اهمیت گردشگری در عصرحاضربیش از همه وابسته به چرخه اقتصادی آن می باشد که قابلیت بالایی در زمینه ی پویایی اقتصاد محلی و بین المللی دارد، خلیج فارس خاستگاه ثروت کشورهای پیرامون خود و عرصه قدرت کشورهای مختلف جهان است، خط ساحلی خلیج فارس دارای توانمندی های لازم و زیر ساخت های مناسب برای توسعه گردشگری در حوزه های مختلف گردشگری می باشد. هدف این پژوهش تدوین راهبردهای امکان پذیر و نیز اولویت بندی بین راهبردها برای تخصیص بهتر زمان و هزینه جهت بهره مندی از مزایای توسعه صنعت گردشگری در خط ساحلی خلیج فارس می باشد. در این تحقیق با استفاده از ماتریس های سه گانه عوامل داخلی (IFE)، عوامل خارجی (EFE) و ترکیبی (IE)هریک از ابعاد توسعه گردشگری جزایر مرزی در خط ساحلی خلیج فارس مورد ارزیابی و اندازه گیری قرار می گیرد، و سپس باتوجه به نتایج ماتریس ها، راهبردهای مختلف در چهار وضعیت WO,SO,WTوST تعیین و با تشکیل ماتریس اندازه گیری کمی QSPM جذابیت هریک از راهبردها و عوامل اصلی تعیین و نسبت به اولیت بندی و تعیین میزان جذابیت راهبردها اقدام می شود.این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی و توسعه ای می باشدکه به منظور ارزیابی و تخصیص وزن به متغییرهای ماتریس ها و مدل های تحقیق، جامعه آماری تعیین گردیده وبه منظور تعیین نرمال بودن توزیع جامعه ی آماری از آزمون کلموگرف – اسمیرنف استفاده شده است. یافته های به دست آمده از ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی نشان می دهد از بین راهبردهای تدوین شده بر اساس مدل SWOT، راهبرد گسترش مراکز تجاری و اقتصادی و توسعه زیرساخت های گردشگری (ST4) و مناسب سازی خط ساحلی بر اساس استانداردهای جهانی (ST5) با داشتن بالاترین نمره (به ترتیب 2.15و 1.98) دارای بیشترین جذابیت و راهبرد برگزاری نمایشگاه و جشنواره های مختلف در سطوح گوناگون (ST9) با نمره 1.92 در مقایسه با سایر راهبرد های تحلیل شده، دارای کمترین جذابیت می باشد.