توسعه آموزش جندی شاپور
سال:1396 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:16

صاحب نظران معتقدند روش های تدریس اثربخش نظیر نقشه کشی مفهومی می تواند به توسعه ی مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری کمک کند. لذا مطالعه ی حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه ی تأثیر آموزش نقشه کشی مفهومی بر مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری در ایران و جهان انجام شد. یک مطالعه ی مروری بر 13 مقاله ی تحقیقی، مروری و متاآنالیز منتشر شده از سال های 1998 تا 2015 میلادی که تأثیر آموزش به شیوه ی نقشه کشی مفهومی بر تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری را بررسی کرده بودند، انجام شد. جستجوی مقالات فارسی و انگلیسی دارای متن کامل قابل دسترسی در پایگاه های, Google Scholar, PubMed, Science Direct and Ovid با استفاده از کلیدواژه های Concept mapping, Critical thinking skills, Nursing student, Nursing Education در عنوان و یا چکیده، انجام شد. در نهایت، 11 مطالعه ی نیمه تجربی و 2 مطالعه تجربی مرور شد. معیار ارزیابی در اکثر مقالات، پرسشنامه ی مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا بود. اکثر مطالعات گزارش کرده اندکه آموزش به روش نقشه کشی مفهومی موجب تقویت مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری می شود. یافته های این مطالعه نشان داد، مطالعات در ارتباط با نقشه کشی مفهومی هنوز در ابتدای راه است. لذا تأثیر مثبت آموزش به شیوه ی نقشه کشی مفهومی بر مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری هنوز موضوعی قابل بحث است و نیازمند انجام مطالعات مداخله ای بیشتر، به صورت طولی با تعداد نمونه بیشتر و با کیفیت بالاتر است.

موفقیت تحصیلی دانشجویان، یکی از مهمترین اهداف و نیز از نگرانی های مسؤولان آموزشی دانشگاه ها، دانشجویان و خانواده های آنهاست و تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی موفقیت تحصیلی دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کاشان و عوامل مؤثر بر آن، در سال 1394 بود. این مطالعه ی توصیفی-مقطعی، بر روی 244 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی پرستاری و مامایی که به شیوه ی تصادفی طبقه ای از بین 300 دانشجو انتخاب شدند، انجام شد. حجم نمونه پس از یک مطالعه ی پایلوت محاسبه شد. جهت سنجش موفقیت تحصیلی دانشجویان از پرسشنامه ی 50 گویه ای ویژه ی سنجش موفقیت تحصیلی دانشجویان (ASICS) استفاده شد. پس از ترجمه ی پرسشنامه، روایی محتوایی آن توسط 8 نفر از اعضای هیأت علمی تأیید شد و CVI کل ابزار 83/0 و همچنین، CVR گویه ها در محدوده 80/0 تا 1 و نیز ضریب پایایی کل آن به روش آلفای کرونباخ، معادل82/0 محاسبه شد. تحلیل یافته ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، من ویتنی و کروسکال والیس) و آزمون کولموگراف-اسمیرنوف به منظور بررسی نرمالیتی داد ها انجام شد. بین میانگین نمرات موفقیت تحصیلی دانشجویان مامایی با بومی بودن (006/0 p=) و وضعیت مسکن (047/0p=) رابطه ی مثبت معناداری مشاهده شد. ضریب همبستگی اسپیرمن نیز ارتباط معناداری را بین میانگین نمرات موفقیت تحصیلی با معدل ترم و معدل کل دانشجویان دو رشته نشان داد. نتیجه این که در مطالعه ی حاضر، میانگین نمرات موفقیت تحصیلی دانشجویان بومی رشته ی مامایی و نیز دانشجویان خوابگاهی، بهتر از گروه های دیگر بود. با توجه به نقش بومی بودن در موفقیت دانشجویان، پیشنهاد می شود به پذیرش بومی دانشجویان بیشتر توجه شود. همچنین پیشنهاد می شود که مطالعات مشابهی با حجم نمونه ی بیشتر و به صورت چند مرکزی انجام شود.

شیوه و عادت مطالعه ی یک فرد تعیین کننده ی میزان پیشرفت تحصیلی وی خواهد بود لذا مطالعه ی حاضر با هدف تعیین عادات مطالعه ی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی در سال 1394 انجام شده است. مطالعه ی توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 669 نفر (330 دانشجوی تحصیلات تکمیلی و 339 دانشجوی کارشناسی و دکترای حرفه ای) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. روش نمونه گیری در ارتباط با دانشجویان تحصیلات تکمیلی سرشماری بود و در مورد سایر دانشجویان نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای بکارگرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی عادات مطالعه (PSSHI) بود. داده ها ی جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 و آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین کلی وضعیت عادات مطالعه ی دانشجویان 85/4± 38/47 گزارش شد. کم ترین میانگین نمره در بین حیطه های مختلف مربوط به حیطه های یادداشت برداری (14/21± 85/41) و مدیریت زمان (71/15± 36/42) بود. دانشجویان رشته بهداشت در حیطه های یادداشت برداری و انگیزش یادگیری کمترین میانگین را داشتند. بین برخی از حیطه های عادت های مطالعه افراد با جنسیت، وضعیت تاهل، رشته ی تحصیلی، زمان آمادگی برای امتحان ارتباط معنادار آماری وجود داشت (05/0 P<) اما با محل سکونت ارتباط معنادار آماری گزارش نشد (05/0 P>). وضعیت عادات مطالعه ی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سطح متوسطی است که با سطح ایده آل آن فاصله زیادی دارد لذا پیشنهاد می شود اصول مطالعاتی صحیح به دانشجویان از همان بدو ورود به دانشگاه آموزش داده شود.

شناسایی عوامل مؤثر بر انتخاب رشته ی تحصیلی می تواند گام مهمی در جهت فراهم نمودن زمینه ی رشد و موفقیت دانشجویان باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین عوامل مؤثر بر انتخاب رشته ی داروسازی و رضایت مندی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد. این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی مقطعی بود که در نیمسال دوم تحصیلی 1392 روی کلیه ی دانشجویان دانشکده ی داروسازی(247 نفر) انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که بعد از تعیین روایی و پایایی مورد استفاده قرارگرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استفاده از آزمون t، ANOVA و همبستگی اسپیرمن تحلیل شد. نتایج مطالعه نشان داد مهم ترین عوامل مؤثر در انتخاب رشته-ی داروسازی " میزان درآمد و آینده ی مناسب شغلی" و "توانایی علمی و استعداد فردی" به ترتیب با میانگین 19/4 و 08/4؛ و کم اهمیت ترین عوامل " تشویق دوستان و آشنایان" و "موقعیت اجتماعی" به ترتیب با میانگین 33/3 و 73/3 بودند. دانشجویان با میانگین 06/4 در پاسخ به این سؤال که "در صورت شرکت مجدد در کنکور، دوباره این رشته را انتخاب می کنید علاقه مندی و رضایت خود را از تحصیل در رشته ی داروسازی اعلام نموده بودند. نتایج مطالعه حاکی از آن بود که عوامل اقتصادی و بازار کار بیشترین تأثیر را بر انتخاب رشته ی داروسازی در دانشجویان مورد بررسی داشت. این نوع گرایش به رشته ی داروسازی می تواند تأثیرات منفی بر آینده ی شغلی فارغ التحصیلان داشته باشد.

در کلاس های درس تجربه اساتید به دانشجویان انتقال یافته و جهت عملی شدن این انتقال حضور مستمر دانشجویان در کلاس ضروری است. علی رغم انجام مطالعات متعدد در خصوص علل غیبت، راهکارهای کاهش آن بررسی نشده است. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین راهکارهای کاهش غیبت در کلاس های درس نظری از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام شد. کلیه ی دانشجویان شاغل به تحصیل در نیم سال دوم 94-93، جامعه ی این پژوهش را تشکیل داده و در کل، 401 نفر به روش تصادفی ساده از بین دانشجویان ترم 2 به بعد، به تناسب تعداد دانشجویان هر مقطع و رشته، انتخاب و بررسی شدند. دانشکده ی پزشکی (75 نفر)، پرستاری و مامایی (182 نفر)، بهداشت (32 نفر) و پیراپزشکی (112 نفر). ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته بود. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS انجام و P<0. 05 سطح معناداری در نظر گرفته شد. میانگین نمرات داده شده به راهکارهای کاهش غیبت به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: تسلط استاد بر مطالب تدریس شده (06/1± 21/4)، توجه به یادگیری (97/0± 19/4) و داشتن رفتار محترمانه با دانشجو (95/0± 12/4)، شاد بودن جو کلاس (03/1± 10/4)، تدریس مطالب اصلی به صورت کاربردی (03/1± 05/4)، اهمیت دادن به حضور دانشجو (99/0± 04/4)، استفاده از روشهای متنوع تدریس (02/1± 03/4) و ارزشیابی مستمر (13/1± 00/4) مهمترین راهکار پیشنهادی دانشجویان مربوط به استاد بود. در این راستا، تسلط بر مطالب تدریس شده و توجه به یادگیری دانشجویان، داشتن رفتار محترمانه، شاد کردن جو کلاس، تدریس مطالب اصلی به صورت کاربردی، اهمیت دادن به حضور دانشجو، استفاده از روشهای متنوع تدریس و ارزشیابی مستمر پیشنهاد می گردد.

مهارت های ارتباطی رفتارهایی یاری دهنده به منظور بیان نیازمندی ها و رسیدن به اهداف در روابط میان افراد می باشند. درعلوم پزشکی هدف از برقراری ارتباط آموزش، حمایت و یا درمان بیماران می باشد. لذا با توجه به جایگاه ویژه این مهارت ها در روابط بین بیمار و کادر درمان، این مطالعه با هدف بررسی مهارت های ارتباطی بین فردی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی کرمانشاه درسال 1393 انجام گردید. در این پژوهش توصیفی-مقطعی، تعداد196نفرازدانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی با روش نمونه گیری طبقه ای وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی مهارت های ارتباطی بین فردی که روایی محتوایی و پایایی آن مورد تأییدب ود، استفاده گردید. سپس تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از بسته ی آماری SPSSنسخه 20 و آزمون های تی مستقل وکروسکالوالیس صورت گرفت. میانگین نمره ی مهارت های ارتباطی دانشجویان 6/14± 42/111 بود. میانگین نمره ی دانشجویان پسر و دختر به ترتیب 38/13± 78/112 و 64/11± 32/114 بود، که اختلاف معنادرای بین آنها یافت نشد (P=0/45). اما بین میانگین نمره ی دانشجویان با رشته تحصیلی ارتباط معناداری یافت شد (P=0/01). یافته های پژوهش حاضر نشان داد که، رشته تحصیلی دانشجویان از عوامل مؤثر برسطح مهارت های ارتباطی بین فردی دانشجویان دانشکده ی پیراپزشکی می باشد. از طرفی سطح توانمندی های دانشجویان این دانشکده، در زمینه مهارت های برقراری ارتباط درسطح متوسطی قرار داشت، لذا برگزاری دوره های آموزشی ویژه در جهت بهبود مهارت های ارتباطی باید مورد توجه قرار گیرد.

مشاوره ی تحصیلی، رابطه ای است پویا و هدفمند که براساس مشارکت استاد و دانشجو و با روش هایی منطبق بر نیازمندی های دانشجو انجام می گیرد. رضایت مندی دانشجویان از ارائه راهنمایی و مشاوره ی تحصیلی در دانشگاه به عنوان یکی از عوامل پیشرفت تحصیلی آنها تعیین گردیده است. لذا، این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت مندی دانشجویان دانشکده ی پرستاری و مامایی اهواز از عملکرد اساتید مشاور در نیم سال اول تحصیلی 95-1394 طراحی گردید. پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقطعی بود که بر روی 240 نفر از دانشجویان ترم 3 به بعد دانشکده ی پرستاری و مامایی که به صورت تصادفی انتخاب شدند، صورت گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ی محقق ساخته شامل: 8 سؤال در خصوص مشخصات دموگرافیک و زمینه ای، 20 سؤال در خصوص میزان رضایتمندی دانشجویان از اساتید مشاور (نمره گذاری براساس مقیاس درجه بندی لیکرت) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی و استفاده از نرم افزار Spss-18 انجام شد. یافته ها نشان داد که میانگین رضایت مندی دانشجویان پرستاری از مشاوره4/18± 2/57، دانشجویان مامایی8/19 ± 72، دانشجویان اتاق عمل83/13 ± 5/65 و میانگین رضایت مندی کل سه گروه34/19 ± 2/64 بود. در خصوص مشاوره تحصیلی، میانگین رضایت مندی دانشجویان از بررسی وضعیت تحصیلی شان در پایان هر نیمسال تحصیلی توسط استاد مشاور22/1± 92/2 (نسبتاً مطلوب ) و از نظارت و پی گیری استاد مشاور بر عملکرد تحصیلی شان18/1 ± 88/2 (نسبتاً مطلوب ) بودو در مشاوره ی آموزشی، میانگین رضایتمندی دانشجویان از برنامه ریزی و نظارت استاد مشاور برانتخاب واحدهای درسی26/1 ± 14/3 (نسبتاً مطلوب) بود. با توجه به یافته های پژوهش، پیشنهاد می گردد اساتید مشاور، زمان بیشتری در دانشکده حضور داشته-باشند. میزان آگاهی اساتید مشاور در خصوص مشاوره ی آموزشی و تحصیلی بررسی شود و در صورت لزوم، کارگاه-های آموزشی در خصوص آموزش مشاوره برای اساتید مشاور برگزار گردد.

آموزش عالی هر کشوری یکی از عوامل موثر در تحقق سیاست های توسعه ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن به شمار می رود. تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآزموده به عنوان اساس توسعه ی همه جانبه ی کشورها، تولید دانش، دانش پژوهشی و عرضه خدمات تخصصی، توسط دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی انجام می گیرد. این رسالت در صورتی به نحو مطلوب به انجام می رسد که به کیفیت علمی (آموزشی و پژوهشی) آموزش عالی توجه شود. این تحقیق با هدف ارزیابی درونی وضعیت و عملکرد گروه آموزشی رادیولوژی طی سال های 1387 تا 1391 در سه گروه دانشجویان، دانش آموختگان و اعضای هیأت علمی، در دانشکده ی علوم پزشکی بهبهان به صورت سرشماری (بدون اخذ نمونه) از تمام جامعه ی تحقیق انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش ترکیبی از ابزارهای کمی و کیفی بوده و شامل پرسشنامه ی محقق ساخته، مصاحبه، مشاهده، چک لیست و اسناد و مدارک می باشند. نتایج نشان دادند اعضای هیأت علمی نسبت به دانش آموختگان و دانش آموختگان نسبت به دانشجویان، عملکرد گروه تخصصی را مطلوب تر ارزیابی می کنند. همچنین کمبودهای این گروه آموزشی، در سه حیطه ی امکانات آموزشی، نیروی انسانی و فضای فیزیکی دیده می شود.

برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی و رفع مشکلات، وضعیت آن همواره بایستی مورد ارزیابی قرار گیرد. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده ی شرق گیلان در خصوص وضعیت آموزش بالینی صورت گرفت. در این مطالعه ی تحلیلی-مقطعی150نفر از دانشجویان ترم دوم تا هشتم کارشناسی پرستاری و مامایی دانشکده ی پرستاری و مامایی شرق گیلان به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای روا و پایا شامل دو بخش (اطلاعات دموگرافیک و وضعیت آموزش بالینی)بود. پس ازجمع آوری داده ها، اطلاعات با نرم افزار Spss v. 16 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد. مهمترین عوامل مؤثر بر وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان مورد مطالعه به ترتیب مربوط به مربی، اهداف و برنامه ریزی آموزشی (78. 6 درصد)، نظارت و ارزشیابی(42. 2 درصد) و دانشجو و امکانات (24. 7 درصد) بودند. آزمونT اختلاف معناداری بین دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی در خصوص مؤلفه های حیطه های مربی(0. 04p<)، دانشجو و امکانات(0. 03p<) و نظارت و ارزشیابی (0. 04p<) نشان داد. با توجه به نتایج این پژوهش توصیه می شود که اقدامات لازم همچون ایجاد جو آموزشی مناسب، تدوین کامل شرح وظایف دانشجو، فراهم نمودن امکانات و تجهیزات مناسب برای آموزش دانشجو در بخش های بالینی، بازنگری شیوه های ارزشیابی و اتخاذ روش های مناسب برای ارزشیابی بالینی، برای بهبود آموزش بالینی در نظرگرفته و اجرا گردد.

آزمون بالینی با ساختار عینی(OSCE)، یکی از بهترین روش های سنجش می باشد که می تواند جنبه های مهارت بالینی دانشجو را به صورت ساختار یافته بررسی کند. این مطالعه به منظور ارزیابی دیدگاه کلی دانشجویان درباره یOSCE، تخمین میزان پذیرش فرایند از طرف دانشجویان و ایجاد بازخورد در جهت بهتر شدن ارزیابی های آتی انجام شد. این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی روی دانشجویان (21نفر) سال چهارم دندانپزشکی قزوین در سال تحصیلی 92-91در دو نیمسال انجام شد. امتحان شامل 8 ایستگاه بود که مهارت هایی از جمله تشخیص لام-های میکروسکوپی، توصیف نمای هیستوپاتولوژی، استفاده از تصاویر رایانه ای هیستوپاتولوژیک، معرفی مورد جهت تشخیص افتراقی و طرح درمان را در برمی گرفت. طی یک روز در هرنیمسال با نظارت دو نفر از اعضای هیأت علمی با رعایت اصول ارزیابی آزمون آسکی در بخش آسیب شناسی فک و صورت دانشکده ی دندانپزشکی قزوین انجام گرفت. نمرات دانشجویان توسط نرم افزار SPSS-16جمع آوری و به کمک میانگین و درصد فراوانی تجزیه و تحلیل گردید. برای مقایسه ی نمرات دانشجویان در دو آزمون از روش تی تست استفاده گردید. (p<0/05) پس از پایان آزمون، پرسشنامه ای مشتمل بر 12 سؤال بر اساس پرسشنامه ی استفاده شده در مطالعات مشابه با روایی و پایایی تأیید شده در اختیار دانشجویان قرارگرفت که توسط دانشجویان بدون ذکر نام تکمیل و از آنها تقاضا شد محتوا و نحوه ی اجرای آزمون را ارزیابی نمایند و پیشنهادات خود را بنویسند. سپس پرسشنامه ها بررسی و به کمک میانگین و درصد فراوانی تحلیل گردید. در این مطالعه، 86% دانشجویان از اداره امتحان، 74% از زمان ایستگاه ها و 55% از ساختار امتحان رضایت داشتند. 73% بیان نمودند که بطور کامل از ماهیت آزمون آگاه بودند. حدود 68% دانشجویان عقیده داشتند که امتحان محدوده ی گسترده ای از دانش را مورد ارزیابی قرار می دهد. 45% آزمون را فرصتی برای یادگیری و 66% امتحان را استرس زاتر از امتحان های قبلی بیان نمودند. نتایج مطالعه بیان می کند OSCE، روش مناسبی جهت ارزیابی مهارت های دانشجویان و آگاهی از نقاط ضعف و قوتشان می باشد. استفاده از نقطه نظرات دانشجویان در برنامه ریزی آزمون می تواند باعث پذیرش بیشتر این روش برای آنها باشد.

هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت بین المللی شدن دانشگاههای آزاد اسلامی استان مازندران بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و ازنظر نوع داده آمیخته بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان علمی در دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع سیزده نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعه ی آماری این پژوهش، شامل اعضای هیئت علمی در دانشگاه های آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 1606 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول کوکران 310 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای، مصاحبه نیمه ساختار یافته (بخش کیفی) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش کمی) استفاده شد. برای تحلیل داده های کیفی پژوهش از روش تحلیل محتوا استفاده شد. در بخش کمّی نیز با توجه به سؤال های پژوهش از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول توزیع فراوانی و نمودار) و استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تی تک نمونه ای) و با استفاده از نرم افزارهای Spss و Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که مؤلفه-های مؤثر بر بین المللی شدن دانشگاه عبارت اند از آموزشی، پژوهشی، ارتباطی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ساختاری؛ همچنین یافته ها نشان داد مؤلفه ی فرهنگی در وضعیت مطلوبی قرار داشت اما بقیه مؤلفه ها وضعیت مطلوبی نداشتند.

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش مهارت حل مسئله برکارآفرینی و یادگیری تسلط یاب دانشجویان دختر رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انجام شده است. مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در سال تحصیلی 94-95 است. نمونه پژوهش شامل 40دانشجوی دختراست که به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه های کارآفرینی را بینزوکالتر(1996) و پرسشنامه استاندارد یادگیری تسلط یاب مقیمی و رمضان (1390) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22و با روش آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها حاکی از آن بود آموزش مهارت حل مسأله بر توفیق طلبی، نیاز به استقلال و خودرهبری، گرایش به خلاقیت، ریسک پذیری و اراده دانشجویان اثربخش است (p<0/05). همچنین طی نتایج بدست آمده مشخص شد که آموزش مهارت حل مسأله بریادگیری تسلط یاب دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود مؤثر است(p<0/05). بنابراین می توان گفت، اجرای برنامه های آموزش مهارت های حل مسأله در برنامه های آموزش پرستاری توصیه می شود.

با توجه به اهمیت بحث اخلاق حرفه ای در مدیریت آموزشی و نقش الگویی مدیران در پایبندی به رعایت اخلاق باید با عنایت به عواملی که منجر به اشاعه رفتارهای اخلاقی و نهادینه کردن آن می شود به بررسی و ارائه راهکارهای مناسب در این زمینه پرداخت. این پژوهش از حیث هدف در زمره پژوهش های کاربردی قرار می گیرد و روش پژوهش با توجه به ذات و ماهیت موضوع از نوع روش زمینه یابی می باشد. پس از استخراج عوامل مؤثر در توسعه اخلاق حرفه ای از منابع معتبر موجود، 25 راهکار پیشنهادی درزمینه رشد و توسعه اخلاق حرفه ای در دو سطح خرد و کلان تدوین شد. جهت اعتباربخشی به این راهکارها، پرسشنامه ای 56 گویه ای طراحی گردید و پس از تأیید روایی و پایایی آن، در میان یک نمونه 264 نفره از مدیران مدارس دوره دوم متوسطه استان فارس به اجرا درآمد. این گروه نمونه با عنایت به جدول مورگان و کرجسی و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای از میان 760 مدیر از 56 منطقه استان فارس انتخاب شده بودند. تجزیه وتحلیل داده های حاصل از این پرسشنامه ضمن تأیید تمامی راهکارهای پیشنهادی توسط مدیران، نشان دهنده اولویت راهکارهای سطح کلان از دیدگاه مدیران نیز می باشد. یافته های دیگر این پژوهش نیز نشان داد که جنسیت، سن و میزان تحصیلات مدیران در دیدگاه آنان نسبت به راهکارهای ارائه شده تفاوتی ایجاد نمی کند اما سابقه خدمت در این زمینه اثرگذار است.

نظام آموزشی ما باید به این سو هدایت شود که افرادی که فارغ التحصیل می شوند ویژگی های کارآفرینی را داشته باشند، این امر مستلزم برنامه ریزی و هدایت فعالیت های آموزشی و پژوهشی مراکز آموزش عالی به سمت کارآفرینی است برنامه ریزی درسی در دانشگاه ها بایستی از یک طرف مبتنی بر آخرین تحولات علمی در رشته های مربوطه و از سوی دیگر متناسب با نیاز واحدهای صنعتی باشند. این تحقیق از منظرشناسایی ماهیت و روش در زمره تحقیقات توصیفی و بر مبنای هدف کاربردی است. جامعه آماری 7853 نفر از دانشجویان بودند، که با استفاده از روش نمونه گیری متناسب با حجم تعداد 384 نفر از طریق جدول مورگان انتخاب شدند ابزار جمع آوری داده های تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط اساتید کارآفرینی تأیید شد و برای پایایی آن ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید (971%) که بیانگر مناسب بودن ابزار تحقیق بود برای مقایسه تأثیرگذاری متغیرها از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل، آزمون t تک نمونه ای و آزمون فرید من استفاده گردید برازش مدل از طریق شاخصهای برازندگی مورد برازش قرار گرفت در نتیجه تمامی متغیر های تحقیق با بار عاملی بالای 30 و آزمون t بالاتر از 96/1 مورد تأیید و تأثیر مثبتی بر کارآفرینی دانشجویان دارند در مقایسهt تک نمونه ای و آزمون فرید من عامل انگیزش و در معادلات ساختاری عامل نگرش با بار عاملی64. دارای بیشترین تأثیر برکارآفرینی دانشجویان می باشد وبالاترین رتبه را دارد.

این پژوهش تأثیر آموزش برای یادگیری در حد تسلط و مقایسه آن با روش های رایج بر پیشرفت تحصیلی و نگرش نسبت به آمار است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان روان شناسی است. از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای نمونه ای به حجم 44 نفر انتخاب شد و به طور تصادفی 24 نفر در گروه کنترل و 20 نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابتدا نمرات پیش آزمون آزمودنی ها از طریق آزمون آمار استنباطی و مقیاس نگرش به آمار (اسچوا و همکاران، 1995) سنجیده شد. سپس در طول 10 جلسه گروه آزمایش از طریق روش آموزش برای یادگیری در حد تسلط و گروه کنترل از طریق روش های رایج تکالیف درس آمار را فرا گرفتند. در پایان نمرات پس آزمون از هر دو گروه به دست آمد. آزمون t مستقل و مانکوا نشان داد میانگین پیشرفت در آمار و مؤلفه های نگرش نسبت به آمار در گروه آزمایش به طور معنی داری از گروه کنترل بیشتر است. دانشجویان گروه آزمایش با در اختیار داشتن تکالیفی با ساختار سلسله مراتبی ضمن مسلط شدن به یادگیری های پیش نیاز از آموزشی بهره مند می شدند که کیفیت آموزش متناسب با ویژگی های فردی آنان بود.

هدف از انجام این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر دستیابی به دانشگاههای چابک با تأکید بر نقش برنامه ریزی آموزشی بود. روش شناسی تحقیق کیفی مبتنی بر نظریه برخاسته داده ها طرح اکتشافی و جامعه آماری را خبرگان دانشگاهی تشکیل داده اند. نمونه آماری شامل 18 نفر از اعضای هیأت علمی و به صورت هدفمند انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل داده های کیفی پژوهش از طریق فرایند کدگذاری مبتنی بر طرح نظام مند راهبرد نظریه داده بنیاد اشتراوس و کوربین(1998)، صورت گرفت، بعد از انجام عملیات کدگذاری باز، در مرحله کدگذاری محوری، مفاهیم (کدها) مشترک و مشابه از نظر معنائی در قالب 5 مقوله اصلی عمده طبقه بندی شده اند. مقوله های اصلی چابکی دانشگاه ها مؤثر عبارت اند از: هماهنگی توسعه کمی دانشگاه با رشد و بهبود کیفی دانشگاه، همبستگی متوازن برنامه های آموزشی با نیازهای بازار کار، افزایش کارایی دانشگاه ها مطابق با توسعه شایستگی ها، مهارت ها و توانایی های دانشجویان، انطباق برنامه های آموزشی دانشگاهی با برنامه توسعه ملی، افزایش سازگاری های دانشجویان با دانشگاه.