مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1398 | دوره:18 | شماره:5 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: دوران بارداری بعنوان بخش مهمی از زندگی زنان، از جوانب مختلف از جمله فعالیت بدنی می تواند بر شاخص های مختلف سلامت نوزاد موثر باشد. یکی از بیماری های رایج و رو به گسترش بیماری گرفتگی عروق است که eNOS، BCL-2 و BAX از شاخص های مرتبط با آن است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی در قبل و هنگام بارداری در موشهای صحرایی نژاد اسپراگداولی بر بیان ژن eNOS، BCL-2 و BAX در بافت شریان فمور فرزندان آنان انجام شد. روش بررسی: 20 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپراگوداولی (85/10 ± 222گرم ) به طور تصادفی در 4 گروه زیر تقسیم بندی شدند: ١-گروه تمرین هنگام بارداری(T. p) 2-گروه تمرین قبل و هنگام بارداری(T. bp) ٣-گروه تمرین قبل از بارداری(T. b) ٤-گروه کنترل(C). موش ها قبل و هنگام بارداری برنامه تمرینی هوازی با شدت متوسط انجام دادند. بافت گیری از شریان فمور بچه رت های سن 8 هفتگی به منظور بررسی بیان ژن eNOS، BCL-2، BAX و BAX/BCL-2 انجام شد. یافته ها: انجام تمرین هوازی در قبل و هنگام بارداری و به خصوص در هر دو مرحله منجر به افزایش معنا دار بیان ژن eNOS و BCL-2 و کاهش معنا دار در بیان ژن BAX و BAX/BCL-2 شد. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، پروتکل تمرینی پژوهش حاضر می تواند در برخی از عوامل مربوط به گرفتگی عروق در فرزندان رت نر مادران تمرین کرده در دوره های مذکور، تغییرات مثبت ایجاد کند.

زمینه و هدف: درد یکی از عوارض شایع پس از جراحی قلب است که میتواند باعث ایجاد مشکلاتی برای بیمار شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیرآوای قرآن بر درد و شاخصهای همودینامیک پس از جراحی قلب انجام شد. روش بررسی: این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور بر روی بیماران تحت عمل جراحی قلب باز بستری در بیمارستان گلستان شهر اهواز در سال 1397 انجام شد. پس از اکستوباسیون روزانه 2 بار و هربار به مدت ده دقیقه آوای قرآن پخش شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل جمعیت شناسی و بالینی و مقیاس بصری درد (VAS) و همچنین شاخصهای همودینامیک شامل فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک و ضربان قلب بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل و آزمون آنووای اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین مشخصات دو گروه از نظر متغیرهای کیفی و کمی اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت و دو گروه همگون بودند. آزمون آنووای اندازه های تکراری نشان داد که به کارگیری آوای قرآن بر کاهش میزان شدت درد بیماران موثر بوده است(001/0> P). همچنین نتایج نشان دهنده تاثیر آوای قرآن بر فشار سیستولیک(001/0> P) و عدم تاثیر گذاری معنا دار بر فشار دیاستولیک و ضربان قلب بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که آوای قرآن کریم بر کاهش درد و فشارخون سیستولیک بیماران پس از عمل جراحی قلب باز موثر است. بنابراین میتوان از این روش به عنوان یک مراقبت پرستاری غیرتهاجمی بهره برد.

زمینه و هدف: ارتباط تنگاتنگی بین پاتوژنز چاقی و عوارض متابولیکی ناشی از آن با ترشح برخی از آدیپوکین ها وجود دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی تغییرات واسپین، آپلین و امنتین-1 سرمی پس از شش هفته تمرین طناب زنی در نوجوانان چاق انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 پسر چاق (با دامنه سنی 9/1± 16سال، قد6/9± 172 سانتی متر، وزن2/13± 6/88کیلوگرم) از بین داوطلبان انتخاب و به طور تصادفی در گروه های همگن، تمرین(10نفر) و شاهد(10 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین طناب زنی به صورت شش هفته/ پنج روز/ چهل دقیقه در هر جلسه بود. نمونه های خونی و سنجش ترکیب بدن پیش و پس از پروتکل جهت ارزیابی متغیرها اندازه گیری و با استفاده از ابزار و کیت های استاندارد سنجش شد. جهت تجزیه وتحلیل آماری از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده شد. یافته ها: در ابتدا تفاوت آماری معناداری در متغیرهای سن، وزن و شاخص توده بدنی بین دو گروه وجود نداشت. در گروه تمرین، مقادیر سرمی آپلین(002/0p=) و واسپین(011/0p=) در پایان مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه کاهش و مقادیر امنتین-1(001/0p=) افزایش معناداری داشت. همچنین اختلاف معناداری در مقادیر تمامی متغیرها بین دو گروه مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد طناب زنی به عنوان یک شیوه تمرینی می تواند در کاهش آدیپوکین های واسپین و آپلین و افزایش امنتین-1 در نوجوانان چاق مفید باشد و از این منظر باعث تغییرات مثبت وضعیت متابولیکی این افراد شود.

این مطالعه مبتنی بر افزایش و ارتقاء کیفیت و کمیت مطلوب تر و موثر تر در تولید این واکسن در کشور بود. در این راستا دو روش (سپراتور و فیلترپرس) در جداسازی توکسین عامل مولد بیماری یعنی کورینه باکتریوم دیفتریه سویه واکسینال از پیکره باکتری های کشت یافته در فرمانتور، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. سه سری ساخت 350 لیتری کشت فرمانتوری دیفتری تهیه شد. جداسازی نیمی از آن در هر سری ساخت، توسط استفاده از فیلترپرس به همراه کمک کننده فیلتر (خاک دیاتومه) و نیمی دیگر با استفاده از دستگاه سپراتور انجام شد. 3 نمونه از هر روش به میزان 50 میلی لیتر از سه سری-ساخت برداشته شد و آزمون های کمترین دوز کشنده، آزمون سمیت اختصاصی، تیتر سم حاصله به روش فولکولاسیون رامون و SDS-PAGE ژل الکتروفورزیس، بر روی نمونه ها انجام شد. سایر موارد همانند زمان صرف شده جهت رسیدن به محصول نهایی، حجم محصول و شفافیت محصول حاصل شده نیز مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج حاصله در تمامی آزمون ها در روش جداسازی با سپراتور نسبت به روش جداسازی با فیلترپرس دارای برتری قابل ملاحظه ای بود. همچنین حجم محصول نهایی پس از جداسازی و شفافیت آن بروش سپراتور بهتر از روش فیلترپرس بود. مضافا اینکه زمان لازم برای جداسازی و هزینه های بکار رفته در روش سپراتور بمراتب کمتر از روش فیلترپرس بود. استفاده از روش جداسازی با سپراتور جایگزین مناسبی بر روش جداسازی توسط فیلترپرس در میزان افزایش کیفیت و کمیت تولید واکسن دیفتری می باشد و از این لحاظ میتواند کیفیت و کمیت واکسن تولیدی را ارتقاء بخشد.

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات بیان ژن HSP60 و HSP70 متعاقب تمرین بی هوازی با شدت بالا در عضله قلبی رت های صحرایی نر پس از ایسکمی – رپرفیوژن: اثر مکمل ملاتونین بود. مواد و روش ها: : بدین منظور 24 رت نر صحرایی ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم به 4 گروه 6 تایی شامل گروه کنترل، ملاتونین، تمرین بی هوازی، و تمرین بی هوازی + ملاتونین تقسیم شدند. پروتکل تمرین بی هوازی به مدت یک ماه اجرا شد؛ ضمنا گروه تمرین بی هوازی ملاتونین در مدت تمرین نیز تحت عمل گاواژ ملاتونین قرار داشتند. در پایان یک ماه رت ها بعد از دو روز استراحت تحت تزریق داروی ایزوپرنالین برای ایجاد ایسکمی ریپرفیوژن قرار گرفتند. بعد از دو روز رت ها تشریح و بطن چپ آنها خارج گردید. سپس میزان بیان ژن HSP60 و HSP70 رت ها با استخراج RNA و با تکنیک Real Time اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مصرف ملاتونین میزان بیان ژن آپوپتوزی HSP60 زا کاهش و HSP70 را پس از تمرین بی هوازی افزایش داد (05/0≥ p). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات بی هوازی شدید با مصرف ملاتونین موجب کاهش حجم آپوپتوز میوکارد پس از ایسکمی ریپرفیوژن ناشی از تزریق ایزوپرنالین می شود.

ترومبوز وریدی و شریانی عارضه ای است که در کودکان به ندرت اتفاق می افتد و معمولاً در مواردی همچون استفاده از کاتتر ورید مرکزی، بی تحرکی، بیماری قلبی، تروما، بدخیمی، جراحی، عفونت، کم آبی بدن، شوک، چاقی، سندرم نفروتیک، سندرم آنتی فسفولیپید و اختلالات انعقادی رخ می دهد. در این مقاله پسربچه 8 ساله ای گزارش شده است که از 2 هفته قبل از بستری، دچار درد صبحگاهی در اندام تحتانی و استفراغ و از یک هفته قبل سیانوز انگشتان اول و دوم دست راست شده بود. در آزمایشات اولیه، بیمار فقط کم خونی نورموکروم و نورموسیتیک داشت. در سونوگرافی رنگی داپلر و آنژیوگرافی توموگرافی اندام تحتانی، ترومبوزیس در شریان پوبلیتال راست با گسترش به خلف پروگزیمال شریان تیبیا لیس راست گزارش گردیده بود. بیمار بلافاصله با آسپیرین تحت درمان قرار گرفت، اما در طی بستری در اثر ترومبوز ریوی به پان سیتوپنی گرفتار شد. آزمایش آسپیراسیون مغز استخوان، لوسمی پرومیلوسیتی را تأیید کرد. متاسفانه بیمار قبل از شیمی درمانی به دلیل خونریزی داخل مغزی گسترده، فوت شد.

زمینه و هدف: بعلت کمبود اطلاعات معتبر در مورد اثر وزن و جنسیت بر سودمندی تمرین ورزشی، مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس(MS) دارای اضافه وزن می توانند کیفیت زندگی و خواب خود را مانند افراد با وزن نرمال بهبود ببخشند و آیا پاسخ زنان به تمرین ورزشی مانند مردان است. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر جنسیت و وزن بر بهبود کیفیت خواب و زندگی در پاسخ به تمرین ورزشی است. روش بررسی: 36 فرد مبتلا به MS برای شرکت در برنامه تمرینی براساس وضعیت وزنو جنسیت به خدمت گرفته شدند و در چهار گروه وزن نرمال-مرد، وزن نرمال-زن، اضافه وزن-مرد و اضافه وزن-زن قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل هشت هفته تمرین تناوبی هوازی با شدت %75-60 کار بیشینه اوج بود. کیفیت خواب، خواب آلودگی و کیفیت زندگی قبل و بعد از دوره تمرین ارزیابی شد. یافته ها: تمام شاخص ها بهبود معناداری را پس از دوره تمرین نشان دادند. اثر معنادار وزن بر بهبود کیفیت خواب و زندگی در طول برنامه تمرینی مشاهده شد. اثر معنادار جنسیت و تعامل جنسیت و ترکیب بدن بر کیفیت خواب و زندگی وجود نداشت. اثر معنادار جنسیت، وزن یا تعامل این دو، برای شاخص خواب آلودگی مشاهده نشد. کاهش وزن بطور معناداری با بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی ارتباط داشت. نتیجه گیری: نتایج تایید می کنند که تمرین ورزشی یک روش درمانی مکمل برای بهبود کیفیت خواب و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به MS است که وابسته به ترکیب بدن افراد می باشد.

هدف: مقایسه سطح سرمی ویتامین D و اسید اوریک و مقاومت به انسولین در افراد چاق مبتلا و غیر مبتلا به سندرم متابولیک در شهر اهوازاست. روش کار: در این مطالعه 86 نفر افراد چاق (30(P نتیجه گیری: سطح سرمی انسولین و مقاومت به انسولین در افراد چاق مبتلابه سندرم متابولیک به طورمعناداری بیشتراز افراد چاق غیرمبتلا به سندرم است.

زمینه و هدف: دارو های شیمی درمانی بر پایه ی فلزات پلاتین مانند داروی سیس پلاتین امروزه بطور وسیع در درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرند. اما به دلیل عوارض جانبی زیاد استفاده از این ترکیبات محدود شده است. تمام تلاشهای امروزه برای طراحی داروهای جدید پلاتینی و همچنین داروهای هیبریدی از طلا و پلاتین می باشد که پایه عملکرد آنها مشابه سیس پلاتین است ولی دارای عوارض جانبی کمتر و طیف اثر بیشتر روی انواع سرطان باشند. روش بررسی: در این مطالعه، فعالیت سمیت سلولی کمپلکس های ناجورهسته دو فلزی پلاتین(II)-طلا(I) بر روی رده های سلولی سرطانی دهانه رحم (Hela)، کولون (SW1116)، پستان (MDA-MB-231) و همچنین سالم پستان (MCF-12A) به روش MTT مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات داکینگ مولکولی این ترکیبات با DNA و تیوردوکسین ردوکتاز (TrxR) به عنوان اهداف ترکیبات پلاتین و طلا توسط نرم افزارAutoDock 4. 2 انجام گردید. با استفاده از روش ستاره دنباله دار فعالیت ژنوتوکسیسیتی بهترین ترکیب سیتوتوکسیک نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در ارزیابی فعالیت سیتوتوکسیک، کمپلکس های 1b و 2b اثرات سیتوتوکسیک بهتری نسبت به سیس پلاتین از خود نشان دادند. تمامی ترکیبات اثر سمیت پایین تری نسبت به سیس پلاتین روی رده سالم پستان (MCF-12A) نشان دادند. برهم کنش ترکیبات با DNA و TrxR توسط داکینگ نیز بررسی گردید و نحوه و چگونگی اتصال ترکیبات به آنها مشخص گردید. همچنین اثر این ترکیبات بر واپاشی DNA با روش ستاره دنباله دار مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: کمپلکس های 1b و 2b این قابلیت را دارند تا با بررسی های بیولوژیک بیشتر، در درمان سرطان نقش موثری را ایفا کنند.

زمینه وهدف: پیوند کلیه درمان انتخابی در بیشتر بیماران با بیماری کلیوی مرحله آخر (ESRD) است. میزان بقای بیمارو گرافت موضوع مهمی در این بیماران است و نتایج آن در مراکز مختلف دنیا متفاوت است. هدف: تعیین میزان بقای بیماران و گرافت بعد از پیوند کلیه در طول یک دوره د10ساله در بیماران پیوند کلیه در استان خوزستان، ایران. روش کار: در این مطالعه, تمام دریافت کنندگان پیوند کلیه شامل 275بیمار(8 تا 70سال) بین سالهای 1387تا 1397 که پرونده آنها در بیمارستان گلستان اهواز موجود بود وارد مطالعه شدند. از آنالیز کاپلان ماییر برای تعیین میزان بقا و مدل رگرسون کاکس برای تعیین میزان خطر استفاده شد. نتایج: میزان بقای1 ساله بیمارو گرافت 95. 8% و97. 6% بود. میزان بقای 5 ساله بیمار و گرافت90. 4% و96. 3%و میزان بقای 10 ساله بیمار و گرافت 88. 2%و95. 2%بود. ابتلا به دیابت ارتباط معناداری با میزان بقای بیماران پیوند کلیه داشت (0. 0001=P) و انجام دیالیز قبل از پیوند با میزان بقای گرافت مرتبط بود (0. 025=P). در این مطالعه میزان بقا مستقل از نوع اهدا کننده و مشخصات دریافت کننده بود(86/2=OR؛ CI95%: 26/1 – 50/6؛ 012/0=P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد میزان بقای 1، 5 و 10 ساله بیمار و گرافت در بیماران تحت پیوند کلیه در مرکز پیوند کلیه خوزستان مناسب بوده و نسبت به میزان بقا در سال های گذشته بهبود قابل توجهی را نشان می دهد. دیابت پیش بینی کننده مهم میزان بقا در دریافت کنندگان پیوند کلیه است این مساله برای افزایش میزان بقا باید در نظر گرفته شود.