این پژوهش با هدف بررسی نقش تعدیل کننده فرصت اعتراض به بی عدالتی در رابطه بین قرارداد روانی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی با رفتارهای غیراخلاقی به مرحله اجرا درآمد.جامعه آماری پژوهش را کارکنان یک شرکت صنعتی تشکیل دادند، که از میان آنها 263 نفر، به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند.ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های محقق ساخته فرصت اعتراض به بی عدالتی، رفتارهای غیراخلاقی و قرارداد روانی، پرسشنامه رضایت شغلی (اسپکتور، 1985) و پرسشنامه تعهد سازمانی (اسپیروون کاتش، 2002) بودند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که: 1. فرصت اعتراض به بی عدالتی با قرارداد روانی، تعهد سازمانی و رضایت شغلی دارای رابطه مثبت و معنادار، ولی با رفتارهای غیراخلاقی دارای رابطه منفی و معنادار (P<0.01) است. 2. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که فرصت اعتراض رابطه تعهد سازمانی را با رفتارهای غیراخلاقی تعدیل می نماید. بدین معنی که وقتی فرصت اعتراض به بی عدالتی بالاست، تعهد سازمانی با رفتارهای غیراخلاقی دارای رابطه منفی و معناداری (P<0.01) است.