راهبردهای آموزش (راهبردهای آموزش در علوم پزشکی)
سال:1397 | دوره:11 | شماره:6 |تعداد مقالات:20

مقدمه: برقراری ارتباط دانشجویان با اساتید می تواند در افزایش انگیزه و اعتماد به نفس دانشجویان و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش موثر باشد. لذا با توجه به اهمیت ارتباط موثر بین استاد و دانشجو و نقش آن در افزایش اثربخشی فرایند یاددهی و یادگیری، هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل انگیزشی در برقراری ارتباط بین دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1395-96 بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان رشته های پزشکی، دندان پزشکی و داروسازی در مقطع علوم پایه بودند (791 = N). تعداد نمونه ها با استفاده از نمونه گیری طبقه ای تصادفی و بر اساس جدول، 260 نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید و تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. همچنین به منظور تحلیل داده ها از آماره های میانگین، انحراف معیار، آزمون t برای نمونه های مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در بین دانشجویان علوم پزشکی، ارتباط به منظور عذرخواهی و ارتباطات علمی و درسی دارای بالاترین میانگین ها بودند و در مقابل ارتباطات تعاملی کمترین میانگین را به دست آورد. نتیجه گیری: یکی از مهم ترین عواملی که در ارتباط استاد-دانشجو از اهمیت ویژه ای برخوردار است، انگیزه هایی است که دانشجو برای ایجاد ارتباط با استاد خود دارد. لذا، بررسی وضعیت عوامل انگیزشی می تواند نقش تاثیرگذاری در برقراری ارتباط دانشجویان و اساتید داشته باشد. اساتید باید در کنار فرآیند تدریس، برای برقراری ارتباط و تعامل با دانشجویان نهایت تلاش خود را مبذول دارند تا بتوانند محیطی آرام و به دور از استرس زا برای آنان فراهم آورند.

مقدمه: فرسودگی تحصیلی و تعلل ورزی به عنوان موانعی برای پیشرفت تحصیلی می توانند بر عملکرد تحصیلی تاثیر گذار باشد. بنابراین شناخت عوامل مرتبط بر آن ها ضروری است، لذا این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تعلل ورزی، فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی و عوامل مرتبط با آن ها در دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری گناباد انجام شده است. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 159دانشجوی ترم دوم تا هشتم کارشناسی پرستاری در دانشکده پرستاری گناباد که در نیمسال اول سال تحصیلی96-1395 مشغول به تحصیل بودند انجام شد. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی بروسو و تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم گردآوری شد. عملکرد تحصیلی دانشجویان نیزبا درنظر گرفتن معدل کل مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان( 71/10)89/83 و فرسودگی تحصیلی آنان (23/8)72/47 بود. میانگین و انحراف معیار معدل کل دانشجویان(16/1)39/16 بود. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین تعلل ورزی تحصیلی با جنس ارتباط آماری معنا داری وجود دارد(04/0 = P). نتیجه آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین نمره کلی تعلل ورزی تحصیلی و نمره کلی فرسودگی تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد(0001/0 > P). نتیجه گیری: با توجه به وجود تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان پرستاری و شناسایی عوامل مرتبط با آنها برنامه ریزان آموزش پرستاری بایستی با اجرای اقدامات مناسب، سعی در کاهش تعلل ورزی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان پرستاری داشته باشند.

مقدمه: این تحقیق با هدف مقایسه خلاقیت دانش آموزان علاقه مند به بازی رایانه ای بر حسب سبک بازی، محل بازی، سابقه بازی و میزان ساعت انجام بازی رایانه ای انجام گردید. روش کار: روش این تحقیق توصیفی، از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان منطقه بهارستان 2(شهرستان های تهران) بودند که یک نمونه 372 نفری از میان آنها به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. برای اندازه گیری خلاقیت، پرسشنامه تورنس مورد استفاده قرار گرفت. روایی این پرسشنامه توسط محقق بررسی و پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرانباخ 74/0 بدست آمد. یافته ها: نتایج آزمون تجزیه و تحلیل واریانس نشان داد که بین خلاقیت دانش آموزان بر حسب سبک های بازی های رایانه ای، سابقه بازی های رایانه ای و میزان ساعت استفاده از بازی های رایانه ای در روز تفاوت معناداری وجود داشت، اما بین خلاقیت دانش آموزان بر حسب محل بازی رایانه ای تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: طبق نتایج تحقیق سبک بازی های رایانه ای، میزان ساعت بازی در روز و سابقه بازی رایانه ای می تواند در خلاقیت دانش آموزان تفاوت ایجاد کند.

مقدمه: بعد معنوی سلامت، نقش مهمی به ویژه در دانشجویان پزشکی به عنوان متولیان آینده سلامت جامعه دارد. این پژوهش با هدف تعیین میزان سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم، در سال 1397 انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی جامعه پژوهش شامل 350 نفر از دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی قم بود که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه امیری و همکاران بود. دانشجویان به صورت آگاهانه، پس از دریافت اطلاعات مربوط به هدف تحقیق، داوطلبانه وارد مطالعه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 16 استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان شرکت کننده 23/1 ± 38/21 سال بود و از نظر جنس 49 درصد دانشجوی پسر و 51 درصد دانشجوی دختر بودند. میانگین و انحراف معیار نمره سلامت معنوی دانشجویان 66/2 ± 23/80 و در سطح پائین بود. میانگین نمره سلامت معنوی در حیطه های بینش، نگرش و عملکرد به ترتیب برابر با12/48 با انحراف معیار25/1، 05/43 با انحراف معیار 47/1 و 18/37 با انحراف معیار 33/1 که در همگی حیطه ها نیز نمره پائین بدست آمد، گزارش شد. بین میانگین نمره سلامت معنوی با متغیرهای جنس، وضعیت بومی بودن، ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0 > P). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر به نمره پائین سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم دلالت دارد. نظر به اهمیت این بعد از سلامت دانشجویان، به منظور ارتقاء آن، گنجاندن و ارائه محتوی و مضامین معنوی در برنامه آموزش پزشکی ضروری می گردد. همچنین آموزش و ترویج با استفاده از الگوهای با سلامت معنوی بالا در دانشگاه ها برای بهبود سلامت معنوی دانشجویان توصیه می گردد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه علی حمایت اجتماعی ادراک شده با مولفه های بهزیستی تحصیلی با توجه به نقش میانجی گری باورهای خودکارآمدی تحصیلی بود. روش کار: 341 دانش آموز پسر مقطع متوسطه دوم به شکل نمونه برداری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و مقیاس های حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمنت و همکاران، 1988)، باورهای خودکارآمدی تحصیلی (پاتریک و همکاران، 1997) و بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، 2012) را تکمیل کردند. ارزیابی مدل پیشنهادی با روش مدل سازی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده با مولغه های ارزش مدرسه، رضایتمندی تحصیلی و مشارکت در امور مدرسه رابطه مثبت و با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی دارد. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده از طریق متغیرهای میانجی گر باورهای خودکارآمدی قادر به پیش بینی مولفه های بهزیستی تحصیلی است. نتیجه گیری: بر این اساس می توان گفت حمایت های اجتماعی از طریق ارتقای باورهای خودکارآمدی تحصیلی به بهبود مولفه های بهزیستی تحصیلی کمک می کنند. این یافته ها بر نقش حمایت های اجتماعی در برانگیختن و توانمندسازی افراد جهت دستیابی به بهزیستی در محیط تحصیلی تاکید می کند.

مقدمه: بمنظور کم کردن فاصله بین دانش تئوری و عملی و حضور فعال دانشجویان در اتاق عمل، کارت ترجیحات جراحی که نیازهای تیم جراحی را پیش بینی می کند طراحی گردید. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کارت ترجیحات جراحی بر عملکرد بالینی دانشجویان اتاق عمل بود. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با شرکت 64 نفر از دانشجویان کارشناسی اتاق عمل در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 انجام گرفت. دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون (32 نفر) و کنترل (32 نفر) قرار گرفتند. گروه کنترل دوره کاراموزی خود را به شیوه معمول سپری نمودند و گروه آزمون بعد از گروه کنترل کاراموزی خود را با استفاده از کارت ترجیحات جراحی طی کردند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست محقق ساخته عملکرد بالینی بود. برای تجزبه و تحلیل داده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر و من ویتنی استفاده گردید. یافته ها: میانگین نمره عملکرد بالینی در گروه کنترل بین قبل و بعد از مداخله اختلاف معنادار نداشت (05/0 < P)، اما در گروه آزمون بعد از مداخله به طور معناداری بیشتر از قبل مداخله بود (001/0 > P)؛ همچنین بین مشخصات دموگرافیک با نمره عملکرد بالینی دانشجویان ارتباط معناداری یافت نشد (05/0 < P). نتیجه گیری: کارت ترجیحات جراحی به عنوان یک ابزار کمک آموزشی، باعث بهبود عملکرد بالینی دانشجویان می گردد. لذا بکارگیری آن به عنوان یک ابزار کمک آموزشی برای آموزش دانشجویان اتاق عمل پیشنهاد می شود.

مقدمه: هدف از این مطالعه کمک به رشد استانداردها در رشته عصب-تربیت از نقطه نظر اساتید برجسته در حوزه علوم اعصاب، روانشناسی و علوم تربیتی و اسناد و مدارک موجود در این زمینه است. روش کار: در این پژوهش از روش کیفی از نوع نظریه زمینه ای استفاده شده است. روش های گردآوری اطلاعات شامل مصاحبه، اسناد و متون و پرسشنامه می باشد. شرکت کنندگان در مرحله اول پژوهش تعداد 13 نفر از افراد صاحب نظر در زمینه علوم اعصاب، روانشناسی و علوم تربیتی بودند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه سازمان یافته استفاده شد. همچنین آخرین یافته های متخصصان در حوزه عصب-تربیت نیز به عنوان اطلاعات مکمل در قسمت بعدی پژوهش استفاده گردید. برای تحلیل مصاحبه های افراد صاحبنظر از روش Strauss and Corbin استفاده شد. یافته ها: نتیجه کدگذاری سه مرحله ای داده های گردآوری شده، استخراج سه مقوله اصلی، یازده مقوله فرعی و سی و یک ویژگی یا مفهوم بود. نهایتا شاخص سی وی آر لاشه چهارده اصل اساسی یادگیری را تایید نمود. نتیجه گیری: در مجموع یافته های تحلیل نشان می دهند که مطالعه و درک ساختار و عملکرد مغز در تفکر و عمل برنامه درسی گام بسیار مهمی در بهبود فرایند آموزش و یادگیری دانش آموزان است. علوم اعصاب اطلاعات بسیار ارزشمندی در مورد سیستم یادگیری مغز فراهم می کند که به ما اجازه می دهد تا تصمیمات آگاهانه تری در مورد برنامه های درسی بگیریم.

مقدمه: بررسی اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری به دلیل تاثیر بر آینده شغلی آنها اهمیت زیادی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی بر اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه-تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شهر شیراز در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 70 دقیقه ای با روش آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی آموزش دید. گروه ها به پرسشنامه های اضطراب امتحان اهواز و عملکرد تحصیلی درتاج در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22 و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل در اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی باعث کاهش اضطراب امتحان (001/0 > P، 283/39 = F) و افزایش عملکرد تحصیلی (001/0 > P، 190/24 = F) دانشجویان پرستاری شد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی بر اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری بود. بنابراین مشاوران و روانشناسان برای کاهش اضطراب امتحان و افزایش عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری می توانند از روش آموزش راهبردهای یادگیری شناختی و فراشناختی استفاده کنند.

مقدمه: توسعه عملکرد حرفه ای اعضای هیئت علمی، به وجود شرایط و بستری مناسب نیاز دارد که رهبری اخلاقی مدیران می تواند یکی از عوامل موثر در این زمینه باشد. این مطالعه با هدف تدوین مدل ساختاری روابط بین رهبری اخلاقی مدیران دانشگاهی و عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی با نقش میانجی اخلاق حرفه ای آنان، انجام گردید. روش کار: این پژوهش در تحصیلی 96-1395 و با روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه اعضای هیات علمی واحدهای جامع دانشگاه آزاد اسلامی که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، یازده واحد جامع دانشگاهی از نواحی شمالی، جنوبی، شرقی، غربی و مرکزی کشور به صورت تصادفی انتخاب و سپس متناسب با تعداد اعضای هیات علمی هر یک از واحدهای مذکور و از طریق نرم افزار برآورد حجم نمونه SPSS Sample Power، 400 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه محقق ساخته رهبری اخلاقی، اخلاق حرفه ای و عملکرد آموزشی استفاده گردید. روایی محتوایی این پرسشنامه ها با کمک نظرات متخصصان و روایی سازه آنها از طریق تحلیل عاملی تایید گردید و پایایی آنها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر 93/0، 90/0 و 89/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای آماری SPSS 23 و Amos Graphic استفاده شد. یافته ها: اهم یافته های پژوهش حاکی از آن بود که متغیر رهبری اخلاقی مدیران دانشگاه در مجموع 80 درصد از واریانس متغیر عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی را تبیین می کند و در حد بالایی توان تبیین واریانس متغیر عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی را دارد و برازش داده ها به مدل برقرار است، همچنین نتایج نشان داد متغیر اخلاق حرفه ای اعضای هیات علمی در رابطه بین دو متغیر رهبری اخلاقی مدیران و عملکرد آموزشی اعضای هیات علمی نقش میانجی ایفا می کند. در مجموع همه شاخص ها دلالت بر مطلوبیت مدل معادله ساختاری دارند. نتیجه گیری: در مجموع مدل معادلات ساختاری طراحی شده بر اساس جامعه آماری، نشان از اهمیت نقش رهبری اخلاقی مدیران دانشگاهی و همچنین اخلاق حرفه ای اعضای هیئت علمی در توسعه عملکرد آموزشی آنها دارد. بر این اساس ضروریست مدیران دانشگاهی با رعایت اصول و مبانی ارزشی و اخلاقی در مدیریت و رهبری واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی، بستر مناسبی را در جهت توسعه عملکرد اعضای هیئت علمی و تحقق رسالتهای خطیر نظام آموزش عالی، فراهم نمایند.

مقدمه: امروزه بالندگی اعضای هیات علمی دانشگاهها به منظور تقویت پایه علمی موسسات آموزش عالی بسیار گسترش یافته است و لزوم شناخت مولفه های آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است لذا هدف از تحقیق حاضر شناسایی مولفه های بالندگی اعضای هیات علمی با تاکید بر رویکرد سیستمی می باشد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع مروری توصیفی مبتنی بر اسناد است که با جستجو در پایگاههای داخلی و خارجی نسبت به گردآوری مقالات، گزارش های تحقیقی، کتاب و پایان نامه های تحصیلی در دسترس، از پایگاههای اطلاعاتی مانند PROQUEST، SPRINGER، ERIC، EBSCO، ELSEVIER، SID و IRANDOC استفاده شده است. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که از اهداف بالندگی اعضای هیات علمی در طراحی و اجرای برنامه ها، اهداف فردی و اهداف سازمانی است و باید ساختارها و برنامه های سازمانی برای پشتیبانی و تسهیل امر بالندگی آماده باشد. که جهت این امر علاوه بر دانشگاهها و موسسات آموزش عالی نیاز به همکاری و مساعدت وزارت خانه های تابعه و خود هیات علمی نیز می باشد. و فرایندهای شکل گرفته در این مورد عبارتند از فرایندهای سنتی، فرایندهای حمایتی و در نهایت، فرایندهای اداری و پیامدهای مورد انتظار عبارتند از: تغییر در یادگیری دانشجویان، تغییر در سازمان و تغییر در نگرشها و مهارتها و فعالیتهای اعضای هیات علمی. نتیجه گیری: بالندگی اعضای هیات علمی باید با یک نگرش سیستماتیک و همه جانبه در قالب عوامل و مولفه های زمینه ای، محیطی و پیامدها و با در نظر گرفتن اهداف و نیازهای متنوع دانشگاه ها و اعضای هیات علمی، برنامه ریزی شده و در تمامی مراحل ارزیابی انجام گیرد.

مقدمه: آموزش پرستاری در دهه های اخیر با سرعت زیادی درحال گسترش بوده است. در کنار گسترش کمی آموزش، نادیده انگاشتن کیفیت مطالب و کارایی دانش آموختگان، نگرانی عمده محسوب می شود. باتوجه به اینکه مطالعات اندکی درخصوص مقایسه ساختار آموزشی کارشناسی پرستاری ایران با سایر کشورها انجام شده، این مطالعه با هدف شناسایی و مقایسه برنامه آموزش کارشناسی پرستاری در ایران و تورنتو کانادا انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی-تطبیقی، سال 1396 انجام گردید. بهمنظور مقایسه عناصر تشکیلدهنده برنامه آموزشی کارشناسی پرستاری ایران و کانادا، با جستجوی اینترنتی، اطلاعات لازم جمع آوری و با استفاده از الگوی چهار مرحله ای بردی تطبیق برنامه ها انجام شد. یافته ها: دوره کارشناسی پرستاری در ایران و تورنتو به صورت تمام وقت، حضوری و با تاکید بر اصل دانشجو محوری است. از نظر ساختار تفاوت های فراوانی دارند، اما به طور کل شباهت هایی در زمینه اهداف، نقش ها و توانمندی ها وجود دارد. در دانشکده تورنتو برخی از دروس بصورت آنلاین ارائه می گردد ضمن اینکه ارزشیابی دروس عملی به روش قبول/رد می باشد. تقویت تفکر انتقادی نیز در تورنتو تاکید می شود. نتیجه گیری: نقطه عطف برنامه تورنتو، مدت زمان دو ساله (سه ترم) می باشد. البته با گذراندن دوره هایی (علوم انسانی) دانشجو به درک مناسبی از ماهیت انسان و نوعدوستی رسیده، با علاقه و انگیزه به تحصیل می پردازد. در ایران با توجه به نیازهای درحال گسترش این رشته و انتظارات فارغ التحصیلان نیاز به تغییرات اساسی در ساختار، محتوا و تکنیک آموزشی می باشد. لذا توصیه می شود در کنار تمامی پیشنهادات داده شده از متون مختلف، برنامه کارشناسی پرستاری ایران تحت بازنگری قرار گیرد.

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تاثیر درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد (FAP) بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان دختر سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر اصفهان بود. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دختر سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر اصفهان در تابستان و زمستان سال 1394 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر دانشجو بودند که از بین افراد در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. افراد گروه آزمایش، به مدت 16 جلسه در 16 هفته تحت درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد (FAP) قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS و روش آماری تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آزمایش و گواه در پس آزمون وجود داشت. به این معنی که درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان موثر بوده است (1 0/0>P). همچنین نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد (FAP)، نمرات آزمودنی های گروه آزمایش را در پس آزمون در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت و تمامیت فردی کاهش یافته، کاهش داده است (05/0>P). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت از این رویکرد می توان جهت کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان استفاده نمود.

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی رابطه بهره هوشی و فراشناخت با عملکرد تحصیلی با میانجی تفکر انتقادی انجام یافت. روش کار: برای انجام این پژوهش 300 نفرازدانش آموزان دبیرستانهای شهرخرمدره به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند (که بعد از حذف داده های پرت 289 نفر بعنوان نمونه باقی ماند). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های: ماتریس های پیش رونده ریون (RPM)، باورهای فراشناختی ولز (30-MCQ)، آزمون گرایش تفکر انتقادی کالیفرنیا (cctst) و شاخص معدل تحصیلی استفاده شد. یافته ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، الگویابی معادلات ساختاری و آزمون بوت استراپ در دستور کامپیوتری ماکرو پریچر و هیز (AMOS-20) انجام شد. یافته ها نشان داد، مدل پیشنهادی معادلات ساختاری روابط بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار است. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش مشخص نمود هوشبهر و فراشناخت هم به صورت مستقیم و هم بصورت غیر مستقیم از طریق تفکر انتقادی با عملکرد تحصیلی رابطه دارند.

مقدمه: در پژوهش حاضر با هدف دست یابی به راهکارهای کاهش شکاف میان آموزش تئوری و عملی، دیدگاه دانشجویان در مورد عوامل موثر بر این نقص آموزشی در دانشکده دندانپزشکی کرمانشاه در سال 1396 بررسی می شود. روش کار: پژوهش توصیفی-تحلیلی حاضر، دیدگاه 150 دانشجوی سال سوم، چهارم، پنجم و ششم دوره دکتری دندانپزشکی را با سرشماری ارزیابی کرد. سوالات جمعیت شناختی پرسشنامه شامل جنس، سال تحصیلی، معدل و تجربه کار در بالین بود و سوالات اصلی به عوامل موثر بر شکاف آموزش تئوری با عملی در سه بعد استاد، دانشجو و برنامه ریزی آموزشی می پرداخت. یافته ها: 52% از دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر، پسر بودند. بیشترین فراوانی معدل بین 14 تا 17 با 3/77% بود و 74% از دانشجویان سابقه کار در بالین را داشتند. دانشجویان شرکت کننده در مطالعه حاضر به عوامل مرتبط با استاد امتیاز 482/4± 07/21، به عوامل مرتبط با دانشجو امتیاز 875/1± 23/13 و به عوامل مرتبط با برنامه ریزی آموزشی امتیاز 729/5± 02/35 دادند. بررسی تاثیر متغیرهای جمعیت شناختی بر این دیدگاه نیز تنها بر حسب سال های مختلف تحصیلی و در حیطه عوامل مربوط به استاد (002/0=P) و عوامل مربوط به برنامه ریزی آموزشی (027/0=P) اختلاف آماری معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به نظرات دانشجویان در اهمیت هر یک از عوامل موثر بر شکاف بین آموزش تئوری و عملی، اتخاذ راهکارهای مناسب در سه حیطه عوامل مربوط به دانشجو در مرحله اول، استاد و سپس برنامه ریزی آموزشی در جهت حذف یا کاهش فاصله بین آموزش تئوری و عملی در رشته دندانپزشکی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تجربه چند فرهنگی با بهزیستی روان شناختی در بین دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی سینا بوده است. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دکتری دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 96-97 با تعداد 854 نفر بودند که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی و با استفاده از جدول مورگان 269 نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه تجربه های چند فرهنگی ناروز و هیل (2009) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1998) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین تجربه های چند فرهنگی و بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، همچنین تجربه چند فرهنگی به تنهایی 17 صدم از واریانس بهزیستی روان شناختی را تبیین می کند و با تمایل فرهنگی حدود 20 صدم از واریانس بهزیستی روان شناختی را تبیین می کند. نتیجه گیری: در گام اول تجربه چند فرهنگی وارد شده است و ضریب معنادار و مثبت (418/0) دارد و در دومین گام تمایل چند فرهنگی وارد معادله شده است و ضریب نیز معنی دار و مثبت (196/0) است.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تحلیل کانونی رابطه خوددلسوزی با خودآگاهی هیجانی دانشجویان علوم پزشکی است. روش کار: در این مطالعه توصیفی همبستگی، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز جامعه آماری را تشکیل دادند. تعداد 350 نفر (181 مرد و 169 زن) به روش نمونه گیری چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های خوددلسوزی نف (Neff) و خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران (Grant et al) پاسخ دادند. داده ها با روش تحلیل همبستگی بنیادی و با استفاده از افزونه CANCORR نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: یافته های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی نشان داد که ابعاد خوددلسوزی رابطه معناداری با بالا رفتن خودآگاهی هیجانی دارند. تحلیل کانونی مجموعه معناداری بین خودلسوزی و خودآگاهی هیجانی را نشان داد. در این مجموعه مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، مشترکات انسانی، انزوا، به هوشمندی و همانندسازی فزاینده رابطه مثبت و معناداری با بازشناسی، شناسایی، تبدیل سازی، محیط گرایی و حل مساله داشتند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که هر چه میزان مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، مشترکات انسانی، انزوا، به هوشمندی و همانندسازی فزاینده دانشجویان بالا باشد، به همان نسبت میزان خودآگاهی هیجانی آنان یعنی بازشناسی، شناسایی، تبدیل سازی، محیط گرایی و حل مساله آنان بالا خواهد بود.

مقدمه: علیرغم وجود مدل های متنوع توانمندسازی، هنوز مدل مناسبی برای دانشجویان علوم پزشکی ارائه نشده است. بدین لحاظ هدف این مقاله ارائه مدلی جهت توانمندسازی دانشجویان علوم پزشکی با رویکرد دانشگاه ارزش آفرین بوده است. روش کار: برای انجام این تحقیق علاوه بر مطالعه کتابخانه ای، از تکنیک دلفی فازی جهت پالایش عوامل و مولفه ها بهره گرفته شده است. سپس مدل مفهومی طراحی شده، به وسیله پرسشنامه ای 66 گویه ای و در بین 384 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه های استان کرمان و به صورت تصادفی ساده مورد سنجش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار smart PLS مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: مدل توانمندسازی دانشجویان علوم پزشکی و با رویکرد دانشگاه کارآفرین و ارزش آفرین طراحی و آزمون شد و با توجه به مقدار 696/0 = GOF، برازش بسیار مناسب مدل تایید شد. نتیجه گیری: مدل برازش شده نشان داد که بیشترین تاثیر در بین عوامل مطروحه را عوامل محیطی-زمینه ای با ضریب تاثیر 522/0 بر توانمند سازی دانشجویان و به صورت غیر مستقیم دارد.

مقدمه: برخورداری از مهارتهای ارتباطی موثر، ویژگی اساسی مراقبین درمانی است و همدلی یکی از مولفه های ارتباط است. بعلت تکنولوژی محور بودن کار در اتاق عمل، توجه کمی به آموزش این مضامین به دانشجویان این رشته شده است. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک برنامه مبتنی بر ایفای نقش با مضمون همدلی با بیمار بر نمره مهارتهای ارتباطی دانشجویان اتاق عمل می باشد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی در سال تحصیلی 97-1396 بر روی 36 نفر از دانشجویان سالهای اول تا چهارم رشته اتاق عمل در دانشکده پرستاری و مامایی اصفهان انجام شد. نمونه گیری بصورت تصادفی طبقه ای بود. مداخله شامل یک برنامه آموزشی 12 ساعته (طی 3 جلسه) با موضوع تقویت ارتباط همدلانه با بیمار به روش ایفای نقش بود و پرسشنامه استاندارد مهارتهای ارتباطی کوییندام (Queendom) قبل و بعد از مداخله توسط نمونه ها تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی و آزمونهای آماری در نرم افزار SPSS 22. 0 انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل مهارتهای ارتباطی دانشجویان اتاق عمل قبل از مداخله در حد متوسط (76/8 ± 69/117) بود. میانگین نمره کل مهارتهای ارتباطی و همه ابعاد آن بعد از مداخله به طور معناداری نسبت به قبل از مداخله افزایش یافت (05/0 > P). نتیجه گیری: آموزش ارتباط همدلانه به روش ایفای نقش، سبب افزایش نمره مهارتهای ارتباطی دانشجویان اتاق عمل شد. روش ایفای نقش، شیوه آموزشی جذابی برای دانشجویان بود. بنظر می رسد ایجاد تغییراتی در کوریکولوم آموزشی دانشجویان اتاق عمل بمنظور آشنایی آنها با مهارتهای ارتباطی ضروری باشد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سنجش تکوینی با اشتیاق تحصیلی و استفاده از راهبردهای فراشناختی در دانشجویان علوم پزشکی است. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ شیوه جمع آوری داده ها توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی است. از سه ابزار اشتیاق تحصیلی(مقیاس فردریکز و همکاران)، ارزیابی رویکرد سنجش کلاسی(یوسفی افراشته و همکاران) و قسمتی از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت برای سنجش راهبردهای فراشناختی دانشجویان، استفاده شد. جامعه این پژوهش شامل دانشجویان دوره کارشناسی پیوسته یا ناپیوسته دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی 96-1395در این دو دانشگاه مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از فرمول کوکران 345 نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند و طبقه ای انتخاب شدند. برای تحلیل داده از روش ضریب همبستگی پیرسون با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد یافته ها: سنجش تکوینی با زیر مقیاس های اشتیاق تحصیلی و زیر مقیاس های آن(برنامه ریزی، نظارت و کنترل و نظم دهی) دارای ضرایب همبستگی مثبت و معنی دار است. همچنین سنجش تکوینی با استفاده دانشجویان از راهبردهای فراشناختی هم همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد. به این ترتیب هر دو فرضیه پژوهش تایید شد. نتیجه گیری: در نتیجه یافته های این پژوهش می توان گفت استفاده مدرس از سنجش تکوینی در کلاس های علوم پزشکی به رشد اشتیاق تحصیلی دانشجویان و استفاده بیشتر آنها از راهبردهای فراشناختی در یادگیری منجر می شود.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسه عملکرد تحصیلی و شادکامی در دانشجویان با سطح فعالیت بدنی کم، متوسط و شدید می باشد. روش کار: روش پژوهش توصیفی، از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند و تعداد 100 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سطح فعالیت بدنی بک بود و از معدل تحصیلی ترم گذشته دانشجویان به عنوان نمره عملکرد تحصیلی استفاده شد و به منظور سنجش نمره شادکامی از پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI)استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزار SPSS-17 و از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده گردید و همچنین به منظور مقایسه گروه ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: عملکرد تحصیلی و شادکامی دانشجویان دختر با سطح فعالیت بدنی کم، متوسط و شدید به صورت معنی داری متفاوت است. (0/05>p). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش دانشجویانی که سطح فعالیت بدنی بالاتری داشتند نمره شادکامی و عملکرد تحصیلی بالاتری نشان دادند. لذا این پژوهش استفاده از برنامه های ورزشی را به منظور ارتقا شادکامی و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان پیشنهاد می کند.