یک تا 21 روزگی) و کل دوره (0 تا 42 روزگی) به ترتیب بیشتر از مقادیر مربوط به سایر جوجه ها و مقدار مربوط به جوجه های شاهد و تغذیه شده یا سطح 0.25 درصد پودر دانه سماق بود (P<0.05). ضریب تبدیل خوراک جوجه های تغذیه شده با 1 درصد پودر دانه سماق در دوره آغازین بالاتر از مقدار مربوط به جوجه های گروه شاهد و تغذیه شده با سطح 0.25 درصد سماق و در دوره رشد (22 تا 42 روزگی) و کل دوره بالاتر از مقدار مربوط به سایر جوجه های آزمایشی بود (P<0.05). جوجه های تغذیه شده با سطح 1، بالاترین وزن نسبی چربی حفره بطنی را در بین جوجه های آزمایشی داشتند (P<0.05). در سن 42 روزگی، جوجه های تغذیه شده با سطوح 0.5 و 1 درصد پودر دانه سماق، کلسترول وVLDL-c پلاسمای پایین تری در مقایسه باجوجه های شاهد و تغذیه شده با 0.25 درصد سماق داشتند (P<0.05).

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 731

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 495 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نویسندگان: 

علمی محسن | فانی علیرضا

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    129-138
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    5125
  • دانلود: 

    851
چکیده: 

این تحقیق به منظور بررسی میزان خوش خوراکی مکمل گرده تهیه شده با فید بی و مخمر نانوایی و اثر آنها بر افزایش جمعیت کلنی های زنبور عسل (Apis mellifera L.) انجام شد. بدین منظور 16 کلنی زنبور عسل، با ملکه یکساله خواهری و میزان جمعیت و ذخایر غذایی یکسان، به چهار تیمار و چهار تکرار تقسیم شد. کلنی های گروه اول بعنوان گروه شاهد فقط با شربت شکر یک به یک تغذیه شدند، گروه دوم با کیک (15% مخمر نان + 45% فیدبی+ 30% پودر شکر + 10% عسل) + شربت شکر، گروه سوم با کیک (25% مخمر نان + 35% فیدبی + 30% پودر شکر + 10 % عسل) + شربت شکر و گروه چهارم با کیک (60% فیدبی + 30 % پودر شکر + 10 % عسل) + شربت شکر در شش مرحله به فاصله یک هفته تغذیه شدند. در طول آزمایش، هر 21 روز یک بار میزان جمعیت بالغین و نوزادان کلنی ها اندازه گیری شد. داده های به دست آمده از آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که جیره های مربوط به گروه های دوم و چهارم بهترین خوش خوراکی را داشته و حداکثر میزان پرورش نوزاد و افزایش جمعیت را در کلنی ها سبب شدند. میانگین مصرف جیره غذایی در گروه چهارم و دوم به ترتیب برابر 251.25 و 237.5 گرم و گروه سوم 145 گرم کیک در 6 هفته بود. 42 روز بعد از شروع آزمایش همه گروه هایی که با کیک مکمل گرده تغذیه شدند، از نظر سطح نوزادان در وضعیت بهتری نسبت به گروه شاهد قرار داشته، به طوری که گروه چهارم با میانگین 21546 سلول بیشترین و شاهد با میانگین 9065.25 سلول کمترین میزان نوزاد را داشتند. هم چنین در روز 42 آزمایش کندوهای گروه چهارم و گروه دوم به ترتیب با میانگین 21938 و 21375 زنبور کارگر دارای جمعیت بیشتری نسبت به تیمارهای سوم و شاهد به ترتیب با میانگین 18000 و 14625 زنبورکارگر بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تغذیه زنبورها با جیره غذایی 45% فیدبی + 15% مخمر + 30% پودر شکر + 10% عسل از لحاظ خوش خوراکی و افزایش جمعیت نوزادان و بالغین بر سایر جیره های غذایی ارجحیت دارد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 5125

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 851 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    139-160
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1074
  • دانلود: 

    729
چکیده: 

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و ترئونین بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و ساختار بافتی ژژنوم مرغ های تخم گذار، آزمایشی با استفاده از 180 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سویه های-لاین W36 (در سن 48 هفتگی) و به مدت 70 روز انجام پذیرفت. مرغ ها به صورت تصادفی بین 9 تیمار آزمایشی متشکل از 4 تکرار و 5 قطعه مرغ در هر تکرار و در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی اختصاص یافتند. فاکتورهای مورد مطالعه شامل سه سطح پروتئین خام (100، 95 و 90 درصد توصیه راهنمای پرورش های-لاین W36) و سه سطح ترئونین (100، 110 و 120 درصد توصیه راهنمای پرورش های-لاین W36) بود. میانگین مصرف خوراک روزانه، ضریب تبدیل خوراک، درصد تولید، وزن و بازده روزانه تولید تخممرغ در سه بازه زمانی شامل 35 روز اول، 35 روز دوم و کل دوره محاسبه شد. در پایان دوره اول و دوم صفات کیفی تخممرغ شامل واحد هاو، شاخص زرده، رنگ زرده، کیفیت و استحکام پوسته مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده آن بود که کاهش 10 درصدی پروتئین خام جیره و همچنین افزایش 20 درصدی سطح ترئونین جیره هیچ گونه تاثیر معنیداری بر میانگین مصرف خوراک روزانه، درصد تولید تخممرغ، بازده روزانه تولید تخممرغ، ضریب تبدیل خوراک و هم چنین شاخص های کیفیت تخم مرغ مانند واحد هاو، شاخص زرده، ضخامت و استحکام پوسته نداشت. اما کاهش 10 درصدی پروتئین خام سبب کاهش وزن تخممرغ در هر سه بازه زمانی گردید (P<0.05). از سوی دیگر هر چند کاهش 10 درصدی پروتئین جیره هیچ گونه تاثیر نامطلوبی بر شاخصهای طول پرز، عمق کریپت و نسبت طول پرز به عمق کریپت نداشت، اما تغذیه این سطح از پروتئین موجب کاهش تعداد نسبی سلولهای جامی ناحیه ژژنوم شد که این امر با افزودن سطح 120 درصد ترئونین جبران گردید. لذا یافته های آزمایش حاضر بیان گر آن است که هرچند کاهش 10 درصدی پروتئین خام جیره مرغ های تخمگذار تاثیر نامطلوبی بر صفات عملکردی، کیفیت تخم مرغ و ساختار بافتی ژژنوم مرغهای تخمگذار نداشت، اما با این وجود بیشترین تعداد نسبی سلول های جامی ژژنوم زمانی حاصل گردید که از بالاترین سطح ترئونین استفاده شد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1074

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 729 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    161-169
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1199
  • دانلود: 

    512
چکیده: 

این آزمایش برای تعیین تاثیر افزودن آنزیم فیتاز و اسید پروپیونیک بر جیره بر پایه ذرت و سویا با کمبود فسفر در دسترس، بر عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شده. تعداد 120 قطعه جوجه خروس گوشتی نژاد آرین تهیه و به 12 واحد آزمایشی شامل 4 تیمار و 3 تکرار، تقسیم شدند. جوجه های گوشتی از 8 تا 21 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل: 1- جیره با کمبود فسفر (0.141 درصد) در دسترس (شاهد منفی) 2- شاهد منفی+ آنزیم فیتاز (ناتوفوس300FTU) 3- شاهد منفی+ اسیدپروپیونیک (0.2 درصد) + آنزیم فیتاز و 4-جیره با فسفر در دسترس کافی (شاهد مثبت) بود. جوجه هایی که جیره شاهد مصرف کرده بودند، عملکرد بهتر و قابلیت هضم مواد مغذی بالاتری نسبت به آنهایی که جیره با کمبود فسفر در دسترس مصرف کرده بودند، نشان دادند (P<0.05). افزودن آنزیم فیتاز، افزایش وزن و خوراک مصرفی را بهبود داد (P<0.05). افزودن اسید پروپیونیک به جیره حاوی آنزیم فیتاز منجر به بهبود صفات عملکردی شده (P<0.05). افزودن آنزیم فیتاز به جیره ای که کمبود فسفر در دسترس دارد، منجر به بهبود قابلیت هضم ماده خشک، انرژی و فسفر شده (P<0.05). افزودن اسید پروپیونیک به جیره حاوی آنزیم فیتاز، تاثیری بر قابلیت هضم ماده خشک، انرژی و فسفر نداشت ولی منجر به افزایش قابلیت هضم پروتئین شد (P<0.05). بطور کلی افزودن اسید پروپیونیک به جیره با کمبود فسفر دسترس حاوی آنزیم فیتاز، موجب بهبود صفات عملکردی شده است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1199

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 512 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    171-183
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    737
  • دانلود: 

    501
چکیده: 

طی آزمایشی، اثرات سطوح مختلف لیزین (90، 100 و110درصدسطح احتیاجات راس 308) و پیریدوکسین (3، 6 و 9 میلی گرم در کیلوگرم) بر رشد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی بررسی شد. برای این منظوراز 450 قطعه جوجه نر یک روزه راس 308 در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 استفاده شد.سطوح مختلف لیزین و پیریدوکسین اثری بر افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک پرندگان به صورت هفتگی نداشتند. اما پرندگان تغذیه شده با سطوح بالای لیزین، افزایش وزن کمتری داشتند (P<0.05). لیزین تاثیری بر میزان هماتوکریت خون نداشت اما سطح 6 میلی گرم در کیلوگرم پیریدوکسین باعث افزایش میزان هماتوکریت خون گردید (P<0.05). هر دوی لیزین (P<0.05) و پیریدوکسین (P<0.01) میزان کلسترول خون را تحت تاثیر قرار دادند. در پایین ترین سطحلیزین، هر دو سطح 6 و 9 میلی گرم پیریدوکسین، کلسترول خون را افزایش دادند. همچنین در سطح متوسط لیزین، فقط 6 میلی گرم در کیلوگرم پیریدوکسین باعث افزایش کلسترول شد ولی در بالاترین سطح لیزین، افزایش پیریدوکسین تاثیری بر میزان کلسترول نداشت. جوجه های تغذیه شده با بالاترین سطح لیزین، مقدار کلسترول خون بیشتری در مقایسه با جوجه های تغذیه شده با سطح پایین تر آن داشتند. اگرچه افزودن پیریدوکسین باعث افزایش میزان هماتوکریت خون شد ولی تاثیری بر عملکرد یا سایر پارامترهای اندازه گیری شده دیگر نداشت. همچنین مزیتی در استفاده توام لیزین و پیریدوکسین بر هیچ یک از پارامترهای آزمایش اخیر وجود نداشت.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 737

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 501 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    185-199
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1187
  • دانلود: 

    570
چکیده: 

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پروتئین و ترئونین بر عملکرد و پاسخ های سیستم ایمنی جوجه های گوشتی، آزمایشی با استفاده از 432 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 انجام پذیرفت. جوجه ها بهصورت تصادفی به 9 تیمار آزمایشی و 4 تکرار (12 جوجه در هر تکرار) در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 بر پایه طرح کاملا تصادفی اختصاص یافتند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف پروتئین با 3 سطح 100، 95 و 90 درصد توصیه های راهنمای پرورش سویه راس و سطوح مختلف ترئونین با 3 سطح 100، 110 و 120 درصد توصیه های راهنمای پرورش سویه راس بودند. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که هر چند استفاده از سطوح مختلف پروتئین و ترئونین تاثیر معنیداری بر تیتر آنتی بادی علیه ویروس بیماری نیوکاسل نداشت، اما کاهش سطح پروتئین جیره، موجب کاهش پاسخ های ایمنی هومورال اولیه (P=0.16) و ثانویه (P=0.13) علیه گلبول قرمز گوسفندی در یک سطح حاشیه ای گردید، با این وجود افزایش 10 درصدی سطح ترئونین جیره توانست این پاسخ ها را به شکل موثری بهبود بخشد (P<0.05). استفاده از جیره های با حداقل 110 درصد نیاز ترئونین سبب کاهش معنی دار نسبت های آلبومین به گلوبولین (P<0.01) و هتروفیل به لنفوسیت (P<0.05) گردید. این پاسخ ها به دلیل تاثیر قابل توجه سطوح بالای ترئونین بر افزایش سطح گلوبولینهای سرم و همچنین درصد لنفوسیت ها بروز نموده بود (P<0.05). اثر متقابل بین سطوح مختلف پروتئین و ترئونین در پاسخ بافت های لنفاوی معنی دار بود (P<0.05) و بالاترین وزن نسبی طحال و بورس فابریسیوس و همچنین بیشترین تعداد غده لنفاوی غیر منتشره ناحیه لامیناپروپریای ژژنومی، متعلق به پرندگانی بود که از بالاترین سطوح پروتئین و ترئونین استفاده نموده بودند. لذا نتایج آزمایش حاضر بیانگر آن است که هرچند کاهش 10 درصدی پروتئین جیره سبب کاهش پاسخ های ایمنی هومورال و وزن نسبی بورس فابریسیوس در جوجه های گوشتی گردید، اما افزودن حداقل 110 درصد ترئونین توصیه شده توانست پاسخ های ایمنی هومورال، درصد گلوبولین های خونی و هم چنین نسبت لنفوسیت ها را بهبود بخشد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1187

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 570 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1392
  • دوره: 

    23
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    201-208
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    815
  • دانلود: 

    130
چکیده: 

به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات تولیدمثلی گاوهای هلشتاین استان آذربایجان شرقی، اطلاعات دوازده سال (1376-1388) در شش گله گاو شیری بزرگ استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات با روش حداکثر درستنمایی محدود شده تحت مدل های حیوانی یک و چند صفتی برآورد شد. وراثت پذیری سن اولین زایش، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی، روزهای باز، نرخ آبستنی، طول آبستنی، فاصله بین دو زایش متوالی، فاصله تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی و فاصله زایش تا اولین تلقیح به ترتیب 12، 7.1، 4.1، 7.3، 6، 4.7، 4.4، 21 درصد برآورد شد. بیشترین مقدار همبستگی ژنتیکی بین اولین تلقیح تا تلقیح منجر به آبستنی و تعداد تلقیح منجر به آبستنی (97درصد) و کمترین مقدار بین روزهای باز با تعداد تلقیح منجر به آبستنی (0.2 درصد) بود. همبستگی ژنتیکی بین تعداد تلقیح منجر به آبستنی با فاصله زایش تا اولین تلقیح و سن اولین زایش به ترتیب 0.001 و -0.001 بود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 815

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 130 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0