مطالعات زبان فرانسه (REVUE DES ETUDES DE LA LANGUE FRANCAISE)
سال:1398 | دوره:11 | شماره:1 (پیاپی 20) |تعداد مقالات:9

پدیدارشناسی در حوزه ی علوم انسانی اهمیت رو به رشدی داشته است. طبق گفته ی هوسرل، پدیدارشناسی، شیوه ی فکری است که بازگشت به خود چیزها را می طلبد. از آنجاکه پدیدارشناسی در بنیان نشانه شناسی مدرن نیز ظهور کرده است، برآنیم که تعریفی از آن ارائه داده و مفاهیم کلیدی اش و نیز تاثیری که بر رویکرد نشانه-پدیدارشناختی در ترجمه ی ادبی دارد را مورد بررسی قرار دهیم. این رویکرد با تکیه بر پدیدارشناسی، عناصری نظیر التفات، ادراک، تن، حضور و احساسات را در بطن حوزه ی ترجمه وارد می سازد. در این جستار، در وهله ی اول بنیان نظری و ارتباط آن با ترجمه را مورد مطالعه قرار می دهیم و سپس کاربست پذیری عملی این نظریات را در ترجمه بررسی می کنیم. به عنوان پیکره ی تحقیق، ترجمه ی فارسی ارائه شده توسط دانشجویان ارشد ترجمه شناسی فرانسه ی دانشگاه الزهرا از نثر کوتاهی تحت عنوان مردمان سلامت اثر ژیل آرشامبول (1979) را با رویکری تحلیلی-کیفی مورد واکاوی قرار می دهیم. این جستار بر آن است تا با تحلیل کیفی ترجمه ها خودآگاهی مترجمان را نسبت به عناصر پدیدارشناختی متن افزایش داده و در نتیجه ی این امر کنش خوانش، درک و تفسیر متن، سه مرحله ی اصلی ترجمه که کنش هایی شناختی بوده و به این واسطه سوژه ای زنده و مدرک در بطن خود دارند را بهبود بخشد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

سال ها است که محققان بی شماری به بررسی روابط میان راوی و خواننده پرداخته اند و پژوهش های متعددی به روایت شناسی اختصاص داده شده است. در مقاله حاضر، تلاش خواهیم کرد تا روایت شناسی را در آثار نویسنده معاصر فرانسوی، ژان اشنوز مورد بررسی قرار دهیم. سعی بر آن خواهد شد تا دلیل تفاوت ژان اشنوز با سایر نویسندگان معاصر را دریابیم و متوجه شویم چرا نویسنده ای پست مدرن محسوب می شود. آیا به این دلیل است که در دوره ای پست مدرن زندگی می کند و یا اینکه عوامل دیگری دال بر پست مدرن بودن این نویسنده وجود دارد؟ هدف از این پژوهش، نخست بررسی چندصدایی در روایت و ارتباط تنگاتنگ آن با طنز خواهد بود که ژان اشنوز، در این زمینه نویسنده ای مطرح به حساب می آید؛ سپس خواهیم کوشید تا بافت بینامتنی رمان های اشنوز و ارتباطشان را با طنز آشکار سازیم. فرای نام های خاص که پلی میان رمان ها ایجاد می کند، بینامتنیت به نویسنده امکان بازنویسی نقل قول ها را می دهد. قسمت آخر این پژوهش به فرامتنیت و همچنین قصه در قصه اختصاص داده می شود. پازل تکنیکی دیگر است که همراه با فرامتنیت در آثار اشنوز می آید. در این مورد، خواننده باید قسمت های مختلف را در کنار هم قرار دهد تا به یکپارچگی روایت دست یابد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

هر چند آموزش زبان فرانسه به عنوان زبان خارجی در طی سالهای اخیر تلاش نموده تا به مسئله توانش بینا فرهنگی توجه بیشتری مبذول دارد اما کتاب های آموزشی و منابع آموزشی-پرورشی موجود در بازار نتوانسته اند که این دغدغه آموزشی را برطرف نمایند. از دهه ی 1950 میلادی با انتشار نخستین کتاب های آموزشی زبان فرانسه برای فراگیران خارجی، شاهد شکل گیری و گسترش مطالعات بر روی محتوای کتابهای آموزش زبان فرانسه و بازنمایی های فرهنگی که شالوده گفتمان شان را بنیان داده هستیم. بازنمایی هایی که روابط اجتماعی کشور فرانسه (و در برخی موارد کشور های فرانسه زبان) را به تصویر می کشند. این مقاله در نظر دارد تا کتاب آموزشی آلتر اگو پلاس1(Alter ego+1)، سطح مقدماتی (A1)ویژه ی فراگیران بزرگسال، را با تحلیل روش شناختی گفتمان فرهنگی مورد بررسی و نقد قرار دهد. با تکیه بر برخی رویکردهای آموزش فرهنگ زبان خارجی و جدول تحلیل روش شناختی پورن(2014)، تلاش شد تا نشان داده شود چگونه ویژگی های بافت اجتماعی-فرهنگی ایران ایجاب می نماید که گفتمان فرهنگی کتاب آموزشی بایستی به واقعیت های بافت فرهنگی زبان آموزان توجه کند تا از این طریق درک و تصویر بینا فرهنگی ایجاد نماید که تسهیل کننده فرآیند یاددهی/یادگیری باشد. به منظور بهبود آموزش زبان فرانسه، لزوم سناریوی آموزشی که بر توانش بینا فرهنگی در بافت فرهنگی دور و نا همگون تاکید نماید لازم بنظر می رسد. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

گزاف نگفته ایم اگر ادعا کنیم که همه شعر رنه شار شاعر فرانسوی مکان چالشی است میان «گشودگی» و «بستگی». در واقع در شعر او همیشه شاهد اشتیاق مفرط سوژه برای رفتن، گریز، و تغییر دائمی از سویی، و از سوی دیگر گرایش به بازگشت به مکان آغازینی که رفتن از آن آغاز می شود، می باشیم، بازگشت نه برای ماندنی دائمی، بلکه برای آن که سوژه از این مکان آغازین به مثابه سکوی پرتاب بهره گیرد و سکوی پرتاب چیزی نیست مگر منبع انرژی برای سوژه ای که تنها با تکه بر منبع انرژی مکان آغازین به دنبال گشودگی به کشف امکانات متفاوت هستی است. سوژه شار هرگز تن به جذابیت های فریبکارانه مکان های بسته که در آن ها می تواند دمی بیاساید نمی دهد، بلکه بر عکس، او خود را پیوسته آماده برای احیائئ دائمی می بیند. به بیان دیگر، او خطر رفتن را به رخوت ماندن ترجیح می دهد. هدف اصلی این مقاله جواب به این پرسش است که اساسا ً در شعر شار چه تصویرهای شاعرانه ای این دو گرایش متضاد، یعنی میل به رفتن و گشودگی و بازگشت به مکان های آغازین تسلی بخش و حمایت کننده را به گونه ای استعاری به تصویر می کشانند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

این مقاله به بررسی ترجمه فرانسوی متن الهی نامه فریدالدین عطار توسط دکتر فؤاد روحانی می پردازد. با توجه به تسلط مترجم بر متن منبع، که توسط ایشان به فارسی چاپ شده، آیا این ترجمه توانسته است «وسیله ارتباط فرهنگی» و پل گفتگو و تبادل بین خود خویشتن و دیگر خویشتن قانع کننده ای باشد؟ بعد از تلاش برای پاسخ به این سؤال به بحث میزان موفقیت مترجم در انتقال تعلیمات صوفیانه متن منبع می پردازیم. در مرحله بعد، در این مقاله، به تحلیل این ترجمه بر پایه ترجمه شناسی برمان، با نگاه به ترجمه شناسی جدید و اصول ترجمه فنی پرداخته ایم. رویکرد مترجم در انتقال سبک متن و ادبیات آن نیز از دیگر مباحثی است که در این مقاله بررسی می شود.

به محض اولین خوانش آثار رمان نویسِ معاصر، ژان فیلیپ توسن، فراوانی تعابیر مربوط به آب باعث می شود تا به معنای عمیق تری از این عنصر نزد نویسنده بیاندیشیم. به منظور کشف راز این چنین معنایی، گاستون باشلار، پیشگامِ نقد مضمونی در قرن بیستم، روشی را با عنوان «نقد اعماق» ارائه می دهد که امکان کشف تصور خیالیِن روح شاعرانه را در زمان خلق اثر هنری فراهم می آورد. زمانی که در یک رؤیای بیدار، ذهن به دنبال عنصری مادی برای تجسم تصاویرِ خود است. اما سؤال اینجاست که چگونه پیچیدگی تصاویر شاعرانه می تواند با سادگی سبک و پیرنگ نزد رمان نویسی مینیمالیست همچون توسن منطبق شود. در این مطالعه، بر اساس تقسیم بندیِ باشلار از انواع آب ها، برآنیم تا به درک بهتری از ارتباط خاصی که یک نویسنده ی معاصر با جهان پیرامون خود برقرار می کند، دست یابیم. در واقع، آب، علیرغم نمادهای دوگانه ی میرایی، غم، لطافت، و نمادهای مادرانه، همچنان نزد توسن ماده ای ابتدایی، ساده و پایه ای باقی می ماند که با ویژگیِ طبیعی و بنیادی بودن خود باعث انگیزش تخیل آدمی با قدرتی منحصر به فرد می شود.متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در کشاکشِ روزگاری که نظام های اجتماعی-فرهنگی، خلاقیّت و تمرکز مخاطبان را به هیچ می انگارند، کدام ادبیات می تواند فایده ی واقعی داشته باشد؟ در برابرِ ژانرِ شبه ادبی که به جای تشویقِ متفاوت اندیشیدن و عمل کردن، در همان جهتِ سلطه پذیری عمومی جهانِ امروز یعنی «چنین است و غیر از این نیست»، قدم برمی دارد، چه می توان کرد؟ آنچه مسلّم است این است که باید از نو در بابِ ضرورتِ ادبیاتی که نمی خواهد همچون ژانرِ شبه ادبی یک گریزگاهِ موقّت، یک فرارِ نافرجام و دوری گزیدن از واقعیّت باشد، اندیشه کرد. به راستی، کارکردِ چنین ادبیاتی در جهانی که تنها و تنها به آنچه دمِ دستی، ظاهری و به چشم آمدنی است توجه می کند، چه می تواند باشد؟ به نظرِ ما، نخستین نقشِ آن در فضایِ مبهمِ واقعیّت های دست مالی شده و برساخته توسطِ بازار و رسانه ها، پرداختن به واقعیّت هایی است که ادراکِ آن ها به دلیری، زمان و دقّت بیشتری نیاز دارد. باید دوباره اجازه داد که یک ادبیاتِ واقعی سربربیاورد و چارچوب های ذهنیِ دست کاری شده ی ما را به چالش بکشد. تنها از این گذرگاه است که می توان به بازتولید و توزیعِ عادلانه تری از اندیشه ها، دیدگاه ها و خودآگاهی هایی امید بست که بتوانند به طورِ واقعی پشتوانه ی دموکراسی باشند. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در قرن نوزدهم شاهد خیل عظیمی از رمانهایی هستیم که با اسامی زنانه نامگذاری شده اند. برخی-مانند ادلمان، ویلورت ومارتنز-این امر را تلاشی به منظور هویت جویی نویسندگان این عصر تلقی کرده اند. علین-علی نوشته آندره لئو(1869) نمونه ای از همین دست رمان بوده که نویسنده درآن به شرح داستان شخصیتی باهمین نام پرداخته است. ما دراین مقاله ابتدا تفاوت رمان برگزیده خویش را با رمانهای دیگر همین نویسنده روشن نموده وسپس با نگاهی برعنوان اثروارتباط آن با محتوای آن، به بررسی تاثیرانتخاب این عنوان برخواننده می پردازیم. یکی از سوالاتی که مطرح میشود این است که چگونه نام اثر به ایجاد وتداوم یک جستجوی هویتی در ذهن خواننده منتج می گردد و در این میان نام مستعار نویسنده چه نقش وتاثیری در ایجاد فرآیند "جستجوی هویتی" ایفا می کند. برای پاسخ به این پرسش ابتدا به مطالعه جایگاه زن نویسنده در زمان خویش پرداخته و سپس دلایل انتخاب اسامی مستعار مردانه را بررسی خواهیم نمود. در آخر با توجه به روش نامشناسی به تحلیل اسامی و عناوین، ویژگیهای آوایی-محتوایی عنوان اثر وارتباط آن با مسئله هویت اهتمام خواهیم ورزید. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

پرواز ایکار (1968) اثر رمون کنو را می توان در زمره آثاری قرار داد که ساختارشکنی انواع و بخصوص نوسازی نوع ادبی رمان را در عمل ثابت می کنند. با مطالعه این رمان، به نظر می رسد که نویسنده به شکل سنتی رمان حمله کرده است چرا که مفهوم "نوع ادبی" در رمان برای وی تعریف خاصی دارد. کنو علی رغم نویسندگان نهضت رمان نو فرانسه که همواره از این ساختارشکنی در نوشته های جدی و عاری از طنز بهره می بردند، عنصر طنز را به طرز مطلوبی به فرایند ساختارشکنی انواع ادبی ضافه می کند. رمون کنو در این رمان مرزهای سنتی مربوط به انواع ادبی را در سطوح مختلف بی ثبات می کند: ظاهری، زبانی و روایت گری. مطالعه این سطوح اقسام مختلف ساختارشکنی در نوع رمان را آشکار می سازد. به نظر می رسد که کنو در سطح کلان یعنی سطح ظاهری رمان از آزادی عمل بیشتری برخوردار است، این در حالی است که در سطوح دیگر (زبانی و روایت گری) آزادی نویسنده در بی ثبات کردن نوع رمان به دلیل به کارگیری قواعد سخت محدود می شود. متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.