یکی از مشکلات عمده در تولید مخلوط شیر - میوه اسیدی، دو فاز شدن آن طی تولید و نگه داری است که به دلیل رسوب کازئین شیر در PH پایین (£4.00) است. معمولا جهت جلوگیری یا کاهش تجمع پروتئین (از قبیل کازئین) در شیرهای اسیدی شده از هیدروکلوییدها استفاده می شود. در این مطالعه از صمغ های پکتین و کربوکسی متیل سلولز جهت ایجاد پایداری شیر - آب تمشک استفاده گردید و اثر همیاری این دو صمغ مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، تیمارهای نوشیدنی شیر - آب تمشک حاوی کربوکسی متیل سلولز و پکتین به تنهایی (در غلظت های 0.2، 0.3 و 0.35 درصد) و مخلوط پکتین و کربوکسی متیل سلولز (با نسبت های 75:25، 33.4:66.6 و 65.7:34.3) در غلظت های 0.2، 0.3 و 0.35 درصد تهیه شدند. در ضمن، سازوکارهای موثر بر پایدارکنندگی، به وسیله اندازه گیری ویژگی های رئولوژیکی، ویسکوزیته ظاهری و درصد رسوب، مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس یافته های این مطالعه، بهترین مدل رئولوژیکی برای توصیف رفتار جریان تیمارها، مدل قانون توان بود. تیمارهای حاوی مخلوط پکتین و کربوکسی متیل سلولز در سطح معنی داری (P£0.05) پایداری و ویسکوزیته بیش تری نسبت به تیمارهای حاوی کربوکسی متیل سلولز به تنهایی بودند.