در این مقاله، الگوی رابطه بین راهبردهای احیا و عملکرد تجاری در شرایط رکود اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش تبیینی-توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعة آماری، مدیران ارشد بیست شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بودند که طی سال های 1385 تا 1391 ابتدا حداقل دوسال متوالی افت شاخص های درآمد خالص و بازده دارایی و متعاقب آن حداقل دو سال بهبود عملکرد (احیای موفق) و یا دو سال متوالی کاهش عملکرد (احیای ناموفق) را تجربه کرده اند. به منظور سنجش میزان پایایی و روایی سازة سوالات به ترتیب از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج این آزمون ها نشان داد که سؤالات از پایایی و روایی لازم برخوردار است. برای تحلیل داده های پرسشنامه از ضریب همبستگی اسپیرمن و ضریب همبستگی جزیی استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین راهبردهای سازماندهی مجدد بدهی، کاهش هزینه، کاهش دارایی عملیاتی، سرمایه گذاری در مجموعه دارایی ها، تغییر در عرضة محصول، تغییر بازار و عملکرد تجاری شرکت های بحران زده رابطة معنا داری وجود دارد. اما بین راهبرد واگذاری یا فروش مجموعه دارایی ها و عملکرد تجاری رابطة معناداری وجود ندارد. همچنین تأثیر اندازه ی شرکت و کمک های دولت بر رابطه ی میان راهبردهای احیا و عملکرد تجاری مورد تأیید قرار نگرفت.