ناتوانی های یادگیری
سال:1392 | دوره:3 | شماره:2 (پیاپی 9) |تعداد مقالات:7

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی کاربرد یادیارهای دیداری و شنیداری برای آموزش املا به کودکان دارای اختلال های یادگیری در املا در پایه ی اول دبستان بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون تک گروهی بود. نمونه ی پژوهش شامل 15 دانش آموز دارای اختلال های یادگیری املا بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. این کودکان طی 8 جلسه در برنامه ی آموزش املا با استفاده از یادیار ها شرکت کردند. از کودکان آزمون املای معلم ساخته به عنوان پیش آزمون و پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t وابسته تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از یادیارها در آموزش املا باعث افزایش یادگیری املای کلمات می شوند. لذا در آموزش املا به کودکان دارای اختلال های یادگیری املا استفاده از یادیارها موثر است.

پژوهش حاضر جهت مقایسه ی ادراک خود و مشکلات خواب در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی کاستی توجه، اختلال یادگیری و دانش آموزان عادی آن جام شد. آزمودنی های پژوهش مقایسه ای حاضر، شامل دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی (1391) در مدارس عادی شهرستان پارس آباد بودند. 60 دانش آموز (20 نفر بیش فعال کاستی توجه، 20 نفر دارای اختلال یادگیری، 20 نفر عادی) با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با پرسش نامه های کانرز، یادگیری کلورادو، ادراک خود و عادات خواب گردآوری شد و با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی LSD تحلیل گردید. نتایج نشان داد دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در شایستگی تحصیلی، مقبولیت اجتماعی، سلوک رفتاری، ظاهر فیزیکی و ارزش کلی خود و دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه در مقبولیت اجتماعی و سلوک رفتاری به طور معنا داری ضعیف تر از گروه عادی هستند وکودکان دارای اختلال یادگیری و بیش فعالی کاستی توجه، مشکلات خواب بیش تری از گروه عادی داشتند. بنابراین توجه به برنامه های آموزشی و درمانی موثر بر ادراک خود و خواب در این دانش آموزان اهمیت ویژه ای دارد.

هدف پژوهش حاضر فراتحلیل اثربخشی مداخلات روان شناختی-آموزشی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان نارساخوان بود. این پژوهش با استفاده از روش فراتحلیل یا یک پارچه کردن نتایج حاصل از تحقیقات، میزان اندازه ی اثر مداخلات روان شناختی-آموزشی را بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان نارساخوان مشخص نموده است. از بین 22 پژوهش، 16 پژوهش که از لحاظ روش شناختی مورد قبول بود، فراتحلیل آن جام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. پژوهش مبتنی بر 592 نمونه و 16 اندازه ی اثر بوده است که نتایج فراتحلیل نشان داد میزان اندازه اثر مداخلات روان شناختی -آموزشی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان نارساخوان d=1.49 است (p=0.001) این اندازه اثر طبق جدول کوهن دارای اثر بالایی است. نتایج حاکی از آن بود که مداخلات روان شناختی-آموزشی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان نارساخوان تاثیر بسیار زیادی داشته است.

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی برنامه فراشناخت پانورا و فیلیپو بر خودپنداره ی کودکان با اختلال یادگیری ریاضی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پایه  چهارم دبستان در شهر اصفهان هستند که با روش نمونه گیری در دسترس از میان دانش آموزان مراجعه کننده به کلینیک اختلال یادگیری انتخاب شدند. روش پژوهش، روش مورد منفرد با طرح A-B است. در این روش پژوهشی بعد از موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و طی 12 جلسه مداخله  انفرادی، برنامه فراشناخت پانورا و فیلیپو به آزمودنی ها ارائه گردید و سه آزمودنی طی چهار جلسه پی در پی مورد پی گیری قرار گرفتند.یافته های این پژوهش نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده ها بر اساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، مداخله مورد نظر برای هر3 آزمودنی اثر بخش بوده است (با PND 92%برای آزمودنی الف و ب و 100% برای آزمودنی ج). نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش برنامه فراشناخت پانورا و فیلیپو بر خود پندارهی کودکان با اختلال یادگیری ریاضی موثر میباشد.

هدف این مطالعه، مقایسه نارسایی هیجانی، باورهای خودکارآمدی و عزت نفس در میان دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری بود. این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی (دختر و پسر) با و بدون ناتوانی های یادگیری شهر ایلام در سال تحصیلی 93-92 بود. آزمودنی های پژوهش، 30 نفر از دانش آموزان با ناتوانی یادگیری بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و 30 نفر از دانش آموزان عادی نیز به شیوه همتاسازی (بر اساس، سن، جنس و پایه تحصیلی) انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس آلکسی تایمی تورنتو، پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و مقیاس عزت نفس روزنبرگ بود. نتایج نشان داد که بین دو گروه از دانش آموزان در نارسایی هیجانی، باورهای خودکارآمدی و عز ت نفس تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از مشکلات دانش آموزان ناتوان یادگیری در توانایی های هیجانی است. همچنین به دلیل آن که انتظارات پایینی از خود دارند، سطوح پایینی از باورهای خودکارآمدی و عزت نفس را تجربه می کنند. بنابراین توجه به برنامه های آموزشی و خدمات مشاوره ای برای این دانش آموزان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مساله اجتماعی در ارتقای بهزیستی روان شناختی و تاب آوری دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری بود. این مطالعه آزمایشی بود. نمونه پژوهش شامل 40 دانش آموز 16-12 ساله مبتلا به اختلال یادگیری بود که به صورت تصادفی ساده از مرکز ناتوانی یادگیری شهر اردبیل انتخاب شد، در دو گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایشی در معرض آموزش گروهی حل مساله اجتماعی به مدت شش جلسه قرارگرفت. برای جمع آوری داده های پژوهش از آزمون بهزیستی روان شناختی ریف و تاب آوری کانر و دیوید سون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش حل مساله اجتماعی در ارتقای تاب آوری و تمامی مولفه های بهزیستی روان شناختی (پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، زندگی هدفمند و رشد فردی) به جز مولفه (تسلط بر محیط) در دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری تاثیر مثبتی دارد. این نتایج تلویحات مهمی را در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری، به عنوان بخش مهمی از درمان، به دنبال دارد.

هدف این مطالعه مقایسه انواع خطاهای ادراکی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان مدارس ویژه ناتوانی های یادگیری شهرستان بوکان در سال تحصیلی 92-91 بود. 45 دانش آموز (15 دانش آموز نارساخوان، 15 دانش آموز نارسانویس و 15 دانش آموز نارسا در حساب) دارای ناتوانی یادگیری به عنوان نمونه پژوهش و 15 دانش آموز عادی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون های خطای ادراکی مولر-لایر، افقی-عمودی و رد تصویر استفاده شد. روش مطالعه علی-مقایسه ای بود. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که خطاهای ادراکی در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری در مقایسه با دانش آموزان عادی به طور معناداری بیش تر است. یافته های پژوهش حاضر حاکی از مشکلات دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری در توانایی ادراکی می باشد، بنابراین توجه به برنامه های آموزشی و درمانی موثر بر قابلیت های ادراکی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است.