پژوهش حاضر با هدف مقایسه تصمیم گیری اخلاقی، پیش بینی هیجان اخلاقی و سبک حل مسأله اجتماعی در دانش-آموزان تک والدی و عادی انجام شد. طرح پژوهش از نوع علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری را دانش آموزان دختر و پسر سنین 10 تا 15 سال تشکیل دادند که در سه ماهه (اردیبهشت، خرداد و تیر) سال 1396 برای مشاوره فردی به مرکز مشاوره تداوم در شهر ساری مراجعه نمودند (43N =). نمونه شامل14 دانش آموز تک والد و 18دانش آموز عادی (براساس تمایل به شرکت و همکاری در پژوهش) بود. در این پژوهش از معماهای اخلاقی و پرسشنامه حل مسأله اجتماعی استفاده شد. داده های تصمیم گیری اخلاقی و پیش بینی هیجان های اخلاقی با استفاده از آزمون آماری مجذور خی و داده های پرسشنامه حل مسأله اجتماعی با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل گردید. نتایج نشان داد در تصمیم گیری اخلاقی، هیجان اخلاقی پیش بینی شده و سبک حل مسأله اجتماعی بین دانش آموزان تک والدی و عادی تفاوت معنا داری وجود ندارد. بنابراین می توان چنین بیان کرد که علاوه بر نقش آموزش توسط والدین، الگوبرداری از والدین، احتمالا تعامل با همسالان، تحصیلات و فرهنگ نیز در رشد هیجان های اخلاقی، رفتارهای اخلاقی و سبک حل مسأله فرزندان مؤثر هستند.