مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1399 | دوره:75 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

زمینه مطالعه: توکسوپلاسما گوندی یک انگل تک یاخته ای و داخل سلولی است که قادر به آلوده کردن اکثر جانوران خونگرم از جمله انسان و پرندگان است. با توجه به عادات تغذیه ای در مرغ های بومی، شیوع آلودگی به توکسوپلاسمادر مرغ های با پرورش آزاد به عنوان یک شاخص مناسب از پراکنش اُاُسیست ها در محیط مطرح است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع سرمی آلودگی به توکسوپلاسمادر مرغ های بومی شهرستان خرم آباد و مقایسه نتایج حاصل از روش های سرمی و مولکولی طراحی گردید. روش کار: در مجموع 97 نمونه سرم به صورت تصادفی از مرغ های بومی اخذ گردید و با استفاده از آزمون آگلوتیناسیون تعدیل یافته (MAT) از نظر حضور پادتن های ضد توکسوپلاسما بررسی گردیدند. پنجاه گرم عضله (ترکیب عضلات قلب و سینه) و کل مغز مرغ های سرم مثبت به طور مجزا هموژنیزه گردید و با انجام PCR توالی تکرارشوندهتوکسوپلاسما (RE) ردیابی شد. نتایج: پادتن های ضد توکسوپلاسمادر 21 از 97 نمونه سرم (64/21 درصد) مشاهده گردید. از بین 21 پرنده سرم مثبت در 10 پرنده (61/47 درصد) DNA توکسوپلاسما گوندی ردیابی گردید (با عیار سرمی ≥ 20: 1). تطابق اندک بین نتایج سرمی و مولکولی احتمالاً با برخی عوامل از جمله امکان واکنش های متقاطع در آزمون MAT و یا مقدار محدود نمونه در آزمون PCR مرتبط است. نتیجه گیری نهایی: این نتایج بر اهمیت نقش مرغ های بومی به عنوان یک منبع عفونت برای گربه ها و افراد ساکن در مناطق روستایی دلالت دارد.

زمینه ی مطالعه: کنه ها از مهم ترین انگل های خارجی می باشند که باعث ایجاد زیان اقتصادی فراوانی در صنعت دامپروری می شوند. لذا تلاش در جهت حذف یا کاهش آن ها بر روی دام ها بسیار ضروری می باشد. سیستئین پروتئازها از جمله ترکیباتی هستند که نقش مهمی را در اعمال فیزیولوژیک کنه ها بر عهده دارند و کاندید مناسبی برای دست یابی به واکسن ضد کنه می باشند. کاتپسین ها یکی از مهم ترین سیستئین پروتئاز ها می باشند. هدف: هدف از این مطالعه، کلونینگ و بیان قطعه ژنی کاتپسین L کنه ریپی سفالوس آنولاتوس به منظور بررسی ایمنوژنیسیتی آن بوده است. روش کار: پس از جمع آوری کنه ها و تشخیص جنس و گونه آن ها اقدام به کشت کنه ها گردید. سپس استخراج RNA از نوزاد کنه ها، سنتز cDNA با استفاده از پرایمر اختصاصی کاتپسین و تکثیر آن با روش RT-PCR انجام پذیرفت. قطعه ژنی موردنظر در پلاسمید بیانی pQE30 کلون شد. در ادامه توالی کوتاه تری از ژن کاتپسین (654 جفت باز) نیز بصورت پلاسمید صناعی تهیه گردید. بیان پروتئین حاصل از هر دو پلاسمید نوترکیب در سیستم بیان پروکاریوتی E. ColiBL21 انجام و ایمنی زایی پروتئین های نوترکیب حاصل از آن با روش های سرولوژیک دات بلات و وسترن بلات در مواجهه با سرم خرگوش های چالش یافته با این پروتئین ها و گوساله های آلوده به کنه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد پروتئین حاصل از پلاسمید نوترکیب صناعی به دلیل حلالیت بیشتر بیان و تخلیص بالاتری داشت. همچنین سرم خرگوش چالش یافته با این پروتئین ها، قابلیت شناسایی هر دو پروتئین نوترکیب را داشت. اما شدت واکنش سرم گوساله های آلوده به کنه با پروتئین های نوترکیب تولید شده کمتر بود. نتیجه گیری نهایی: هر چند شدت واکنش سرم گوساله های آلوده به کنه با پروتئین های نوترکیب در مقایسه با سرم خرگوش کمتر بود، اما این امر با توجه به پنهان بودن آنتی ژن کاتپسین در روده کنه دور از ذهن نبود. در مجموع پروتئین نوترکیب کاتپسین ال می تواند به عنوان یک گزینه مناسب در جهت ایمن سازی گوساله علیه آلودگی به کنه ریپی سفالوس آنولاتوس به کار رود، هر چند بررسی های بیشتر در این زمینه ضروری به نظر می رسد.

زمینه مطالعه: تک یاخته کریپتوسپوریدیوم از انگل های بیماریزای روده ای با اهمیت در نشخوارکنندگان اهلی در دنیا و ایران می باشد که قابلیت انتقال بین انسان و دام را دارد. هدف: تحقیق حاضر جهت مطالعه آلودگی کریپتوسپوریدیوم در گروه های سنی مختلف و توزیع جغرافیایی آن ها در دامداری های اطراف شهرستان مهاباد انجام شد. روش کار: نمونه ی مدفوع تازه از راست روده 248 راس گاو و 248 راس گاومیش از دامداری های واقع در چهار روستا در دامداری های اطراف شهرستان مهاباد به صورت تصادفی از اردیبهشت ماه سال 1395 تا اردیبهشت ماه سال 1396جمع آوری گردیدند. اووسیست های کریپتوسپوریدیوم به روش شناورسازی گرادیان سوکروز و پرکول جمع آوری شدند و به روش زیل نلسون اصلاح شده رنگ آمیزی گردیدند. نتایج: شیوع کلی آلودگی در گاو 50 درصد (124: 248) بود. بیشترین فراوانی در گوساله های ماده (65/30 درصد) کمتر از یک سال بود. فراوانی آلودگی با سن و جنس دام ارتباط معنی داری داشت. بیشترین فراوانی آلودگی در فصل تابستان (16/20 درصد) بود. دو گونه ی کریپتوسپوریدیوم پارووم (32/40 درصد) و کریپتوسپوریدیوم آندرسونی (68/9 درصد) در گاوهای تحت مطالعه شناسایی شدند. آلودگی توام دو گونه 47/8 درصد بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که کریپتوسپوریدیوم پارووم گونه شایع در گاوداری های منطقه بوده که به عنوان یک عامل بیماریزای مشترک بین انسان و دام نیازمند مطالعات تکمیلی در زمینه تعیین ژنوتیپ های انگل در منطقه می باشد.

زمینه مطالعه: فلزات سنگین و شبه فلزات از جمله عناصر پایدار و مقاوم به تجزیه ای هستند که در صورت وجود غلظت های بالا در بافت آبزیان، سلامت آن ها و انسان ها را تهدید می کنند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ترکیبات و ترتیب تجمع عناصر موجود در بافت خوراکی عضله اردک ماهی رودخانه سیاه درویشان به عنوان یکی از ماهیان ارزشمند اقتصادی و همچنین بررسی میزان سلامت آن برای مصارف تغذیه انسانی، صورت پذیرفته است. روش کار: در پژوهش کنونی، غلظت یازده عنصر (آرسنیک، آهن، جیوه، روی، سرب، سلنیوم، کادمیوم، کروم، مس، منگنز و نیکل) در بافت عضله 25 عدد اردک ماهی (Esox lucius) جمع آوری شده از رودخانه سیاه درویشان استان گیلان در تابستان 1395، به کمک دستگاه طیف سنجی جذب اتمی Varian مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میزان کمترین و بیشترین تجمع عناصر به ترتیب: روی 80/28-89/25، آهن 26/24-85/21، مس 15/8-78/6، منگنز 12/2-77/1، سرب 73/0-68/0، سلنیوم 62/0-59/0، آرسنیک 62/0-53/0، کادمیوم 41/0-38/0، نیکل 28/0-24/0، کروم 19/0-17/0 و جیوه 098/0-087/0 میکروگرم بر گرم وزن خشک، به دست آمد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج این مطالعه، میانگین غلظت تمام عناصر در بافت عضله اردک ماهی به غیر از چهار عنصر منگنز (178/0± 956/1)، سرب (028/0± 698/0)، آرسنیک (044/0± 572/0) و کادمیوم (018/0± 393/0)، کم تر از آستانه مجاز بیان شده توسط استاندارد بین المللی FAO/WHO قرار داشتند.

زمینه مطالعه: امروزه بدلیل استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها، مقاومت میکروبی نگرانی جهانی جهت بهداشت و سلامت دام و انسان محسوب می شود. پیامدهای مقاومت میکروبی بروز مقاومت میکروبی در عوامل بیماریزای مشترک انسان و دام، و کاهش اثر بخشی درمان هاست. هدف: هدف مطالعه حاضر پایش و ارزیابی فراوانی باقیمانده های آنتی بیوتیکی در گوشت مرغ کشتارشده درکشتارگاه های استان کرمان است. روش کار: در این مطالعه مقطعی که از خرداد 94 لغایت آذرماه 95 اجرا گردید در مجموع تعداد 474 نمونه ازکشتارگاه های استان جمع آوری و در آزمایشگاه مرکز تشخیص اداره کل دامپزشکی تحت تست میکروبیولوژیکال چهارپلیتی قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی برای داده های کیفی و محاسبه فاصله اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: در مجموع نمونه های تست شده 38 مورد مثبت معادل 02/8 درصد شناسایی شدند. آنتی بیوتیک های تشخیص داده شده شامل فلورکینولون، ماکرولید، سفالوسپورین، بتالاکتام، تتراسیکلین، سولفانامید و آمینوگلیکوزید بودند. در نمونه های مثبت، بیشترین میزان آنتی بیوتیک جداسازی شده فلورکینولون (1/36 درصد) و کمترین میزان آنتی بیوتیک جداشده سفالوسپورین (1/4 درصد) تعیین گردید، از طرفی نیمی ازنمونه های مثبت صرفا از نظریک نوع آنتی بیوتیک (فلورکینولون ) و 9/28 درصد موارد مثبت از نظردو نوع آنتی بیوتیک، 1/13 درصد موارد از نظر سه نوع آنتی بیوتیک، 2/5 درصد از نظر پنج نوع و 6/2 درصد از نظر شش نوع آنتی بیوتیک مثبت تعیین شدند. نتیجه گیری نهایی: این نتایج مشخص نمود که حدود 10 درصد گوشت مرغ مصرفی در این استان دارای باقیمانده های آنتی بیوتیکی است و نیازمند برنامه ریزی و اتخاذ استراتژی های کاربردی جهت کنترل و کاهش مصرف بی رویه آنتی بیوتیک های دامپزشکی می باشد.

زمینه ی مطالعه: گیاهان زیادی از جمله شنبلیله و نارنج دارای ترکیباتی با خواص آنتی اکسیدانی هستند که می تواند سبب افزایش مدت زمان ماندگاری مواد غذایی گردند. با توجه به اینکه ماهی از موادغذایی پرطرفدار در بین مصرف کنندگان می باشد اما مستعد فسادپذیری سریع می باشد. هدف: در این مطالعه به منظور بهبود زمان ماندگاری فیله ماهی قزل آلا رنگین کمان در دمای یخچال از کنسانتره آب نارنج و پوشش کیتوزان غنی شده با اسانس شنبلیله استفاده شد. روش کار: در مطالعه حاضر 8 تیمار در مدت 12 روز در دمای یخچال از نظر شاخصهای شمیایی (PH، بازهای نیتروژنی فرار(TVN)، تیوباربیتوریک اسید (TBA)، میزان پراکسید (PV)، اسیدهای چرب آزاد (FFA)) ویژگی حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون DPPH (2 و2دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل) و RP (قدرت کاهندگی) به منظور بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی انجام گردید. نتایج: بر اساس نتایج آماری، فیله ماهی پوشش داده شده با کیتوزان غنی شده با اسانس شنبلیله 2 درصد و غوطه ور شده در کنسانتره آب نارنج، در شاخص های شیمیایی کمترین اعداد را به خود اختصاص داده و اختلاف معنی داری با گروه کنترل، داشت (05/0>P). در آزمون DPPH بیشترین اثر مهاری بعد از BHT (بوتیلیتد هیدروکسی تولوئن)، مربوط به آب نارنج با بریکس 39/1 و بعد از آن فلفل سیاه 2درصد بود. در آزمون RP میزان جذب نوری نمونه پوشش داده شده با کیتوزان حاوی اسانس شنبلیله و کنسانتره آب نارنج با BHT اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0

زمینه مطالعه: کاهش حرکات شیردان نقش مهمی در بیماریزایی برخی اختلالات شیردانی همچون نفخ شیردان ایفاء می کند که درمان آن با داروهای سنتتیک عوارضی مانند اسهال و مقاومت آنتی بیوتیکی دارد و تجویز داروهای گیاهی راهکار مناسبی برای کاهش این عوارض جانبی است. هدف: تعیین اثر تجویز خوراکی عصاره آبی زرد چوبه برسرعت تخلیه شیردان در بره های نوزاد. روش کار: این مطالعه بر روی 12 بره ماده پنج روزه نژاد سنگسری انجام گرفت (میانگین وزن 3کیلوگرم). همه بره ها به ترتیب پنج درمان خوراکی شامل سالین (30میلی لیتر)، اریترومایسین (400میلی گرم)، زردچوبه 200 میلی گرم بر کیلوگرم، زردچوبه 250میلی گرم بر کیلوگرم و زردچوبه 300 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کردند. در دقایق صفر30، 60، ، 120، 150، 180 و 240 پس از هر درمان نمونه پلاسما از بره ها اخذ گردید و با استفاده از تست جذب استامینوفن سرعت تخلیه شیردان تعیین شد. نتایج: درمان با اریترومایسین و سه دز متفاوت عصاره آبی زردچوبه (200، 250 و 300 میلی گرم بر کیلوگرم) نسبت به درمان کنترل منفی سبب افزایش معنی دار سرعت تخلیه شیردان گردید (05/0>P). اثر تحریکی اریترومایسین در تخلیه شیردان به صورت معنی داری از عصاره آبی زردچوبه بیشتر بود (05/0>P). هیچ گونه عارضه جانبی بالینی به دنبال تجویز اریترومایسین و زردچوبه در بره ها مشاهده نشد. نتیجه گیری نهایی: این پژوهش نشان داد که عصاره ی آبی زردچوبه اثر تحریکی بر تخلیه شیردان بره دارد اما به مطالعات بیشتری درزمینه ی اثر اجزای این گیاه بر تخلیه شیردان نیاز است.

زمینه مطالعه: اطلاعات اندکی در زمینه عفونت به آناپلاسما مارژیناله در گاومیش رودخانه ای موجود است و تا کنون گزارشی از آناپلاسموز بالینی گاومیش در ایران یافت نشده است. هدف: بررسی مولکولی و هماتولوژیک آلودگی به آناپلاسما مارژیناله در گاومیش های به ظاهر سالم ارجاعی به کشتارگاه اهواز. روش کار: از 103 رأس گاومیش به ظاهر سالم ارجاعی به کشتارگاه نمونه های خون و بافت طحال اخذ گردید. نمونه های خون با روش های گسترش میکروسکوپی و PCR و نمونه های طحال فقط با آزمایش PCR بررسی شدند. در این مطالعه یک روش nested-PCR با تکثیر قطعه ای از ژن groEL باکتری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: میزان آلودگی نمونه های خون و طحال به روش PCR به ترتیب 1/31 و 9/1درصد بود. گاومیش هایی که در آزمایش PCR طحال مثبت بودند، در PCR خون نیز مثبت شدند. اجرام آناپلاسمایی در گسترش خونی 5/15درصد نمونه ها مشاهده شد. ضریب توافق کاپای ضعیفی بین نتایج گسترش میکروسکوپی و PCR خون یافت شد. تفاوت معنی داری از نظر میانگین شاخص های هماتولوژیک بین دام های آلوده و غیر آلوده در روش PCR یافت نشد. نتیجه گیری نهایی: میزان قابل توجه آلودگی به آناپلاسما مارژیناله در گاومیش های تحت مطالعه، می تواند نقش احتمالی گاومیش به عنوان مخزن عامل بیماری و انتقال آن را به گاو مطرح کند.

زمینه مطالعه: ویروس تورم سرخرگی اسبان سبب ایجاد بیماریهای تنفسی، سقط و گاهی نشانههای عصبی می گردد. سیلمی ها در صورت آلودگی دائمی به این ویروس حاملان همیشگی ویروس با واسطه منی خود هستند و از طریق تماس جنسی این ویروس را به سایر اسبان منتقل میکنند. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی آلودگی اسب ها با ویروس تورم سرخرگی اسبان در استان های تهران، گلستان، خوزستان و آذربایجان غربی و ارتباط آن با عواملی مثل سن، جنس و نژاد اسبان مورد مطالعه بود. روش کار: نمونه گیری از خون 149 رأس اسب با سابقه یا نشانه های بالینی مرتبط با تورم سرخرگی اسبان شامل: نشانه های تنفسی (تب، ریزش از بینی، سرفه)، عصبی (آتاکسی، دیس متری، ازپاافتادگی) و سقط جنین صورت پذیرفت و پس از جداسازی سرم به کمک کیت الایزا نمونه ها از نظر حضور آنتی بادی مورد بررسی سرولوژی قرار گرفت. نتایج: از مجموع 149راس اسب نمونه گیری شده، 11 مورد (4/7 درصد) از نظر آنتی بادی علیه ویروس تورم سرخرگی اسبان مثبت بودند. از این موارد مثبت، به ترتیب 7/2 درصد، 3/4 درصد، 7/6 درصد و 8/23 درصد مربوط به استان های تهران، گلستان، خوزستان و آذربایجان غربی بودند. نتیجه گیری نهایی: این مطالعه، وجود آلودگی با ویروس تورم سرخرگی اسبان را در اسب های 4 استان کشور با روش الیزا با حساسیت (9/98 درصد) و ویژگی (3/98 درصد) تأیید نمود و بنابراین لزوم اجرای برنامه های کنترل و پیشگیری در سطح کشور برای جلوگیری از اشاعه این ویروس باید مد نظر باشد.

زمینه مطالعه: بسیاری از اثرات منفی فلزات سنگین میتواند با رژیمهای غذایی حاوی ترکیبات آنتیاکسیدانی نظیر ویتامینها و گیاهان دارویی کاهش یابد. هدف: ارزیابی اثر روغن فرار میخک و اسیدآسکوربیک بر بازده رشد، ریخت شناسی پرزهای روده در بلدرچین ژاپنی به دنبال مصرف سرب. روش کار: تعداد 120 قطعه جوجه بلدرچین یک روزه به 4 گروه 10 قطعه ای با 3 تکرار تقسیم بندی گردید. گروه 1 دریافت کننده جیره پایه، گروه های 2 و 3 به ترتیب دریافت کننده جیره پایه + 150 میلی گرم بر کیلوگرم و 450 میلی گرم بر کیلوگرم روغن فرار میخک، گروه 4 دریافت کننده جیره پایه + 500 پی پی ام اسید آسکوربیک در جیره. به آب آشامیدنی هر چهار گروه در کل دوره آزمایش (35-7 روزگی) 100 پی پی ام استات سرب اضافه گردید. در سن 21 روزگی از هر گروه، 9 نمونه خون تهیه گردید. در سن 35 روزگی، از سه قسمت روده (دئودنوم، ژژونوم و ایلئوم) جهت بررسی میکروسکوپی پرزهای روده نمونه گیری شد. نتایج: گروه های میخک 450 و اسیدآسکوربیک به طور معنی داری وزن بدنی بالاتری نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0>P). همچنین همه تیمارهای آزمایشی به طور معنی داری ضریب تبدیل غذایی بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0>P). گروه های میخک 450 و اسیدآسکوربیک به طور معنی داری اندازه و سطح جذب بیشتری در پرزهای قسمت های مختلف روده نسبت به گروه کنترل داشتند (05/0>P). نتیجه گیری نهایی: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزودن اسید آسکوربیک و روغن فرار میخک به جیره غذایی بلدرچین ژاپنی، سبب کاهش اثرات منفی سرب بر وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و سطح جذب پرزهای روده می شود.

زمینه مطالعه: این مطالعه در رابطه با بررسی توالی و شجره شناسی ویروس های آبله مرغان جدا شده در ایران می باشد. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین هویت دو جدایه ویروس آبله شامل نمونه ی بافتی جراحات تیپیک آبله مرغان و دیگری نمونه جرب درمانیسوس گالینه صورت گرفت. آبله در طیور صنعتی موجب خسارات اقتصادی زیادی مانند کاهش رشد و وزن گیری، کاهش تولید تخم مرغ، کوری و افزایش مرگ و میر می شود. ویروس آبله می تواند با تماس مستقیم و یا تماس غیرمستقیم از طریق ناقل هایی هم چون جرب و مگس نیز انتقال یابد. جرب درمانیسوس گالینه مهم ترین انگل خارجی طیور خصوصاً طیور تخم گذار محسوب می شود. علاوه بر خسارات مهم اقتصادی، به عنوان ناقل شماری از عوامل بیماریزا مطرح است. روش کار: هر دو جدایه جداگانه به تخم مرغ های جنین دار تلقیح شدند و به کمک پرایمر اختصاصی ژن 4b ویروس آبله تکثیر، تعیین توالی و مورد تجزیه و تحلیل شجره شناسی قرار گرفتند. نتایج: هر دو جدایه ضایعات پوک در لایه کوریوآلانتوئیک تخم مرغ های جنین دار ایجاد نمودند و در واکنش PCR، قطعه 578 جفت باز را تکثیر نمودند. ارزیابی توالی نوکلئوتیدی قطعه تکثیر شده ژن 4b نشان داد که هر دو جدایه 100 درصد مشابه بوده و در یک دسته قرار گرفتند. همچنین توالی نوکلئوتیدی این دو جدایه تشابه حدود 73 الی 100 درصد را با سایر جدایه های انتخاب شده از بانک ژنی داشتند. نتیجه گیری نهایی: نتایج این تحقیق نشان داد جرب درمانیسوس گالینه می تواند به عنوان ناقلی مهم در انتقال بیماری آبله پرندگان نقش داشته باشد. لذا کنترل جرب قرمز طیور در فارم ها نه تنها می تواند مشکلاتی همچون خونخواری، کاهش تولید و کاهش میزان رشد را مهار کند بلکه باعث کاهش انتقال بیماری ها و عوامل بیماریزا در فارم ها نیز خواهد شد.

زمینه مطالعه: بیماری FORL (Feline Odontoclastic Resorptive Lesion)رایج ترین بیماری دهانی در گربه های اهلی بالغ می باشد. هدف: ارزیابی انواع بیماری FORL و تشخیص سریع و دقیق این بیماری به کمک رادیوگرافی و سی تی اسکن. روش کار: در این مطالعه گذشته نگر در بازه زمانی یک ساله، از 68 مورد سی تی و 17 مورد رادیوگرافی تهیه شده از ناحیه سر گربه های ارجاعی به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، 18 مورد FORL (10 مورد سی تی و 8 مورد رادیوگرافی) با درجات مختلفی از درگیری دندان ها مطابق با تیپ های مختلف، توصیف و تشخیص داده شد. تصاویر رادیوگرافی جانبی، مایل و پشتی– شکمی از دندان ها و همچنین تصاویر سی تی دو بعدی (2D) در نماهای عرضی، طولی (Sagittal)، پشتی (Dorsal) و سه بعدی (3D) جهت ارزیابی آسیب های دندانی و استخوان های فک مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: بیماری FORL در رادیوگرافی و سی تی، به پنج نوع یا تیپ تقسیم بندی می شود. در تیپ یک تخریب خفیف مینا و سیمان مشاهده می شود که از لحاظ رادیوگرافی قابل بررسی نمی باشند ولی ممکن است در معاینات بالینی اکتشافی تشخیص داده شوند. در تیپ دو تخریب متوسط سیمان و مینا همراه با تخریب عاج مشاهده می شود و در این تیپ پالپ درگیر نمی شود. در تیپ سه درگیری شدید پالپ دندان دیده می شود ولی دندان یکپارچگی خود را حفظ نموده است. در تیپ چهار تخریب شدید بافت دندان و از بین رفتن یکپارچگی دندان بوجود می آید. در تیپ پنج باقیمانده هایی از بافت سخت دندان بصورت اپاسیتی های نامنظم مشاهده می شود. همچنین در این مطالعه مشخص شد که بیماری بیشتر در جنس نر ایجاد می شود و دندان های پیش آسیای فک پایین بیشترین دندان های درگیر هستند. نتیجه گیری نهایی: با توجه به اینکه بیماری FORL دارای درجات متفاوتی بوده و در نتیجه از شدت و حدت متفاوتی نیز برخوردار می باشد، تشخیص بهنگام و دقیق بیماری به وسیله رادیوگرافی و سی تی می تواند از پیشرفت بیماری به درجات بالاتر جلوگیری نموده و درمان سریع تر و با موفقیت بیشتری انجام پذیرد.

زمینه مطالعه: امروزه محققان برای دستیابی به عملکرد مطلوب و حفظ سلامت طیور، نقره را با استفاده از فناوری نانو، به ابعاد نانومتر تبدیل کرده و در تغذیه ی طیور به عنوان مکمل غذایی مورد استفاده قرار می دهند. از سویی در رابطه با نانوذرات نقره در سطح مولکولی در پرورش طیور، گزارشات کاملی ارائه نشده است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی بیان ژن سیتوکروم P450 در جوجه های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره انجام گردید. روش کار: این بررسی با استفاده از 450 قطعه جوجه گوشتی تغذیه شده با 1) گروه شاهد (جیره پایه)، 2) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت، 3) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره، 4) جیره پایه به همراه 15/0 درصد اسید اُرگانیک و 5) جیره پایه به همراه 1 درصد زئولیت پوشش داده شده با 5/0 درصد نانو نقره مکمل شده با 15/0 درصد اسید اُرگانیک انجام شد. نتایج: نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار سطح بیان ژن سیتوکروم P450 در هر دو بافت روده باریک و کبد در مقایسه با تیمار شاهد در جوجه های تغذیه شده با زئولیت (روز 21)، تیمار نانونقره پوشش داده شده بر زئولیت با مکمل اسیداُرگانیک (روز 42 بدون تنش گرمایی) و تیمار نانوذرات نقره پوشش داده شده بر زئولیت (روز 42 با تنش گرمایی) بوده است (05/0>P). نتیجه گیری نهایی: بطور کلی زئولیت و نانوذرات نقره به عنوان ماده غیرآلی و شیمیایی با منشأ خارجی شناسایی شده و در بافت کبد و روده به عنوان ماده زنوبیوتیک افزایش دهنده ی بیان ژن های زیست نشانگر آلودگی بود در حالی که این اثر در تیمار اسیداُرگانیک، به عنوان یک اسید طبیعی دیده نشد.

زمینه مطالعه: اهمیت مطالعه آناتومیکی کبد، طحال و لوزالمعده در پرندگان از جهت آسیب هایی همچون دژنراسیون و تورم این ارگان ها در بیماری های عفونی و متابولیک می باشد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های ساختاری اندام های فوق در تیهو انجام شد. نتایج این مطالعه در زمینه های مختلف بهداشت و بیماری های طیور از جمله کالبدگشایی، آسیب شناسی بیماری های مهم متابولیک و عفونی و گسترش دامنه اطلاعاتی آناتومی پرندگان سودمند خواهد بود. روش کار: به منظور این تحقیق 14قطعه تیهوی نر و ماده به صورت تصادفی انتخاب شد. هم چنین از سه تیهوی نر و سه ماده، نمونه بافتی اخذ گردید و پس از آماده سازی با روش هماتوکسیلین و ائوزین، رنگ آمیزی گردید. نتایج: کبد دارای دو لوب راست و چپ است و لبه خلفی لوب چپ دارای بریدگی کوتاهی است. کیسه صفرا در سطح احشائی لوب راست از بخش میانی تا لبه خلفی این لوب و درصورت پر بودن روی لوب شکمی لوزالمعده کشیده می شود و دوکی طویل تا لوله ای شکل دارد. به علت عدم نفوذ کامل تیغه های کپسول به داخل پارانشیم کبد، لوبولاسیون نسج نامشخص می باشد. طحال تیهو اندامی بیضی شکل به رنگ قرمز قهوه ای در بخش خلفی سطح احشایی کبد چپ می باشد و نفوذ انشعابت کپسولی به داخل پارانشیم آن وجود نداشت. لوزالمعده تیهو اندامی طویل در فضای دو بازوی صعودی و نزولی دوازدهه است. با توجه به اتصالات، لوزالمعده به سه لوب پشتی، شکمی و طحالی تقسیم می شود. در این ارگان تیغه های بسیار ظریف و کوتاهی از کپسول به داخل غده نفوذ کرده و غده را به لوبول های نامحسوسی تقسیم می کند. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل نشان می دهد که ساختمان آناتومیکی و بافتی کبد، طحال و لوزالمعده تیهو با وجود تفاوت های جزئی که بیشتر در بخش مورفولوژی مشاهده شد، تشابه زیادی با سایر پرندگان دارد.

زمینه مطالعه: بین فعالیت اوپیوئیدها و نیتریک اکساید در تنظیم حرکات روده ارتباط وجود دارد. هدف: بررسی نقش نیتریک اکساید در اختلالات گوارشی تریاک در موش. روش کار: تعداد 36 موش نر بالغ در شش گروه درمانی برای 5 روز متوالی با دوزهای افزایشی: 1) تریاک (6/0، 5/0، 4/0، 3/0، 2/0 میلی گرم/30 گرم/روز)، 2)N-نیترو-L-آرژینین متیل استر (L-NAME) (20، 15، 10، 5/7، 5 میلی گرم/کیلوگرم/روز)، 3) ال-آرژینین (20-5 میلی گرم/کیلوگرم/روز)، 4) تریاک+L-NAME، 5)تریاک+ال-آرژینین و 6) آب مقطر تیمار شدند. در پایان تیمار، محوطه بطنی باز شدو قطعاتی از دئودنوم و قولون ابتدایی برای تعیین بیان ژن نیتریک اکساید سنتاز(NOS) و نیتریت بافتی، برداشته شد. همچنین قطعات حلقوی از قسمت های مختلف روده کوچک و بزرگ جدا شدند و برای ارزیابی حرکات به سامانه ارگان مجزا، انتقال یافتند. برای اندازه گیری بیان ژن NOS از RT-PCR استفاده شد. علاوه بر این، تعداد30 حیوان برای سنجش انتقال مواد در روده کوچک با ترکیب زغال چوب+ صمغ، گاواژ شدند. نتایج: تریاک سبب کاهش دامنه انقباضات در دوازدهه و ایلئوم شد، اما فرکانس انقباضات در دوازدهه و قولون میانی را افزایش داد (05/0P<). تریاک همچنین باعث افزایش بیان ژن NOS القایی، نورونی و اندوتلیالی را در قولون ابتدایی افزایش شد، درحالیکه سبب کاهش بیان ژن NOS نورونی و اندوتلیالی در دئودنوم شد (05/0P<). همچنین، انتقال زغال چوب+ صمغ در گروه دریافت کننده تریاک، به میزان 9/19 درصد در روده کوچک کاهش یافت، در حالیکه ال-آرژینین، این پیشروی را در روده کوچک افزایش، و L-NAME آن را کاهش داد. نتیجه گیری نهایی: تریاک سبب ایجاد اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه کاهش حرکات روده می شود. تغییرات بیان ژن NOS ممکن است یک مکانیسم جبرانی در برابر اختلالات گوارشی ناشی از مصرف تریاک باشد.