علوم پزشکی رازی
سال:1391 | دوره:19 | شماره:97 |تعداد مقالات:7

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین عوارض دیابت، رتینوپاتی (Retinopathy) دیابتی است که سالانه باعث کوری 10 هزار نفر می شود. مطالعات مختلفی به بررسی عوامل خطر رتینوپاتی در بیماران دیابتی پرداخته اند. این تحقیق نیز به منظور بررسی روابط بین عوامل خطر رتینوپاتی و وضعیت ابتلا به این بیماری انجام شده است. در این مطالعه تلاش شده است تا با به کارگیری مدل جمعی تعمیم یافته، کیفیت پیش بینی متغیر وابسته را به حداکثر رسانده و روابط غیرخطی و غیریکنواخت بین پاسخ و متغیرهای توضیحی، کشف گردد.روش کار: این پژوهش مقطعی، تحلیلی بر روی 367 بیمار دیابتی شرکت کننده در فراخوان ارزیابی رتینوپاتیشهر تهران انجام شد. شرکت کنندگان برای تعیین ویژگی ها، شرایط پزشکی و داروهایشان مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت، از مجموعه داده ای شامل شش متغیر توضیحی پیوسته سن، طول مدت ابتلا به دیابت، شاخص توده بدنی، هموگلوبینA1C، کلسترول، فشارخون سیستولیک و متغیر پاسخ وجود رتینوپاتی، برای به دست آمدن مدل های جمعی تعمیم یافته و رگرسیون لجستیک (Logistic Regression) دوحالتی استفاده شد. برازش مدل به وسیله نرم افزار mgcvR انجام شد.یافته ها: در این مطالعه 120 نفر (33%) از بیماران به رتینوپاتی مبتلا بودند و 247 نفر (67%) رتینوپاتی نداشتند. نتایج حاصل از مدل جمعی تعمیم یافته حاکی از تاثیرگذاری طول مدت ابتلا به دیابت (p<0.001)، هموگلوبین  (p=0.004) A1Cو فشارخون سیستولیک (p=0.032) بر رتینوپاتی بود. به علاوه نشان داده شد که طول مدت ابتلا با یک رابطه خطی، هموگلوبین A1C با تابع درجه چهار و فشارخون با تابع درجه دو با رتینوپاتی دیابتی ارتباط دارند.نتیجه گیری: علاوه بر تعیین عوامل خطر رتینوپاتی دیابتی، نشان داده شد که مدل جمعی تعمیم یافته توانایی شناسایی روابط غیرخطی بین متغیرها را داراست. بنابراین، این مدل با اطلاعات بیشتری از روابط بین داده ها، کیفیت پیش بینی پاسخ را به حداکثر می رساند.

زمینه و هدف: افزایش شیوع عفونت های قارچی مهاجم طی دو دهه گذشته از طرفی و تعداد محدود داروهای ضد قارچی موثر برای درمان آن ها از طرف دیگر، نیاز به کشف داروهای جدید را تشدید می کند. امروزه داروهای موجود سبب افزایش مقاومت شده اند. هدف این بررسی اثر داروهای ضد قارچی جدید از مشتقات ایمیدازول با روش رنگ سنجی در مقایسه با روش میکرو دایلوشن (Micro Dilution) می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود که در آن به بررسی اثرات ضد قارچی مشتقات جدید ایمیدازول در مقابل داروهای متداول ضد قارچی مایکونازول، کلوتریمازول و فلوکونازول بر روی سوش های استاندارد کاندیدا آلبیکنس (Candida Albicans)، ساکارومایسس سرویسیه (Saccharomyces cervisiae)، آسپرژیلوس نایجر (Aspergillus niger) و میکروسپوروم جیپسیوم (Microsporum gypseum) با روش رنگ سنجی پرداختیم و نتایج آن را با روش میکرودایلوشن براث  (Broth Micro Dillution) مقایسه کردیم.یافته ها: ترکیبات 2- هیدروکسی فناسیل آزول و 2- هیدروکسی فناسیل آزولیوم تعیین کننده یک کلاس جدید از عوامل آزولی (Azole) ضد قارچی با یک طیف فعالیتی قابل قبول می باشند و روش رنگ سنجی یک روش میکروتیتر ساده (Simple microtiter method) برای تعیین حساسیت سوش های قارچی (سوش استاندارد کاندیدا آلبی کانس -(PTCC 5027) ساکارو مایسس سرویسیه (PTCC 5177) آسپوژیلوس نایجر (PTCC 5012) میکروسپوروم جیپسئوم (PTCC 5070) در مقابل عوامل ضد قارچی می باشد.نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده، بیشتر مشتقات در عملکرد ضد قارچی بر روی قارچ های تست شده، اثرقابل توجهی نشان دادند که MIC (minimum inhibitory concentration) آن ها در دامنه 32-0.25 میکروگرم بر میلی لیتر در مقایسه با داروی استاندارد فلوکونازول بود.

برقراری راه هوایی مطمئن از مهمترین وظایف یک متخصص بیهوشی است. لذا به آموزش روش های مختلف برخورد با راه هوایی مشکل توجه ویژه ای باید داشت. بروز مشکلات در مدیریت راه هوایی می تواند منجر به عواقب ناگوار تهدیدکننده حیات مانند هیپوکسی و آسپیراسیون گردد. لوله گذاری به روش فیبراپتیک یک تکنیک مفید در بر قراری راه هوایی مطمئن در بیماران می باشد.هنگامی که گردن بیمار به دلیل آسیب به مهره ها قابل جا به جایی نیست و یا در شرایطی که امکان دید مستقیم طناب های صوتی به وسیله لارنگو سکوپ در حنجره امکان پذیر نیست، لوله گذاری به روش فیبراپتیک از طریق دهان یا بینی زیر بیهوشی عمومی یا به صورت بیدار، بسیار کمک کننده است. هدف از این مطالعه معرفی یک روش اسکوپی مفید در اداره راه هوایی می باشد.

زمینه و هدف: مواد مخدر یکی از معضلات عمده بهداشتی کشور و سبب شیوع برخی از بیماری های عفونی خطرناک مثل ایدز و هپاتیت می باشد. بررسی های انجام شده موید شیوع بالا در گروه سنی 15-35 سال می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع مصرف مواد و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان سوم دبیرستان شهرستان نظرآباد است.روش کار: این مطالعه به روش بررسی مقطعی روی 400 نفر شامل 204 دختر و 196 پسر از دانش آموزان پایه سوم متوسطه مشغول به تحصیل در دبیرستان های شهرستان نظرآباد، به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای (طبقه ای) انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بررسی اعتیاد در جوانان (از انتشارات سازمان جهانی بهداشت) و برای اختلالات عصبی از آزمون 71 MMPI سوالی (Minnesota Multiphasic Personality Inventory) استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها عبارتند از: روش های آمار توصیفی و آزمون های کای اسکوئر (Chi-square)، پیرسون (Pearson) در برنامه نرم افزاری spss 11.5 بود.یافته ها: نتایج نشان می دهد، شیوع مصرف مواد حداقل یک بار در طول زندگی 24.5 درصد می باشد که به ترتیب شامل سیگار، مشروبات الکلی، تریاک (Opium)، مواد روان گردان، هرویین، کراک، داروهای توهم زا، حشیش و کوکایین است. شیوع مصرف مواد در پسرها (69.7%) به طور معنی داری بیشتر از دختران (26.2%) می باشد. شایع ترین دلیل مصرف سرگرمی 42.5% و کنجکاوی 29.9% است. میزان مصرف در دبیرستان های پسرانه حاشیه شهر نسبت به مرکز شهر بیشتر است. شیوع بیماری های اعصاب و روان مشابه افراد عادی ولی بعضی از بیماری ها مثل اختلالات سایکوتیک- (Psychotic) هیستریک (Hysteric) – اختلال انطباقی- اختلال وسواسی جبری و زمینه ابتلا به بیماری های سایکوتیک در دانش آموزانی که مصرف مواد داشته اند به مراتب ییشتر از افراد عادی بود.نتیجه گیری: میزان شیوع مصرف مواد در نوجوانان بالا است و بیشترین انگیزه دانش آموزان از مصرف مواد سرگرمی و کنجکاوی می باشد که باید تدابیری جهت رفع عوامل مربوطه اتخاذ گردد.

زمینه و هدف: برآمدگی سطح خلفی قرنیه کلید تشخیص زودهنگام اتساع (اکتازی (Ectasia قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه می باشد، بنابراین ضرورت استفاده از روشی دقیق جهت اندازه گیری برآمدگی سطح خلفی قرنیه مهم می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه با استفاده از پنتاکم (Pentacam) با وضوح بالا در بیمارانی که تحت جراحی انکساری فتورفرکتو کراتکتومی (photorefractive keratectomy) قرار گرفته اند، می باشد.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده نگر، پنتاکم جهت ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و سه ماه پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، در 32 چشم 16 بیمار مورد استفاده قرار گرفت. برآمدگی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثر برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی و جابجایی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثر اختلاف برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی در منطقه چهار میلی متری مرکزی قرنیه تعریف شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 17 مورد آنالیز قرار گرفت و جهت تحلیل آماری داده ها از آزمون paired T test استفاده گردید.یافته ها: میانگین سنی بیماران 25.17±7.11 سال و میانگین اکی والان اسفر (Equivalent sphere) آن ها -3.75±1.14 دیوپتر بود. پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، میانگین جابه جایی سطح خلفی قرنیه -0.84±3.53 میکرومتر بود و میانگین برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی به ترتیب برابر با 5.38±4.12 و 4.31±5.05 میکرومتر بود (p=0.108).نتیجه گیری: هیچ گونه تغییر معنی داری در مقادیر برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی و همچنین وجود اکتازی قرنیه پس از جراحی با استفاده از پنتاکم وجود نداشت که برخلاف نتایج به دست آمده با استفاده از دستگاه ارب اسکن (Orb scan) در مطالعات مشابه می باشد. مطالعه ما پیشنهاد می کند که پنتاکم می تواند مقادیر دقیق تری از تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه نسبت به ارب اسکن ارائه کند، که برای تایید این مساله مطالعات بیشتری، بایستی انجام گیرد.

زمینه و هدف: برای انجام موفقیت آمیز نوترون درمانی با بور (Boron) ابتدا به یک چشمه نوترون مناسب احتیاج است که نوترون های مورد نیاز ما را تامین کند. در اکثر مراکزی که از این روش برای درمان استفاده می کنند، چشمه نوترون یک رآکتور است که با توجه به خصوصیات رآکتور، نوترون های مناسب در آنجا بسیار زیاد است. پرهزینه بودن ساخت یک مرکز (BNCT: Boron Neutron Capture Therapy) با استفاده از رآکتور باعث شد که محققان به دنبال چشمه های دیگر بروند. در این مقاله ما با بررسی چشمه نوترونی Am-Be و با استفاده از تکنیک فیلتر نوترونی و استفاده از کندکننده های مناسب باریکه نوترونی را ایجاد کردیم. از مزایای استفاده از چشمه نوترونی Am-Be می توان ارزان بودن، قابلیت حمل و نقل آسان و داشتن ابعاد کوچک را نام برد و به شیوه بسیار راحتی می توان آن را حفاظ سازی نمود. بنابراین با بررسی چشمه های نوترونی رادیوایزوتوپی، از جمله چشمه نوترونی Am-Be، می توان امکان بررسی چنین چشمه های نوترونی را در آزمایشات نوترون تراپی با بور فراهم کرد. امید است با بررسی ها و مطالعات بیشتر به نتیجه مطلوبی دست یافت.روش کار: با بررسی و شناسایی مواد مختلفی مانند اکسید آلومین (Alumina Oxide)، گرافیت (Graphite) به عنوان کندکننده و کادمیوم (Cadmium) و تیتانیوم (Titanium) به عنوان مواد جاذب در فیلتر نوترونی مورد استفاده قرار گرفته اند. فیلتر نوترونی طراحی شده در این تحقیق از دو قسمت تشکیل می شود، قسمت اول شامل یک کندکننده با پراکنندگی بالا و درصد جذب بسیار پایین و قسمت دوم فیلتر متشکل از مواد جاذب نوترون می باشد و باعث می شود که این نوترون ها در یک انرژی معین تک انرژی شوند. با بررسی ها و مطالعات بیشتر بر این تحقیق و طراحی هادی های نوترونی مناسب برای افزایش شار نوترونی می توان از این تحقیق به عنوان شروع یک پروژه مهم در زمینه درمان غده های سرطانی با استفاده از نوترون درمانی با بور، استفاده کرد. این مطالعات و بررسی ها با استفاده از روش مونت کارلو و کد MCNP4C (Mount Carlo N-Particle) شبیه سازی شده اند و لازم به ذکر است که در تمام محاسبات، خطای محاسبه شده توسط کد MCNP4C کمتر از 5 درصد می باشد که خطای قابل قبولی است.یافته ها: با توجه به داده های به دست آمده از اجرای کد MCNP4C، در انرژی 1 keV قله ای به دست آمده که سطح زیر آن شدت نوترون ها را که برابر2.22×105 n/cm2.s  با خطای 0.0065 می باشد، نشان می دهد. شدت به دست آمده را می توان در قدرت چشمه که برابر 108 n/cm2.s است ضرب کرد تا شدت کل نوترون ها را در 1 cm2 به دست آورد. برای به دست آوردن شدت کل نوترون ها باید شدت کل در 1 cm2را در مساحت کل فیلتر نوترونی ضرب کرد و لذا شدت کل نوترون برابر6.29×106 n/s با خطای 0.03% به دست آمده است. از آنجا که شدت نوترون های مورد نیاز برای انجام آزمایشات BNCT برابر 5×108 n/cm2.s می باشد، می توان با استفاده از روش های مختلف و طراحی هادی ها و منعکس کننده های نوترونی مناسب، این شار نوترونی را تامین کرد.نتیجه گیری: در این مقاله با شبیه سازی چشمه نوترونی Am-Be امکان استفاده از چشمه های نوترونی رادیوایزوتوپی در نوترون درمانی با بور مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به خصوصیات چشمه های رادیوایزوتوپی (ارزان بودن، قابلیت حمل و نقل آسان، در دسترس بودن و ابعاد کوچک)، مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند بسیاری از مشکلاتی که برای چشمه های نوترونی رآکتور وجود دارند را برطرف سازد. البته با کامل شدن این شبیه سازی می توان به عملی شدن آن در ایران و درمان بیماران امیدوار بود.