علوم پزشکی رازی
سال:1391 | دوره:19 | شماره:105 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: آمپیم همچنان به عنوان موضوع قابل بررسی در حیطه جراحی مطرح است. در مراحل اولیه آمپیم اساس درمان آنتی بیوتیک تراپی و درناژ فضای پلور می باشد ولی در آمپیم ارگانیزه که Pleural Peel تشکیل شده نیاز به تخلیه چرک لکوله و دکورتیکاسیون جهت کمک به اتساع ریه وجود دارد. هر چند ارزش ( Video Assisted Thoracoscopic Surgery (VATSدر درمان آمپیم شناخته شده است ولی ارزش درمانی آن در آمپیم ارگانیزه کماکان مورد بحث است. در این مطالعه دو روش درمانی VATS و توراکوتومی در درمان آمپیم ارگانیزه بررسی و مقایسه شده است.روش کار: 50 بیمار که طی 7 سال در این مرکز با تشخیص آمپیم ارگانیزه مقاوم به درمان تحت عمل دکورتیکاسیون قرار گرفته بودند، بررسی و مقایسه شدند. مطالعه به صورت توصیفی گذشته نگر از طریق بازخوانی پرونده ها از سال 1383 تا 1390 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شده است.یافته ها: 21 مورد از طریق VATS و 29 مورد از طریق توراکوتومی درمان شدند. متوسط سن بیماران 37.6 سال و 86% از بیماران مرد بودند. میزان مورتالیتی در کل %6.5 بود که بین دو گروه تفاوتی وجود نداشت. مدت زمان جراحی در گروه توراکوتومی از گروه VATS کوتاه تر بود. مدت زمان نیاز به آنتی بیوتیک قبل و بعد از جراحی و نیز مدت زمان نیاز به درناژ فضای پلورال در گروه VATS کوتاه تر بود. میزان تبدیل VATS به توراکوتومی 33% بود. میزان موفقیت نیز بین دو گروه با یکدیگر تفاوتی نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه مذکور ارزش درمانی VATS و توراکوتومی در درمان آمپیم ارگانیزه مرحله III که Pleural Peel تشکیل شده یکسان بوده است. ولی با توجه به مزایای شناخته شده VATS، به مطالعات مداخله ای با حجم بزرگ تر جهت مقایسه این دو روش در درمان آمپیم مزمن نیاز است.

زمینه و هدف: میاستنی گراویس نوعی اختلال خودایمنی است که به طور اساسی در اثر آنتی بادی های ضد رسپتور استیل کولین در محل اتصال عصب به عضله ایجاد شده و کاهش رسپتورهای مذکور سبب اختلال در انتقال نوروترانسمیتر و خستگی و ضعف عضلانی می شود. این آنتی بادی در تمام بیماران تشخیص داده نمی شود و بررسی های الکتروفیزیولوژیک برای تشخیص برخی از این بیماران ضروری است. در این مطالعه نتایج آزمایش های سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس بررسی شده است.روش کار: یک صد و دوازده بیمار وارد یک مطالعه مقطعی شدند. سطح سرمی آنتی بادی های ضد رسپتور استیل کولین اندازه گیری و آزمون Repetitive nerve stimulation (RNS) انجام شد. شیوع موارد مثبت آنتی بادی و موارد غیر طبیعی RNS و ارتباط میان این دو تعیین شد.یافته ها: 30 بیمار مذکر (%26.8) و 82 بیمار مونث (%73.2) و میانگین سنی بیماران 37.6±15.4 سال بود. در 71 بیمار (%63.4) آنتی بادی علیه رسپتور استیل کولین مثبت و در 41 بیمار (%36.6) منفی بود. آزمون RNS در 101 بیمار انجام شده بود که در 74 نفر (%73.3) RNS غیر طبیعی و 27 نفر (%26.7) RNS طبیعی گزارش شد. در بیماران سروپوزیتیو در %84.4 و در بیماران سرونگاتیو در %53.7 موارد RNS غیر طبیعی بود (p=0.001).نتیجه گیری: میان یافته های سرولوژیک و الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس رابطه معنی داری وجود دارد و آزمون های الکتروفیزیولوژیک در کنار آزمون های سرولوژیک می تواند سبب افزایش دقت تشخیص میاستنی گراویس گردد.

زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس شایع ترین بیماری ناتوان کننده عصبی و همچنین شایع ترین بیماری دمیلیزان سیستم عصبی مرکزی بوده، با این وجود عوامل مرتبط با آن به طور کامل مشخص نمی باشد. از سوی دیگر به نظر می رسد عفونت با هلیکوباکتر پیلوری در این بیماری نقش داشته. لذا، این مطالعه به بررسی ارتباط میان عفونت هلیکوباکتر پیلوری و مالتیپل اسکلروزیس پرداخته است.روش کار: در طی یک مطالعه مقطعی - تحلیلی سن، جنس، فنوتیپ بیماری مولتیپل اسکلروزیس و تعیین میزان ناتوانی (بر اساس عدد EDSS) مشخص شد. همچنین آنتی بادی ضد هلیکوباکتر (IgA و IgG) با تعیین تیتر آنتی بادی مشخص شد.یافته ها: تعداد 163 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس وارد مطالعه شدند که دارای میانگین سنی 32 سال با انحراف از معیار 8 سال بودند. همچنین از مجموع 163 بیمار، 76 بیمار زن و 87 بیمار نیز مرد بودند. در گروه کنترل از مجموع 150 فرد وارد مطالعه شده، در 110 نفر (73%) تست هلیکوباکتر پیلوری مثبت و در 40 نفر (27%) تست منفی بود. میان 2 گروه بیماران و کنترل از نظر میزان ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری اختلاف آماری معناداری دیده شد (p<0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر عفونت با هلیکوباکتر پیلوری به عنوان یک عامل محافظت کننده در برابر بیماری مولتیپل اسکلروزیس بوده و عفونت با آن موجب کاهش میزان ناتوانی و ضایعات مغزی ناشی از آن می شود.

زمینه و هدف: در اواخر دهه 70 با ابداع کاتترهای ورید مرکزی جهت انجام همودیالیز، یک تغییر بنیادین در درمان بیماران نیازمند به دیالیز به وجود آمد و در حال حاضر استفاده از کاتترهای ورید مرکزی (Central Vein Catheter -CVC) یک روش کاربردی و شایع می باشد. با افزایش میزان استفاده از این روش ها، روشن شدن میزان دقیق این عوارض برای جراحان اهمیت بیشتری پیدا می کند. لذا، در این مطالعه به تعیین فراوانی عوارض این کاتترها و میزان بقای آنها در بیماران همودیالیزی تحت درمان در بیمارستان شهید هاشمی نژاد تهران طی سال های 90-1389 پرداخته شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی - توصیفی اطلاعات حاصل از فرم های پرونده تمام بیماران در گروه سنی بالای 18 سال که از تاریخ بهمن 1389 الی تیر ماه 1390 جهت همودیالیز به بیمارستان شهید هاشمی نژاد تهران مراجعه نموده بودند و برای آنها کاتتر ورید مرکزی جایگذاری شد، به روش سرشماری (Census) جمع آوری شد. به این ترتیب پرونده 150 بیمار وارد این مطالعه شد. محل های کاتتر، عوارض مربوط به کاتتر، Cr، Hb، میزان بقای کاتترها و معیارهای دموگرافیک بیماران جمع آوری و تحلیل شد.یافته ها: از میان 150 پرونده بررسی شده، 122 نفر (81%) مرد و 28 مورد (19%) زن بودند. میانگین سن این بیماران 56.2±15 سال بود (19 تا 87 سال). آنالیز رگرسیون بین افراد با و بدون عارضه نشان داد که افزایش سن (PR=0.78، p=0.003)، کاهش Hb (PR=0.34، p=0.04) و نیز افزایش Cr (PR=0.45، p=0.023) و BUN (PR=0.37، p=0.014) با بروز عوارض مرتبط با کاتتر به عنوان ریسک فاکتور مستقل، ارتباط آماری معنی داری دارند. میزان بقای یک ماهه کاتترهای موقت 88% و بقای دو ماهه آنها 69% بود.نتیجه گیری: نرخ کلی عوارض در مطالعه بالاتر از مطالعات سایر کشورها نبود. میزان آنمی در بیماران مورد بررسی بسیار بیشتر بود. بیشترین عارضه درگیر کننده عفونت کاتتر و پس از آن ترمبوز کاتتر بود. بقای کاتتر های ورید مرکزی در ایران با مطالعات گذشته قرابت قابل قبولی دارد.

زمینه و هدف: این مطالعه به بررسی و تلخیص مهمترین دستاوردهای حاصل از اجرای فاز یک اصلاحات مالی نظام سلامت کشور (استقرار حسابداری تعهدی) از دیدگاه معاونان توسعه مدیریت و منابع دانشگاه های علوم پزشکی تحت پوشش وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی می پردازد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات مقطعی - توصیفی است که به صورت سرشماری بر روی کلیه معاونان توسعه مدیریت و منابع دانشگاه های علوم پزشکی کشور در سال 1390 انجام شده است. ابزار جمع آوری داده ها چک لیستی محقق ساخته حاوی 23 سوال در هشت بعد بوده است که روایی صوری و محتوایی آن از نظر متخصصان تایید شده و برای سنجش پایایی آن از روش دو نیمه کردن استفاده شد. داده های جمع آوری شده به کمک نرم افزار Excel تلخیص گردید.یافته ها: بیشترین نسبت دستاوردهای ذکر شده حاصل از اجرای فاز یک اصلاحات مالی در میان دانشگاه های علوم پزشکی کشور مربوط به بعد شناسایی درآمد (با نسبت 86.5 از 100) و کمترین نسبت متعلق به بعد تاثیرات برون بخشی (با نسبت 37.9 از 100) بوده است. ضمنا بیشترین میزان پراکندگی پاسخ ها در بعد استقلال مالی واحدها به چشم می خورد.نتیجه گیری: به دلیل اهمیت زیاد شناخت دستاوردهای حاصل از استقرار حسابداری تعهدی در واحدهای تحت پوشش وزارت بهداشت و به منظور دستیابی به طیف گسترده تر نظرات آگاهان و متخصصان امر پیشنهاد می شود به منظور استفاده هر چه بیشتر از نتایج مطالعه حاضر، مطالعات مشابهی با رویکرد کیفی جهت اخذ نظرات معاونان توسعه و مدیران مالی دانشگاه ها انجام پذیرد.

زمینه و هدف: تغییرات در میزان نیرو حین حفظ بار غیرقرینه می تواند همراه با افزایش خطر به هم خوردن تعادل و آسیب های مهره ای باشد؛ بنابراین بررسی پایداری وضعیتی در چنین شرایطی مانند حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه تنه جهت ارزیابی آسیب های شغلی و طراحی برنامه های پیشگیری و توانبخشی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد.روش کار: در یک پژوهش مقطعی، دامنه و سرعت نوسان مرکز فشار بدن در 14 مرد سالم حین حفظ بار استاتیک و متغیر دینامیک در وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: پاسخ های پارامترهای مرکز فشار در جهت قدامی- خلفی به هر دو وضعیت قرینه و غیرقرینه تنه یکسان بود؛ در حالی که این پاسخ در جهت داخلی - خارجی در وضعیت غیرقرینه نسبت به قرینه به طور معنی داری بیشتر بود (p<0.05). حفظ بار متغیر دینامیکی در وضعیت غیرقرینه منجر به افزایش پارامترهای تعادل در هر دو جهت داخلی - خارجی و قدامی - خلفی گردید (p<0.05)؛ در حالی که در وضعیت قرینه تنها افزایش در جهت قدامی - خلفی مشاهده شد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بار متغیر دینامیکی کنترل پایداری وضعیتی فرد را به مخاطره می اندازد که این اثر در شرایط غیرقرینه بیشتر می گردد.

زمینه و هدف: کفش تنها محل تماس پا با زمین است و هر تغییری در آن بر روی ثبات بدن و کنترل تعادل فرد در حین راه رفتن اثر مستقیم می گذارد. ریسک لغزیدن و افتادن مربوط به جنس کفش، ویژگی های سطح راه رفتن و طراحی هندسی تخت کفش می باشد. هدف این تحقیق سنجش تاثیر عمق های مختلف شیار تخت کفش بر روی پایداری حین راه رفتن بر روی دو سطح خشک و لغزنده می باشد.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 22 مرد جوان با میانگین سنی 24.5±3.43 سال با کفش استاندارد آکسفورد با سه عمق متفاوت شیارهای تخت کفش بر روی دو سطح خشک و لیز راه رفتند و در کل 6 حالت مختلف آزمایش را انجام دادند. داده ها با استفاده از دو دستگاه آنالیز حرکت و صفحه نیرو جمع آوری گردید. فرکانس نوسانات مفصل مچ پا و ضریب اصطکاک به عنوان معیارهای میزان پایداری مورد محاسبه قرار گرفتند. آزمون آماری مورد استفاده شامل تی زوجی بود.یافته ها: نتایج نشان داد که بر روی هر دو سطح خشک و لیز، افزایش عمق شیارهای تخت کفش منجر به افزایش ضریب اصطکاک بین کفش و سطح و کاهش نوسانات مفصل مچ پا در حین راه رفتن می شود (p<0.05). همچنین ضریب اصطکاک بر روی سطح لیز به طور معناداری کمتر از سطح خشک بود (p<0.01).نتیجه گیری: هدف این مطالعه یافتن عمق شیاری برای پایداری بهینه بوده و با توجه به سه عمق شیار تخت کفش مورد آزمایش، به نظر می رسد عمق شیار 5 میلی متر برای کاهش نوسانات مفصل مچ پا و افزایش اصطکاک مناسب تر می باشد.

زمینه و هدف: سل یکی از قدیمی ترین بیماری های شناخته شده در انسان است. با توجه به شیوع بالای آن در ایران، استفاده از روش تشخیصی که سرعتی بیش از کشت و دارای حساسیت و ویژگی بیش از اسمیر و در حد کشت داشته باشد (PCR)، می تواند موجب تشخیص سریع و صحیح بیماری و درمان آنها شده و بدین ترتیب کنترل بیماری در جامعه شود. لذا، تصمیم گرفته شد تا در این مطالعه به بررسی PCR در تشخیص سل در مایع شستشوی برونش هاBronchoalveolar Lavage-BAL) ) و مقایسه آن با اسمیر پراخته شود.روش کار: بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) در طی دو سال 1389 و 1390 که با تشخیص احتمالی سل تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. نمونه شستشوی برونش آنها جهت اسمیر، کشت و PCR جهت تشخیص سل استفاده شد. اطلاعات بر اساس میانگین و انحراف معیار ارائه شد و pvalue کمتر از 0.05 با ارزش در نظر گرفته شد.یافته ها: مجموعا 47 بیمار با تشخیص احتمالی سل ریوی تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند که کشت شستشوی برونش در 6 نفر (%12.8) آنها مثبت بود. در 5 نفر (10.6%) اسمیر مثبت و در 3 نفر (%6.4) PCR مثبت دیده شد. بر اساس این نتایج اسمیر مثبت دارای حساسیت 83% و ویژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفی 98% داشت. حال آنکه PCR مثبت دارای حساسیت 50% و ویژگی 100% بوده و ارزش اخباری مثبت 100% و منفی 93% داشت.نتیجه گیری: اگر چه PCR روش سریع و جدیدی برای تشخیص سل محسوب می شود ولی استفاده از روش قدیمی تر اسمیر کم هزینه تر و ساده تر بوده و امکان انجام آن در همه نقاط ایران مقدور است و کماکان راه مناسب تری برای تشخیص سل است.

زمینه و هدف: اختلالات عملکرد جنسی سبب بروز مشکلات جدی در امر زندگی خانوادگی و کیفیت زندگی می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع اختلالات عملکرد جنسی و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر تهران است.روش کار: مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی انجام شد. 480 نفر از زنان متاهل مراجعه کننده به کلینیک های مناطق چهارگانه شهر تهران (شمال، جنوب، شرق و غرب) و از هر منطقه شهری 4 مرکز و از هر مرکز حدود 30 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه ارزیابی عملکرد جنسی (Sexual Function Questionnaire -SFQ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. 405 نفر مطالعه را تمام کردند. تحلیل داده ها بر مبنای آزمون آماری میانگین دو گروه مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون ضریب همبستگی صورت گرفت.یافته ها: شیوع کلی اختلال عملکرد جنسی 31 درصد بود که از این میان شیوع اختلال کمبود میل جنسی 33 درصد (134 نفر)، شیوع اختلال انگیختی جنسی 16.5 درصد (67 نفر)، شیوع اختلال ارگاسمیک 25 درصد (101 نفر) و شیوع مقاربت دردناک 45.5 درصد (184 نفر) بود. بعضی بیماران بیش از یک اختلال را گزارش کردند. بین سن زنان و مدت زمان تاهل (p<0.01)، اختلالات روانپزشکی و سابقه مصرف داروهای روانپزشکی و نیز سابقه سوء استفاده جنسی (p<0.05) با عملکرد جنسی زنان رابطه معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: اختلالات عملکرد جنسی در زنان پدیده ای شایع و قابل توجه است.

زمینه و هدف: فشارخون بالا یکی از بیماری های شایع می باشد که برای درمان و جلوگیری از عوارض آن نیاز به کنترل دقیق فشارخون بیماران می باشد. یکی از نکات مهم کنترل فشارخون احتمال عدم صحت فشارخون اندازه گیری شده در کلینیک می باشد. اندازه گیری فشارخون در منزل نیز مشکلاتی دارد که از جمله آنها عدم دسترسی زود هنگام به پزشک می باشد. لذا، تصمیمم گرفته شد تا با اختراع دستگاهی فشارخون اندازه گیری شده در منزل به صورت همزمان به پزشک اطلاع داده شود.معرفی بیمار: بیمار خانم 56 ساله مورد فشارخون از 6 سال قبل که تحت درمان دارویی بود، پس از اخذ رضایت آگاهانه، وارد مطالعه گردید. پس از آموزش نحوه استفاده، دستگاه به مدت 10 روز در اختیار بیمار قرار گرفت. اطلاعات فشارخون بیمار در تمام موارد استفاده بیمار توسط اعضای تیم با سرویس پیام کوتاه دریافت گردید و با اندازه های ثبتی بیمار همخوانی داشت. این دستگاه شامل برد موبایل و یک میکروکنترولر که بر روی یک مدار الکترونیکی سوار شده و به یک دستگاه فشار خون دیجیتال متصل می شود. پس از اندازه گیری فشارخون توسط دستگاه فشارخون، عدد آن به صورت پیام متنی توسط سیستمGSM (Global System for Mobile communication)  برای پزشک و یا هر کس دیگری ارسال می شود.نتیجه گیری: با استفاده از این دستگاه می توان با هزینه بسیار پایین بیماران با فشارخون بالا را تحت مراقبت داشته و از عوارض خطرناک عدم کنترل دقیق فشارخون بیماران جلوگیری کرد.