مجله دانشکده پزشکی
سال:1383 | دوره:62 | شماره:12 |تعداد مقالات:15

مقدمه: ژنهای HLA کلاس II روی بازوی کوتاه کروموزوم 6 قرار گرفته اند و بشدت چند شکلی هستند و هر کدام از این ژن ها دارای تعداد زیادی الل می باشند، به طوری که به هر فرد یک هویت ژنتیکی اختصاصی می دهد. این ژنها در پیوند اعضاء و مغز استخوان نقش حیاتی دارند. در پیوند، پیوند مغز استخوان، شرط اصلی گرفتن پیوند، یکسان بودن ژنوتیپ های ژنهای HLA به ویژه ژنهای HLA کلاس II در فرد گیرنده و دهنده می باشد، به همین دلیل تعیین دقیق ژنوتیپ این ژنها با قدرت تفکیک بالا، در پیوند فوق العاده حیاتی است. در حال حاضر در کشور ما تایپ HLA از طریق روشهای سرولوژی، مولکولی PCR-SSP و یا روشهای مشابه انجام می گیرد، این روشها قدرت تفکیک پائینی دارند. اخیرا با استفاده از تکنیک مولکولی PCR-Reverse Dot-Blot کیت های برای تعیین ژنوتیپ ژنهای DRB3, DRB4, DRB5, DQB1, DQA1, HLA-DRB1 طراحی و ساخته ام که قدرت تفکیک بالا (High resolution genomic typing of HLA) داشته و جزء تشخیص های سریع و دقیق می باشد.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، برای ارزیابی دقت و قدرت تفکیک روشهای مختلف HLA typing تعدادی نمونه رفرانس از WHO تهیه شد که ژنوتیپ آنها بر اساس توالی نوکلئوتیدهای آنها معلوم بود. نمونه های رفرانس با روشهای سرولوژی، مولکولی PCR-SSP-RFLP, PCR-SSP  و روش PCR-Reverse Dot-Blot (مورد اخر با استفاده از این کیتها مذکور فوق) تایپ شدند. یافته ها & نتیجه گیری: نتایج نشان داد، روش سرولوژی و روشهای ملکولی PCR-SSP و PCR-SSP-RFLP توانایی تعیین دقیق اللها را ندارد و در اکثر موارد گروه های اللی را مشخص نمودند. در مقابل روش مولکولی PCR-Reverse Dot-Blot با استفاده از کیت های HLA-DRB1, DRB3, DRB4, DRB5, DQB1, DQA1 همان ژنوتیپ نمونه های WHO را نشان دادند.

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزش سونوگرافی در تشخیص پلورال افیوژن اگزوداتیو از ترانسودا و همینطور تشخیص انواع افیوژن بدخیم، عفونی و سلی می باشد. در ضمن ما حساسیت، ویژگی، دقت، ارزش پیش بینی مثبت (PPV) و منفی (NPV) را در تشخیص موارد فوق در بیماران خود اندازه گیری کردیم. مواد و روش ها: ما در این مطالعه یافته های سونوگرافیک 106 بیمار بستری و دارای پلورال افیوژن را در بیمارستان امام تهران مورد بررسی قرار دادیم. مدت زمان اجرای طرح به مدت یکسال از اول شهریور 81 تا اول شهریور 82 بود. در صورت وجود مایع اکوژن، سپتاسیون، ندولهای پلورال، ضخیم شدگی پلور >3mm دانسیته های اکوژن شناور، fibrin steand تشخیص اگزودا داده می شود و سپس با توجه به وجود ندولهای پلورال، ضخیم شدگی پلور، وجود winding band و هموژنسیته مایع پلور انواع بدخیم، پاراپنومونیک و آمپیم و افیوژن سلی تشخیص داده می شدند و نهایتا با توجه به علائم بالینی کشت، اسمیر و بیوپسی پلور تشخیص نهایی با تشخیص سونوگرافیک مقایسه می گردید. یافته ها: 61 بیمار مورد مطالعه مرد و 45 نفر زن بودند و محدوده سنی از 18 تا 87 سال متغیر بود. سونوگرافی در تشخیص اگزودا دارای حساسیت 96%، ویژگی 100%، دقت 98%، PPV100% و NPV به میزان 96% بود. در مورد بیماریهای بدخیم، حساسیت 80%، ویژگی 96%، دقت 94%، PPV80% و NPV96% تعیین شد. در مورد پلورزی ناشی از سل حساسیت 85%، ویژگی 97%، دقت 96%، PPV85%، NPV97% بود. در مورد افیوژن پاراپنومونیک و آمپیم، حساسیت 77.8%، ویژگی 95%، دقت 92.4%، PPV77.8% و NPV 95% تعیین گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: سونوگرافی در شناسایی اتیولوژی افیوژن پلورال کمک فراوانی می کند و کاربرد آن با توجه به آسان، ارزان، غیر تهاجمی در دسترس بودن به ویژه برای بیماران بد حال به صورت انجام بر بالین بیمار (Bed side) توصیه می شود.

مقدمه: ویتیلیگو یک بیماری اختلال پیگمانتاسیون اکتسابی است که در نتیجه تخریب ملانوسیت ها رخ می دهد و از شیوع 1% بین مردم جامعه برخوردار است. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی و ایمن بودن روش Bath PUVA در درمان بیماران مبتلا به ویتیلیگو می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به روش مطالعه مداخله ای و به صورت آینده نگر انجام شد. 38 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که در طی سال 1380 منوط به دارا بودن شرایط ورود و عدم وجود معیارهای خروج تعریف شده درمان Bath PUVA قرار گرفتند. میزان پاسخ درمانی به صورت رپیگمانتاسیون بعد از درمان تعریف می گردد که توسط پزشک تعیین شده است و به 4 گروه برگشت بیش از 75% (عالی)، 75-50 درصد (خوب)، 50-25 درصد (متوسط) و کمتر از 25% (ضعیف) تقسیم می شود. در ضمن عوارض جانبی درمان نیز ثبت گردید.یافته ها: از 38 بیمار شرکت کننده در مطالعه 26 نفر پاسخ درمانی ضعیف، 10 نفر پاسخ درمانی متوسط و 2 نفر پاسخ درمانی خوب داشتند و هیچ موردی از پاسخ درمانی عالی دیده نشد و میانگین پاسخ درمانی بیماران 23.5% بود. در این مطالعه ارتباط معناداری بین سن، جنس و مدت زمان بیماری با میزان بهبودی مشاهده نشد ولی به نظر رابطه ای بین تعداد جلسات درمانی و همچنین محل درگیری با میزان بهبودی موجود است (P.Value<0.005). در این مطالعه عوارض کوتاه مدت بعد از درمان عبارت بودند از سوختگی سطحی 3 نفر (7%)، اریتم 3نفر (7%) و تاول 1 مورد (2.5%). با توجه به محدود بودن مطالعه و پیگیری در مورد عوارض بلند مدت این روش درمانی نمی توان اظهار نظر کرد.نتیجه گیری و توصیه ها: بهبودی با درمان Bath PUVA تنها با محل درگیری و تعداد جلسات فتوتراپی انجام شده و رابطه معناداری داشته است و رابطه معناداری بین سن و جنس، مدت بیماری با میزان بهبودی وجود ندارد. این امر درباره عوارض درمانی هم صحیح است و رابطه ای بین جنس، سن و تعداد جلسات با عوارض بدست نیامد.

مقدمه: استرس اکسیداتیو و ناهنجاریهای لیپیدی دو عامل اصلی بروز آترواسکلروز در بیماران همودیالیزی هستند. ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان قادر به کاهش استرس اکسیداتیو در این بیماران می باشد اما اثرات آن بر روی ناهنجاریهای لیپیدی این بیماران هنوز به خوبی مشخص نمی باشد. بنابراین مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثرات ویتامین E با اسید نیکوتینیک، به عنوان یک دارو، بر روی چربیها و آپوپروتئینهای سرم بیماران همودیالیزی هیپرتری گلیسریدمیک صورت گرفت.مواد و روشها: در این تحقیق که به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور انجام شد، 39 بیمار همودیالیزی که غلظت تری گلیسرید آنها در حالت ناشتا بین 230 تا 500 میلیگرم در دسی لیتر بود به طور تصادفی به یکی از سه گروه دریافت کننده ویتامین E (600mg/d)، اسید نیکوتینیک (500mg/d) و دارونما اختصاص داده شدند. کلیه بیماران مکملهای مربوطه را به مدت سیزده هفته دریافت کردند. در آغاز مطالعه و پایان هفته های ششم و سیزدهم بعد از 12 تا 14 ساعت ناشتایی از بیماران خونگیری به عمل آمد و سپس غلظت چربیها و آپوپروتئینهای سرم بیماران تعیین گردیدند. یافته ها: در این مطالعه، در گروه دریافت کننده ویتامین E غلظت تری گلیسرید سرم به طور معنی داری در مقایسه با گروه دارونما کاهش یافت p<0.05)). در گروه دریافت کننده اسید نیکوتینیک در مقایسه با گروه دارونما به طور معنی داری غلظت HDL-C افزایش p<0.05)).  و نسبت LDL-C/HDL-C کاهش یافت (p<0.01). میزان تغییرات کلسترول تام، apoB100, apoAI, LDL-C و Lp (a) سرم بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری را نشان ندادند. نتیجه گیری و توصیه ها: به طور کلی این مطالعه نشان داد که ویتامین E در کاهش دادن تری گلیسرید سرم در بیماران همودیالیزی هیپرتری گلیسریدمیک موثر است اما به نظر می رسد که تجویز توام ویتامین E و اسید نیکوتینیک در تنظیم ناهنجاریهای لیپیدی در این بیماران موثرتر می باشد.

مقدمه: در سراسر جهان بیماری های حاد اسهالی یکی از شایع ترین علل مرگ و میر، به خصوص در گروه سنی اطفال محسوب می گردند. در این بین، مطالعه سویه های مولد شیگاتوکسین اشریشیاکلی (STEC) که علاوه بر ایجاد اسهال با عوارض وخیم و مرگ آوری چون سندرم اورمی همولیتیک (HUS) همراه است، ضروری به نظر می رسد.مواد و روش ها: در این بررسی 150 نمونه مدفوع اسهال خونی که در آزمایش میکروسکوپی از نظر آمیب آنتاموبا هیستولیتیکا منفی بودند مورد بررسی باکتریولوژیک قرار گرفتند. در مورد سویه های سوربیتول منفی آزمایش آگلوتیناسیون لاتکس با آنتی سرم مونوالان 0157 انجام گرفت. پس از استخراج DNA از کلنی های E.coli حاصل از کشت، واکنش Multiplex PCR برای ژن های Stx, II و StxI انجام پذیرفت و محصول آن بر روی ژل آگارز الکتروفورز گردید و پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در 47 نمونه (31.3 درصد) عامل سببی اسهال (به غیر از STEC) گونه های مختلف شیگلا و بعضا سالمونلا شناخته شد. در بین 103 سویه E.coli جدا شده (مشکوک به STEC) تنها 3 مورد (2 درصد کل نمونه ها) از نظر ژن های شیگاتوکسین مثبت بودند، که هر سه متعلق به سروتیپ E.coli.O157 می باشند.نتیجه گیری و توصیه ها: اگر چه ظاهرا شیوع عفونت با سویه های STEC در ایران بالا نیست، اما به دلیل بروز عوارض وخیمی چون HUS از یک سو و عدم شناسایی این سویه ها با روش های مرسوم در آزمایشگاه های کشور از سویی دیگر، بکارگیری روش های مولکولی و سرولوژی با سرعت، دقت و ویژگی بالا، به منظور شناسایی موارد مشکوک، حداقل در مراکز طبی کودکان ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: یکی از جدیدترین رویکردهای آموزشی، روش آموزش یادگیری از طریق همیاری است که از نظر الگوی تدریس در خانواده الگوهای تعامل اجتماعی طبقه بندی می شود با توجه به معایب روش تدریس سنتی و سخنرانی از جمله فراموشی سریع مطالب، خستگی و بی انگیزگی دانشجویان و افزایش غیبت از کلاس، به نظر می رسد روش همیاری می تواند جایگزین مناسبی برای روش سنتی و سخنرانی در دو روش تئوری باشد. هدف از انجام این پژوهش دو روش آموزشی سنتی و یادگیری از طریق همیاری و تاثیر آنها بر میزان یادگیری دانشجویان است. مواد و روشها: این مطالعه به دو روش نیمه تجربی بر روی 28 نفر از دانشجویان رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی در مقطع کارشناسی صورت گرفت و دانشجویان به طور تصادفی در دو گروه متناوب تحت آموزش به روش سنتی و روش همیاری قرارگرفتند.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش موثر واقع شده و از نظر آماری اختلاف معنی داری بین دو روش در میزان یادگیری دانشجویان وجود ندارد. نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به توصیه های فدراسیون جهانی آموزش پزشکی، روشهای سنتی دیگر جوابگوی نیازهای روبه رشد جوامع و انفجار اطلاعات نبوده و جایگزینهای مناسبی را می طلبد. مدرسان و سیاست گزاران آموزشی می توانند از نتایج این پژوهش جهت تصمیم گیری رابطه با انتخاب شیوه های نوین تدریس و یا ادغام این روشها بر حسب موقعیت استفاده نمایند.

مقدمه: افوزیون پلورال بدخیم دومین علل شایع افوزیونهای اگزوداتیو است و تنها را تایید قطعی تشخیص آن، نشان دادن سلولهای بدخیم در مایع پلور با بافت پلورال می باشد. در قریب باتفاق منابع، نتایج بررسی سیتولوژی مایع بهتر از بیوپسی سوزنی پلور است، در حالیکه در کشور ما به نظر می رسد وضع این گونه نیست. بر این اساس مطالعه فعلی با هدف تعیین نتایج بررسی سیتولوژی مایع پلور در افوزیونهای پلورال انجام شده است. مواد و روش ها: در یک دوره 2 ساله (فروردین 1378 تا فروردین 1380) تمامی بیماران با افوزیون پلورال اگزوداتیو بستری شده در بخش ریه بیمارستان امام خمینی تهران که در بررسیها و پونکسیون اول به تشخیص خاصی نرسیده بودند تحت پونکسیون مجدد و بیوپسی سوزنی پلور قرار گرفتند. سپس بررسیهای سیتولوژیک مایع پلور (اسمیر و Cell block) و هیستولوژیک نمونه بیوپسی پلور در 2 آزمایشگاه جداگانه انجام شدند و سرانجام در صورت عدم تشخیص قطعی بیمار تحت توراکوسکوپی یا بیوپسی باز پلور قرار گرفت. یافته ها: از مجموع 49 مورد افوزیون پلورال بدخیم، 25 نفر (51%) مرد و 24 نفر (49%) زن بودند. دامنه سنی 17 تا 77 سال با میانگین 57.6 سال بود. در 45 بیمار (91.8%) بدخیمی متاستاتیک به پلور و در 4 بیمار (8.2%) مزوتلیوما تشخیص داده شد. در 29 بیمار (59.2%) نتایج سیتولوژی مایع مثبت و در 25 بیمار (51%) بیوپسی سوزنی پلور مثبت بود. در مجموع این دو روش در 71.5% موارد تشخیص بدخیمی را مسجل کردند. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج مثبت امتحان سیتولوژی مایع پلور در مرکز مورد مطالعه در کشور ما تقریبا مشابه نتایج منابع خارجی است. پزشکان بالینی و سیتوپاتولوژیستهای ما بایستی تمامی تلاش خود را در بهبود روش انجام پونکسیون و بررسی سیتولوژیک مایع پلور بکار گیرند تا این اقدام تشخیصی نسبتا غیر تهاجمی جایگاه ارزشمند خود را بیابد.

مقدمه: اکلامپسی و پره اکلامپسی با فشار خون بالا و پروتئینوری تشخیص داده می شود. اختلالات فشار خون یکی از عوامل اصلی منجر به فوت زنان باردار در سرتاسر جهان می باشد. هر چند که، پاتوفیزیولوژی اختلالات فشارخون ناشی از حاملگی نامشخص است. اما اجماع یافته ها، راه حلی اصلی در جلوگیری از بروز بیماری برای مادر و جنین را تشخیص سریع و درمان قاطع می دانند. تغییرات عناصر جزئی سرم در طول حاملگی در پیش بینی بیماری و فهم صحیح وضعیت بیمار، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. مواد و روشها: مطالعه ای برای تعیین مقادیر کلسیم، فسفر، و پروتئین تام سرم زنان حامله در دو گروه سالم (55 نفر) و دارای فشار خون مرضی (52 نفر) در هفته 32 الی 40 حاملگی در بیمارستان لقمان تهران انجام پذیرفت. گروه مورد مطالعه (case) از تعداد؛ 22 مورد پره اکلامپسی شدید، 15 مورد پره اکلامپسی خفیف، 8 مورد اکلامپسی و 7 مورد فشار خون مزمن حاملگی، تشکیل شده بود. با کمک پرسشنامه، اطلاعاتی مانند سن، گروه خونی، تعداد زایمان، و فشارخون، از افراد مورد مطالعه جمع آوری گردید. اطلاعات حاصله با کمک برنامه های کامپیوتری مانند EXCEEL, SPSS و روش آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: میانگین سطح کلسیم سرم در گروه کنترل 9.18±0.74، گروه پره اکلامپسی خفیف 8.81±0.9، گروه فشارخون مزمن 8.91±0.3، گروه پره اکلامپسی شدید 7.85±0.38 و گروه اکلامپسی 7.83±0.47 بر حسب میلی گرم در دسی لیتر بدست آمد. میانگین فسفر سرم در گروه شاهد 3.43، پره اکلامپسی خفیف 3.59، پره اکلامپسی شدید 4.27، اکلامپسی 3.74، فشارخون مزمن 4.09، میلیگرم در دسی لیتر حاصل گردید. میانگین پروتئین تام سرم در گروه پره اکلامپسی شدید و اکلامپسی به ترتیب 5.46 و 5.04 میلی گرم در دسی لیتر بود. بر اساس یافته های ما، پره اکلامپسی شدید، و اکلامپسی با کاهش سطح سرمی کلسیم، پروتئین تام و افزایش سطح سرمی فسفر همراه می باشد.(P<0.0001)

مقدمه: نفروپاتی دیابتی یکی از مشکلات دیررسی و خطرناک بیماران دیابتیک می باشد. بنابراین تشخیص میکروآلبومینوری برای غربالگری و مطالعات کلینیکی بیمارانی که در مرحله آغازین نفروپاتی دیابتیک هسند تست با ارزشی می باشد. ایمونوتربیدی متری روشی ساده و سریع برای تشخیص میکروآلبومینوری است که اساس آن واکنش آنتی ژن (آلبومین) آنتی بادی (آنتی آلبومین) می باشد و می توان از طریق کدورت سنجی به وسیله فتومترهای معمولی که در آزمایشگاه ها موجود می باشد، مقدار آلبومین را اندازه گیری نمود. این روش دارای حساسیت کافی برای اهداف کلینیکی است.مواد و روشها : پس از تهیه آنتی آلبومین انسانی در خرگوش و تهیه رقتهای مختلف میکروآلبومین با استفاده از ترازوی حساس و انجام آزمایش ایمونوتربیدمتری بر روی آنها و به دست آوردن جذب نوری هر یک از رقت ها، منحنی استاندارد رسم گردید. 27 نمونه دیگر میکروآلبومین در محدوده رقت های بین 20-200µg/ml با استفاده از ترازوی حساس تهیه و با روش ایمونوتربیدمتری و به دست آوردن جذب نوری هر یک از رقت ها مقادیر آنها نیز با استفاده از منحنی استانداردی که قبلاً تهیه شده بود تعیین گردید.یافته ها: با آزمایش بر روی این 27 نمونه، همبستگی پیرسون بین مقادیری که با استفاده از ترازوی حساس تهیه شدند و مقادیر همین نمونه ها که با روش تربیدمتری و با استفاده از رسم منحنی استاندارد به دست آمدند، 99.9 بود که در سطح  P=0.01معنی دار می باشد. آزمایش بر روی چند نمونه ادرار افراد مبتلا به دیابت نیز انجام گردید و تعدادی از نمونه ها که پروتئین آنها در آزمایش با نوار ادراری منفی بود با استفاده از روش ایمونوتربیدمتری دفع میکروآلبومین را نشان دادند. نتیجه گیری و توصیه ها: در مجموع به نظر می رسد که این روش روشی مناسب سریع و ارزان برای تشخیص میکروآلبومین در ادرار باشد.

مقدمه: جهشهای ژن P53 فراوانترین تغییرات ژنتیکی منفرد در سرطانهای انسان هستند. این جهش ها در تومورهای گوناگونی دیده می شوند ولی تاکنون نتایج متفاوتی در مورد فراوانی جهش های این ژن در بیماری هوچکین که شایعترین نوع لنفوم در بالغین جوان می باشد ذکر شده است. مواد و روشها: در این مطالعه فراوانی جهش ژن P53 در بیماران مبتلا به بیماری هوچکین مراجعه کننده به بیمارستانهای امام خمینی، آراد و نفت در طی سالهای 78-1370 مورد بررسی قرار گرفت. از روش microdissection جهت استخراج حداکثر تعداد سلولهای بدخیم Reed Sternberg (RS) از لامهای تهیه شده از بلوک های لنف نود بیماران و انجام PCR/SSCP ژن P53 (اگزون های 8-5) بر روی محصول DNA استخراج شده در 40 بیمار مبتلا به بیماری هوچکین، استفاده گردید.یافته ها: تعداد (شش) 6 مورد Shift (جابجایی) در ژل SSCP 2 مورد در اگزون (exon) 5، 1 مورد در اگزون 6، 2 مورد در اگزون 7 و یک مورد در اگزون 8) در 5 بیمار (12.5%) از 40 بیمار مشاهده گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: از آنجا که فراوانی جهش ژن P53 در بیماران هوچکین زیاد نمی باشد، در بیماران هوچکین برخلاف بعضی دیگر از سرطانها از جمله سرطان پستان و کولون که رابطه بین این ژن با بیماری نشان داده شده است، ظهور این ژن را در این بیماری می توان اندک دانست.

مقدمه: تاکنون بررسی اثرات فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) بر روی حذف کبدی فنی توئین با خصوصیت استخراج کبدی پایین در متون انجام شده قبلی در جایی درج نگردیده و بیان نشده است. در این تحقیق اثرات فشار مثبت انتهای بازدمی روی پارامترهای فارماکوکینتیکی فنی توئین در بیماران مربوطه مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روشها: این تحقیق به صورت کارآزمایی اثرات فشار مثبت انتهای بازدمی روی پارامترهای فارماکوکینتیکی فنی توئین در هفت بیمار با آسیب حاد مغزی (4 زن و 3 مرد) بالاتر از 18سال، 8GCS<، اینتوبه و دچار آسیب حاد ریوی (pao2/Fio2<300) که مبتلا به نارسایی کلیوی یا کبدی یا قلبی نبوده، همچنین سابقه دریافت فنی توئین و یا داروهای موثر در متابولیسم و کلیرانس فنی توئین را نداشتند انجام گردید. در این مطالعه بیمارانی که متعاقب آسیب حاد مغزی کاندید دریافت فنی توئین جهت پروفیلاکسی از تشنج با دوز سرشار 15mg/kg و دوز نگهدارنده 7mg/kg شده و همچنین در طول بستری در بخش مراقبت های ویژه دچار آسیبی حاد ریوی (Acute Lung Injury) گشته اند، ابتدا تحت تهویه مکانیکی با ونتیلاتور Evita2 و فشار مثبت انتهای بازدمی با مقادیر بین صفر تا پنج سانتیمتر آب (5 0£PEEP£) و سپس در صورت نیاز تحت تهویه مکانیکی با فشار مثبت انتهای بازدمی بالاتر از 5 و پایین تر از 10 سانتیمتر آّب 10 5£PEEP£ قرار گرفتند. میانگین فشار متوسط شریانی ثبت شده در هر سه ساعت بیماران قبل و بعد از افزایش (Positive End Expriatory Pressure) PEEP، همچنین متغیرهای فیزیولوژیکی نظیر پروفایل همودینامیکی و علائم حیاتی و بیوشیمایی، شاخص های تهویه و اکسیژناسیون و در نهایت APACHE II و GCS بیماران در زمان نمونه گیری ثبت شده، درج گردید.یافته ها: با فرض 0.6L/kg=Vd و 4mg/L=Km میانگین و انحراف معیار Mwan (±SD) مقادیر شاخص ها و پارامترهای فارماکوکینتیکی فنی توئین قبل از افزایش PEEP و بعد از آن یک بار در حضور افزایش و بار دیگر در حضور کاهش فشار متوسط شریانی (MAP) و نیز میانگین و انحراف معیار فشار متوسط شریانی قبل و بعد از افزایش PEEP محاسبه گردید. نتیجه گیری و توصیه ها: یافته ها نشان داد که گر چه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین تغییرات MAP و پارامترهای فارماکوکینتیکی متعاقب افزایش PEEP مشاهده نشده است ولی از لحاظ بالینی و کلینیکی PEEP در بعضی موارد سبب افزایش و در بعضی موارد سبب کاهش MAP گردید که به نوبه خود افزایش MAP مسبب افزایش در Vmax و کاهش CTrongh گردید که عکس آن نیز صادق است و از لحاظ بالینی اهمیت داشته و شایسته توجه می باشد.

مقدمه: رشد بی رویه جمعیت یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی کشور است. میزان های رشد بارداری در استان هرمزگان به طور قابل ملاحظه ای از میانگین کشوری این میزان ها بالاتر است. در این استان استفاده از دو روش قرض ضدبارداری (LD) Low dose و آمپول تزریقی (DMPA) depot medroxyprogestrone acetate بعنوان روش های پیشگیری از بارداری بالاتر از میانگین کشوری گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح آگاهی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی آموزشی شهرستان بندرعباس در رابطه با استفاده از این دو روش انجام پذیرفت. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی طی یک نمونه گیری تصادفی منظم از 600 نفر زن 49-15 ساله همسردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی آموزشی بندرعباس که از قرص LD یا آمپول DMPA به عنوان روش ضدبارداری استفاده می کردند مصاحبه به عمل آمده و پرسشنامه تکمیل گردید. یافته ها: بیشترین افراد در هر دو گروه LD و DMPA در گروه سنی 29-20 سال قرار داشتند (P<0.01) اکثریت ایشان از سطح سواد اندک برخوردار بوده و خانه دار بودند. 452 نفر (75.3%) از زنان تحت مطالعه از روش LD و 148 نفر (24.7%) ایشان از روش DMPA استفاده می کردند. 42.8% از زنان گروه LD و 51.5% از زنان گروه DMPA از سطح آگاهی قابل قبولی برخوردار بودند (P<0.001)نتیجه گیری و توصیه ها: طراحی و تدوین برنامه های آموزشی در خصوص استفاده صحیح از روش های ضدبارداری ضروری به نظر می رسد. پرسنل شاغل در مراکز بهداشتی درمانی آموزشی نقش مهمی در ارائه این برنامه ها خواهند داشت.