دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
سال:1396 | دوره:18 | شماره:2 (پیاپی 68) |تعداد مقالات:17

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و ذهن آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان در مصرف کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش بیمارانی بودند که برای ترک مواد محرک به مرکز ترک اعتیاد بیماران سرپایی وابسته به سازمان بهزیستی اهواز در سال 1393مراجعه نمودند. از میان آنها، 60 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طرح واره درمانی در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایشی ذهن آگاهی در طی 8 جلسه 45دقیقه ای به صورت گروهی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی ها به کمک پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002) پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ درمان گروهی بودند. با استفاده از آزمون مقایسه زوجی (LSD) نتایج نشان داد به کارگیری طرح واره درمانی و ذهن آگاهی در سوءمصرف مواد محرک موثر است. به عبارتی هر دو گروه آزمایشی به طور معنی داری نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون و پیگیری افزایش در راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان را در سطح (P<0.05) نشان دادند. همچنین هر دو با یکدیگر تفاوت معنی دار دارند و گروه طرح واره درمانی تاثیر بیشتری از ذهن آگاهی داشته است. بر این اساس می توان چنین نتیجه گیری کرد که در پیشگیری از مصرف مواد محرک، تمرکز به رویکردهای طرح واره درمانی و ذهن آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان موثر باشد.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر عدالت رویه ای بر پرخاشگری فیزیکی و روان شناختی در محیط کار با توجه به نقش تعدیلی خلق منفی در محیط کار انجام شد. طرح پژوهش از نوع رابطه ای بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت پلی اکریل ایران بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس، 279 نفر از میان آنها انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عدالت سازمانی (کالکیت، 2001)، مقیاس خلق مرتبط با شغل (فاکس و اسپکتور، 1999) و پرسشنامه پرخاشگری فیزیکی و روان شناختی (منارد و همکاران، 2011) بودند. داده ها با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل تعدیلی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد زمانی که در سازمان کارکنان بی عدالتی رویه ای را ادراک می کنند و دارای خلق منفی بالایی هستند، پرخاشگری فیزیکی و روان شناختی آنها افزایش می یابد، و همچنین تاثیر عدالت رویه ای بر پرخاشگری فیزیکی و روان شناختی در محیط کار با توجه به نقش تعدیلی خلق منفی تائید گردید (P<0.01).

هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر روان درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد (FAP) بر کیفیت زندگی و عزت نفس زنان روسپی بود. در این مطالعه از روش پژوهشی مورد منفرد A-B استفاده شد. پس از سه جلسه خط پایه، مداخله آغاز و 16 جلسه 45 دقیقه ای روان درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد دو بار در هفته برای شرکت کنندگان اجرا شد. دو هفته پس از مداخله، آزمودنی ها در دو جلسه به فاصله 15 روز تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان روسپی شهر اصفهان در سال 95-1394 تشکیل می دهند که از میان آنها دو نفر شامل یک زن 27 ساله مطلقه و یک زن 27 ساله متاهل به عنوان نمونه با روش هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 (ویر و شربون، 1992) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (کوپر اسمیت، 1967) استفاده شد. یافته های این پژوهش بر اساس تحلیل دیداری و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و نتایج بر اساس بررسی میانه، میانگین، روند و PND نشان داد که مداخله مورد نظر بر افزایش کیفیت زندگی هر دو آزمودنی و افزایش عزت نفس آزمودنی دوم موثر بوده است. با توجه به پایین بودن کیفیت زندگی و عزت نفس زنان روسپی می توان از روان درمانی مبتنی بر تحلیل عملکرد به منظور افزایش کیفیت زندگی و عزت نفس این افراد بهره گرفت.

هدف پژوهش ارزیابی تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی و دشواری در تنظیم هیجانی بود. پژوهش یک طرح آزمایشی با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه دوره اول شهر بوشهر در سال تحصیلی 96-95 تشکیل دادند. به منظور اجرای پژوهش از بین آنها با انتساب تصادفی 60 دانش آموز انتخاب شد. پس از اجرای پیش آزمون با پرسشنامه پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی مک اینرنی و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی گرتز-روئمر، تعداد 20 نفر دانش آموز در گروه مداخله با آموزه های نظریه رفتاردرمانی عقلانی هیجانی و تعداد 20 نفر به طور تصادفی تحت مداخله نظریه انتخاب و 20 نفر در گروه کنترل بدون هرگونه مداخله ای جایگزین شدند. گروه های آزمایشی به صورت جداگانه به مدت 10 جلسه (هر هفته 2 جلسه) تحت مداخله برنامه آموزشی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش برنامه آموزش نظریه انتخاب و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری انگیزش پیشرفت تحصیلی را افزایش و دشواری در تنظیم هیجانی را کاهش داد و برنامه آموزش نظریه انتخاب انگیزش پیشرفت تحصیلی را افزایش داد و آموزش برنامه رفتاردرمانی عقلانی هیجانی بر دشواری تنظیم هیجان بیشتر تاثیر داشت.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر رویکرد روایت درمانی گروهی بر الگوهای ارتباطی در زوجین دانشجو انجام گرفت. پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد شاهرود در سه ماهه اول 1394 بودند. نمونه شامل 16زوج دانشجو (8 زوج گروه آزمایش و 8 زوج گروه کنترل، متغیر وابسته از مجموع نمرات زن و شوهر تشکیل شده است) بودند که به روش نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش در 9 جلسه روایت درمانی گروهی شرکت کردند، درحالی که گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی (کریستنسن و سالاوی، 1984) بود. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل روایت درمانی گروهی خرده مقیاس الگوی ارتباطی سازنده / متقابل زوجین دانشجو را در گروه آزمایش پس از اجرای متغیر مستقل به طور معناداری افزایش داد (P<0.01) و خرده مقیاس های الگوی ارتباطی اجتناب/ متقابل، توقع/کناره گیر، توقع مرد/ کناره گیر زن و توقع زن/ کناره گیر مرد زوجین دانشجو را در پس آزمون به طور معناداری کاهش داد (P<0.01). بر اساس یافته های این پژوهش، بررسی تاثیر روایت درمانی بر الگوهای ارتباطی زوجین می تواند نتایج ارزشمندی را در مورد سلامت روانی زوجین فراهم کند.

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مدل زوج درمانی تلفیقی مبتنی بر خودتنظیم گری-دلبستگی بر سازگاری زناشویی زوجین بود. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری، زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان بودند. برای این منظور از میان زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان، تعداد 30 زوج به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور مساوی در دو گروه زوج درمانی مبتنی بر خودتنظیمی-دلبستگی و گروه کنترل به شیوه تصادفی جایگزین شدند. پیش و پس از مداخله، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (1976) توسط زوجین شرکت کننده تکمیل شد. سپس زوجین گروه آزمایش در برنامه زوج درمانی تلفیقی خودتنظیم گری-دلبستگی (8 جلسه) شرکت کردند. نتایج حاصل از اجرای تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که پس از کنترل اثرات پیش آزمون، تفاوت میانگین گروه ها در متغیر وابسته، بر اساس جمع نمرات زوجین، معنادار است (P£0.001) که بیانگر اثر عضویت گروهی بر متغیر وابسته است، بنابراین، نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که زوج درمانی تلفیقی مبتنی بر خودتنظیم گری-دلبستگی بر میزان سازگاری زناشویی و ابعاد آن (رضایت زناشویی، همبستگی زناشویی، توافق زناشویی، ابراز محبت) موثر است.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش تعهد سازمانی، حمایت اجتماعی، سلامت عمومی و رضایت شغلی در پیش بینی فرسودگی شغلی در بین کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد بود. روش این پژوهش رابطه ای بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان (302 نفر) سازمان تامین اجتماعی استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1391 بود. 184 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه های تعهد سازمانی (آلن و مایر 1984)، رضایت شغلی (بری فیلد و روث 1951)، سلامت عمومی GHQ (گلدبرگ، 1972)، فرسودگی شغلی (مسلش و جکسون 1993) و حمایت اجتماعی (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی، 1988). تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای حمایت اجتماعی، رضایت شغلی، تعهد سازمانی و سلامت عمومی با فرسودگی شغلی رابطه منفی معناداری دارند (P<0.01) و به صورت منفی معناداری قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی هستند (P<0.05).

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از پژوهش، بررسی نقش ابعاد کمال گرایی و سبک های دفاعی در افسردگی دانشجویان بود. بدین منظور، 300 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس چندبعدی کمال گرایی (هویت و فلت، 1991) و پرسشنامه سبک های دفاعی (اندرز، سینگ و بوند، 1993) و پرسشنامه افسردگی (بک، 1961) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که هر سه بعد کمال گرایی خودمدار، دیگرمدار، جامعه مدار در نشانه های افسردگی تاثیر دارند همچنین هر سه بعد کمال گرایی در سبک های دفاعی (رشدیافته، رشد نایافته، روان آزرده) نقش داشتند (P£0.05). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد سبک های دفاعی رشدیافته، رشدنایافته و روان آزرده می توانند میزان افسردگی را در دانشجویان پیش بینی کنند (P£0.05). از یافته های این پژوهش نتیجه گیری می شود که ابعاد کمال گرایی و سبک های دفاعی قادر به پیش بینی میزان افسردگی هستند.

این پژوهش با هدف بررسی ساختار عاملی مقیاس انگیزش شغلی خودتعیین گری بلیس در بین معلمان ابتدایی و متوسطه اول و دوم شهرهای شمالی استان آذربایجان غربی انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان ابتدایی و متوسطه اول و دوم شهرهای شمالی استان آذربایجان غربی به تعداد 4478 نفر بود. نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای طبقه ای انتخاب شد. ابزار پژوهش مقیاس انواع انگیزش شغلی خودتعیین گری بلیس (1994) بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی به شیوه آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، نشان دهنده این است که الگوی شش عاملی برازش قابل قبولی با داده ها دارد (P£0.001). ضریب آلفای کرانباخ به میزان 0.85 نیز نشان داد که پرسشنامه از پایایی قابل قبولی برخوردار است.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش الگوی چند محوری انتخاب شغل شفیع آبادی بر رفتار کارآفرینانه دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه دوم (دبیرستان) شهرستان مرودشت بود. روش پژوهش حاضر دوگروهی و به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان سال سوم دبیرستان دخترانه هاجر شهرستان مرودشت بودند. از بین 200 نفر دانش آموزانی که در پرسشنامه رفتار کارآفرینانه (فکری، شفیع آبادی، نورانی پور و احقر، 1391) نمره کمتر از 10 (کمتر از میانگین) کسب کرده بودند به صورت تصادفی 30 نفر انتخاب و به تصادف در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 1.5 ساعته آموزش بر اساس الگوی چند محوری آموزش دریافت کردند و در گروه گواه مداخله ای صورت نگرفت. پس آزمون اجرا شد و داده ها با استفاده آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش الگوی چند محوری بر رفتار کارآفرینانه و ابعاد آن (تصمیم گیری، شناخت فرصت ها، تعیین ساختار، تعیین منابع و شرایط و تعیین اهداف و راهبردها) تاثیر مثبت (معنی داری) (P<0.05) دارند.

پژوهش به بررسی تاثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان پرداخته است. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان پسر متوسطه دوره دوم منطقه جرقویه علیا در سال تحصیلی 95- 1394 به تعداد 356 نفر بود. 40 نفر از دانش آموزان به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. همه آزمودنی ها قبل از آغاز آموزش و پس از آن به پرسشنامه ها پاسخ دادند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خودکارآمدی شرر 1982 و انگیزه پیشرفت هرمنس 1970 بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss20 و با روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل کووارانس نشان داد تفاوت معناداری بین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و گواه وجود دارد. نتایج تحلیل نشان داد بین روایت درمانی و خودکارآمدی (ابعاد میل به آغازگری، گسترش تلاش برای پیشرفت) دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا تاثیر وجود دارد و نمره خودکارآمدی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر بود (P<0.01) و همچنین تفاوت معناداری بین روایت درمانی و انگیزه پیشرفت (ابعاد روان شناسی، اقتصادی) دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه منطقه جرقویه علیا وجود دارد و نمره انگیزه پیشرفت گروه آزمایش نسبت به گروه گواه بیشتر است (P<0.01).