مقدمه: ژلاتینه شدن نشاسته یکی از مهمترین تغییرات عملکردی نشاسته در فرایندهای غذایی است. در نانهای مسطح میزان ژلاتینه شدن و رتروگرداسیون نشاسته با یکدیگر متفاوت می باشد که دلیل اصلی این تفاوت به نوع آرد مورد استفاده و میزان سبوس موجود در آن بر می گردد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نوسانات سبوس در آرد که ارتباط مستقیم با درصد استخراج آرد دارد، بر بافت، ژلاتینه شدن و رتروگرداسیون نانهای لواش و تافتون حاصل بوده است.مواد و روش ها: سه آرد با مقادیر مختلف سبوس که دارای درصد استخراج های %90 ( خاکستر %1.33)، %85 (خاکستر %1.06) و %58 (خاکستر %0.44) بودند، انتخاب شده و پس از انجام آزمون های شیمیایی نان های لواش و تافتون تهیه شدند. بررسی ویژگی های بافتی نانهای تهیه شده توسط دستگاه سنجش بافت اینستران و از طریق آزمون فشاری صورت گرفت. بررسی ژلاتینه شدن و رتروگرداسیون نشاسته در نانها توسط دستگاه DSC صورت گرفت.یافته ها: مشاهده گردید که نانهای تهیه شده از آردها با سبوس بالا در طی نگهداری سفتی و بیاتی کمتری داشتند. در منحنی های اندوترم بدست آمده توسط دستگاه DSC که سطح زیر منحنی به عنوان معیارهای اصلی مورد بررسی و تفسیر قرار گرفت مشاهده گردید که حضور سبوس بیشتر سبب تاخیر در ژلاتینه شدن و رتروگرداسیون نشاسته نان می شود.نتیجه گیری: مشاهده گردید که مقادیر بالای سبوس در آرد دارای اثرات مخرب بر بافت می باشد و موجب سستی بافت در هر دو نان مسطح می گردد. علاوه بر این حضور سبوس بیشتر در آرد به دلیل جذب آب بالاتر و نگهداری رطوبت بیشتر میزان ژلاتینه شدن و رتروگرداسیون نشاسته را در نان های تهیه شده کاهش می دهد.