هدف این پژوهش بررسی چگونگی روابط بین انعطاف پذیری کنشی، عاطفه مثبت و منفی با خودکارآمدی و رضایت شغلی و ابعاد این روابط احتمالی در کارکنان شهرداری اهواز بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 222 نفر مشخص شد و آزمودنیها به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند ابزار اندازه گیری عبارت بودند از: پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانر ودیویتسون، مقیاس عاطفه مثبت و منفی، پرسشنامه خودکارآمدی و پرسشنامه توصیف شغلی. طرح تحقیق همبستگی از نوع کانونی (متعارف) بود. برای تحلیل آماری از ضریب همبستگی کانونی استفاده شد که ضریب همبستگی کانونی به دست آمده 0.70 می باشد. نتایج نشان داد که: خودکارآمدی و رضایت از کار و ترفیعات با انعطاف پذیری کنشی و عواطف مثبت و منفی رابطه معنی داری دارند. از این سه متغیر مستقل تنها انعطاف پذیری کنشی و عاطفه منفی پیش بینی کننده خودکارآمدی و رضایت از کار و ترفیعات می باشند. همچنینن این نتایج نشان داد با وجودی که رضایت از حقوق جزیی، از رضایت شغلی است اما دارای اهمیت یکسانی با سایر متغیرهای مرتبط با رضایت شغلی نمی باشد.