سابقه و هدف: سرطان پستان یکی از رایج ترین عوامل مرگ و میر ناشی از بدخیمی در زنان است. سیلیبینین یک ترکیب فلاونولیگنان از گیاه خار مریم (Silybum maianum) استخراج شده و ویژگی ضد سرطانی آن در سلول های کبدی مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه اثر سیلیبینین بر میزان بیان ژنی P53، رشد و آپوپتوز در رده سلولی MCF-7 مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: با کشت سلول های MCF-7 در RPMI1640 و تیمار با سیلیبینین در غلظت های کنترل، 25 الی 800 میکرومول در زمان های 24، 48 و 72 ساعت با روش رنگ سنجی MTT (MethylThiazolTetrazolium)، میزان رشد سلولی مورد بررسی قرار گرفت. میزان القاء آپوپتوز به روش فلوسایتومتری با رنگ آمیزی Annexin-V بررسی گردید. میزان بیان ژن P53 توسط دستگاه Real-Time PCR بررسی شد. در نهایت تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار Spss ver16 صورت پذیرفت.یافته ها: یافته ها نشان دادند، تاثیر مهار سیلیبینین در غلظت 200 میکرومول در 24 ساعت بر رشد و نیز القاء آپوپتوز سلولی قابل توجه بود (P<0.05). انکوباسیون با سیلیبینین در 48 ساعت IC50، برابر با 148 میکرومول نشان داد (P<0.05). داده های فلوسایتومتری نشان دادند که القاء آپوپتوز کاملا مستقل از اثر سیتوتوکسیک سیلیبینین بوده است. سیلیبینین باعث افزایش بیان ژن P53 همسو با افزایش میزان آپوپتوز در سلول های تیمار شده می گردد.نتیجه گیری: سیلیبینین به صورت وابسته به دوز و زمان باعث کاهش رشد سلولی و القاء آپوپتوز در سلول های MCF-7 می شد. همچنین سیلیبینین به صورت وابسته به دوز باعث بیان ژن P53 شد. شواهد نشان می دهند که سیلیبینین می تواند به عنوان یک ماده ضد سرطان پستان در راستای مرگ سلولی از طریق مسیر آپوپتوز عمل نماید.