مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1399 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

مقدمه: در طی چند سال گذشته، درمان بیماریهای عفونی و خودایمنی تغییرات زیادی را تجربه کرده است. تا به امروز درمان سرطان براساس روش های بالینی و پاتولوژیکی انجام شده است، شایع ترین درمان سرطان محدود به شیمی درمانی، پرتو درمانی و عمل جراحی است، با این حال درمان هنوز در حد مطلوب نیست. چالش های رایج در درمان برخی بیماری ها به خصوص سرطان شامل، توزیع سیستماتیک و غیر اختصاصی عوامل دارویی، سمیت غیر قابل تحمل، غلظت ناکافی دارویی در محل عمل و مقاومت دارویی می باشد. کاربرد و توسعه فناوری نانو برای درمان سرطان در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این فناوری از طریق تشخیص زود هنگام و درمان سرطان رویکرد منحصر به فردی در برابر سرطان فراهم می کند. طراحی و توسعه سیستم های جدید تحویل دارو نه تنها موجب افزایش فعالیت دارو در بافت هدف می شود بلکه سمیت دارو را تا حد زیادی کاهش داده و آن را در محل عمل به طور کنترل شده رها می کند. وزیکول های نیوزومی متشکل از سورفکتانت های غیر یونی هستند که زیست تخریب ﭘ ذیر، غیر سمی، ﭘ ایدار و ارزان بوده و می توانند جهت دارو رسانی هدفمند مورد استفاده قرار گیرند. ثبات شیمیایی بیش تر، خلوص بالا، در دسترس بودن انواع مختلف سورفکتانت های غیر یونی، ذخیره سازی مناسب دارو و ارزان بودن از مهم ترین مزایای نیوزوم ها می باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با عنوان نومفهوم سازی شاخص خواب و بیداری منبعث ازهرم ایجاد و حفظ سلامتی با رویکرد اسلامی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. در این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل محتوا سعی شده است سخن ها، پیام ها و مطالب مرتبط با موضوع اعم از آیات، احادیث و روایات و کلام بزرگان و غیره را با هدف جهت دهی الهی و اسلامی شاخص خواب و بیداری مورد بحث و بررسی قرار داد. به منظور ایجاد دریچه ای به روی محققان علاقه مندی که قصد دارند غنای ویژه ای به تحقیقات علمی خود با تمسک جویی به دریای بیکران علوم اسلامی و معرفتی دهند نکات و ضروریات مغفوله امر مزبور که از مهم ترین ارکان ایجاد و حفظ سلامتی آحاد مردم می باشد؛ پرداخته شده است. نتایج حاصله حاکی از این است که باوجود توجهات دقیق و ظریف و کاملی که آیات و روایات و توصیه های بزرگان اسلامی هم در زمینه اهمیت و ضرورت پرداختن به امر خواب و بیداری به منظور ایجاد وحفظ سلامتی و هم راه کارهای علمی و دقیقی که به این منظور تبین داشته اند، باز، بخش اعظمی از این مطالب نزد غالب افراد مغفول مانده و روز به روز ما شاهد بیماری های جدید و صعب العلاج و نزول سطح کیفی و کمی عمر انسان ها می باشیم علی ایحال نتایج این تحقیق حاکی از این است که یافته های جدید علمی آن طور که بایسته و شایسته است به مسائلی در مقوله خواب و بیداری مانند: اوقات ممنوعه خوابیدن، محل های ممنوعه خوابیدن، روش صحیح خوابیدن، ساعات حساس و ضروری بیداری و تاثیر پذیری های روحی و جسمانی انسان از ماورا طبیعت دراین زمان ها و نیز آداب قبل از خواب، به هنگام بیدار شدن از خواب و نحوه صحیح برخواستن از بستر به منظور به حداقل رساندن افزایش ناگهانی فشار خون و ارتباط این مهم با خلق و خوی افراد و نیز میزان مناسب خواب و مجاز یا غیر مجاز بودن خواب روز و غیره پرداخته نشده است که دراین تحقیق با تمسک به دریای بیکران علوم الهی و اسلامی پاسخ بسیاری از پرسش های مورد نیاز افراد داده شده است.

مقدمه: در حال حاضر، روش درمانی مؤثری برای سکته مغزی وجود ندارد. شواهد بالینی قوی برای فواید هیپوترمی در محافظت نورونی وجود دارد، از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر هیپوترمی خفیف به صورت غیرتهاجمی توسط JZL-184 بر عملکرد رفتاری در موش های مبتلا به سکته مغزی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش سوری نر در 5 گروه با وزن 30 – 25 گرم انجام شد. گروه ها به ترتیب: 1-گروه سالم 2-گروه کنترل 3 – گروه سکته مغزی + حلال DMSO 4-گروه سکته مغزی+ آسپرین با دوز mg/kg) 40) 5-گروه سکته مغزی+ JZL-184 با دوزmg/kg)16) (8=n) بودند. در خصوص گروه های 4، 3 و 5 داروها بلافاصله بعد از ایجاد سکته-مغزی به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. قبل از القا سکته (زمان صفر) و بعد از القا سکته مغزی در ساعات 5، 24 و 48 میزان درجه حرارت بدن، آزمون های رفتاری شامل، توان عضلانی و اختلال حسی – حرکتی بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزارversion 21 SPSS و آزمون آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند(P ≤ 0. 05). نتایج: JZL-184 باعث کاهش درجه حرارت در ساعات 5، 24 و 48 نسبت به گروه کنترل و سالم (p<0. 001) شد. تزریق JZL-184 و آسپرین باعث بهبود توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی (p<0. 001) نسبت به گروه کنترل گردید. آسپرین نیز آزمون-های رفتاری را نسبت به گروه کنترل بهبود بخشیده (p<0. 01) اما روی درجه حرارت بدن نسبت به گروه سالم در زمان 48 اثری نشان نداد. نمرات آزمون های رفتاری در زمان 48 در مورد JZL-184 همانند گروه سالم شده. نتیجه گیری: JZL-184 احتمالاً توانسته است با ایجاد هیپوترمی، ناشی از اثرات آگونیستی گیرنده کانابینوئید1(CB1) باعث بهبود عملکرد نورونی شده و در نتیجه، توان عضلانی و عملکرد حسی-حرکتی را بعد از ایسکمی مغزی بهبود دهد.

مقدمه: بوی بد دهان بوی نامطبوعی است که در هنگام صحبت کردن یا تنفس احساس می شود. دندانپزشکان بهعنوان اولین افراد مورد سوال در این زمینه نقش به سزایی در تشخیص، درمان و در صورت نیاز ارجاع بیمار دارند. در این مطالعه میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهریزد از علل بوی بد دهان و روش های درمان آن در سال 1397بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 126 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر یزد به طور تصادفی انتخاب و پرسش نامه ای شامل بخش های اطلاعات دموگرافیک (12 سوال)، سوالات مربوط به علل (12 سوال)، روش های تشخیص (5 سوال) و روش های درمان بوی بد دهان (3 سوال) را تکمیل نمودند. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزارversion 23 SPSS و آزمون های Students' t-test و ANOVA و Chi-square قرار گرفتند. نتایج: میانگین نمره کلی آگاهی شرکت کنندگان 3/29± 13/23 بود. میانگین نمره آگاهی در بعد علل 2/36± 7/50، در بعد روش های تشخیصی 1/39± 3/27، و در بعد درمان های بوی بد دهان 0/74± 2/27 بود. 2/4 % از شرکت کنندگان سطح آگاهی ضعیف، 42/9 % سطح آگاهی متوسط و 54/8 % سطح آگاهی خوب داشتند. رابطه معنا دار و معکوسی بین نمره آگاهی افراد با سن و مدت اشتغال به حرفه دندانپزشکی (0/006p =) مشاهده شد. افراد شاغل در مراکز دولتی میانگین نمره آگاهی بالاتری داشتند (0/004 p =). نتیجه گیری: شرکت کنندگان در این پژوهش از سطح دانش و آگاهی خوبی در این مورد برخوردار بودند اما از آنجایی که دندانپزشکان مسن تر با سابقه کاری بیشتر آگاهی کمتری نسبت به دندانپزشکان جوان تر داشتند لذا برگزاری دوره های باز آموزی جهت ارتقای سطح آگاهی این افراد توصیه می شود.

مقدمه: ارتباط بین پارامترهای بیومکانیکی و پاسچرهای متفاوت پا هنگام دویدن ناشناخته اند، لذا هدف از این مطالعه بررسی دامنه های حرکتی مفاصل هیپ، زانو و مچ پا هنگام دویدن در بیماران مبتلا به کف پای صاف است. روش بررسی: آزمودنی ها 12 نفر مرد سالم و 12 نفر مرد بیمار مبتلا به کف پای صاف بودند که بر اساس میزان شاخص نرمالایز شده ناوی به 2 گروه سالم و بیمار تقسیم شدند. زوایای مفاصل حین دویدن در فاز استقرار در صفحات حرکتی ساجیتال، فرونتال و هوریزنتال (درجه) مفاصل هیپ، زانو و مچ پا مورد اندازه گیری قرار گرفتند. برای ارزیابی دامنه های حرکتی از سیستم تحلیل حرکتی Vicon سری T با فرکانس نمونه برداری 200 هرتز و نرم افزارهایVicon Nexus 1. 8. 5، Polygon 4. 1. 2 استفاده گردید. روش آماری t مستقل در نرم افزار SPSS version 24. و 0/05 ≤ p بود. نتایج: در تمامی پارامترهای دامنه حرکتی مفاصل اندام تحتانی اختلاف معنی داری بین افراد سالم با بیماران مبتلا به کف پای صاف وجود ندارد (0/05≥ P). تفاوت معنی داری بین دورسی فلکشن مچ پا (0/0001> P)، پلانتار فلکشن مچ پا(0/001= P)، فلکشن مفصل ران (0/0001> P)، اکستنشن مفصل ران (0/002= P)، فلکشن مفصل زانو (0/0001> P) افراد مبتلا به کف پای صاف در مقایسه با افراد سالم وجود داشت. نتیجه گیری: تغییرات برخی از پارامترهای دامنه حرکتی ممکن است به علت مکانیسم های جبرانی باشد و تغییرات در برخی از این پارامترهای کینماتیکی می تواند تابع شرایط پاتولوژیک کف پای صاف باشد. علاوه بر این کف پای صاف می تواند بر دیگر مفاصل مجاور نیز اثر بگذارد.

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری متابولیک است که با افزایش قند خون همراه است و می تواند سبب بروز اختلالاتی در دستگاه عصبی مرکزی شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر6 هفته فعالیت استقامتی بر سطوح پروتئین های Pannexin-1 و NLRP-1 هیپوکمپ در موش های صحرایی نر ویستار دارای دیابت می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 28 سر رت با 10 هفته سن و میانگین وزن 9/4± 245 گرم به صورت تصادفی در 4 گروه 7 تایی: دیابتی کنترل، دیابتی تمرین کرده، سالم کنترل و سالم تمرین کرده قرار گرفتند. جهت القاء دیابت، از روش تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (45mg/kg ) استفاده گردید. سپس پروتکل تمرین استقامتی به مدت 6 هفته اجرا گردید. 24ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بافت هیپوکمپ رت ها استخراج شد و سطوح پروتئین های Pannexin-1 و NLRP-1 توسط روش وسترن بلات اندازه گیری گردید. در این مطالعه ازتحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی به عنوان آزمون تعقیبی استفاده شد. بررسی های آماری با اسفاده از نرم افزار آماری SPSS version 18 انجام گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بیان پروتئین های Pannexin-1 و NLRP-1 در رت های دیابتی شده به صورت معناداری افزایش پیدا کرد (0/05p<). هم چنین نتایج حاصل از بررسی بیان پروتئین های Pannexin-1 و NLRP-1 نشان داد که بیان هر دو پروتئین پس از 6 هفته تمرین استقامتی، در گروه دیابت تمرینی نسبت به گروه دیابت کنترل، به صورت معناداری کاهش یافت (0/05P<). نتیجه گیری: یافته های ما اثرات کاهش هیپرگلیسمی ناشی از فعالیت بدنی استقامتی و متعاقباً اثر آن بر کاهش بیان پروتئین های Pannexin-1 و NLRP-1 را تأیید کرد؛ بنابراین به نظر می رسد فعالیت بدنی، به واسطه کاهش بیان این پروتئین ها، احتمالاً بتواند نقش مهمی را در بهبود اختلالات تخریب عصبی در بیماران دیابت نوع 1 داشته باشد.

مقدمه: شیوع فشار خون بالا در کودکان و نوجوانان روز به روز افزایش یافته است. احتمال بروز فشارخون بالا با افزایش شاخص توده بدنی (BMI)، دریافت های نامناسب غذایی و مشکلات سبک زندگی، افزایش می یابد. این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین فشارخون با شاخص توده بدنی، سبک زندگی و دریافت های غذایی در کودکان و نوجوانان اضافه وزن و چاق 6-18 ساله انجام گردید. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که با استفاده از داده های وارد شده به سامانه سیب ( نرم افزار مورد استفاده در سیستم تحول نظام سلامت) به دست آمد. این اطلاعات شامل داده های آنتروپومتری، برخی از فاکتورهای دموگرافیک، دریافت های غذایی و سبک زندگی 425 کودک و نوجوان مبتلا به اضافه وزن و چاقی بودند. اطلاعات به دست آمده توسّط نرم افزار STATA (MP 4. 2 potable 2017) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: ارتباط بین فشار خون سیستولیک با محصولات لبنی ( 0/020=P)، تماشای تلویزیون/ کامپیوتر (0/041=P )، چارک BMI (0/001> P)، BMI (0/001>P ) و سن (0/001>P) و ارتباط بین فشار خون دیاستولیک با چارک BMI (0/001>P)، BMI (0/001>P) و سن (0/001>P) از لحاظ آماری معنی دار نشان داده شد و بقیه متغیرها ارتباط آماری معنی داری را نشان ندادند. نتیجه گیری: سن، BMI، مصرف کمتر لبنیات و تماشای تلویزیون/ کامپیوتر با فشار خون بالا ارتباط داشتند. لذا متخصصان تغذیه و کارکنان بهداشتی باید در هنگام ارائه توصیه هایی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اضافه وزن و چاقی موارد فوق را بیشتر مد نظر قرار دهند.

مقدمه: استفاده از نانو حامل های حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی و سایتوتوکسیک گیاهی می تواند جایگاه ویژه ای در درمان ملانوما داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و سایتوتوکسیک لیپوزوم های حاوی عصاره میوه آناناس بر سرطان پوست می باشد. روش بررسی: در مطالعه تجربی حاضر، وزیکول های لیپوزومی با استفاده از کلسترول، فسفاتیدیل کولین سویا و پلی اتیلن گلیکول تهیه شده و عصاره میوه آناناس درون لیپوزوم ها بارگذاری شد. بررسی شاخصه های فیزیکوشیمیایی با استفاده از دستگاه های زتاسایزر، FTIR و AFMانجام شد. در پایان میزان سمیت غلظت های مختلف عصاره و لیپوزوم حاوی عصاره بر سلول های A-375 ملانوما با استفاده از آزمون MTT سنجیده شد، جهت بررسی خواص آنتی اکسیدانی عصاره و لیپوزوم حاوی عصاره از تست DPPH استفاده شد. آنالیز های آماری با استفاده از نرم افزارهایExcel و نرم افزارversion 22 SPSS انجام شده و از تستهای آماری Duncan و Student's T-test برای نتیجه گیری آماری استفاده گردید. نتایج: بر طبق این پژوهش لیپوزوم حاوی عصاره آناناس دارای راندمان انکپسولاسیون 40%، اندازه nm 89/9 و شارژ سطحی mV8/8-هست. آنالیز FTIR و AFM نیز عدم برهمکنش عصاره با سامانه مربوطه و مورفولوژی کروی سامانه و پراکندگی و توزیع مناسب آن را تایید می کند. میزان سمیت عصاره آناناس در شرایط کپسوله نسبت به شرایط کپسوله نشده بر رده سلولی A-375 بیشتر است. نتیجه گیری: عصاره میوه آناناس بر روی رده سلولیA-375 ملانوما خاصیت سایتوتوکسیک دارد و نانوحامل لیپوزومی حاضر می تواند حامل مناسبی جهت رسانش عصاره و مانع رشد و تکثیر این سلول ها باشد.